Ανοιχτό άφησε το ενδεχόμενο της πώλησης του μεριδίου που κατέχει η Unicredit στην Commerzbank, σε τράπεζα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Αντρέα Ορσέλ. Υπενθυμίζεται ότι η ιταλική τράπεζα είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της Alpha Bank.
Η Unicredit, που ελέγχει το 26% της γερμανικής τράπεζας, θα προχωρούσε σε μια τέτοια κίνηση σε περίπτωση που λάμβανε μια καλή προσφορά και που θα λάμβανε το πράσινο φως των μετόχων, τόνισε ο Ορσέλ στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σήμερα Σάββατο.
Τον τελευταίο χρόνο, η UniCredit έχει αποκτήσει μερίδιο 26% στην Commerzbank και έχει πιέσει για μια συγχώνευση, την οποία η γερμανική τράπεζα απορρίπτει. Το γερμανικό κράτος διατηρεί μερίδιο 12% στην τράπεζα και η κυβέρνηση στο Βερολίνο είναι επίσης αντίθετη σε μια εξαγορά, υπενθυμίζει το Reuters.
Η UniCredit θα μπορούσε να πουλήσει το μερίδιο αυτό με κέρδος, δήλωσε ο Ορσέλ. «Τι θα συνέβαινε αν μια τράπεζα εκτός ΕΕ προσέφερε το περισσότερο για τις μετοχές μας; Τότε θα έπρεπε να αποδεχτώ την προσφορά αυτή από υποχρέωση προς τους μετόχους μου», είπε ο ίδιος.
«Θα το ήθελα αυτό; Όχι απαραίτητα. Προσπαθώ εδώ και έναν χρόνο να χτίσω μια ισχυρότερη τράπεζα στην Ευρώπη», υπογράμμισε στην εφημερίδα, προσθέτοντας πως στο τέλος θα επικρατήσουν οι κανόνες της αγοράς.
Η συνέντευξη του Αντρέα Ορσέλ
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε ο διευθύνων σύμβουλος της Unicredit στην Frankfurter Allgemeine Zeitung και τον Dennis Kremer.
Κύριε Ορσέλ, πριν από ένα χρόνο έγινε γνωστό ότι η Unicredit επιθυμεί να εξαγοράσει την Commerzbank. Μέχρι σήμερα δεν έχετε πετύχει τον στόχο σας. Άξιζε τον κόπο όλη αυτή η προσπάθεια;
Εμείς ξεκινήσαμε αυτή τη διαδικασία υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Αν γνώριζα τότε πώς θα άλλαζαν τα πράγματα, θα είχα διστάσει. Γιατί, πιστέψτε με, θα προτιμούσα να είχα αποφύγει όλη αυτή την αναστάτωση που προκλήθηκε πρόσφατα. Από την άλλη πλευρά, εξακολουθώ να πιστεύω στο δυναμικό μιας συγχώνευσης αυτών των δύο εταιρειών. Ταυτόχρονα, εμείς ως Unicredit εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε μια πολύ καλή θέση.
Ισχυρίζεστε πάντα ότι πριν από ένα χρόνο, σας είχαν ενθαρρύνει, τρόπον τινά, να αποκτήσετε αρχικά ένα μερίδιο της τάξης του 10% στην Commerzbank. Ήταν έτσι;
Είχαμε λάβει εκείνη την εποχή ισχυρά μηνύματα από τη διοίκηση και από ανώτερα κυβερνητικά στελέχη ότι ήταν ανοιχτοί σε αυτή την προοπτική και ότι η κυβέρνηση θα κρατούσε τουλάχιστον ουδέτερη στάση απέναντι στο σχέδιό μας. Πιστεύαμε επίσης ότι ήταν προς το συμφέρον και των δύο τραπεζών – και παρεμπιπτόντως, προς το συμφέρον της Γερμανίας και της Ευρώπης. Απλά χρειαζόμαστε ισχυρές τράπεζες στην ήπειρό μας. Τότε, περιμέναμε πραγματικά να ξεκινήσουμε έναν ανοιχτό διάλογο με την Commerzbank για το μέλλον, αλλά αυτό μας αρνήθηκαν. Φυσικά, θα μπορούσαμε τότε να είχαμε πουλήσει το μερίδιό μας. Αλλά αυτό θα έμοιαζε με παραδοχή ότι κάναμε κάτι λάθος. Και δεν κάναμε.
