Ο Μητσοτάκης ξαναπαίρνει το όπλο του
Κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η σημερινή παρουσία του προέδρου Μητσοτάκη στη Βουλή για την υποστήριξη της τροπολογίας σχετικά με τον Άγνωστο Στρατιώτη. Στο Μαξίμου φαίνεται να έχουν «διαβάσει» προσεκτικά αυτό που σας έγραφα τις προάλλες, ότι δηλαδή η εν λόγω ρύθμιση «σκοράρει» σε αποδοχή υψηλότερα από τις επιδόσεις της ΝΔ στην εκτίμηση ψήφου, που με απλά λόγια σημαίνει ότι συγκεντρώνει ευρύτερες συναινέσεις. Έτσι, ο αρχηγός Κυριάκος (που επίσης «γράφει» καλύτερα δημοσκοπικά από την κυβέρνησή του) θα είναι και το «πρόσωπο» της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας. Η παρουσία αυτή έρχεται σε συνέχεια της συζήτησης για την εξωτερική πολιτική την προηγούμενη εβδομάδα, όπου φίλοι και εχθροί του προέδρου Κυριάκου συμφωνούν (τουλάχιστον στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους οι τελευταίοι) ότι ο πρωθυπουργός τα πήγε πολύ καλύτερα από τους αρχηγούς και αρχηγίσκους της αντιπολίτευσης. Στο χθεσινό briefing, μάλιστα, ο εκπρόσωπος Μαρινάκης έδωσε την κεντρική ιδέα της κυβερνητικής γραμμής γύρω από το θέμα. Έτσι, ο αρχηγός Κυριάκος αναμένεται να κάνει λόγο για κατοχύρωση του σεβασμού στο ιερό μνημείο των πεσόντων υπέρ πατρίδος, στέλνοντας ένα μήνυμα ότι αυτό ανήκει σε όλους. Στόχος της πλειοψηφίας είναι το θέμα να μην αποτελέσει πεδίο στείρας αντιπαράθεσης, ούτε αφορμή για «να μπουν στο ζύγι» από τη μία οι ήρωες και από την άλλη τα θύματα. Αυτό, ωστόσο, δεν αναιρεί ότι θα τεθεί ξεκάθαρο το εξής πολύ απλό ερώτημα: θέλει η αντιπολίτευση να προστατεύεται το μνημείο υπέρ των πεσόντων, ναι ή όχι;
Για ποιον γαβγίζει ο Πίνατ;
Μια και έπιασα το θέμα του μνημείου, να σας πω και κάτι σχετικό-άσχετο: τις τελευταίες ημέρες ο πληροφοριοδότης μου από την πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου μού μετέφερε ότι ο Πίνατ εμφανιζόταν αγνώριστος στους προαυλισμούς του. Ο τετράποδος ένοικος του πρωθυπουργικού στρατηγείου φαινόταν εμφανώς εκνευρισμένος και σκεπτικός, χωρίς τίποτα να τον κάνει να «ανακουφίζεται» (με την καλή έννοια). Και καθώς ο ωτακουστής μου πιάνει αρκετά πάνω από το μέσο «αυτί», άκουσε στελέχη του Μεγάρου να συζητούν ότι η συμπεριφορά του πρωθυπουργικού σκύλου οφείλεται στον έντονο εκνευρισμό του αφεντικού του. Όπως συνέχισαν να λένε χαμηλόφωνα τα στελέχη, ο πρόεδρος Κυριάκος τα «έχει πάρει», κατά το κοινώς λεγόμενο, με το γεγονός ότι κυβερνητικά και κομματικά στελέχη αποκλίνουν (για να το πω κομψά) από την κεντρική γραμμή όταν τα πράγματα ζορίζουν, με αποκορύφωμα όσα «φάλτσα» ακούστηκαν για την επικείμενη ρύθμιση για τον Άγνωστο Στρατιώτη. Συγκεκριμένα ονόματα δεν κατάφερε να ακούσει ο άνθρωπός μου, αλλά οι άμεσα ενδιαφερόμενοι μάλλον καταλαβαίνουν για ποιον χτυπά η καμπάνα – ή, πιο σωστά, για ποιον γαβγίζει ο Πίνατ.
