Το σενάριο για κυβέρνηση ειδικού σκοπού, η διέξοδος του δομικού ανασχηματισμού, η εισήγηση για κυβερνητική επιτροπή και το βίντεο από το γλέντι του Μπισμπίκη

Το σενάριο για κυβέρνηση ειδικού σκοπού, η ιδέα της συγκρότησης μιας κυβερνητικής επιτροπής, η λύση του δομικού ανασχηματισμού και ο Μπισμπίκης

Κυριάκος Μητσοτάκης ©Eurokinissi

Η διέξοδος του δομικού ανασχηματισμού

Για το δύσκολο ταξίδι του προέδρου Μητσοτάκη σας έγραψα την Παρασκευή, έχοντας παράλληλα τη βεβαιότητα ότι διαβάσατε διάφορα και σε άλλα media. Παρά τα όσα προσπάθησαν να μας πουν οι άνθρωποι του Μαξίμου, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε σαν να προήδρευε σε Οικουμενική Σύνοδο του Πατριαρχείου, αφού δεν άφησε παπά για παπά που να μην τον συναντήσει στη Νέα Υόρκη, καταδεικνύει ότι κάτι δεν πήγε και τόσο καλά. Εκτός κι αν πιστέψουμε ότι ο αρχηγός Κυριάκος ενθουσιάστηκε που είδε τον Βαρθολομαίο, τον Ελπιδοφόρο και τον father Alex, λες και αν ήθελε δεν θα μπορούσε να τους δει και στην Αθήνα. Αφήνω όμως τις ευλογίες για μακροημέρευση, για να σας πω ότι, ευρισκόμενος στα Χανιά, πέρασα μια βόλτα από τη θεία μου, η οποία ήταν εξουθενωμένη από το (σχεδόν) τριήμερο χέσιμο, που λίγο έλειψε να λάβει διαστάσεις αγώνα Ολυμπιακών διαστάσεων. Ανάμεσα στις φωτογραφίες του συχωρεμένου του μπάρμπα μου και τις άλλες του γέρου Μητσοτάκη, η 85χρονη Χανιώτισσα έχει σφηνώσει και πέντε-έξι του πολυαγαπημένου της Κυριάκου, με την Ντόρα και τη Μαρέβα δίπλα δίπλα σε μία από αυτές. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να είναι το μόνο σπίτι που φιλοξενεί τη νύφη με την αδερφή στο ίδιο τραπέζι, έστω και ως φωτογραφία. Αφήνω όμως όλα αυτά, για να σας πω κάτι που άρχισε να μου προτείνει η θεία μου να μεταφέρω στον Μητσοτάκη (παραβλέποντας ότι βρίσκομαι σε εμπάργκο), μήπως και καταφέρει να τους ισοπεδώσει όλους. Σύμφωνα με την 85χρονη Χανιώτισσα, «αν θέλει να τους πάρει τα βρακιά, δεν έχει παρά να αιφνιδιάσει με δομικό ανασχηματισμό». Φεύγοντας από το σπιτικό της θείας μου, σκέφτηκα πόσο δίκιο είχε, αν και η ίδια δεν αντιμετωπίζει με τη δέουσα αντικειμενικότητα τον πρόεδρο Μητσοτάκη. Παρά ταύτα, νομίζω ότι ένας σε βάθος ανασχηματισμός θα μπορούσε να βγάλει από το αδιέξοδο τη λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας. Προϋπόθεση όμως είναι να γίνουν κανονικές αλλαγές και όχι σαν αυτές που έχει επιχειρήσει από το 2019 μέχρι σήμερα ο αρχηγός Κυριάκος, που έμοιαζαν με μερεμέτια σε υπό κατάρρευση κατάλυμα.

