Ανεβαίνει (κι άλλο) η ΝΔ
Η δημοσκόπηση της Marc για το «Πρώτο Θέμα» έχει δύο αναγνώσεις για τη ΝΔ. Η μία, η καλή, δείχνει ότι το κυβερνών κόμμα ανεβαίνει, καθώς κερδίζει μισή μονάδα σε σχέση με την εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος του προηγούμενου μήνα – και δείχνει να παγιώνεται στο 30+, δηλαδή σε ποσοστά άνω των ευρωεκλογών. Η δεύτερη ανάγνωση, όμως, είναι καλύτερη και δείχνει ότι η ΝΔ έχει προοπτικές να ανέβει κι άλλο, κρίνοντας από επιμέρους δείκτες της δημοσκόπησης. Έχουμε και λέμε: πρώτο και κύριο, η αποδοχή του προέδρου Κυριάκου, που «σκοράρει» ελάχιστα πάνω από την εκτίμηση της ΝΔ – και που δείχνει ότι το 31% αυτήν τη στιγμή δείχνει να είναι το εκλογικό «πάτωμα» της κυβερνώσας παράταξης. Από εκεί και πέρα, ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τη ΝΔ είναι το 44,5% που «ψηφίζει» σταθερότητα – το ισχυρότερο, δηλαδή, «γαλάζιο χαρτί». Αντίστοιχα, ιδιαίτερα υψηλής αποδοχής χαίρουν και ορισμένοι κυβερνητικοί χειρισμοί που υπερβαίνουν κατά πολύ τα ποσοστά της ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισοί ερωτηθέντες τάσσονται υπέρ του κυβερνητικού σχεδίου για τα ΕΛΤΑ, για να μην πάμε στο κομμάτι των ενεργειακών. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα θετικό momentum, το οποίο έχει προοπτικές περαιτέρω βελτίωσης – ιδίως αν βάλουμε στην εξίσωση και τις αυξήσεις που θα ξεκινήσουν να βλέπουν στους μισθούς τους οι μισθωτοί από τον Ιανουάριο και μετά.
Στο Δουβλίνο ο Πιερρακάκης
Διήμερο εκτός έδρας γράφει το πρόγραμμα του υπουργού Πιερρακάκη αυτό και το ερχόμενο 24ωρο, σε μια συγκυρία που τα ταξίδια του αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λόγω της κούρσας για την προεδρία του Eurogroup. Στο Λονδίνο, ο «τσάρος» της Οικονομίας θα συμμετάσχει στο συνέδριο της Morgan Stanley (όπου μιλά και ο πρωθυπουργός) και θα έχει εκ του σύνεγγυς συνομιλία με τον Στεφάν Μπουζνά για την υπό εξέλιξη εξαγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών από τη Euronext. Πριν από αυτό, όμως, μεσολαβεί μια ενδιάμεση στάση στο Δουβλίνο, σε ταξίδι που είχε κλειδώσει πολύ πριν από την υποψηφιότητά του για τη διαδοχή του Πασκάλ Ντόναχιου. Στην πρωτεύουσα της Ιρλανδίας ο υπουργός Κυριάκος θα συναντήσει τον αντιπρόεδρο της ιρλανδικής κυβέρνησης και ΥΠΟΙΚ, Σάιμον Χάρις (ο οποίος κατά το παρελθόν έχει διατελέσει και πρωθυπουργός), καθώς και τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας, Γκάμπριελ Μαχλούφ. Επισήμως το «μενού» των συναντήσεων περιλαμβάνει τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Ιρλανδίας, ωστόσο όλοι καταλαβαίνουν ότι στη συζήτηση θα βρεθεί και η ψήφος της χώρας του Πασκάλ Ντόναχιου (για τον νέο πρόεδρο του Eurogroup ), ο οποίος μόλις πριν από λίγους μήνες είχε ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των ομολόγων του, άρα ένα παραπάνω ειδικό βάρος για την τελική έκβαση της ψηφοφορίας σίγουρα το έχει.