Τα ονόματα και ο Δένδιας
Οι συνήθεις ύποπτοι της πιάτσας, που από το 2019 κεραυνοβόλα «ερωτεύθηκαν» πολιτικά τον πρόεδρο Μητσοτάκη, αφήνοντας στην άκρη είτε το ΠΑΣΟΚικό παρελθόν τους είτε το αντιμητσοτακικό μένος τους, με αφορμή τη χθεσινή τροπολογία, προσπάθησαν να προκαλέσουν θέμα στις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον υπουργό Άμυνας. Παρά το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος Παύλος είχε ξεκαθαρίσει από το πρωί ότι δεν επρόκειτο στη νομοθετική ρύθμιση να περιλαμβάνεται το σβήσιμο των ονομάτων των θυμάτων που χάθηκαν στα Τέμπη, ακόμη κι όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η τροπολογία, επέμεναν στο ακριβώς αντίθετο. Και το έκαναν με προφανή στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων, ότι δήθεν ο πρόεδρος Μητσοτάκης επιδιώκει να φέρει σε δύσκολη θέση τον υπουργό Δένδια και άλλα τέτοια ωραία. Όπως αποδείχθηκε, το παραμύθι για άλλη μία φορά δεν περιείχε δράκο, με αποτέλεσμα τα όσα διακινήθηκαν να μην ανταποκρίνονται σε καμία περίπτωση στην πραγματικότητα.
Το Άμυνας στο Μαξίμου (;)
Με αφορμή, πάντως, τη συζήτηση για την τροπολογία που αφορά τον Άγνωστο Στρατιώτη και την ευθύνη που θα έχει από δω και πέρα το υπουργείο Άμυνας, δεν ξέρω πώς ήρθε στο μυαλό μου μια φήμη που κυκλοφορεί εδώ και μέρες στην πιάτσα, η οποία θέλει τον πρόεδρο Μητσοτάκη να εξετάζει διάφορα σε σχέση με το Πεντάγωνο. Για παράδειγμα, όπως μου λένε κάτι περιφερειακές πηγές, ο αρχηγός Κυριάκος δείχνει να καλοσκέφτεται να πάρει στο Μαξίμου μέρος των αρμοδιοτήτων που σταθερά και διαχρονικά έχει ο εκάστοτε υπουργός Άμυνας. Επειδή δεν μου μιλάει άνθρωπος ζωγραφιστός από την κεντρική κυβέρνηση, είπα να αφήσω κάπου εδώ τη σχετική πληροφορία.
Στήνουν έργο για Μυλωνάκη
Όπως έχετε αντιληφθεί, οι σχέσεις μου με τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, Γιώργο Μυλωνάκη, δεν διάγουν και την καλύτερη περίοδό τους. Αυτό, όμως, προφανώς και δεν με εμποδίζει να κοιτάξω κατάματα την πραγματικότητα, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα στον στενό συνεργάτη του προέδρου Μητσοτάκη την ικανότητα να προβλέψει τι ακριβώς πάνε να του στήσουν τα γνωστά κέντρα. Ο ίδιος, λοιπόν, είχε βγει και είχε πει ότι θα προσπαθήσουν, επικαλούμενοι τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, να στείλουν μηνυτήρια αναφορά στη Βουλή, ακολούθως να ζητήσουν την παραίτηση Μυλωνάκη (όπως συνέβη με τον Βορίδη) και στο τέλος να πιέσουν με νέα Προανακριτική Επιτροπή. Στον όλο σχεδιασμό παραβλέπουν ότι το θέμα της «εμπλοκής» του υφυπουργού έχει ήδη απασχολήσει την Εξεταστική, με τον ίδιο να δηλώνει πανέτοιμος να καταθέσει. Οπότε, κάτι μου λέει ότι είναι άνθρακες ο (δήθεν) θησαυρός. Αυτό, όμως, δεν αποτρέπει την πολύ πιθανή εκδοχή να δούμε την Ευρωπαία εισαγγελέα να στέλνει στη Βουλή τη μηνυτήρια αναφορά του εκδότη Βαξεβάνη κατά του υφυπουργού Μυλωνάκη.
