Ο πρόεδρος της Bundesbank, Γιοαχίμ Νάγκελ, αντέδρασε στην υπόσχεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να προσφέρει νέα στήριξη στις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου στην έκτακτη συνεδρίαση του προηγουμένου μήνα, αναζωπυρώνοντας το χάσμα μεταξύ της ΕΚΤ και του μεγαλύτερου μετόχου της, αναφέρουν πηγές στο πρακτορείο Reuters.
Οι φορείς χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ δεσμεύθηκαν να αγοράσουν περισσότερα ομόλογα από χρεωμένες χώρες σε μία μη προγραμματισμένη συνάντηση στις 15 Ιουνίου, για να συγκρατηθεί η διεύρυνση του spread μεταξύ του κόστους δανεισμού των εν λόγω χωρών και της Γερμανίας, καθώς η κεντρική τράπεζα προετοιμάζεται για να αυξήσει τα επιτόκια.
Αλλά ο Νάγκελ διαφώνησε με την απόφαση αυτή, υποστηρίζοντας ότι το focus της ΕΚΤ θα πρέπει αντί αυτού να είναι η καταπολέμηση του υψηλού πληθωρισμού, ανέφεραν οι πηγές στο ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Η συνεδρίαση της 15ης Ιουνίου συγκλήθηκε με ειδοποίηση λίγων μόνο ωρών, κάτι που σημαίνει ότι τα μέλη της ΕΚΤ δεν είχαν πολύ χρόνο να εξετάσουν τα προπαρασκευαστικά έγγραφα και δεν μπορούσαν όλοι να παραστούν, ανέφεραν οι πηγές.
Τα μέλη της ΕΚΤ που έχουν μιλήσει μετά τη συνεδρίαση, συμπεριλαμβανομένου του Βέλγου Wunsch και του Ολλανδού Knot, δύο από τα «επιθετικά» μέλη της Τράπεζας, έχουν στηρίξει τη δέσμευση της προέδρου Λαγκάρντ να καταπολεμήσει τον κατακερματισμό.
Αυτό σήμαινε ότι η αντίθεση του Νάγκελ δεν είναι πιθανό να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο. Αλλά ήταν η πρώτη ορατή διαφωνία μεταξύ του Νάγκελ και της Λαγκάρντ, από όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο.
Η Bundesbank ήταν για χρόνια ο μεγαλύτερος επικριτής της χαλαρής νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ υπό τους αντίστοιχους προκατόχου των Νάγκελ και Λαγκάρντ, δηλαδή τους Βάιντμαν και Ντράγκι.
Οι Λαγκάρντ και Νάγκελ έχουν έκτοτε προσπαθήσει να φτιάξουν το κλίμα με τις διαφωνίες, με την πρώτη να δίνει μεγαλύτερη λόγο στους επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών στις συνεδριάσεις πολιτικής, και ο τελευταίος να αποφεύγει να κριτικάρει δημοσίως τις αποφάσεις.
Αλλά ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας έχει έρθει υπό πίεση στο εσωτερικό σχετικά με το υψηλότερο ποσοστό πληθωρισμού από τη δεκαετία του 1970, και την αίσθηση ότι η πολιτική της ΕΚΤ έχει σχεδιαστεί να υποστηρίξει τις χρεωμένες χώρες όπως την Ιταλία και την Ελλάδα, αντί να κρατήσει τις τιμές υπό έλεγχο.
Η ΕΚΤ προσπαθεί να μειώσει τα spreads των αποδόσεων με τη χρήση εσόδων από ομόλογα που λήγουν στη Γερμανία και σε άλλα κράτη της Βόρειας Ευρώπης, για να αγοράσει περισσότερα ιταλικά, ελληνικά, ισπανικά και πορτογαλικά ομόλογα.
Εργάζεται επίσης σε ένα νέο μέσο για να αγοράσει ακόμη περισσότερα ομόλογα χωρών της Νότιας Ευρώπης με νέο χρήμα.