Εισήγηση για κυβερνητική επιτροπή

Αν και, όπως σας έχω γράψει, η κυβέρνηση είναι δικιά του (του Μητσοτάκη) και μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει (και αν θέλει), εσχάτως κάτι μου λέει ότι επιβάλλεται η κεντρική διοίκηση να αποκτήσει μια πολιτικότητα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά το Μαξίμου θυμίζει κρεοπωλείο χωρίς χασάπη. Αν εξαιρέσει κανείς τον αντιπρόεδρο Χατζηδάκη, ενώ πρόκειται για ένα μαγαζί που πουλάει πολιτική, δεν υπάρχει ούτε ένας, για δείγμα, που να διαθέτει την πολιτική εμπειρία, κυρίως το θάρρος της γνώμης του, να πει το όποιο «όχι» στον Μητσοτάκη. Γι’ αυτούς τους λόγους, έχει επανέλθει επί τάπητος, ανάμεσα στα άλλα, και η ιδέα της συγκρότησης μιας κυβερνητικής επιτροπής με τη συμμετοχή προσώπων που γνωρίζουν, εκτός από τάβλι, και από πολιτική. Αντιλαμβάνομαι ότι ο αρχηγός Κυριάκος δεν υιοθετεί τις συγκεκριμένες εισηγήσεις, όχι γιατί δεν βλέπει πλέον την ανάγκη να διαμοιράσει τις ευθύνες, αλλά γιατί φοβάται να βάλει εντός Μαξίμου πρόσωπα που τα βλέπει έως και ανταγωνιστικά!

Το σενάριο για την κυβέρνηση ειδικού σκοπού

Βλέποντας τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, δεν σας κρύβω ότι έχω αρχίσει να ανησυχώ, όχι για μένα, αλλά για τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό μας. Εν όψει της ανακοίνωσης κόμματος από τον πρόεδρο Σαμαρά, η ανησυχία μου μεγαλώνει ακόμη περισσότερο, δεδομένου ότι πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες η ΝΔ να μην καταφέρει να συγκεντρώσει το 25% όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Στην περίπτωση που δεν καταστεί δυνατόν να πιαστεί το συγκεκριμένο ποσοστό, εκεί αρχίζουν τα δύσκολα και συνάμα οι περιπέτειες για τη χώρα. Και αυτό γιατί, από τη στιγμή που ο πρόεδρος Μητσοτάκης περάσει κάτω από τον πήχη του 25%, αυτομάτως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη συνεργασία τριών ή και τεσσάρων κομμάτων της Κεντροαριστεράς, με στόχο τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού. Βλέπετε, αν το πρώτο κόμμα δεν καταφέρει να πιάσει το 25%, αυτομάτως χάνει το μπόνους των πενήντα εδρών, εξέλιξη που δίνει τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης από το δεύτερο κόμμα και τα υπόλοιπα της Κεντροαριστεράς.

Τα έκανε σαλάτα ο Σαλάτας με τον Μυλωνάκη

Παρακολούθησα με εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον την κατάθεση του πρώην δικαστικού και πρώην προέδρου του πολύπαθου ΟΠΕΚΕΠΕ, Κώστα Σαλάτα, στο σημείο που τον «ανέκρινε» ένας βουλευτής της Ζωής, προσπαθώντας να του αποσπάσει κάποια απάντηση που θα έμπλεκε τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, Γιώργο Μυλωνάκη. Από τις απαντήσεις του Σαλάτα όχι μόνο δεν επετεύχθη ο στόχος που είχαν θέσει οι της Πλεύσης, αλλά απεναντίας, με τα όσα απάντησε ο πολύπειρος δικαστικός, το «έγκλημα» στο οποίο υπέπεσε ο Μυλωνάκης είχε να κάνει με την προτροπή του προς τον τότε πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ να συνεργαστεί με την Ευρωπαία εισαγγελέα. Σε σχέση τώρα με τα υπόλοιπα, ότι δήθεν ο «yesmanης» του Κυριάκου ζήτησε την αποπομπή Σαλάτα, και πάλι από τις απαντήσεις προκύπτει ότι δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Όμως αν κάποιος πρέπει να απολογηθεί εν προκειμένω, είναι ο υπουργός Τσιάρας, που αποφάσισε να τοποθετήσει έναν δικαστικό στην πολύπαθη θέση του προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ, με αποτέλεσμα να γίνουν σαλάτα ακόμη και τα σκέτα αγγούρια.