Πότε πάει στην Εξεταστική ο Βορίδης
Με αφορμή τα παραπάνω, να σας πω ότι στις 4-5 Νοεμβρίου αναμένεται να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ο πρώην υπουργός Μάκης Βορίδης. Θα έχουν προηγηθεί οι μετέπειτα (από τον Βορίδη) υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ κάτι μου λέει ότι, αν και θα ήταν σχετικώς ενδιαφέρον, μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί η κατ’ αντιπαράσταση κατάθεση των Βορίδη – Βάρρα. Εδώ που τα λέμε, μιλάμε για Εξεταστική και όχι για κλοπή σε εκκλησία. Γιατί μόνο ως κλοπή θα μπορούσα να αντιμετωπίζω μια τέτοια αντιπαράθεση στο Κοινοβούλιο.
Δημοσκοπήσεις για Τσίπρα
Κάτι μου λέει ότι τις επόμενες μέρες αναμένεται να δουν το φως της δημοσιότητας δυο, τρεις νέες δημοσκοπήσεις, οι οποίες θα εμφανίζουν -και μάλιστα με σχετική διαφορά- στη δεύτερη θέση το κόμμα Τσίπρα, το οποίο, αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί. Όπως μου λένε, ο αρχηγός Αλέξης, που έχει αρχίσει να πιστεύει πλέον τους τρισάθλιους δημοσκόπους, ζει τον μύθο του, αφού θεωρεί ότι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος των επόμενων εκλογών.
Η συνέχεια σε ένα περίεργο όνειρο
Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει ποτέ, αλλά χθες το βράδυ, πριν ακόμα συνέλθω από το τζετ λαγκ από τη Νέα Υόρκη, είδα τη συνέχεια ενός ονείρου που σας περιέγραψα εδώ πριν από δύο εβδομάδες. Είδα, λοιπόν, ότι μια Κυριακή πρωί, κάπου στα βόρεια προάστια, σε ένα προσφιλές πλέον σημείο συνάντησης, κάποιοι επιχειρηματίες, πολιτικοί, opinion leaders, εκπρόσωποι μεγάλων εταιρειών βρέθηκαν για έναν πρωινό καφέ και έπιασαν κουβέντα για τις πολιτικές εξελίξεις. Υπήρξαν -πάντα στο όνειρό μου- μια δυσθυμία και μια απογοήτευση γιατί δεν πραγματώθηκαν οι εκτιμήσεις τους ότι τα ψωμιά του προέδρου Μητσοτάκη είναι, πλέον, μετρημένα. Και εκφράστηκε προβληματισμός για το αν τελικά μπορεί να γίνει ανατροπή «εν κινήσει»… Κάποιος, μάλιστα, είπε πως η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή (της Ραφήνας) ήταν τόσο διφορούμενη, που τελικά έδωσε πάσα στην κυβέρνηση, αντί να την κατακεραυνώσει. Έτσι, ήπιαν τον καφέ τους σκέτο, χωρίς ζάχαρη. Κάπου εκεί ξύπνησα…
! Σε αυτό το περίεργο όνειρο είναι η αλήθεια πως δεν μπόρεσα να διακρίνω πρόσωπα, ήταν θολά σαν τις φωτογραφίες που ανεβάζουμε στα social media όταν δεν θέλουμε να εκθέσουμε τον ενδιαφερόμενο. Παραδόξως διέκρινα μέσα στον βαθύ μου ύπνο μόνο ένα πρόσωπο: αυτό του Χρήστου Πρωτόπαππα, του δεξιού χεριού του δημάρχου Πέτρου Δούκα, που ο πρόεδρος Νίκος τον έκοψε από την Κεντρική Επιτροπή Συνεδρίου ή κατά κόσμον ΚΟΕΣ. Τον είδα σαν να μην καίγεται και πολύ για τον αποκλεισμό του, αφού γίνεται δεκτός σε άλλα κονκλάβια και εκπροσωπεί τον δήμαρχο στους καφέδες των βορείων προαστίων. Όλα αυτά, επαναλαμβάνω, στον ύπνο μου, που καμία σχέση δεν έχουν με την πεζή πραγματικότητα.
