Ο χρυσός παραμένει, εδώ και αιώνες, το απόλυτο «ασφαλές καταφύγιο» για επενδυτές που αναζητούν προστασία σε περιόδους πολιτικής και οικονομικής αστάθειας.
Η τιμή του έχει εκτοξευθεί το 2025, ξεπερνώντας τα 3.700 δολάρια ανά ουγγιά, καταγράφοντας νέο ιστορικό υψηλό, εν μέσω παγκόσμιας αβεβαιότητας και πιέσεων προς τη Fed για περαιτέρω μείωση των επιτοκίων.
Η έντονη ζήτηση ενισχύθηκε από τον επανακαθορισμό της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ, την αναζωπύρωση του εμπορικού πολέμου υπό την προεδρία Τραμπ, αλλά και τις συνεχιζόμενες ανησυχίες για τον πληθωρισμό.
Ενώ ορισμένοι, όπως ο Γουόρεν Μπάφετ, θεωρούν τον χρυσό «στείρο περιουσιακό στοιχείο», οι επενδυτές στρέφονται σε αυτόν όταν αμφισβητείται η αξιοπιστία του δολαρίου και των κρατικών ομολόγων.
Το ράλι του χρυσού ενισχύεται επίσης από τις μαζικές αγορές των κεντρικών τραπεζών, ιδιαίτερα σε αναδυόμενες αγορές, που επιχειρούν να μειώσουν την εξάρτησή τους από το δολάριο.
Το 2024, οι κεντρικές τράπεζες αγόρασαν πάνω από 1.000 τόνους χρυσού για τρίτη συνεχή χρονιά. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι δυτικές κυρώσεις είχαν ήδη ωθήσει αρκετές χώρες να αναζητήσουν ασφαλέστερα αποθεματικά μέσα.
Παράλληλα, η παραδοσιακή ζήτηση φυσικού χρυσού από Ινδία και Κίνα διατηρεί σταθερό το ενδιαφέρον, λειτουργώντας ως «μαξιλάρι» σε περιόδους διόρθωσης της τιμής.
Ωστόσο, η διακράτηση χρυσού δεν είναι χωρίς κόστος. Οι φυσικοί κάτοχοι αντιμετωπίζουν έξοδα αποθήκευσης, ασφάλειας και ασφάλισης.
Επιπλέον, παρατηρούνται διαφοροποιήσεις τιμών ανά περιοχή, δημιουργώντας ευκαιρίες για arbitrage — όπως συνέβη στις αρχές του έτους όταν επενδυτές έσπευσαν να μεταφέρουν ράβδους χρυσού από το Λονδίνο στις ΗΠΑ λόγω διαφοράς τιμής στα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης.
Παρά τα υψηλά επίπεδα, οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι το μομέντουμ του χρυσού θα παραμείνει ισχυρό, εκτός εάν υπάρξει σημαντική αποκλιμάκωση σε γεωπολιτικό επίπεδο ή σημαντικές πωλήσεις από κεντρικές τράπεζες — κάτι που προς το παρόν δεν διαφαίνεται.