Δημοσιοποιούνται τα Πόθεν Έσχες 2022-2023

Το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τα Πόθεν Έσχες των εθνοπατέρων μας, που για όσους δεν το γνωρίζουν έχουν να δημοσιευτούν από το 2022, όπως είχε γράψει η στήλη από τις 5 Σεπτεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη δεν έχουμε τις όποιες μεταβολές έχουν υπάρξει στη χρήση του 2021. Έτσι, εντός της ημέρας αναμένεται να δημοσιοποιηθούν τα Πόθεν Έσχες των πολιτικών για τα έτη 2022 και 2023. Μ’ αυτά και με κάτι άλλα, άντε να μην πιστέψω ότι εν προκειμένω ισχύει η ρήση ότι η καλή δουλειά αργεί να γίνει.

O Παπαμιμίκος και ο Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας

Αν δεν γνώριζα από μικρό τον άνδρα, θα πίστευα ότι επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει αναδειχθεί ως ο «εθνικός δικηγόρος». Όπως σας έχω γράψει, η κακή εμπειρία που έχω με τον άνδρα με γεμίζει με τη βεβαιότητα ότι ο ανιψιός του Ιβάν, εκμεταλλευόμενος τις σχέσεις του με Νεοδημοκράτες, απλώς παίρνει κάποιες δουλίτσες, πουλώντας δήθεν νομικές υπηρεσίες. Μετά τις αναθέσεις του ΟΒΙ, βρήκα έναν ακόμη Οργανισμό, τον ΟΚΑΑ (Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας), που έχει ως μοναδικό μέτοχο την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ) και εποπτεύεται από το υπουργείο Ανάπτυξης & Επενδύσεων και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Σε αυτόν τον Οργανισμό διευθύνων σύμβουλος είναι ο Απόστολος Αποστολάκος, ενώ πρόεδρος ο Χρήστος Κρομμύδας, οι οποίοι φαίνεται πως, ψάχνοντας ανά την Επικράτεια, αν και στου Ρέντη, ανακάλυψαν ότι υπάρχει στη Θεσσαλονίκη μια δικηγορική εταιρεία για να αναλάβει τον Οργανισμό τους. Έτσι, μετά τα όσα σας έχω αποκαλύψει σήμερα, φέρνω στη δημοσιότητα και τη νέα δουλίτσα του Παπαμιμίκου, που συνδέεται με τα αγγούρια και τους ροφούς. Όπως προκύπτει από τα σχετικά (πάντα) έγγραφα, το γραφείο του συζύγου της Σόνιας έχει λάβει συνολικά 117.000 ευρώ από τον ΟΚΑΑ για παροχή νομικών υπηρεσιών. Οι πιο πρόσφατες, τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2025.

Από τον Άδωνι στον Μαρινάκη ο Χρόνης

Εδώ και κάτι μέρες σάς γράφω για τον ΟΒΙ, έναν Οργανισμό που οι περισσότεροι είμαι σίγουρος ότι θα αγνοούσατε την ύπαρξή του. Όπως είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι ελάχιστοι από εσάς θα έχετε πάρει χαμπάρι ότι ο επί χρόνια στενός συνεργάτης του Άδωνι, πρόεδρος του ΟΒΙ, Δημήτρης Χρόνης, εδώ και κάτι μήνες έχει πάρει μεταγραφή στον εκπρόσωπο του Κυριάκου, Παύλο Μαρινάκη. Κι όταν γράφω μεταγραφή, μη φαντάζεστε ότι θα παίξει μπάλα σε κανένα σοβαρό γήπεδο. Απλά θα κάνει τον άτυπο διευθυντή του ψηλού, στην προσπάθειά του να εκλεγεί βουλευτής στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας. Άντε τώρα με κάτι τέτοια να μην υιοθετήσω τις απόψεις όσων επιμένουν να μου λένε ότι ο εκπρόσωπος Μαρινάκης μοιάζει σε πολλά (σίγουρα όχι στο ύψος) με τον ανιψιό του Ιβάν, Ανδρέα Παπαμιμίκο.