Μεταρρυθμιστής Βενιζέλος
Εσχάτως διαπιστώνω μια συντονισμένη προσπάθεια, που στόχο έχει την πολιτική νεκρανάσταση του Βαγγέλη Βενιζέλου. Κάποιοι γνωστοί στην πιάτσα, αφού δεν μπόρεσαν να βρουν αξιόμαχο αντίπαλο στον Μητσοτάκη από τα φρέσκα πρόσωπα, εσχάτως αποφάσισαν να επιστρέψουν στο πολιτικό νεκροταφείο (με την καλή έννοια, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων). Έτσι, τη μία προβάλλουν τον πρόεδρο Σαμαρά, την επομένη τον Τσίπρα με την «Ιθάκη» του και κάπου στο βάθος μας προέκυψε και ο συγκυβερνήτης του προέδρου Αντώνη (της Πολιτικής Άνοιξης). Μάλιστα, αν κατάλαβα καλά από τα όσα ακατανόητα λέει διαχρονικά ο Μπένι, εσχάτως θέλει να το παίξει μεταρρυθμιστής. Εξυπακούεται ότι δυσκολεύομαι να τον πάρω στα σοβαρά, αποδίδοντας τον εκσυγχρονιστικό κρεσέντο στο γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει γεράσει και, όπως σας έχω πει κατ’ επανάληψη, το πρώτο σύμπτωμα των περασμένων χρονών είναι η αλλοίωση της μνήμης. Κάποιοι, μάλιστα, ξεχνούν ακόμη και τα παιδιά τους. Εν προκειμένω, το συγκεκριμένο γεροντάκι έχει ξεχάσει ότι συγκυβέρνησε με τον Σαμαρά και ενδεχομένως ότι ήταν υπουργός του Σημίτη και κάποια στιγμή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που τόσο μισούσε.
Τα «καρντάσια», η Καθημερινή και ο Αλαφούζος
Μία από τις μεγάλες αποτυχίες αυτής της κυβέρνησης είναι ότι η κοινή γνώμη πιστεύει ότι ελέγχει τα Μέσα, όπως ο Όρμπαν στην Ουγγαρία -μπορεί και χειρότερα- και καθημερινά τρώει ξύλο από τα υποτιθέμενα φίλια Μέσα Ενημέρωσης. Πάνω από κάθε Μέσο, αυτή που κερδίζει τον τίτλο «δεν είναι αυτό που νομίζεις» είναι η «Καθημερινή» του Αλαφούζου, με μαέστρο τον Παπαχελά. Αίφνης, η κυριακάτικη έκδοση αφιέρωσε μία (!) σελίδα, για τα «καρντάσια», που είναι -ποιοι νομίζετε;- ο Κώστας Καραμανλής (της Ραφήνας) και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Με αφορμή μια συνεύρεσή τους αυτήν την-εβδομάδα σε πάνελ για τη δημοκρατία που διοργανώνει -μαντέψτε- η εφημερίδα «Δημοκρατία» του Φιλιππάκη, η «Καθημερινή» ανακαλύπτει πως πλέον υπάρχει χημεία στους δύο και πως οι δρόμοι τους συγκλίνουν. Κι έτσι, μια είδηση-μονόστηλο έγινε μια σελίδα-σεντόνι στην Καθημερινή, με πρωτοσέλιδο χτύπημα μάλιστα. Εδώ που τα λέμε, δεν το λες και λίγο. Και επειδή, όπως και να το κάνουμε, η συνύπαρξη Καραμανλή – Βενιζέλου από μόνη της είναι γεγονός, δεν θα μπορούσε να μην το αναδείξει η «ναυαρχίδα» του Φαλήρου. Στο χωριό μου όταν συμβαίνουν κάτι τέτοια, λέει ο φίλος μου ο Μανώλης: «Το ‘πιασες το υπονοούμενο;». Εν προκειμένω, το έπιασα και με το παραπάνω.
