Η έκπληξη Μητσοτάκη στο Μέγαρο
Αποτελεί κοινό μυστικό (τουλάχιστον στο πάνω ράφι της πιάτσας) ότι εδώ και καιρό οι σχέσεις του προέδρου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Motor Oil, Γιάννη Βαρδινογιάννη, δεν διάγουν την καλύτερη περίοδό τους. Το αντίθετο θα έλεγα, για να προσεγγίσω τα όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητά μας. Γι’ αυτό και η παρουσία του πρωθυπουργού στην εκδήλωση που έλαβε χώρα το βράδυ της Τρίτης στο Μέγαρο Μουσικής προκάλεσε αίσθηση στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ της πιάτσας (μας). Φυσικά, δεν σας κρύβω ότι σχολιάστηκε από κάτι κακόπιστους, που ψάχνουν να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι, το γεγονός ότι στο βίντεο που προβλήθηκε με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη και τις προσωπικότητες της εγχώριας πολιτικής ζωής κρίθηκε σκόπιμο να μη συμπεριληφθούν ο νεότερος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος Σαμαράς. Αν και δεν μπήκα στον κόπο να αναζητήσω τον λόγο της μη συμμετοχής των δύο, συζητώντας με τη θεία μου, έσπευσε να μου πει ότι «στο βίντεο έβαλαν τους πεθαμένους της πολιτικής…». Η είδηση, εν προκειμένω, είναι ότι η 85χρονη Χανιώτισσα θεωρεί πολιτικά ζωντανό, εκτός από τον πολυαγαπημένο της Κυριάκο, και τον σχεδόν συνομήλικό της αρχηγό Αντώνη. Συμβαίνει αυτό με τους γέρους, να δείχνουν ηλικιακή αλληλεγγύη. Θυμάμαι τη γιαγιά μου την Αργυρώ, που όταν της έλεγα ότι πέθανε κάποιος πάνω από ογδόντα, χωρίς δεύτερη σκέψη μου απαντούσε: «Ο κακορίζικος ήταν και μικιός».
Μας αποθεώνουν οι Γερμανοί
Καθημερινές τείνουν να γίνουν οι αναφορές ξένων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων για το ελληνικό «θαύμα» στην οικονομία, με άπαντες να παραδέχονται πως η χώρα μας από μαύρο πρόβατο της Ευρώπης έχει εξελιχθεί σε πρότυπο δημοσιονομικής πειθαρχίας, που διδάσκει ακόμη και τους Γερμανούς. Τελευταίο παράδειγμα, ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και υποψήφιος πρωθυπουργός της Βάδης – Βυρτεμβέργης, Manuel Hagel, ένα από τα επιφανή στελέχη του CDU. O Γερμανός πολιτικός βρέθηκε χθες σε εκδήλωση στα γραφεία της ΝΔ στην Πειραιώς και συζήτησε με τον βουλευτή Σερρών και γραμματέα Διεθνών Σχέσεων της ΝΔ, Τάσο Χατζηβασιλείου, για τις ελληνογερμανικές οικονομικές σχέσεις. Στη συζήτηση αναφέρθηκε αρκετές φορές η πρόοδος της Ελλάδας σε όλα τα πεδία τα τελευταία χρόνια, σε σύγκριση, μάλιστα, με την περίοδο 2015-2019, και ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η παραδοχή του Γερμανού πολιτικού ότι «πρέπει να τολμήσουμε για τον εαυτό μας τις μεταρρυθμίσεις που τότε ζητήσαμε από την Ελλάδα»!
Δείπνο Μητσοτάκη – Βέμπερ
Φιλικό δείπνο παραθέτει απόψε ο πρόεδρος Μητσοτάκης στον (άλλον) πρόεδρο, αυτόν του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ. Από ελληνικής πλευράς θα παρίστανται ο αντιπρόεδρος (κυβέρνησης και ΕΛΚ), Κωστής Χατζηδάκης, και ο βουλευτής Σερρών, Τάσος Χατζηβασιλείου, που, έχοντας το τιμόνι των διεθνών και ευρωπαϊκών σχέσεων, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ΝΔ και ΕΛΚ. Αν και δεν έχω σχετική πληροφόρηση, είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι το μενού της βραδιάς θα περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, και συζήτηση για την προεδρία του Eurogroup και την πιθανή υποψηφιότητα Πιερρακάκη. Επειδή πρόκειται για φιλικό δείπνο, δεν αποκλείω ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης, που δεν πολυσυμπαθεί τον διάδοχό του στο υπουργείο Οικονομικών, να φροντίσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο να βάλει δυο, τρεις νάρκες στην υποψηφιότητα του υπουργού Κυριάκου.