Όλοι οι άνθρωποι της Καρυστιανού στην «Καθημερινή»

Σας έχω γράψει κατ’ επανάληψη για το τι ρότα τραβά πλέον η «ναυαρχίδα» του Θέμη Αλαφούζου. Μια ματιά, λοιπόν, στη χθεσινή Καθημερινή, όμως, όχι απλώς επιβεβαιώνει όσα γράφω τελευταία, αλλά και δείχνει πως ξεπερνά κάθε όριο, καθώς από την αρχή μέχρι το τέλος νομίζεις ότι διαβάζεις όχι μία έγκυρη κυριακάτικη εφημερίδα, αλλά ένα πληθωρικό αντικυβερνητικό και αντισυστημικό φύλλο. Έχουμε και λέμε. Ολοσέλιδο πορτρέτο της Μαρίας Καρυστιανού, που εξακολουθεί να κρατά το πανελλήνιο σε αγωνία, καθώς δηλώνει ότι θέλει να δει κάτι νέο, αλλά δεν θα το οργανώσει αυτή. Επίσης, προβολή των βασικών συνεργατών της, που αξίζει να τους αναφέρουμε κι εμείς, για να δούμε ποιοι κάνουν το παιχνίδι της Καρυστιανού – μέσω Καθημερινής πάντα. Πρώτο όνομα, η υποψήφια με τη Νίκη δικηγόρος Μαρία Γρατσία. Βασικό εργαλείο, ο εγκληματολόγος Νίκος Πασσάς, τα έργα του οποίου έχει περιγράψει εδώ και καιρό το Big Mouth. Από κοντά και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης, που πλέον έχει αυτονομηθεί κατ’ ουσίαν από το παραπαίον κόμμα του. Αφήνω για το τέλος το μεγάλο αστέρι της Μαρίας Καρυστιανού, τον εκ Μυκόνου ορμώμενο και ασυγκράτητο, πρώην επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ (επί εποχής Καραμανλή της Ραφήνας) Νίκο Καραχάλιο. Ας τα βλέπουν αυτά οι «yesmenηδες» του Μαξίμου, που επί χρόνια πρόσφεραν γην και ύδωρ στη «ναυαρχίδα» του Αλαφούζου και που τώρα, βλέποντας την αλλαγή ρότας, έχουν αρχίσει και βρίζουν νυχθημερόν τον Παπαχελά, που επί χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι αποθέωναν.

Οι αναρτήσεις του Καραχάλιου

Μια, όμως, και αναφέρθηκα στον γίγαντα της στρατηγικής σκέψης Νίκο Καραχάλιο, μπαίνω στη δοκιμασία να μεταφέρω την αναπαραγωγή που έκανε σε μια κατάπτυστη ανάρτηση του επίσης αναδυόμενου από την αφάνεια Νίκου Μουρατίδη, που αποφάσισε κι αυτός να κάνει καριέρα, σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα. Αναφερόμενος στην πρόσφατη τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου για την Καρυστιανού, γράφει: «Η Άννα Διαμαντοπούλου τόλμησε και έβαλε στο στόμα της τη Μαρία Καρυστιανού. Αυτό το πολιτικό τίποτα, που σαν σαύρα έρπει στην εξώπορτα του Μαξίμου, μπας και της πετάξουν κανένα ψίχουλο, μιλάει για την Καρυστιανού; Κύριε Ανδρουλάκη, είναι ντροπή σας που δεν την έχετε διαγράψει. Αλλά μην τη σφάξετε με το βαμβάκι, απλά στείλτε την στον διάολο, εκεί που είναι το σπίτι της». Με αυτά τα υλικά πάνε να φτιάξουν ένα αδιάφθορο κόμμα, αγνό και αμόλυντο, νηφάλιο και με περίσσευμα πολιτικού πολιτισμού – λέμε τώρα.