Και ο «Μπένι» επίδοξος σωτήρας της χώρας
Τώρα, βέβαια, για τον Ευάγγελο Βενιζέλο τι να πω; Τρέχει από συνέδριο σε συνέδριο, από πάνελ σε πάνελ, ποντάροντας και αυτός στην ήττα ή «αλλαγή εν κινήσει» του Μητσοτάκη και ελπίζοντας ότι αν γίνει της κακομοίρας στο πολιτικό σκηνικό, είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του έθνους… Την περασμένη Παρασκευή, στη Θεσσαλονίκη, στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Γιαννίτση, αφού παραδέχτηκε ότι υπάρχει στον τόπο νομιμοποιημένη κυβέρνηση, με άνετη πλειοψηφία, επιδόθηκε σε μια καταστροφολογική ανάλυση που περίπου περιέγραφε τον Αρμαγεδδώνα με την πολιτική της κυβέρνησης. Τα έριξε, μάλιστα, στην αντιπολίτευση, εκφράζοντας την απορία του γιατί δεν ασκεί κριτική στην κυβέρνηση όπως αυτός. Ένα έχω να προσθέσω. Τελευταία βλέπω να πολλαπλασιάζονται οι επίδοξοι σωτήρες της χώρας. Μετά τον Αλέξη και την «Ιθάκη» του, μετά τον γέροντα Σαμαρά, που καραδοκεί, μετά την Καρυστιανού, που φαίνεται να μην κρατιέται, έρχεται να πλασαριστεί και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που προφανώς θεωρεί -και αυτός- ότι κάτι του χρωστάει η Ιστορία.
Ο ενθουσιασμός της θείας μου για τον Πάπα και την ΕΡΤ
Η συμπλήρωση 1.700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο δίχως αμφιβολία έμεινε στην Ιστορία – βλέπετε, δεν βρίσκονται κάθε μέρα μαζί ο Πατριάρχης και ο Πάπας. Και μπορώ να σας πω ότι το γεγονός «έγραψε» πολύ καλά στο χριστεπώνυμο πλήθος, αν κρίνω από τη θεία μου, που, όσο να ‘ναι, θεωρείται «δυναμικό κοινό» σε θρησκευτικά ζητήματα. Μετά τον θάνατο του μακαρίτη του μπάρμπα μου, οφείλω να παραδεχτώ ότι έχει έρθει πιο κοντά στον Θεό, αφού μέχρι τότε είχε κάποιες (μικρές) αμφιβολίες για το κατά πόσο αποδίδει δικαιοσύνη στα επί γης τέκνα του. Το γεγονός ότι έμεινε ελεύθερη στα 78 να κάνει τη ζωή της το χρωστάει στον Ύψιστο και κάθε λίγο και λιγάκι βρίσκει την ευκαιρία να τον ευχαριστήσει, που φρόντισε να πάρει από τα πόδια της (με την καλή πάντα έννοια) τον συχωρεμένο τον θείο μου. Έκανα αυτήν την παρένθεση σαν γέφυρα για τα χθεσινά. Δεν σας κρύβω ότι είχα να ακούσω τόσο χαρούμενη την 85χρονη Χανιώτισσα από το βράδυ που ο αγαπημένος της Κυριάκος εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, όμως, που κράτησα από το τηλεφώνημά της και σας το μεταφέρω είναι ο ενθουσιασμός που είχαν όλες οι εύθυμες χήρες από την κάλυψη της ΕΡΤ. Οι «μεγάλες κυρίες» των Χανίων, που λέτε, έκαναν κατάληψη στην κλινική του φίλου μου του Γαβριλάκη, που για όσους δεν την έχουν επισκεφτεί, έχει στην υποδοχή μια τεράστια τηλεόραση, την οποία «κάρφωσαν» στην ΕΡΤ. Ο λόγος; Η εξαιρετική, κατά γενική ομολογία, κάλυψη του ιστορικού γεγονότος. Χήρες έβλεπαν τους παπάδες και το χαίρονταν, αφού