Το σχόλιο της θείας μου για την πρωτοβουλία Ανδρουλάκη
Όπως έχετε καταλάβει, τα γραφόμενά μου των τελευταίων εβδομάδων έχουν οδηγήσει σε μια μικρή «ψύχρα» τη σχέση μου με την αγαπημένη μου (και αγαπημένη σας) θεία. Παρ’ όλα αυτά, επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, η 85χρονη Χανιώτισσα εξακολουθεί να με διαβάζει τακτικά – και να παρεμβαίνει τηλεφωνικά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Το ίδιο συνέβη και χθες, με αφορμή όσα σας έγραψα για την επικείμενη πρωτοβουλία του Νίκου Ανδρουλάκη για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και επειδή η θεία μου δεν νογάει από τζετ λαγκ και άλλα ξενόφερτα, το τηλέφωνό μου χτύπησε σκάρτα πέντε λεπτά αφότου ανέβηκε η στήλη. «Πρώτη φορά θωρώ χοίρο με φούργια να φτάσουν τα Χριστούγεννα», ήταν η δήλωσή της, που με έπιασε (κυριολεκτικά) στον ύπνο. Λίγο αργότερα, μετά τον δεύτερο καφέ, συνειδητοποίησα ότι ως συνήθως η θεία μου είχε δίκιο: αν το όριο εισόδου στη Βουλή ανέβει στο 5%, όπως φαίνεται να ετοιμάζεται να εισηγηθεί ο αρχηγός Νίκος, τότε πράγματι πολλά «μικρά» αντισυστημικά κόμματα θα κινδυνεύουν να περάσουν από κάτω, δημιουργώντας αποσυσπείρωση. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση κερδισμένο δεν θα είναι το ΠΑΣΟΚ, αλλά τα «μεγάλα» αντισυστημικά κόμματα – η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας. Με απλά λόγια, το ΠΑΣΟΚ σκέφτεται να πριμοδοτήσει τα κόμματα με τα οποία ανταγωνίζεται για τη δεύτερη θέση και (στο καλό σενάριο) θα κληθεί να διαπραγματευτεί τον σχηματισμό μιας αντιμητσοτακικής κυβέρνησης. Και όλα αυτά εν αναμονή της εμφάνισης των κομμάτων Καρυστιανού, Τσίπρα και Σαμαρά. Καλά, λοιπόν, τα λέει η θεία μου: η φερόμενη πρωτοβουλία Ανδρουλάκη θα είναι σαν να βλέπεις γουρούνι (το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο πιάτο της Κρήτης) να θέλει να φέρει πιο κοντά τα Χριστούγεννα.