Το ψήφισμα του δημάρχου Μυκόνου που τρόμαξε το Μαξίμου
Στο Μέγαρο Μαξίμου, να ξέρετε, δεν κοιμούνται εδώ και δύο βράδια, με τον πρόεδρο Μητσοτάκη να βρίσκεται σε κατάσταση πανικού! Και όλα αυτά συνέβησαν μόλις έμαθαν ότι ο δήμαρχος Μυκόνου, Χρήστος Βερώνης, πέρασε ψήφισμα κατά του πρωθυπουργού. Γιατί, πώς να το κάνουμε, δεν είναι λίγο πράγμα να σε «καταδικάζει» ο δήμαρχος που δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στο Μαξίμου να ζητήσει κάτι για τη Μύκονο, αλλά σήμερα ζητάει από τον Μητσοτάκη… να ανασκευάσει δήλωσή του. Δεν σας κρύβω ότι όταν τον άκουσα κα εγώ ανατρίχιασα, με την αθώα της ανατριχίλας έννοια, μια και μιλάμε για τη Μύκονο, που οι ανατριχιασμένοι είναι χιλιάδες. Για να σοβαρευτούμε τώρα, να σας πω ότι ο αρχηγός Κυριάκος και γνωρίζει και έχει φροντίσει να μάθει εσχάτως ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες για τον δήμαρχο Βερώνη. Και επειδή έμαθε, κάτι μου λέει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς, ότι έχει αποφασίσει να τον ταράξει στη νομιμότητα.
Ευχές στον Λιβάνιο
Και μια και βρίσκομαι στην αυτοδιοίκηση, να σας πω ότι χθες, ανήμερα του Αγίου Στυλιανού, είχε γενέθλια ο υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, ο οποίος, ως ιδιαίτερα δημοφιλής στην κοινότητα των δημάρχων, δέχθηκε περισσότερες ευχές ανήμερα των γενεθλίων του από αυτές που δέχεται στη γιορτή του.
Η οργή της θείας μου για την Τροχαία
Τόσο οργισμένη είχα ν’ ακούσω τη θεία μου από την εποχή που ζούσε ο συχωρεμένος ο μπάρμπας μου, ο οποίος οφείλω να παραδεχτώ ότι υπήρχαν φορές που την ανέβαζε στα κεραμίδια που δεν είχε το σπίτι τους. Το τηλεφώνημα της 85χρονης Χανιώτισσας ήταν έκτακτο, αφού επικοινώνησε μαζί μου σε εντελώς κουτουρού ώρα. Με φωνή που παρέπεμπε στον φίλο μου τον Άδωνι, άρχισε να μου περιγράφει ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή έναν τροχονόμο, την ξαδέρφη μου και το παιδί της. Σύμφωνα με τη θεία μου, σε μπλόκο της Τροχαίας διαπιστώθηκε ότι ο 10χρονος συνοδηγός δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Και ενώ η μητέρα του παιδιού προσπαθούσε να εξηγήσει στον τροχονόμο ότι ο λόγος που δεν φορούσε ζώνη το παιδί σχετίζεται με σοβαρό πρόβλημα υγείας (γεννήθηκε χωρίς ουροδόχο κύστη και αυτήν την περίοδο είχε αιματουρία), άκουσε το όργανο της τάξης να της λέει: «Δεν με νοιάζει το πρόβλημα του παιδιού. Αν δεν μπορεί να φορά ζώνη, να πηγαίνει με τα πόδια». Δεν ξέρω τι ακριβώς κάνουν εκεί στην Κρήτη, ωστόσο αν ισχύουν τα μισά από τα όσα μου μετέφερε η θεία μου, τότε νομίζω ότι οφείλει ο υπουργός Χρυσοχοΐδης να ασχοληθεί λίγο παραπάνω και με την οικεία Αστυνομία του νησιού. Όχι τίποτε άλλο, σε λίγο όπως πάει θα μπερδέψουν τα μπούτια τους (για τα καλά) κλέφτες και αστυνόμοι.
