Οι επενδύσεις των ελληνικών τραπεζών στην τεχνολογία καταγράφουν εντυπωσιακή άνοδο. Κατά την τελευταία τριετία οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας πραγματοποίησαν συνολικές επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί, εφόσον επιμεριστεί ισομερώς, σε περίπου 300 εκατ. ευρώ ανά τράπεζα ή 100 εκατ. ευρώ ετησίως. Για την επόμενη περίοδο οι σχετικοί προϋπολογισμοί προβλέπουν σημαντική ενίσχυση των δαπανών, με τις επενδύσεις ανά τράπεζα να αυξάνονται τουλάχιστον κατά 50 εκατ. ευρώ ετησίως.
Συνολικά εκτιμάται ότι οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες θα διαθέτουν ετησίως τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ για τεχνολογικές επενδύσεις, προκειμένου να συμβαδίζουν με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις και να ανταποκρίνονται στις μελλοντικές ανάγκες των πελατών τους.
Πρόκειται για ιδιαίτερα υψηλές δαπάνες, οι οποίες αυξάνουν σημαντικά το λειτουργικό κόστος των τραπεζών. Ωστόσο, θεωρούνται απολύτως απαραίτητες για τη διασφάλιση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, σε ένα περιβάλλον όπου ο πελάτης συγκρίνει και επιλέγει όχι μόνο μεταξύ τραπεζών, αλλά και μεταξύ διεθνών ψηφιακών πλατφορμών και εναλλακτικών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων κατευθύνεται στον ψηφιακό μετασχηματισμό και το mobile banking, ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται με ταχείς ρυθμούς η αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Παράλληλα, το κανονιστικό πλαίσιο για χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και παρόχους τεχνολογίας έχει καταστεί σημαντικά αυστηρότερο, ιδίως μετά την εφαρμογή της οδηγίας DORA, γεγονός που επιβάλλει πρόσθετες επενδύσεις σε υποδομές και μηχανισμούς κυβερνοασφάλειας. Από το 2026 οι τράπεζες θα πρέπει επίσης να διαθέσουν πόρους για την προσαρμογή τους στο νέο περιβάλλον του ψηφιακού ευρώ, επιτρέποντας στους πολίτες να πραγματοποιούν συναλλαγές έως 3.000 ευρώ σε φυσικά σημεία σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Είναι, συνεπώς, σαφές ότι οι τεχνολογικές επενδύσεις των τραπεζών θα συνεχίσουν να αυξάνονται, ιδίως όσο επεκτείνονται μέσω εξαγορών, συγχωνεύσεων ή ενοποιήσεων θυγατρικών. Στην πράξη, ο τραπεζικός κλάδος έχει εισέλθει σε έναν «μαραθώνιο» ψηφιακού μετασχηματισμού, με επίκεντρο τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του πελάτη – μια διαδικασία που αναμένεται να μεταμορφώσει ριζικά την εικόνα του τραπεζικού τομέα μέσα στην επόμενη πενταετία.
Από τα πιο δύσκολα, σύνθετα και πολυετή τεχνολογικά έργα, καθώς επηρεάζει όλα τα business units της τράπεζας και την πελατειακή της βάση, είναι η υλοποίηση του core banking (δηλαδή απλά το βασικό σύστημα της τράπεζας πάνω στο οποίο βρίσκονται όλα τα προϊόντα του πελάτη και στο οποίο συνδέονται όλα τα λοιπά προϊόντα και λειτουργίες).
Ορμητικά στο προσκήνιο των τεχνολογικών επενδύσεων μπαίνει η Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι τράπεζες επενδύουν και θα επενδύσουν γεωμετρικά υψηλότερα ποσά στο ΑΙ, προκειμένου να βελτιώσουν την εξυπηρέτηση των πελατών τους, να διαχειρίζονται καλύτερα τις πωλήσεις και τις σχέσεις τους, να αυτοματοποιήσουν τις διαδικασίες back-office, να διαχειρίζονται καλύτερα τους κινδύνους, να ανιχνεύουν απάτες και ξέπλυμα χρήματος, να αναπτύξουν λογισμικό για αυτόματη παραγωγή κώδικα, ο οποίος θα μπορεί να εντοπίζει σφάλματα και θα αναβαθμίζεται διαρκώς. Όπως αναφέρει αρμόδιο στέλεχος μεγάλης τράπεζας, το τελικό ζητούμενο είναι η εξατομίκευση και αναβάθμιση της εμπειρίας του πελάτη απ’ όλα τα σημεία επαφής με την τράπεζα και με έμφαση στο mobile app, όπου πολύ σύντομα αναμένεται να μπουν σε εφαρμογή chatbots – βοηθοί του πελάτη, όπως υπάρχουν ήδη στο internet banking.
Θεμελιώδης προτεραιότητα για τις τράπεζες γίνεται πλέον και η κυβερνοασφάλεια για την προστασία των συναλλαγών, των πληροφοριών και των προσωπικών δεδομένων, καθώς επίσης και για τη διασφάλιση της ανθεκτικότητας των συστημάτων Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Όπως αναφέρεται στην «ΑτΚ», οι ολοένα αυξανόμενες και μεταβαλλόμενες κυβερνοαπειλές που στοχεύουν την ίδια την τράπεζα (π.χ. ransomware, όπου χάκερς μπορεί να κλειδώσουν τα αρχεία της τράπεζας, να τα κρυπτογραφήσουν και στη συνέχεια να εκβιάζουν την τράπεζα ζητώντας λύτρα σε bitcoin) ή στην εξαπάτηση των πελατών της (phishing κ.λπ.), καθιστούν αναγκαία μια πολυεπίπεδη στρατηγική ασφάλειας.
Η στρατηγική αυτή πρέπει να περιλαμβάνει την αποτελεσματική αποτροπή/αντιμετώπιση των αυξανόμενων απειλών, τη συμμόρφωση της τράπεζας με τις κανονιστικές απαιτήσεις που αυστηροποιούνται συνεχώς (π.χ. η οδηγία DORA απαιτεί τη φύλαξη αρχείων των τραπεζών και εκτός του δικτύου δεδομένων τους, με αντίγραφο ασφαλείας σε μη προσπελάσιμο μέρος, ενώ υποχρεώνει τις τράπεζες να παίρνουν backup σε πιο τακτά χρονικά διαστήματα σε ημερήσια βάση), τη διασφάλιση ότι τα συστήματα της τράπεζας θα μπορούν να λειτουργούν αδιάλειπτα και, τέλος, την προστασία δεδομένων.
Αναδημοσίευση από την Κυριακάτικη Απογευματινή