 

Η αγιογραφία του «Mr Μηνύσεις», Δημητρά

Για να κλείσω, όμως, το αφιέρωμα στην ολομέτωπη επίθεση της «Καθημερινής» στην κυβέρνηση (και τη Δικαιοσύνη), ξεφυλλίζοντας το κυριακάτικο φύλλο, έπεσα σε μία ακόμη αγιογραφία, αυτήν τη φορά του διωκόμενου πλέον «Mr Μηνύσεις», Παναγιώτη Δημητρά, που του ασκήθηκε ήδη ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ενδεχόμενη κακοδιαχείριση στο Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι. Για όσους δεν πήρατε το χθεσινό φύλλο της «ναυαρχίδας», και επειδή πιστεύετε πιθανόν ότι τα παραλέω, αντιγράφω: «Είναι λεπτός και ασπρομάλλης. Φοράει γυαλιά με μεταλλικό σκελετό, τζιν υφασμάτινο παντελόνι και μια απλή φανέλα (Τ-shirt)», λέει το κείμενο, για έναν τύπο που μήνυσε τον Σαμαρά και χαρακτήριζε «ακροδεξιούς εθνικιστές» τον Μητσοτάκη και τη Φώφη Γεννηματά. Υπάρχει, βέβαια, και μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που δεν γνωρίζαμε. Αντιγράφω: «Ο υιός περιγράφει έναν μετριοπαθή πατέρα, που μπορεί να ήταν στο υπουργικό συμβούλιο του Παπαδόπουλου έως το 1971, αλλά κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου βοήθησε κάποιους φοιτητές, όπως τον Μάκη Μπαλαούρα και τη Νάντια Βαλαβάνη». Το αφήνω κι αυτό προς ενημέρωσή σας, για να κλείσω την ανάγνωση της ολοσέλιδης αγιογραφίας με το επιμύθιο: «Ο Δημητράς αυτές τις μέρες διαβάζει Αλιβιζάτο (“Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω”), βλέπει το γαλλικό κανάλι ARTE στην τηλεόραση και απολαμβάνει το τέλος του καλοκαιριού», καθώς διαμένει μόνιμα στην εξωτική Κεφαλονιά. Περιμένω να δω την επόμενη αγιογραφία της «Καθημερινής» την επόμενη Κυριακή!

Βίντεο από το γλέντι Μπισμπίκη

Σε κρητικό γλέντι που τραγουδούσε ο δημοφιλής εδώ και κάτι χρόνια Κρητικός τραγουδιστής Γρηγόρης Σαμόλης διασκέδαζε το βράδυ του Σαββάτου ο Βασίλης Μπισμπίκης. Στον ίδιο χώρο βρισκόταν και ο γνωστός επιχειρηματίας, καναλάρχης και τηλεοπτικός παραγωγός Διονύσης Παναγιωτάκης, ο οποίος διασκέδαζε μαζί με τον ηθοποιό υπό τους ήχους της κρητικής λύρας. Σύμφωνα με κάτι καλές πηγές που εξακολουθώ να διατηρώ στην αθηναϊκή νύχτα, οι δύο άνδρες κατευθύνθηκαν με διαφορετικά (προφανώς) οχήματα προς την περιοχή της Φιλοθέης, με τον Μπισμπίκη να ξεκινά το μπαράζ των προσκρούσεων, χτυπώντας (χοντρικά) καμιά δεκαριά αυτοκίνητα. Από το βίντεο που εξασφάλισε η στήλη φαίνεται ότι ο γνωστός ηθοποιός βρισκόταν σε πολύ καλή διάθεση, απολαμβάνοντας με τον δικό του τρόπο τα τραγούδια του ταλαντούχου Γρηγόρη Σαμόλη.

Αποθεώθηκε στη «Νησιώτισσα» ο Αντετοκούνμπο

Κάτι σαν κερκίδα γηπέδου θύμιζε χθες αργά το απόγευμα η «Νησιώτισσα», με αφορμή την εκεί παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος επέλεξε τη συγκεκριμένη ψαροταβέρνα για να γευματίσει με την οικογένειά του. Μόλις έγινε αντιληπτή (που δεν είναι και δύσκολο) η παρουσία του κορυφαίου Έλληνα μπασκετμπολίστα, το εστιατόριο μετατράπηκε σε κανονικό… γήπεδο, με τον Γιάννη να προσπαθεί επί δύο ώρες να βρει την ησυχία του για να φάει. Για την ιστορία και μόνο, να σας πω ότι σε διπλανά τραπέζια έτρωγαν ο Νίκος Ρωμανός της ΝΔ, ο επονομαζόμενος και ως «Mr Τρολ», η υφυπουργός (έγινε κι αυτό) Άννα Καραμανλή, ο δημοσιογράφος Αντώνης Σρόιτερ, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου και ο συναγωνιστής Θανάσης Ζαμάνης.