Η… βαθιά μπαλιά της Νίκης Κεραμέως
Στο ποδόσφαιρο «βαθιά μπαλιά» είναι μια δυνατή, μακρινή πάσα προς τα μπροστά, συνήθως από την άμυνα ή το κέντρο προς την επίθεση. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η Κοινωνική Συμφωνία της υπουργού Κεραμέως, με την οποία (όπως μου έλεγαν κάτι έμπειροι του χώρου) γεφύρωσε διαφορές μιας δεκαετίας και βάλε μεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων, ανοίγοντας τον δρόμο για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και κατ’ επέκταση αύξησης μισθών για τους εργαζόμενους. Μάλιστα, όπως μου έλεγαν οι ίδιοι έμπειροι της πιάτσας, η υπουργός Νίκη δεν έβγαλε απλά μια βαθιά μπαλιά, αλλά σκόραρε κιόλας, πετυχαίνοντας τη σύναψη μιας ιστορικής συμφωνίας, η οποία δεν έχει προηγούμενο, βάζοντας οριστικό τέλος στις μνημονιακές δεσμεύσεις. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όλα τα παραπάνω έγιναν χωρίς θορυβώδεις τυμπανοκρουσίες και βαρύγδουπες προαναγγελίες. Αυτό που οφείλουν να κάνουν οι υπουργοί και που οι περισσότεροι φαίνεται να το έχουν ξεχάσει.
Ο Προκόπης συνομιλεί με Καραχάλιο
Κάπου διάβασα ότι ο Καραχάλιος, που έκανε τσουρουφλιστή την Καρυστιανού, προχωράει, λέει, στη δημιουργία πολιτικού φορέα με τη χαρακτηριστική ονομασία «Κύμα». Μάλιστα, όπως μου είπαν, ο γνωστός επικοινωνιολόγος, που έχει πέσει έξω στις εκτιμήσεις του για τον Μητσοτάκη, συζητάει τακτικά τα σχέδιά του με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος επίσης έχει χάσει ό,τι στοίχημα έχει βάλει που σχετίζεται με την κυβερνητική μακροημέρευση του Κυριάκου. Βλέπετε, σε αυτήν τη χώρα υπάρχουν κάμποσοι που κάνουν είδηση την προσδοκία τους και σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τόσο ο Πάκης όσο και ο Καραχάλιος.
Όταν ο Θεοδωρικάκος απαντά με Τσίπρα
Ένα μεγαλοπρεπέστατο «καρφί» επιφύλαξε ο υπουργός Θεοδωρικάκος στον βουλευτή της Νέας Αριστεράς Θόδωρο Δρίτσα, αμέσως μετά το τέλος της τοποθέτησης του πρώην υπουργού στην κυβέρνηση Τσίπρα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής που συζητάει το νομοσχέδιο για την ανεξάρτητη αρχή ελέγχου της αγοράς. Με αφορμή τα όσα είπε ο Δρίτσας περί αμερικανικού επεκτατισμού για τη ρύθμιση για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ο υπουργός Ανάπτυξης απάντησε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Τσίπρα, το οποίο αποκάλυψε ότι έχει αρχίσει να διαβάζει. «Έπεσα πάνω στις σελίδες που διηγείτο ότι υπήρχαν στελέχη της αντιπροσωπείας της τότε κυβέρνησης, που, όταν συνάντησαν τον τότε Ρώσο πρωθυπουργό, τον αποκαλούσαν “σύντροφο πρωθυπουργό”, αισθανόμενοι βέβαια ότι δεν είχαν πάει στη Ρωσία της τωρινής εποχής, αλλά στην παλαιά Σοβιετική Ένωση», καταλήγοντας: «Πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει ότι ζούμε στον 21ο αιώνα, είμαστε στο 2025». Συστημένη η απάντηση και ο νοών νοείτω…
Τα social ρεκόρ του Άδωνι
Βλέποντας την κινητικότητα που ανέπτυξε το βίντεο που «ανέβασε» ο υπουργός Άδωνις, ως απάντηση στο ευχαριστήριο του προέδρου Τσίπρα, έσπευσα να ζητήσω από τον υπουργό Υγείας να μου στείλει τις επιδόσεις του επίμαχου post. Αν και εθισμένος σε αυτά, δεν σας κρύβω ότι έπαθα μια σχετική πλάκα (!), αφού διαπίστωσα ότι το δίδυμο Άδωνι – Τσίπρα κόβει μαζικά εισιτήρια στο Διαδίκτυο. Συγκεκριμένα, το άθροισμα των προβολών σε TikTok και Instagram πλησίασε το 1,5 εκατομμύριο. Και κάπου εδώ σκέφτηκα ότι ευτυχώς που δεν κατάφερε μαζί με τον Παπαγγελόπουλο να τον «χώσουν» στη φυλακή για τη μούφα της Novartis, γιατί τώρα δεν θα τον είχε (τον Άδωνι) να του διαφημίζει το βιβλίο.