θυμόντουσαν ότι ένας τέτοιος είχε φροντίσει να τους απαλλάξει από την αγκαλιά του συζύγου τους. Με την ευκαιρία, πάντως, και μετά τα όσα μου είπε η θεία μου, άρχισα να καταλαβαίνω ότι η Δημόσια Τηλεόραση κάλυψε λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις, μεταφέροντας τις κατανυκτικές εικόνες σε κάθε γωνιά της χώρας. Και, αν θέλετε την ταπεινή μου άποψη, αυτός (θα έπρεπε να) είναι και ο προορισμός της ΕΡΤ: να λειτουργεί ως το κανάλι των μεγάλων γεγονότων, που σέβεται τα χρήματα των φορολογουμένων. Κάτι το οποίο φαίνεται ότι το αντιλαμβάνεται το δίδυμο Παπαδόπουλος – Παπαβασιλείου, αλλά και ο αρμόδιος υφυπουργός Μαρινάκης. Στο πλαίσιο ακριβώς αυτού του σεβασμού εντάσσω και το νομοσχέδιο που έφερε ο «ψηλός» της κυβέρνησης πριν από δύο εβδομάδες, 13 ολόκληρα χρόνια μετά τον τελευταίο εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Στο «αέρα» από σήμερα η Αρχή του Θεοδωρικάκου
Πριν από κάτι ελάχιστα 24ωρα, για όσους δεν το γνωρίζουν, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο του υπουργού Θεοδωρικάκου, με το οποίο θεσμοθετείται επισήμως η ενιαία ανεξάρτητη Αρχή -ακόμα μία ζωή να ‘χουν και αυτή και οι υπόλοιπες-, που θα ασχολείται με θέματα της αγοράς. Αν καταλαβαίνω καλά, θα είναι κάτι σαν μπαμπούλας στα ράφια των σούπερ μάρκετ, επιδιώκοντας να τιμωρήσει όσους αισχροκερδούν. Αφού έγινε νόμος του κράτους η συγκρότηση της Επιτροπής, ο υπουργός Ανάπτυξης αποφάσισε να μη χάσει ούτε μέρα, τρέχοντας τις σχετικές διαδικασίες. Έτσι, σήμερα βγαίνει στον αέρα (και θα παραμείνει για δέκα μέρες) η ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος για τον νέο πρόεδρο της Αρχής. Στόχος του συναγωνιστή Τάκη είναι να κινηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες με γρήγορο ρυθμό, προκειμένου η Αρχή να στελεχωθεί με πρόσωπα υψηλού κύρους, που θα στείλουν το μήνυμα του ελέγχου προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αντιπλημμυρικά στον Φενεό σε χρόνο-ρεκόρ
Τις καταστροφικές φωτιές που έπληξαν την Κορινθία στα τέλη Ιουλίου στο πανέμορφο ελατοδάσος στον Φενεό το καλοκαίρι τις θυμόμαστε όλοι. Αυτό όμως που δεν γνωρίζετε σίγουρα, γιατί έγινε αθόρυβα, είναι τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, που ολοκληρώθηκαν σε χρόνο-ρεκόρ και ανέλαβε ως ιδιώτης ανάδοχος η Τράπεζα Πειραιώς να υλοποιήσει, υπό τον συντονισμό του υπουργού Παπασταύρου, του γενικού γραμματέα Δασών, Στάθη Σταθόπουλου, του γενικού διευθυντή Δασών, Βαγγέλη Γκουντούφα, και της Δασικής Υπηρεσίας. Η πρώτη σύσκεψη έγινε στις 11 Αυγούστου, στις 14 του ιδίου μήνα υπεγράφη η σύμβαση αναδοχής και σήμερα παραδίδονται τα έργα. Κορμοδέματα, ξυλοφράγματα και κορμοπλέγματα απαραίτητα για να σταματήσουν τις πλημμύρες που απειλούν την περιοχή.