Παράσταση νίκης για Αναστασόπουλο

«Σε βρίσκει η ποίηση», έχει γράψει ο Τίτος Πατρίκιος. Με εμένα ισχύει κάτι παρεμφερές – και ελαφρώς πιο πεζό: με βρίσκει η κάλπη. Είχα πάει, που λέτε, το Σάββατο για κάτι τσικουδιές με φίλους δικηγόρους, οι οποίοι παρακολουθούν στενά τα του Δικηγορικού Συλλόγου. Εκεί, μεταξύ ψαρομεζέδων και οινοπνεύματος, μου ξεφούρνισαν μια δημοσκόπηση που έχει αρχίσει να κυκλοφορεί σε γραφεία υποψηφίων και δίνει παράσταση νίκης στον Δημήτρη Αναστασόπουλο. Κατά τα λεγόμενά τους, ο επικεφαλής της παράταξης «Με τον δικηγόρο» αυτήν τη στιγμή μοιάζει να έχει καθαρό προβάδισμα για την πρώτη θέση στον πρώτο γύρο. Αν και συγκεκριμένα ποσοστά δεν μου είπαν (επικαλέστηκαν επαγγελματικό απόρρητο και κάτι άλλες προφάσεις), αυτό που δέχτηκαν να μου αποκαλύψουν είναι ότι εκεί που γίνεται πραγματική μάχη είναι για τη δεύτερη θέση, που θα οδηγήσει στον δεύτερο γύρο, όπου μιλάμε για μια «πολυθρόνα για τέσσερις». Όπως σας έχω ξαναγράψει, για την είσοδο στον δεύτερο γύρο μέχρι πρότινος έδειχνε να πάλευαν ο «επίσημος πράσινος», Μιχάλης Καλαντζόπουλος, ο προερχόμενος από την παράταξη του απερχόμενου προέδρου, Ανδρέας Κουτσόλαμπρος και ο εξ αριστερών, Θανάσης Καμπαγιάννης. Σε αυτούς μοιάζει να προστίθεται και ο Αλέξανδρος Μαντζούτσος, που επίσης «χρεώνεται» στο περιβάλλον Βερβεσού, κι ας κατέβηκε στις προηγούμενες εκλογές με δική του παράταξη. Και μπορεί στις πιέσεις μου για παραπάνω λεπτομέρειες να μην ενέδωσαν (άτιμη φάρα αυτοί οι δικηγόροι), αλλά με ένα καραφάκι παραπάνω αρκέστηκαν να μου πουν ότι η σειρά που μου ανέφεραν (και σας παρέθεσα) τα ονόματα του «ντέρμπι» για τη δεύτερη θέση δεν είναι αυτή που αποτυπώνεται στη δημοσκόπηση – κοινώς, ο Μαντζούτσος έχει ήδη «βάλει» από κάτω τουλάχιστον έναν από τους προαναφερθέντες.