Ο Βελόπουλος και τα λεφτά από την «Ιθάκη»
Μια και το ‘φερε η κουβέντα, δεν σας κρύβω ότι ένας άλλος της πολιτικής που ασχολείται με τα βιβλία, και αναφέρομαι στον πρόεδρο Βελόπουλο, μιλώντας στο ομόσταβλο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών», στην εκπομπή των Ξενάκη – Σκουρή, επισήμανε μια παράμετρο που ειλικρινά δεν την είχα κατά νου. Σχολιάζοντας τα όσα εκτυλίσσονται πέριξ της «Ιθάκης» του Τσίπρα, επισήμανε ότι από την όλη διαφήμιση θα καταφέρει να κερδίσει κάνα διπλό σε εκατομμύρια από τις πωλήσεις του βιβλίου. Μια καλή μαγιά, σύμφωνα με τον αρχηγό Κυριάκο (τον Βελόπουλο), για να χρηματοδοτηθεί το υπό σύσταση κόμμα.
Πωλητήριο σε «Κόκκινο»
Πριν καλά καλά προλάβει να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα της εθελουσίας στα media του ΣΥΡΙΖΑ, κάπου πήρε το αυτί μου ότι τα τσακάλια της Κουμουνδούρου έχουν βγει στην πιάτσα, προσπαθώντας να «σπρώξουν» σε ιδιώτη το υπερχρεωμένο ραδιόφωνό τους. Φυσικά, όποιος το αγοράσει οφείλει να γνωρίζει και την πρόσφατη απόφαση του ΕΣΡ για το ραδιόφωνο του ΛΑΟΣ. Ότι δηλαδή μπορεί να δώσει κάνα τάλιρο σε εκατομμύρια και να μείνει με τον Φάμελλο στο χέρι.
Το πολιτικό νεκροταφείο της Αριστεράς
Εκτός από τη συναυλία του Ρέμου στην Πλατεία Αριστοτέλους, με αφορμή το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Δήμου Θεσσαλονίκης, ανήμερα της παρουσίασης της «Ιθάκης» του Τσίπρα, συμπληρώνεται κι ένας χρόνος από την εκλογή Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι σαν μνημόσυνο δύο σε ένα, για να πάρουν χονδρική τα κόλλυβα, μου μοιάζει το όλο σκηνικό των τελευταίων ημερών στο πολιτικό νεκροταφείο της Αριστεράς. Επί του συγκεκριμένου πεδίου σας μεταφέρω δύο ειδήσεις. Η πρώτη θέλει τον πρόεδρο Αλέξη από τη σκηνή του «Παλλάς» να απαντά σε όσους του επιτέθηκαν μετά την έκδοση του βιβλίου και η δεύτερη (είδηση) συνδέεται με την ενόχληση Φάμελλου, ο οποίος θέλει να κάνει κινήσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ που θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στο κόμμα Τσίπρα. Ύστερα από όλα αυτά, άντε ν’ αδικήσω τη θεία μου, που κάθε φορά που το φέρνει η κουβέντα για τον αρχηγό Αλέξη, στο τέλος κάθε συνδιάλεξης μου λέει: «Ζωή σε λόγου μας».