Ο εκνευρισμός δεν κρύβεται στη Χαριλάου Τρικούπη
Δεν ξέρω πια αν η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη αντανακλά αυτά που πιστεύουν ή είναι απότοκο εκνευρισμού για τη στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, παραθέτω τη χθεσινή δήλωση του εκπροσώπου Τύπου Τσουκαλά (απάντηση στον Παύλο Μαρινάκη): «Ο κ. Μαρινάκης βγήκε πάλι παγανιά στον δρόμο του διχασμού και της τοξικότητας», είπε ο εκπρόσωπος, παραφράζοντας το τραγούδι που τραγούδησε ο Μητροπάνος. Επειδή, όμως, κάποιοι θα θεωρήσουν ότι αυτά τα λέει από ιδιοτροπία ο εκπρόσωπος, να και πώς άσκησε κριτική ο πρόεδρος του Κινήματος, Νίκος Ανδρουλάκης, στις 8 Οκτωβρίου, στη Βουλή: «Χρέος μου προς τον ελληνικό λαό: να απομακρύνω από την κυβέρνηση τους διεφθαρμένους της ΝΔ και τον αρχιτέκτονα της εγχώριας παρακμής, τον κ. Μητσοτάκη». Το ερώτημα απευθύνεται στους σοβαρούς του ΠΑΣΟΚ, όπως στην κ. Διαμαντοπούλου ή τον κ. Γερουλάνο. Συμφωνούν με αυτές τις «ατάκες» της συμφοράς; Γιατί δεν τους έχω ακούσει ποτέ να λένε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας είναι «αρχιτέκτονας της εγχώριας παρακμής».
Το άγαλμα για τους μικρομεσαίους τιμά τη δημοσιογραφία…
Επειδή κάνω λόγο για διλήμματα, δεν ξέρω αν αυτό που μου έστειλε ένας φίλος με το που γύρισα από τη Νέα Υόρκη ήταν για να με κάνει να διασκεδάσω ή να με τσατίσει. Συγκεκριμένα, στο περιβόητο πλέον άγαλμα για τον μικρομεσαίο που στήθηκε στο Πεδίον του Άρεως, στην καλλιτεχνική φτερούγα πίσω από τον Προμηθέα απαριθμούνται τα επαγγέλματα των μικρομεσαίων. Ανάμεσά τους καταγράφεται και η… δημοσιογραφία. Πάνω από τη δημοσιογραφία έχουμε τα επαγγέλματα catering και κάτω από αυτήν τα περίπτερα. Νομίζω ότι στο άγαλμα, τα αποκαλυπτήρια του οποίου τίμησε μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η δημοσιογραφία μπήκε επιτέλους στη θέση που (κάποιοι νομίζουν ότι) της αξίζει…
Κόμματα εν αναμονή και κόντρες εν εξελίξει
Κάντε στο μυαλό σας την ακόλουθη άσκηση: σκεφτείτε ένα φιλοκυβερνητικό μέσο να φιλοξενεί άρθρο με τίτλο «Μαρία Καρυστιανού: Πήραν τα μυαλά της αέρα;» και υπολογίστε σε πόσα λεπτά θα είχαν μαζευτεί κάτω από τα γραφεία του μέσου διάφοροι «αλληλέγγυοι» για να «συνετίσουν» τον συντάκτη και τους συναδέλφους του. Κι όμως, το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε χθες – όχι από ένα φιλοκυβερνητικό μέσο, αλλά από το News247. Στο εν λόγω κείμενο στη «ναυαρχίδα» του Ομίλου Μάρη υπάρχουν πολλά ακόμη ενδιαφέροντα κομμάτια, πέρα από τον τίτλο, όπως το σημείο που λέει «μοιραία, η κυρία Καρυστιανού άρχισε να φαλτσάρει. Και να δίνει απτά δείγματα αλαζονείας». Μάλιστα, ο συντάκτης φτάνει στο σημείο να προτρέψει τη μάνα των Τεμπών να «αυτοπροστατευθεί από τους κόλακες, τους χειροκροτητές και από στοιχεία του εαυτού της», καθώς «η αλαζονεία συνιστά ύβριν». Και όλα αυτά από τον Γιάννη Τριάντη, έναν δημοσιογράφο με μεγάλη διαδρομή σε έντυπα του «προοδευτικού» χώρου, σε ένα μέσο με διαχρονικά καλή σχέση με το περιβάλλον Τσίπρα. Ένας κακοπροαίρετος -όχι εγώ- θα έλεγε ότι μπορεί τα κόμματα Τσίπρα και Καρυστιανού να τελούν εν αναμονή της ίδρυσής τους, ωστόσο η κόντρα τους έχει ήδη ξεκινήσει. Ας πάρει, λοιπόν, μαθήματα ο πρόεδρος Ανδρουλάκης για το πώς αντιμετωπίζεις κάποιον με τον οποίο «ψαρεύεις στην ίδια λίμνη».