Με κανέναν νόμο και πολλά άρθρα

Θυμάστε που το 2015 ο πρόεδρος Τσίπρας θα έλυνε τα οικονομικά προβλήματα της χώρας «με έναν νόμο και ένα άρθρο»; Μάλλον θυμάστε και πώς πήγε αυτό. Επειδή η χώρα έχει προχωρήσει, πλέον έχουμε εξελιγμένο «μοντέλο». Αναφέρομαι, φυσικά, στον αγαπημένο της στήλης, τον Χάρη τον Δούκα, ο οποίος έχει βαλθεί να λύσει όχι μόνο τα προβλήματα της τσέπης μας, αλλά ολόκληρου του πλανήτη. Και μπορεί ο πρώτος δημότης της πρωτεύουσας να μη νομοθετεί, αλλά αρθρογραφεί σε ρυθμούς πολυβόλου – με μια προτίμηση στα διεθνή ζητήματα. Την προηγούμενη Παρασκευή στο NEWS247 ο Δούκας των Αθηνών συνυπέγραψε άρθρο με την εκτελεστική διευθύντρια της ICAN, Melissa Parke, για την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων, ενώ χθες, Κυριακή, ήταν η σειρά της «Καθημερινής» να φιλοξενήσει το κοινό πόνημα του δελφίνου του ΠΑΣΟΚ με τον Ισραηλινό δημοσιογράφο και συγγραφέα Γκίντεον Λέβι για τη Γάζα. Με κανέναν νόμο και πολλά άρθρα, λοιπόν, ο σύντροφος Χάρης λύνει μία μία τις προκλήσεις του πλανήτη. Ποιος ξέρει, αφού συμφιλιώσει τις δύο Κορέες, ίσως έρθει η ώρα της αποκομιδής των σκουπιδιών στην Αθήνα.

Τα αργά αντανακλαστικά Τσίπρα προκαλούν ανασφάλεια στους φίλους του

Μια και θυμήθηκα τη στρατηγική Τσίπρα το 2015, δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι η πραγματική αλλαγή που εγώ παρατηρώ στον πρώην πρωθυπουργό είναι τα αντανακλαστικά του. Ενώ ο σύντροφος Αλέξης που γνωρίζαμε διαμόρφωνε τις εξελίξεις με τις αποφάσεις του, ο rebranded Τσίπρας φαίνεται να κάνει ακριβώς το αντίθετο: να διαμορφώνει τις αποφάσεις του από τις εξελίξεις. Σε μια περίοδο ρευστοποίησης του πολιτικού συστήματος (τουλάχιστον ως προς τον αντιπολιτευτικό χώρο), σε μια περίοδο που οι ζυμώσεις για νέα κόμματα εντείνονται, ο άλλοτε «killer» Τσίπρας μοιάζει να κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις για τις επόμενες κινήσεις του. Και δεν είναι μόνο το ότι ο Τσίπρας αφήνει χώρο και χρόνο στους πρώην και τους (τύποις) νυν συντρόφους του της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ να τα ξαναβρούν. Είναι ότι προκαλεί ανασφάλεια και αμφιβολία ακόμα και σε δημοσιολογούντες που μέχρι πρότινος τον υπερασπίζονταν σθεναρά. Ο πάλαι ποτέ ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει αποδείξει ότι δεν έχει τόση ανάγκη τα παλιά του στελέχη – μάλλον το αντίθετο ισχύει. Αυτούς, όμως, που δεν θα αντέξει πολιτικά να χάσει είναι εκείνους που του «έβαλαν πλάτη» στα δύσκολα. Εκείνους που εκτέθηκαν υπέρ του, δικαιολογώντας ακόμα και τις πλέον αμφιλεγόμενες αποφάσεις του – και που τώρα δεν θα ρισκάρουν να τον περιμένουν χωρίς εγγυήσεις ότι όντως θα επιστρέψει. Μικρή είναι η πιάτσα, μια βόλτα από γνωστές στήλες των τελευταίων να κάνετε, θα διαπιστώσετε τι εννοώ.