Η επιδίωξη του συγγραφέα Αλέξη και το πραγματικό ερώτημα
Ήδη πριν από την κυκλοφορία της «Ιθάκης» αυτό που συζητιόταν εντονότερα και από τα κουτσομπολιά για τους παλιούς συντρόφους του ήταν τι ακριβώς επιδιώκει να πετύχει ο Τσίπρας. Σε αυτήν τη συζήτηση έχουν ακουστεί διάφορες ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, όπως για παράδειγμα ότι ο σύντροφος και οσονούπω πρόεδρος Αλέξης επιχειρεί να «κάψει» προκαταβολικά το κεφάλαιο της διακυβέρνησής του, προκειμένου να συζητηθεί τώρα και όχι προεκλογικά. Ομολογώ ότι ως σκέψη δεν μου φαίνεται κατ’ ανάγκην άστοχη, όπως και η «δίδυμη αδερφή» της, που λέει ότι ο συγγραφέας θέλει να ορίσει τη συζήτηση πάνω στο δικό του αφήγημα. Ωστόσο, διαβλέπω ένα μικρό κενό: Η περίοδος 2015-2019 ήταν πρόβλημα του Τσίπρα, αλλά στις εκλογές του 2019 πήρε πάνω από 30%, δηλαδή μόλις 3% και 4% κάτω από τα ποσοστά του τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015 αντίστοιχα. Ωστόσο, από το 2019 έως το 2023 ο πρόεδρος Τσίπρας έχασε στην κάλπη 10 μονάδες τον Ιούνιο και συνολικά 13 τον Ιούλιο. Ωστόσο, από τα έντεκα κεφάλαια του βιβλίου, η περίοδος διακυβέρνησης καλύπτει τα εννέα, η συνολική αποτίμηση και το μέλλον ακόμα δύο και μόλις ένα σχετίζεται με τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν. Και επειδή στην αντιπολίτευση αναζητούν πρόσωπο που να μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη, καλά κάνει ο σύντροφος Αλέξης και προσπαθεί να τελειώσει τώρα τη συζήτηση που ο ίδιος προκαλεί ακόμα με τα τότε πεπραγμένα του, αλλά ενδεχομένως να απαντά σωστά σε άσχετο ερώτημα.
Το πρόβλημα της «Ιθάκης»
Μια και μιλάμε για το διακύβευμα των επόμενων εκλογών, τώρα που το ξανασκέφτομαι, η «Ιθάκη» μπορεί να προκαλέσει ένα επιπλέον πρόβλημα στον Τσίπρα. Καθώς το ζητούμενο για την αντιπολίτευση είναι η (προεκλογική ή μετεκλογική) «συγκόλληση», το ακατάσχετο κουτσομπολιό στο οποίο επιδίδεται ο οσονούπω πρόεδρος Τσίπρας είναι σίγουρο ότι θα τον δυσκολέψει ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με τους πρώην συντρόφους του. Είναι λογικό, εδώ που τα λέμε: Όταν κάποιον τον έχεις «ξεβαφτίσει», πόσο πιθανό είναι να θέλει να συνεργαστεί ξανά μαζί σου; Ωστόσο, ακόμα μεγαλύτερη θα είναι η δυσκολία που θα αντιμετωπίσει με τους υπόλοιπους «παίκτες» της δημοκρατικής παράταξης. Κι αυτό γιατί όλοι θα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι, αν συμπράξουν με τον Τσίπρα, είναι πολύ πιθανό να δουν το όνομά τους να πρωταγωνιστεί στο sequel της «Ιθάκης». Ως εκ τούτου, μαζί με το προβληματικό του παρελθόν, ο σύντροφος Αλέξης κινδυνεύει να «κάψει» και το μεγαλύτερο συγκριτικό του πλεονέκτημα έναντι των αρχηγών και των αρχηγίσκων της αντιπολίτευσης: Την ικανότητά του να ενώσει τον χώρο, όπως έκανε το 2015.
