«Δεν έχουμε μία άνοιξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, γιατί η ελληνική φαρμακοβιομηχανία κουβαλάει μαζί της ένα βάρος από το δημοσιονομικό κενό, τη δημοσιονομική υστέρηση, που φέρει στις πλάτες της από την εποχή των μνημονίων», υποστηρίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Θεόδωρος Τρύφων. «Δεν το έχουμε ξεπεράσει αυτό, παρά το γεγονός ότι πολλές ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες, από την εποχή κιόλας των μνημονίων, έκαναν μία στροφή εξαγωγική, αλλά και παραγωγική, περισσότερο για να επιβιώσουν μέσα σε εκείνο το ασφυκτικό πλαίσιο, αλλά, τελικά, αποδεικνύεται πως ήταν μια στροφή που σε βάθος χρόνου αφήνει πολύ βαθύ παραγωγικό και αναπτυξιακό αποτύπωμα, με πολύ θετικές επιπτώσεις στο ίδιο το ΑΕΠ της χώρας μας», αναφέρει.
Ο κ. Τρύφων, που επανεξελέγη πρόσφατα στη θέση του προέδρου της ΠΕΦ, εκτιμά ότι «μία “άνοιξη” της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας πρέπει να αγκαλιάζει όλον τον κλάδο, να περιορίσει τις υπέρογκες επιστροφές (clawback), τις οποίες καλούμαστε κατ’ έτος να καταβάλλουμε και οι οποίες μπορεί να έχουν μπει στον πολύ ευεργετικό μηχανισμό του λεγόμενου “επενδυτικού clawback”, ο οποίος δίνει μία σαφή ώθηση στη σχετική επιχειρηματικότητα, αλλά πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Πρέπει να προχωρήσουμε προς μία αισθητή μείωση του clawback για τα αμέσως προσεχή χρόνια, να υπάρξει ένα πλαφόν σε αυτό, ένα ανώτατο όριο, καθώς και μία διεύρυνση των κινήτρων, τα οποία θα προσελκύσουν επενδύσεις στη χώρα μας, τόσο από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, όσο και από τις ξένες επιχειρήσεις».
«Όταν όλος ο πλανήτης διαμόρφωνε κίνητρα», συνεχίζει ο κ. Τρύφων, «και αυτό οδήγησε στη δημιουργία και την εγκατάσταση παραγωγικών φαρμακευτικών μονάδων, οι οποίες απλώθηκαν από την επικράτεια των ΗΠΑ, μέχρι την Κίνα και τη Μέση Ανατολή, η Ευρώπη διαμόρφωσε συνθήκες οι οποίες κατέστησαν την Γηραιά Ήπειρο “γυμνή” από παραγωγικές επενδύσεις και πλήρως εξαρτημένη από τις σχετικές εισαγωγές της από τρίτες χώρες, οι οποίες προπορεύονται ακόμη».
Ο πρόεδρος της ΠΕΦ, αφού υπενθυμίζει ότι «η ελληνική φαρμακοβιομηχανία δεν προχώρησε στις πραγματικά μαζικές απολύσεις εργαζομένων στις οποίες προχώρησαν άλλοι κλάδοι της βιομηχανίας στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια της υπερδεκαετούς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης, η οποία ταλαιπώρησε σκληρά τη χώρα μας και τους κατοίκους της», ζητεί από την κυβέρνηση ένα αναπτυξιακό πλάνο το οποίο να εντάσσει τη φαρμακοβιομηχανία, εγχώρια και πολυεθνική, «στο πρώτο πλάνο της ανάπτυξης και της παροχής κινήτρων για περαιτέρω επενδυτική δραστηριότητα, καθώς το αποτύπωμα το οποίο αφήνει το σύνολο της φαρμακοβιομηχανίας στο ΑΕΠ είναι, ακόμη και σήμερα, πάρα πολύ σημαντικό». Και υπογραμμίζει: «Αυτό είναι ένα σημάδι το οποίο μας δείχνει τον σωστό δρόμο, τον δρόμο ο οποίος θα δώσει μακροπρόθεσμη και όχι μία απλή συγκυριακή ώθηση στην ανάπτυξη της χώρας μας, ιδιαιτέρως τώρα, που διαμορφώνονται πρωτόγνωρες διεθνείς συνθήκες».
Ο κ. Τρύφων δηλώνει ότι τον ανησυχεί κυρίως η βραδύτητα, οι αποσπασματικές ή/και λανθασμένες επιλογές, αλλά και η ψυχρή γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σε καμία περίπτωση οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, περί επικείμενων δασμών και άλλων «σκληρών» προστατευτικών μέτρων στον χώρο της αμερικανικής φαρμακευτικής αγοράς. «Βρισκόμαστε εδώ και καιρό σ’ έναν πολύ παραγωγικό διάλογο και μία πολύ ουσιαστική διαβούλευση με την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας για το παρόν και το μέλλον της φαρμακοβιομηχανίας στη χώρα μας, εγχώριας και ξένης, και η ίδια η ΠΕΦ είναι τόσο κοντά στην υπογραφή ενός τριετούς μνημονίου συνεργασίας μεταξύ φαρμακοβιομηχανίας και υπουργείου Υγείας, αποκλειστικά και μόνον στον βαθμό κατά τον οποίο όλος ο κλάδος της φαρμακοβιομηχανίας βρεθεί πολύ κοντά στην υπογραφή εντός τέτοιου μνημονίου», καταλήγει ο κ. Τρύφων.