Πάει για Νόμπελ ο Τσίπρας
Θυμάστε το 2018-2019, που κυκλοφορούσε μέσω διάφορων καλοθελητών ότι Τσίπρας και Ζάεφ είναι φαβορί για το Νόμπελ Ειρήνης; Μπορεί, λοιπόν, ό,τι δεν κατάφερε ο πρώην πρωθυπουργός με τη Συμφωνία των Πρεσπών να το πετύχει με το βιβλίο του – και, μάλιστα, χωρίς να το επιδιώξει. Όχι, δεν τρελάθηκα, ούτε με πείραξε το τζετ λαγκ. Απλώς ο σύντροφος Αλέξης βάζει ερήμην του πλώρη για το Νόμπελ Φυσικής, καθώς η επαναφορά των γεγονότων του 2015 μπορεί να προκαλέσει τη διάσπαση του… αριστερού ατόμου. Αναφέρομαι, φυσικά, σε όσα τραγελαφικά διαδραματίζονται τις τελευταίες ώρες στη Νέα Αριστερά, που ο σύντροφος Χαρίτσης αδειάζει τον σύντροφο Τσακαλώτο και όσα αυτός ισχυρίζεται για την προ δεκαετίας «περήφανη διαπραγμάτευση». Μιλώντας χθες στο MEGA News, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς ανέφερε ξερά ότι «δεν με ενδιαφέρει το 2015 ή το 2019 – αυτά κρίθηκαν. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα». Αυτά συμβαίνουν την ώρα που ο πρώην υπουργός Ευκλείδης προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και το (όποιο) έργο του, απέναντι σε δημοσιεύματα που βγάζουν στη φόρα την αλληλογραφία του με τον Ντάισελμπλουμ. Για όσους αγαπούν τις συμπτώσεις, πριν από λίγες ημέρες ο Τσακαλώτος είχε «αδειάσει» τον Τσίπρα, λέγοντας ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 δεν ήταν κοστολογημένο. Και τώρα ο σύντροφος Χαρίτσης, που καλοβλέπει την πολιτική του σωτηρία διά της απορροφήσεως, «αδειάζει» με τη σειρά του τον σύντροφο Ευκλείδη. Το ερώτημα, βέβαια, είναι ποιον ενδιαφέρει η Νέα Αριστερά και τα δράματά της, τη στιγμή που από τα γραφεία της Πατησίων δεν περνούν ούτε αδέσποτα…
Η επιτυχία Παπασταύρου
Θετικότατος πληροφορούμαι ότι είναι ο απολογισμός για την Αθήνα από τη Σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ στο Λουξεμβούργο. Οι εκεί πηγές μου έσπευσαν να μου μιλήσουν περί στοχευμένης προεργασίας του υπουργού Παπασταύρου, η οποία στάθηκε αφορμή για να ενσωματωθεί στο τελικό κείμενο μια κρίσιμη διάταξη στον Κανονισμό για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Για να σας το κάνω λιανά, η συγκεκριμένη διάταξη αυτή βάζει «μπλόκο» στις εισαγωγές ρωσικού αερίου μέσω Τουρκίας, με το γνωστό «Turkish Blend» – φυσικό αέριο ρωσικής προέλευσης, «μεταμφιεσμένο» σε τουρκικό. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που έθεσαν το ζήτημα, με τον Παπασταύρου να το αναδεικνύει ήδη από το άτυπο Συμβούλιο του Άαλμποργκ, τον περασμένο Ιούλιο. Παρά τις επιφυλάξεις ορισμένων κρατών-μελών, το αποτέλεσμα δικαίωσε τη στρατηγική επιμονή της Αθήνας. Με τη στήριξη της Κύπρου και -έκπληξη για πολλούς- της Αυστρίας, η Ελλάδα πέτυχε να κατοχυρωθεί μια διάταξη που ανατρέπει τα σχέδια της Άγκυρας να εμφανιστεί ως ενεργειακός κόμβος της Ευρώπης. Η εξέλιξη αυτή ενισχύει, παράλληλα, τη γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, ιδίως σε μια συγκυρία που ο ευρωπαϊκός ενεργειακός χάρτης επανασχεδιάζεται. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες ημέρες πριν από τη Σύνοδο, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, μιλώντας στη Μόσχα, είχε προβάλει τον «κρίσιμο ρόλο της Τουρκίας» στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή απόφαση, όμως, περιορίζει σημαντικά αυτόν τον ρόλο – και το timing μόνο τυχαίο δεν είναι. Συνδυάζεται, μάλιστα, με τις κινήσεις της Chevron στα θαλάσσια οικόπεδα της Κρήτης, που ουσιαστικά ακυρώνουν επί του πεδίου το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
O ΟΔΙΠΥ και οι συμβάσεις του
Σας έγραφα προχθές για έναν δημόσιο φορέα, τον ΟΔΙΠΥ (Οργανισμός Διασφάλισης για την Ποιότητα στην Υγεία), ο οποίος έκανε πρόσκληση στον Παναγιώτη Λεμπέση για να αναλάβει χρέη συμβούλου διατροφολογίας. Με αυτά που βλέπω, σε λίγο έχω την αίσθηση ότι θα επιβληθεί θέση διατροφολόγου σε όλους τους φορείς του Δημοσίου. Εκεί, λοιπόν, μέσα στο Σαββατοκύριακο, κοιτώντας τη βροχή να πέφτει σιγά σιγά, άνοιξα τη «Διαύγεια», από περιέργεια να δω τι γίνεται στον ΟΔΙΠΥ… Ανάμεσα στα διάφορα, εντόπισα ότι πέρυσι το καλοκαίρι διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος ο Χρήστος Νέστορας, ο οποίος έχει σπουδάσει στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ στο ΤΕΙ Αθήνας (έχει μια αδυναμία στα ΤΕΙ η λαοπρόβλητη κυβέρνηση του Μητσοτάκη). Σύμφωνα με δημοσιεύματα, λοιπόν, ο Νέστορας είναι ένα στέλεχος της εμπιστοσύνης και του «περιβάλλοντος» του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως και υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη. Πριν, λοιπόν, αναλάβει τον ΟΔΙΠΥ, ήταν στον ΕΣΥΔ (Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης). Κρατήστε το αυτό, γιατί έχει ενδιαφέρον…
Η παρουσία στη ΔΕΘ και οι 70.000 ευρώ
Συνεχίζοντας την περιήγηση στη «Διαύγεια», εντόπισα ότι ο ΟΔΙΠΥ διέθεσε το ποσόν των 8.000 ευρώ για διαφήμιση εν όψει της ΔΕΘ, ενώ παράλληλα ξόδεψε και το ποσόν των 29.000 για να μισθώσει τον χώρο για τη ΔΕΘ, ενώ έδωσε ακόμη 27.500 σε άλλη εταιρεία για την κατασκευή του περιπτέρου στη ΔΕΘ. Αθροιστικά σπαταλήθηκαν περί τις 70.000 ευρώ για να μετέχει ο ΟΔΙΠΥ στη ΔΕΘ.
