Ο πρόεδρος Αντρέα Ανιέλι αλλά και σύσσωμο το ΔΣ της ιταλικής ομάδας ποδοσφαίρου Γιουβέντους υπέβαλαν την παραίτησή τους χθες το απόγευμα. Αιτία της παραίτησης φαίνεται πως είναι η τελευταία διαμάχη της εταιρείας με την CONSOB, την Εθνική Επιτροπή Εταιρειών και Χρηματιστηρίου, που ως δημόσια αρχή είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των ιταλικών χρηματοπιστωτικών αγορών και η δραστηριότητά της στοχεύει στην προστασία του επενδυτικού κοινού.
Η εμπλοκή του σώματος στην έρευνα Prisma, που άνοιξε ο εισαγγελέας του Τορίνο με την κατηγορία της ψευδούς λογιστικής, και οι τελευταίες καταγγελίες από την CONSOB, που οδήγησαν σε αναθεώρηση του σχεδίου προϋπολογισμού, οδήγησαν στην ομόφωνη απόφαση.
Σημειώνεται πως ο Ανιέλι ήταν στο τιμόνι της ιταλικής ομάδας από τον Μάιο του 2010. Επί προεδρίας του η Γιουβέντους κατέκτησε εννέα συνεχή πρωταθλήματα
Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του ο Ανιέλι στάθηκε στις «καυτές» έδρες της Ευρώπης, στις οποίες απέδειξε η ομάδα επί θητείας του ότι ήταν συμπαγής, όπως τονίζει, και μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνει το «Γ. Καραϊσκάκης».
Παρατίθεται η επιστολή παραίτησης του Αντρέα Ανιέλι:
Αγαπητοί,
Παίζοντας για τη Γιουβέντους, δουλεύοντας για τη Γιουβέντους, ένας ήταν ο στόχος: η νίκη. Όποιος έχει το προνόμιο να φοράει την ασπρόμαυρη φανέλα το ξέρει. Όποιος εργάζεται σε μια ομάδα γνωρίζει ότι η σκληρή δουλειά νικά το ταλέντο, αν το ταλέντο δεν δουλεύει σκληρά.
Η Γιουβέντους είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο και όποιος εργάζεται ή παίζει εκεί ξέρει ότι το αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα της δουλειάς όλης της ομάδας. Έχουμε συνηθίσει να κερδίζουμε με την ιστορία και το DNA. Αφού το 2010 τιμήσαμε την ιστορία μας πετυχαίνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα: το γήπεδο, εννέα συνεχή πρωταθλήματα, η πρώτη ομάδα στην Ιταλία που έγινε σειρά σε Netflix και Amazon Prime, δημιουργήσαμε το J|Medical, πήραμε πέντε συνεχή πρωταθλήματα γυναικών ξεκινώντας από το μηδέν.
Ο καθένας από εμάς μπορεί να θυμηθεί τη στιγμή πριν βγει στο γήπεδο, σε όλες τις έδρες-φόβητρο: Μπερναμπέου, Ολντ Τράφορντ, Αλιάνζ Αρίνα, Βεστφάλεν, Σαν Σίρο, Γ. Καραϊσκάκης, Σέλτικ Παρκ, Καμπ Νόου: όπου κι αν πηγαίναμε όταν η ομάδα ήταν συμπαγής, δεν φοβόμασταν κανέναν. Όταν η ομάδα δεν είναι συμπαγής, μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Θα συνεχίσω να φαντάζομαι και να εργάζομαι για καλύτερο ποδόσφαιρο και θα δανειστώ μια φράση του: «Και εκείνοι χόρευαν, κι όσοι τους είδαν τους πέρασαν για τρελούς, αλλά ήταν εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική». Θυμηθείτε, θα αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον παντού με μια ματιά: Είμαστε οι άνθρωποι της Γιούβε! Μέχρι το τέλος…