Τι κάνει αυτή τη φορά την κατάσταση τόσο δύσκολη; Οι εξαγορές στο παρελθόν ήταν σχετικά απλές. Συζητούσατε τα γεγονότα με την άλλη πλευρά και μερικές φορές τσακωνόσασταν κιόλας, δεν το αρνούμαι. Σήμερα, όμως, το ζήτημα αφορά περισσότερο το πώς αντιλαμβάνεται τα πράγματα η μία ή η άλλη πλευρά. Δεν το λέω ειδικά για την Commerzbank, αλλά είναι η γενική εξέλιξη στην Ευρώπη τα τελευταία είκοσι χρόνια. Οι διοικητικές ομάδες σήμερα παίρνουν πιο ανοιχτά θέση υπέρ ή κατά μιας εξαγοράς, ενώ αυτή δεν είναι η αρμοδιότητά τους. Είναι καθήκον εμπιστοσύνης τους να αφήσουν αυτή την απόφαση στους ιδιοκτήτες τους, δηλαδή στους μετόχους. Παρόμοια εξέλιξη βλέπουμε και από την πλευρά των κυβερνήσεων, οι οποίες παίρνουν θέση πολύ πιο πρόωρα. Είναι σωστό να ανησυχούν για πράγματα όπως η σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Ωστόσο, όταν εμποδίζεται η δημιουργία μιας ισχυρότερης τράπεζας από δύο τράπεζες που ταιριάζουν καλά μεταξύ τους, τότε θα πρέπει να το θεωρούμε δύσκολο.
Η διευθύνουσα σύμβουλος της Commerzbank, Bettina Orlopp, λέει ότι θα μιλήσει μαζί σας μόνο αφού κάνετε μια επίσημη προσφορά εξαγοράς. Εσείς θα έπρεπε να είχατε κάνει μια τέτοια προσφορά νωρίτερα;
Η Μπετίνα και εγώ έχουμε μια επαγγελματική σχέση. Βλεπόμαστε πού και πού σε συνέδρια και χαιρετιόμαστε φιλικά. Και η Unicredit, με ένα μερίδιο που πλέον ανέρχεται σε περίπου 26%, αντιμετωπίζεται σαν ένας κανονικός επενδυτής. Αυτό σημαίνει: Συμμετέχουμε στις συνήθεις συζητήσεις με τους επενδυτές, τις οποίες η διοίκηση της Commerzbank κάνει μαζί μας και με άλλους επενδυτές. Εκφράζουμε επίσημα τις απόψεις μας. Θα ευχόμουν απλώς να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να εξετάσουμε από κοινού τα γεγονότα και τις δυνατότητες που προσφέρει μια τέτοια συγχώνευση. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Ίσως είναι απλώς ικανοποιημένοι με την Bettina Orlopp. Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά της, η μετοχή της Commerzbank έχει εξελιχθεί καλύτερα από τη μετοχή της Unicredit. Μήπως δεν κάνει καλή δουλειά;
Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να πούμε κάτι. Στον τραπεζικό κλάδο, δεν μπορείς να κρίνεις αν κάποιος κάνει καλή δουλειά μετά από τρία ή τέσσερα τρίμηνα. Αυτό γίνεται το νωρίτερο μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια. Όταν μια νέα διοίκηση αναλαμβάνει καθήκοντα σε μια τέτοια κατάσταση, όπως συνέβη πρόσφατα, έχει κάποιες δυνατότητες να «πειράξει» κάποιες βραχυπρόθεσμες παραμέτρους για να κάνει την τράπεζα να φαίνεται καλύτερη. Μπορεί να θέσει ολόκληρη την τράπεζα σε κατάσταση συναγερμού και να διατυπώσει πιο επιθετικούς οικονομικούς στόχους. Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται το σημείο όπου πρέπει πραγματικά να αλλάξεις κάτι. Αυτός είναι ο πραγματικός μετασχηματισμός. Το αν έχει συμβεί ήδη κάτι τέτοιο στην Commerzbank, δεν μπορεί να ειπωθεί ακόμη.