Όλοι οι καλοί χωράνε;
Καθώς είχα (αρκετά) καλύτερα πράγματα να κάνω προχθές το βράδυ, ομολογώ ενώπιον Θεού και μεταρρυθμιστών ότι αμέλησα να παρακολουθήσω τη συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου στο Action24. Ως εκ τούτου, έχασα την προσπάθεια της υπεύθυνης Πολιτικού Σχεδιασμού να πείσει πρώτα τους συναγωνιστές δημοσιογράφους και έπειτα όλο το τηλεοπτικό κοινό ότι Ανδρουλάκης και Δούκας λένε το ίδιο πράγμα. Τώρα, πώς γίνεται να λένε το ίδιο πράγμα, αλλά να μη συνεννοούνται εδώ και τόσους μήνες, δεν μπορώ να το καταλάβω – αλλά αυτές είναι υψηλές έννοιες, που μόνο ένας γνήσιος μεταρρυθμιστής, σαν τη συντρόφισσα Άννα, τις καταλαβαίνει. Ωστόσο, αφήνοντας στην άκρη αυτήν την άχαρη συζήτηση, η μεγάλη μεταρρυθμίστρια έκανε μια δήλωση που συζητήθηκε – και που νομίζω θα συζητηθεί αρκετά στο μέλλον: «Το ΠΑΣΟΚ τους καλεί όλους. Και τους βουλευτές που έφυγαν και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα, πώς αυτό συμβαδίζει με την «κλειστή πόρτα» που έχει εξαγγείλει πολλάκις ο Λεβεντονικόλας, νομίζω ότι πλέον εκφεύγει ακόμα και του μεταρρυθμιστικού χώρου και περνά στη σφαίρα του μεταφυσικού. Σε κάθε περίπτωση, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να τοποθετηθούν επί του θέματος και οι καθ’ ύλην… ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εκλέγονται με σταυρό – μια διαδικασία που (για να το πω κομψά) δεν είναι και η αγαπημένη της μεγάλης μεταρρυθμίστριας Διαμαντοπούλου. Κι αυτό γιατί στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες το ΠΑΣΟΚ δεν προβλέπεται να βγάζει πάνω από μία έδρα και, όπως φαντάζεστε, τα στελέχη που παρέμειναν και «κουβάλησαν» το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη στα δύσκολα δεν προτίθενται να υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες αυτούς που τους έβριζαν – ούτε και τις προξενήτρες, ακόμα και αν είναι μεταρρυθμίστριες…
Τώρα οι δημοσκοπήσεις είναι καλές για το ΠΑΣΟΚ
Διαβάζοντας τις χθεσινές διαρροές του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το επικείμενο κόμμα Τσίπρα, δεν σας κρύβω ότι απόρησα. Κι αυτό γιατί η «πράσινη γραμμή» επικαλείται τις ίδιες δημοσκοπήσεις που το προηγούμενο διάστημα χαρακτήριζε (κατ’ ελάχιστον) επισφαλείς, απορώντας, μάλιστα, με τη συχνότητα που πραγματοποιούνται και δημοσιεύονται. Τώρα, λοιπόν, η «προεδρική φρουρά» του Νίκου Ανδρουλάκη θριαμβολογεί που η Interview φέρνει το ΠΑΣΟΚ… καθαρά δεύτερο σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, δηλαδή τον Βελόπουλο και τη Ζωή. Το ότι η ίδια δημοσκόπηση (όπως και όλες οι άλλες) φέρνει τη ΝΔ πρώτη με διαφορά… double score είναι, φαίνεται, μια ασήμαντη λεπτομέρεια για την αξιωματική αντιπολίτευση. Ας μου επιτραπεί η γενική παρατήρηση ότι, αντίθετα με το Μέγαρο Μαξίμου (όχι το κτίριο), που αντιμετωπίζει πιο «ανάλαφρα» τη συγγραφική απόπειρα Τσίπρα, η Χαριλάου Τρικούπη (όχι η οδός) εκπέμπει έναν εκνευρισμό, που μόνο σιγουριά δεν δείχνει εν αναμονή του νέου κομματικού εγχειρήματος του συντρόφου Τσίπρα.