Τα ταξίδια του ΟΔΙΠΥ
Πάντως, δεν είναι μόνο τα υπέρογκα ποσά που έδωσε σε εταιρείες για τη ΔΕΘ ο ΟΔΙΠΥ, αλλά και για τα ταξίδια των στελεχών του. Αρχικά, τον Ιανουάριο του 2025 διέθεσε το ποσό των 29.500 μέχρι το τέλος του έτους και αρχές Σεπτεμβρίου έδωσε ακόμη 16.900 στην ίδια εταιρεία για τον ίδιο σκοπό και μέχρι το τέλος του 2025. Περί τις 47.000 ευρώ, λοιπόν, για ταξίδια…
Ο ΟΔΙΠΥ και η ΕΥΝΟΙΑ
Εκεί στον ΟΔΙΠΥ, που είναι ο Χρήστος Νέστορας, πριν από λίγες ημέρες έγινε μια ανάθεση σε μια εταιρεία που λέγεται ΕΥΝΟΙΑ, με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης μιας υπηρεσίας του ΟΔΙΠΥ. Όλα καλά μέχρις εδώ. Γιατί το περίεργο και παράδοξο με τη συγκεκριμένη ανάθεση είναι το εξής: η συγκεκριμένη εταιρεία, σύμφωνα με το ΓΕΜΗ, ιδρύθηκε στις 19.09.2025 με έδρα το Περιστέρι, αρχικό κεφάλαιο το ποσόν των 1.000 ευρώ και μοναδικό εταίρο τον Κωνσταντίνο Σκούτα. Ενώ, λοιπόν, η ίδρυση της εταιρείας έγινε στις 19/9/2025, η ανάθεση από τον ΟΔΙΠΥ έγινε στις 29.09.2025, μόλις 10 μέρες μετά την ίδρυσή της. Πότε το έμαθαν στον ΟΔΙΠΥ; Πότε τους βρήκαν; Πότε έκαναν την ανάθεση; Αστραπιαίες, οφείλω να παραδεχτώ, κινήσεις για έναν φορέα του Δημοσίου.
Η ΔΕΗ «αλλάζει τα φώτα» στις συμφωνίες των πολυεθνικών με το Δημόσιο
Μπορεί τα data centers φαινομενικά να είναι το Ελντοράντο για επενδύσεις στην Ελλάδα, όμως ο εσωτερικός ανταγωνισμός των πολυεθνικών έχει ενταθεί. Οι παροικούντες γνωρίζουν πως «μήλον της Έριδος» είναι η φιλοξενία των εφαρμογών και των δεδομένων της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Η Microsoft και η Amazon έχουν διασφαλίσει καλές συμφωνίες φιλοξενίας, όμως η λειτουργία των data centers της ΔΕΗ, το αργότερο το 2027, θα «στενέψει» αναγκαστικά τον ζωτικό χώρο των πολυεθνικών. Το πλεονέκτημα της ελληνικής εταιρείας, που αποκτά ισχυρά και σύγχρονα data centers στην Ελλάδα, δεν αντικρούεται εύκολα από καμία πολυεθνική, από τη στιγμή που τα δεδομένα του Δημοσίου, που έχουν αναλάβει να προφυλάσσουν, τα έχουν σε εγκαταστάσεις τρίτων στην Ελλάδα και σε ευρωπαϊκές χώρες. Όλοι γνωρίζουν ότι η πίτα της αποθήκευσης δεδομένων του Δημοσίου θα ξαναμοιραστεί. Έτσι, οι επισκέψεις των πολυεθνικών στα συναρμόδια υπουργικά γραφεία πληθαίνουν, για να διασφαλιστεί η υπογραφή νέων συμφωνιών και μάλιστα με μεγαλύτερη διάρκεια, για να απομακρυνθεί όσο είναι δυνατόν η ΔΕΗ από το Δημόσιο.