! Έτσι, στον Φενεό θα βρεθούν σήμερα οι υπουργοί Χρήστος Δήμας (που εκτός των άλλων είναι τοπικός βουλευτής), Σταύρος Παπασταύρου, ο υφυπουργός Νίκος Ταγαράς, ο περιφερειάρχης Δημήτρης Πτωχός, η βουλευτής της περιοχής, Μαριλένα Σούκουλη, και οι δήμαρχοι των πληγεισών περιοχών, για να παραλάβουν από τους εκπροσώπους της Τράπεζας Πειραιώς τα έργα που ολοκληρώθηκαν. Και επειδή τα καλά πρέπει να λέγονται… σε χρόνο-ρεκόρ είχε υποσχεθεί ο ΥΠΕΝ ότι θα πραγματοποιηθούν, σε χρόνο-ρεκόρ έγιναν. Ένα ακόμη καλό μάθημα για όσους αποστρέφονται τις συνέργειες του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα.
Η χυδαία επίθεση στην Αλεξοπούλου
Η βουλευτής της ΝΔ στην Πάτρα, η Χριστίνα Αλεξοπούλου, είναι ένα πρόσωπο που χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Αχαΐα, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις. Πολιτική μηχανικός στο επάγγελμα, αναγνωρισμένη επαγγελματίας με ήθος, ήρθε πρώτη στις εκλογές του 2023 στον νομό, με πάνω από 25.000 ψήφους. Σε αυτήν επιτέθηκαν προχθές στην Πλατεία Γεωργίου κάποιοι «δημοκράτες» στο επάγγελμα, που διαδήλωναν υπέρ της Παλαιστίνης, την έβρισαν σκαιότατα και της ζητούσαν να φύγει από την πλατεία! Με κραυγές του τύπου «στον διάολο» ή «καριόληδες δεξιοί»… ξεπροβόδισαν βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου. Αναρωτιέμαι αν κάποιος «καριόλης δεξιός» φώναζε σε μια αντίπαλό του «τον πούλο», δεν θα είχαν ξεσηκωθεί και οι φεμινιστικές πέτρες στην Αριστερά; Επίσης, δεν είδα ή άκουσα κάποια ανακοίνωση καταδίκης από τα ευαίσθητα στη δημοκρατία κόμματα της αντιπολίτευσης. Αλλά δυστυχώς, αυτή είναι η Ελλάδα, που θα έλεγε ο μακαρίτης ο Σημίτης, ακόμα και εν έτει 2025.
Δεν έπρεπε να ρίξουμε την κυβέρνηση το 2015, λέει ο Τσακαλώτος
Ομολογώ πως την πιο νηφάλια κριτική στον Τσίπρα και την «Ιθάκη» του την ασκεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Με επιχειρήματα αποδομεί το αφήγημα του Αλέξη, κυρίως ότι ο αρχηγός ήταν υπεράνω των λαθών και των ολέθριων επιλογών και για όλα έφταιγαν οι συνεργάτες του. Θα σταθώ σε μια αποκάλυψη που έκανε σε χθεσινή του συνέντευξη για ένα κρίσιμο θέμα. Είπε πως ήταν από τους λίγους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούσαν ότι «δεν έπρεπε να συμβάλουμε να πέσει η κυβέρνηση με τη μη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εγώ θεωρούσα ως οικονομολόγος ότι δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε. Έτσι κι αλλιώς, θα κερδίζαμε τις εκλογές. Αλλά υπερίσχυσε η ιδέα ότι δεν χάνεις την ευκαιρία. Δεν ήμουν εγώ αυτής της άποψης». Αλήθεια, ποιος ήταν, αν όχι ο Αλέξης, που οραματιζόταν σαν παλιός Κνίτης έφοδο στην εξουσία, όπως οι μπολσεβίκοι έκαναν ντου στα χειμερινά ανάκτορα;
! Παρεμπιπτόντως, ο Ευκλείδης στην ίδια συνέντευξη είπε ότι «σωστά η ΝΔ αναθεώρησε τη διάταξη που απεμπλέκει την εκλογή Προέδρου από τη διάλυση της Βουλής». Θεωρώ ότι είναι μία από τις πιο σοβαρές αποκαλύψεις για εκείνη την κρίσιμη περίοδο, που απεικονίζουν ανάγλυφα τις ευθύνες του Τσίπρα.