Λαφαζάνης: «Ο Μητσοτάκης με σέβεται, ο Τσίπρας όχι»
Το ξέσπασμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη για τους πρώην συντρόφους του, που τους καταγγέλλει ότι του έκοψαν τη βουλευτική σύνταξη, μου λέει πολλά. Επιβεβαιώνει πως όταν οι ΣΥΡΙΖΑίοι κυβερνούσαν, χρησιμοποιούσαν σταλινικές μεθόδους, δοκιμασμένες από παλιά στο ΚΚΕ, για να απομονώσουν και να τιμωρήσουν με κάθε μέσο τους διαφωνούντες. «Δεν είμαι καλά οικονομικά. Στις πρώτες 10 μέρες τελειώνουν τα χρήματα. Μου έχουν κόψει τη βουλευτική σύνταξη παράνομα, φρόντισαν οι φίλοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Το έκαναν επίτηδες ο Κατρούγκαλος και η Αχτσιόγλου. Είχα 15 χρόνια στη Βουλή, το 2016 συμπλήρωνα το 67ο έτος για να πάρω κανονικά σύνταξη και φέρνει έναν νόμο και λέει “την καταργώ”», τόνισε ο κ. Λαφαζάνης, προσθέτοντας πως «οι σύντροφοι κάνουν πάντα τη ζημιά». Για να με αφήσει άφωνο με τη διαπίστωσή του ότι ο Μητσοτάκης τον σέβεται 100%, ενώ «ο Τσίπρας με θεωρεί εσωτερικό εχθρό». Το άλλο, λοιπόν, που μου έρχεται στο μυαλό, ακούγοντας τον Λαφαζάνη, είναι αυτό που κάποιοι φίλοι μου αριστεροί μου έχουν πει, ότι δηλαδή τα δεξιά αφεντικά είναι πιο εντάξει στις δουλειές τους από τα αριστερά. Άδικο έχουν; Ρίξτε μια ματιά στους απελπισμένους εργαζόμενους στα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που μένουν μήνες απλήρωτοι, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός στην Κουμουνδούρου, για να πάρετε μια γεύση.
Του Κουτρούλη ο γάμος με τα ενεργειακά
Εν τω μεταξύ, όταν η κουβέντα μεταξύ των αριστερών παλικαριών πάει στα ενεργειακά -γιατί με το βιβλίο-τούβλο του Αλέξη ξεχάσαμε ότι ζούμε σε μια χώρα με σημαντικές επιτυχίες εντός και εκτός συνόρων-, γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος. Χθες, σε συνέντευξή του στο Mega, ο πρόεδρος Κασσελάκης τάχθηκε ανεπιφύλακτα υπέρ των εξορύξεων, κάνοντας να σηκωθούν οι τρίχες στην κεφαλή του Χαρίτση και του Φάμελλου. Μάλιστα, ο αρχηγός Στέφανος αποκάλυψε ότι είχε αυτήν την άποψη όταν ήταν ακόμα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν πολύ δύσκολο και παράτολμο να εκφράσει αυτήν τη θέση μέσα στο κόμμα. Ο Τσίπρας, πάλι, τι θέλει και ανακατεύεται με τα ενεργειακά; Στο βιβλίο του κάνει λόγο για «πλωτό κέντρο επανυγροποίησης του φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για κέντρο επαναεριοποίησης. Το φυσικό αέριο μεταφέρεται υγροποιημένο με πλοία, φτάνει στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης, αεριοποιείται ξανά και παίρνει τον δρόμο για τους αγωγούς. Μαντάρα κι εδώ ο σύντροφος Αλέξης, δεν ρώτησε κάποιον από το Πολυτεχνείο να του εξηγήσει τα βασικά; Αλλά ζω για τη στιγμή που ο Αλέξης θα στηλιτεύει τους Αμερικανούς για τις επεμβάσεις τους στη χώρα και ο Στέφανος θα υπερασπίζεται τις εξορύξεις.
! Πάντως, να σας μεταφέρω και αυτό, ο Στέφανος, αναφερόμενος στις κουβέντες του με τον Τσίπρα στο Σούνιο, είπε πως του εξομολογήθηκε ότι, αν επέστρεφε στην πολιτική, θα το έκανε για μια μεγαλύτερη θέση από αυτήν που άφησε παραιτούμενος. Τι εννοούσε άραγε ο ποιητής – συγγνώμη, ο συγγραφέας;