Προσπαθείτε να απαξιώσετε την τιμή της μετοχής της Commerzbank;
Όχι, απλώς λέω ότι μερικά καλά τρίμηνα δεν αποτελούν ακόμη ένδειξη για τη μακροπρόθεσμη απόδοση. Η πραγματική δουλειά ξεκινά τώρα. Θέλουμε η τιμή της μετοχής να εξελιχθεί καλά, γιατί επωφελούμαστε από αυτό. Αλλά μόνο αν πίσω από αυτό υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη.
Μήπως σας ενοχλεί το γεγονός ότι η μετοχή έχει εξελιχθεί τόσο καλά; Αυτό κάνει τα σχέδια εξαγοράς σας πιο ακριβά.
Η Unicredit βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που είχαμε ανακοινώσει για αυτή τη χρονική στιγμή και είναι αυτή τη στιγμή σε μια πολύ άνετη θέση. Σύντομα θα κατέχουμε σχεδόν το 30% της Commerzbank. Αγοράσαμε τη μετοχή σε χαμηλή τιμή, και η απόδοση της επένδυσής μας θα είναι 20% – μια απόδοση που δεν θα μπορούσε κανείς να πετύχει ούτε κατά προσέγγιση με τη σημερινή αποτίμηση. Αυτό είναι εξαιρετικό. Έχουμε χρόνο και μπορούμε να περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Ισχυρίζεστε ότι κάνατε τα πάντα σωστά επικοινωνιακά. Δεν έχετε τίποτα να προσάψετε στον εαυτό σας;
Ασχολούμαι με αυτόν τον κλάδο εδώ και 30 χρόνια: Ήμασταν πάντα ξεκάθαροι στην πρόθεσή μας και πάντα τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας. Για να το αντιστρέψω, σας ρωτώ: Αν κάναμε μια επίσημη προσφορά εξαγοράς στους μετόχους της Commerzbank, όπως ορίζει ο νόμος μετά το όριο του 30% των μετοχών – πώς θα το ονομάζατε; Όλοι θα έλεγαν ότι πρόκειται για μια εχθρική προσφορά εξαγοράς. Αν, όμως, αρνούνται να μιλήσουν μαζί μας εκ των προτέρων – τι κάνω τότε, αν οι μέτοχοι και των δύο πλευρών είναι πεπεισμένοι ότι είναι προς το συμφέρον τους και περιμένουν από εμένα να το κάνω;
Θα συμβεί αυτό; Πόσο πιθανή θεωρείτε μια εξαγορά τώρα;
Ειλικρινά: Δεν ξέρω. Και πραγματικά δεν προσπαθώ να αποφύγω την ερώτησή σας.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας, έχετε εμπλακεί σε αρκετές τραπεζικές συγχωνεύσεις. Δεν επιδιώκετε μια θέση στο εποπτικό συμβούλιο της Commerzbank;
Αν η τράπεζα συνεχίσει να εξελίσσεται προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν υπάρχει καμία ανάγκη γι’ αυτό. Αν, ωστόσο, η τράπεζα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση, τότε το ερώτημα ίσως τεθεί και τότε θα πρέπει να το σκεφτούμε. Τελικά, τότε θα ήταν αναμενόμενο οι μέτοχοι της Unicredit να αντιδράσουν και να το απαιτήσουν. Το καταλαβαίνω αυτό, καθώς έχουμε επενδύσει δισεκατομμύρια στην Commerzbank – και δεν θα ήμασταν μόνοι. Όλοι οι άλλοι θεσμικοί επενδυτές θα απαιτούσαν πληροφορίες.
Πότε θα έχαναν οι μέτοχοι της Unicredit την υπομονή τους μαζί σας;
Ξέρω σε ποιον οφείλω τη θέση μου. Αν οι μέτοχοι κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η Unicredit θα έπρεπε να ακολουθήσει διαφορετική πορεία, θα ήμουν ο τελευταίος που θα αρνιόμουν. Αυτή τη στιγμή έχω την εντύπωση ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι πολύ ικανοποιημένη. Διότι το μερίδιό μας στην Commerzbank αξίζει σημαντικά περισσότερο από ό,τι όταν ξεκινήσαμε, οι μέτοχοι επωφελούνται επιπλέον από υψηλότερες διανομές και από την υφιστάμενη ευκαιρία μιας πολλά υποσχόμενης συγχώνευσης στο μέλλον. Αν όμως χορτάσουν από την υπόθεση, θα μπορούσα απλώς να πουλήσω το μερίδιό μας στην Commerzbank με κέρδος.