Το Filioque της Χαριλάου Τρικούπη
Μια και, με αφορμή τη συνύπαρξη Πατριάρχη – Πάπα, έπιασα τα μεγάλα χάσματα, αυτό που μένει τώρα είναι να βρουν κοινή γραμμή στο ΠΑΣΟΚ. Όπως αποκάλυψαν το Σαββατοκύριακο τα ομόσταβλα «Παραπολιτικά», το τελευταίο «σχίσμα» στη Χαριλάου Τρικούπη έχει να κάνει με τις σχέσεις μεταξύ του Μανώλη Χριστοδουλάκη και του Χάρη Δούκα. Και μπορεί ο βουλευτής της Ανατολικής Αττικής να στήριξε τον πρώτο δημότη της πρωτεύουσας πριν από έναν χρόνο, ωστόσο πλέον οι σχέσεις τους έχουν οδηγηθεί στην… κατάψυξη, εξαιτίας του Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο, η κόντρα Χάρη – Μανώλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια έκφανση της δυσκολίας που έχει το ΠΑΣΟΚ να χαράξει μια ξεκάθαρη γραμμή «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει». Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι κάθε κομμάτι της Αριστεράς είναι και άλλο πρόβλημα: Τσίπρας, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Ζωή, Βαρουφάκης – και ποιος ξέρει τι άλλο θα προκύψει μέχρι τις εκλογές. Οι «γενίτσαροι» του προέδρου Ανδρουλάκη αναβαπτίστηκαν σε συνομιλητές από τη συντρόφισσα Διαμαντοπούλου, ενώ προτάσεις για συνεργασίες πάνε κι έρχονται, όπως και οι εσωκομματικές συμμαχίες και τα αντίστοιχα μαχαιρώματα. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, οι συνεργασίες δεν αποκλείεται να εξελιχθούν στο «Filioque» της Χαριλάου Τρικούπη – δηλαδή η διαφωνία που θα κάνει το ρήγμα, ρήξη.
Η στασιμότητα της αντιπολίτευσης
Και όπως ξεκίνησα θα τελειώσω με τα της δημοσκόπησης του συναγωνιστή Γεράκη. Έχουμε και λέμε, απέναντι στην κυβερνητική σταθερότητα, αυτό που αποτυπώνεται είναι μια αντιπολιτευτική στασιμότητα. Προτού διαμαρτυρηθείτε για δύο μέτρα και δύο σταθμά, σπεύδω να εξηγηθώ: όταν έχεις απέναντί σου μια κυβέρνηση με εξίμισι χρόνια στην «πλάτη» και, παρ’ όλα αυτά, εδώ και 18 μήνες από την ευρωκάλπη όχι μόνο δεν πέφτει, αλλά δείχνει να ανεβαίνει κιόλας, κάτι δεν κάνεις σωστά. Τα πράγματα, μάλιστα, γίνονται χειρότερα, αν συνυπολογίσουμε την «εσωτερική» στασιμότητα της αντιπολίτευσης – ότι, δηλαδή, κάθε κόμμα μοιάζει να είναι παγιωμένο στα ποσοστά του, χωρίς να πηγαίνει ούτε πάνω ούτε κάτω. Σε όλη αυτήν την εικόνα προσθέστε τη ρητορική αυταρέσκειας ότι «το 70% της κοινωνίας είναι κατά της κυβέρνησης», στο οποίο 70% αθροίζονται εντελώς ετερόκλητα κόμματα και ακροατήρια, και έχετε την απόλυτη συνταγή για να παραμείνουν όλα ίδια και απαράλλαχτα. Επειδή, όμως, στο τέλος της ημέρας, όταν στήνονται οι κάλπες, οι πολίτες θα κληθούν να διαλέξουν προοπτική και όχι θεωρίες, όλα αυτά τα αυτοαναφορικά 7%-15% που βλέπουν τους εαυτούς τους ως επίδοξους ηγέτες ενός 70%, μην αποκλείετε να βρεθούν κάτω και από τα δημοσκοπικά τους ποσοστά…