Οι καθαρές κουβέντες που δεν δίνει το ΠΑΣΟΚ

Με μια καταγγελτική ανακοίνωση εις βάρος της κυβέρνησης επέλεξε να «γιορτάσει» την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού ο αρμόδιος τομέας του ΠΑΣΟΚ. Για οικονομία χρόνου, δεν επαναλαμβάνω όσα αναφέρονται, γιατί είναι όλα όσα ακούγονται στον δημόσιο διάλογο όταν η συζήτηση φτάνει στις προκλήσεις του τουρισμού – όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Αυτό, όμως, που μου έκανε εντύπωση ήταν το κλείσιμο της ανακοίνωσης: «Σε αυτές και άλλες αστοχίες της κυβέρνησης της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ακούει, συνομιλεί και προτείνει: “Τουρισμός με σχέδιο, βιωσιμότητα & κοινωνική ανταποδοτικότητα. Τουρισμός με επίκεντρο τον άνθρωπο”». Έτσι, σκέτο. Είναι πραγματικά ν’ απορεί κανείς γιατί στη Χαριλάου Τρικούπη επιμένουν σε τέτοιες γενικότητες. Δεν κερδίζουν απολύτως τίποτα – αντίθετα, δίνουν την εικόνα ότι στο ΠΑΣΟΚ είναι κάτι σαν τον Φώτη Κουβέλη, αλλά στο πιο θυμωμένο. Από τον τουρισμό κερδίζει τη ζωή του ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Χρειάζεται μεταρρυθμίσεις; Προφανώς. Αλλά για να γίνουν χρειάζονται καθαρές κουβέντες. Τις οποίες δεν δίνει το ΠΑΣΟΚ.

Το παθιάρικο ΠΑΣΟΚ της Βάσιας και οι leaners

Χθες κατά το πρωινό μου ζάπινγκ έπεσα πάνω στη Φαίη Μαυραγάνη στον ΣΚΑΪ και δεν σας κρύβω ότι… αναστατώθηκα. Δεν αναφέρομαι, φυσικά, στην καθ’ όλα συμπαθή συνάδελφο και συναγωνίστρια, αλλά στην καλεσμένη που φιλοξενούσε. Ο λόγος για το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Βάσια Αναστασίου, η οποία δήλωσε ότι «στο ΠΑΣΟΚ σηκώναμε καρέκλες για τις ιδέες μας και είμαστε ένα παθιάρικο κόμμα». Καθώς αυτή η διατύπωση, αν και ελαφρώς αυτοαναφορική, είναι σίγουρα πιο θελκτική από το χιλιοφορεμένο «έχουμε πρόγραμμα, είναι κοστολογημένο, αλλά δεν σας λέμε πόσο κάνει», συνέχισα να παρακολουθώ συνεπαρμένος την (άγνωστη μέχρι εκείνη την ώρα) συντρόφισσα Βάσια. Και ομολογώ πως έγινα σοφότερος ως προς τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ. «Εγώ θεωρώ ότι τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ σήμερα το αδικούν. Στον δρόμο προς την κάλπη, η συσπείρωση θα αλλάξει», ανέφερε, με περίσσια σιγουριά – μάλιστα, αναφέρθηκε και στο φαινόμενο των leaners στις ΗΠΑ. Επειδή μέχρι χθες οι leaners ήταν σαν τη Βάσια (εννοώ ότι αγνοούσα την ύπαρξή τους), έκανα ένα γκουγκλάρισμα, για να διαπιστώσω ότι είναι αυτοί που παριστάνουν τους ανεξάρτητους, αλλά τελικά παραμένουν πάντα πιστοί σε ένα κόμμα, «ξεγελώντας» τις δημοσκοπήσεις προς τα κάτω. Τώρα, πώς γίνεται εδώ και τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ να είναι το κόμμα με ελάχιστες αποκλίσεις μεταξύ δημοσκοπήσεων και εκλογικών αποτελεσμάτων, αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω με το φτωχό μου μυαλό. Ήταν, όμως, τόσο σαγηνευτική η παρουσία της συντρόφισσας Βάσιας, που αυτή η μικρή λεπτομέρεια μικρή σημασία έχει.

Μέρα παραχωρήσεων

Από μια συμπαθητική πηγή, από αυτές που μου δίνουν κατά καιρούς και καμιά είδηση, πληροφορούμαι ότι τις επόμενες μέρες (δεν αποκλείεται και σήμερα) να πέσουν και επισήμως οι υπογραφές για την εξαγορά της Άκτωρ Παραχωρήσεις από την Aktor των Μπάκου, Καϋμενάκη και Εξάρχου. Ως γνωστόν, προ ημερών η συμφωνία των δύο πλευρών εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξέλιξη που άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για τις οριστικές υπογραφές.