Σε ποιον;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Τι θα συνέβαινε αν μια τράπεζα που δεν προέρχεται από την ΕΕ προσέφερε τα περισσότερα για τα μερίδιά μας; Τότε, λόγω της υποχρέωσής μου προς τους μετόχους μου, θα έπρεπε να αποδεχτώ αυτή την προσφορά. Θα μου άρεσε αυτό; Όχι απαραίτητα, καθώς προσπαθώ εδώ και έναν χρόνο να «σφυρηλατήσω» μια ακόμη πιο ισχυρή τράπεζα στην Ευρώπη. Αλλά αν αυτό δεν είναι επιθυμητό, τότε ισχύουν φυσικά οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Και η νέα γερμανική κυβέρνηση απορρίπτει το σχέδιο εξαγοράς σας. Μήπως αναζητήσατε λιγότερο τον διάλογο μαζί της;
Εμείς σε κάθε σημείο σηματοδοτήσαμε την προθυμία μας για συζήτηση. Έχω συνηθίσει να μην κάνω υποθέσεις για το γιατί μια κυβέρνηση έχει μια συγκεκριμένη άποψη, και θέλω επίσης να πω ξεκάθαρα σε αυτό το σημείο: Η κυβέρνηση έχει φυσικά κάθε δικαίωμα να το κάνει. Ο τραπεζικός κλάδος είναι σημαντικός και οι αλλαγές εκεί μπορούν να έχουν ευρύτερες επιπτώσεις. Μόνο ένα επιχείρημα δεν μπορώ με τίποτα να κατανοήσω. Λέγεται συχνά τώρα ότι, χωρίς την ολοκλήρωση των κανόνων για την Τραπεζική Ένωση, δεν είναι δυνατές συγχωνεύσεις τραπεζών πέραν των συνόρων στην Ευρώπη. Αυτό το επιχείρημα δεν είναι εφαρμόσιμο σε αυτή την κατάσταση. Διότι στον πυρήνα του, το ζήτημα θα ήταν η συγχώνευση της Commerzbank με τη γερμανική θυγατρική της Unicredit – την Hypovereinsbank. Κατά την άποψή μου, αυτή θα ήταν μια γερμανο-γερμανική συγχώνευση.
Ίσως η πολιτική να ανησυχεί επίσης για τα ιταλικά κρατικά ομόλογα στα βιβλία της Unicredit.
Παρακαλώ δείτε τους αριθμούς! Η Ευρώπη της εποχής της κρίσης του ευρώ δεν είναι πλέον η σημερινή Ευρώπη. Πολλές ιταλικές τράπεζες έχουν καλύτερη κεφαλαιακή επάρκεια από τα γερμανικά ιδρύματα. Και η Unicredit έχει καλύτερη θέση σε σχεδόν όλους τους δείκτες κινδύνου από την Commerzbank. Η τράπεζα έχει μια καλή εξέλιξη, το παραδέχομαι. Ωστόσο, ξεκίνησε από ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Η εμφάνισή μας ήταν αυτή που οδήγησε την Commerzbank να ξεκινήσει αλλαγές.
Κύριε Ορσέλ, είστε 62 ετών, έχετε βγάλει πολλά χρήματα και θα μπορούσατε να πάρετε τα πράγματα λίγο πιο χαλαρά. Τι σας δίνει κίνητρο;
Δύο πράγματα. Πρώτον, μου αρέσουν οι προκλήσεις. Δεν φαντάζεστε πόσο συχνά έχω ακούσει ότι κάτι δεν θα γινόταν. Η πεποίθησή μου είναι: μια καλή ομάδα μπορεί να ξεπεράσει τα όρια μαζί. Αυτό θέλω να το αποδεικνύω ξανά και ξανά. Το δεύτερο έχει να κάνει με την κόρη μου. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, ήρθε μια φορά σε εμένα και μου είπε: «Μπαμπά, κάποιος στο σχολείο είπε ότι όλοι οι τραπεζίτες είναι κακοί άνθρωποι». Αυτό μου άγγιξε την καρδιά. Τότε αποφάσισα να δείξω σε εκείνη και σε όλους ότι το τραπεζικό σύστημα κάνει καλό.
