Μεγάλες προσωπικότητες της μουσικής βιομηχανίας όπως ο Μπομπ Ντίλαν, ο Μπρους Σπρίγκστιν, ο Στινγκ, οι Red Hot Chili Peppers, οι Motley Crue, το έχουν ήδη κάνει. Ο Πίτερ Φράμπτον το σκέφτεται. «Μου χτυπάνε την πόρτα διαρκώς με προτάσεις. Εντάξει, δεν είμαι Μπομπ Ντίλαν, ή Σπρίγκστιν αλλά με τα ποσά που μου προσφέρουν, φυσικά και το σκέφτομαι». Αυτό που ο γνωστός κιθαρίστας σκέφτεται δεν είναι τίποτα άλλο από την πώληση του συνόλου της δισκογραφίας του σε κάποιο fund ή σε δισκογραφική εταιρεία έναντι ενός εξωπραγματικά τεράστιου ποσού, ικανού να εξασφαλίσει την άνετη ζωή του ευρύτερου οικογενειακού και φιλικού του κύκλου.
Δημιουργήθηκε μια νέα αγορά
Ο Μπομπ Ντίλαν το έκανε και λέγεται πως το ποσό της αγοράς έφτασε τα 400 εκατ. δολάρια, ενώ λίγο χαμηλότερα, αλλά διόλου ευκαταφρόνητα, ήταν τα ποσά που έλαβαν οι καλλιτέχνες που προαναφέραμε. Τα τελευταία δύο χρόνια δεν περνάει μήνας ή και εβδομάδες πολλές φορές, χωρίς να μάθουμε ότι ένας ακόμα καταξιωμένος μουσικός πούλησε όλο το έργο του εξασφαλίζοντας γενιές απογόνων του. Είναι σαν ξαφνικά να δημιουργήθηκε μια νέα αγορά όπου πλέον τους νόμους ορίζει η προσφορά και η ζήτηση με αποτέλεσμα οι τιμές να ανεβαίνουν διαρκώς. Καθώς η δισκογραφία συνεχίζει να περνάει κρίση και οι πωλήσεις πλέον δεν έχουν καμία σχέση με εκείνες που σημειώνονταν πριν από 20 ή 30 χρόνια, οι μουσικοί έχουν δύο επιλογές. Ή να διατηρήσουν υπό τον έλεγχό τους τη δισκογραφία τους λαμβάνοντας πενιχρά ποσά από τα δικαιώματα και τις πωλήσεις, ή να την διαθέσουν σε κάποια από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες και να βάλουν στο χέρι τεράστια χρηματικά ποσά που στη συνέχεια μπορούν να τα διοχετεύσουν όπως εκείνοι επιθυμούν.
Επιπλέον, το χρήμα είναι πιο εύκολο να περάσει στις επόμενες γενιές και τους κληρονόμους σε σχέση με τα δικαιώματα του έργου των καλλιτεχνών για το οποίο συχνά ερίζουν διάφορες πλευρές με αποτέλεσμα μεγάλες δικαστικές μάχες και εμπλοκή ακόμα περισσότερων διαμεσολαβητών.
Τους εξασφάλισα οικονομικά
Ο ντράμερ των Pink Floyd, Νικ Μέισον το επιβεβαιώνει: «Θέλω τα χρήματα που κερδίζω από το έργο μου να περάσουν στα παιδιά μου. Είναι πιο εύκολο αυτό από το να διαπληκτίζονται καμιά εικοσαριά άνθρωποι κάθε φορά που θέλουν να εκμεταλλευθούν με κάποιο τρόπο τα τραγούδια μου». Της ίδιας άποψης είναι και ο Τζιμ Κερ, ο τραγουδιστής των Simple Minds που έχει κι αυτός υπογράψει την πώληση του έργου του. «Θα μπορούσα να διατηρήσω τα δικαιώματα για ακόμα 20 χρόνια αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προτιμούν χρήματα τώρα. Τα παιδιά μου, τα ανίψια μου, οι ανιψιές μου και πολλοί άλλοι. Πούλησα τη δισκογραφία μου και με αυτό τον τρόπο τους εξασφάλισα οικονομικά χωρίς να τους βάλω σε διαρκή αντιπαράθεση», τονίζει.
Η BMG, η Sony, η Universal, η Kobalt Music Copyrights, η Concord Music Group και πολλές ακόμα εταιρείες είναι μέσα σε αυτό το «παιχνίδι» και κάνουν κρούσεις διαρκώς σε καλλιτέχνες. Η πιο επιθετική από όλες όμως είναι η Hipgnosis Songs Fund, η μετοχή της οποίας διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο του Λονδίνου και ξεκίνησε τη δραστηριότητά της το 2018 από τον ελληνικής καταγωγής Καναδό Μερκ Μερκουριάδη και τον Νάιλ Ρότζερς των Chic. Η Hipgnosis έχει στο δυναμικό της περισσότερους από 70 καλλιτέχνες και 70.000 τραγούδια, ενώ πέρυσι υπέγραψε συνεργασία με την επενδυτική εταιρεία Blackstone Group και απέκτησε πρόσβαση σε 1 δισ. δολάρια για να συνεχίσει τις δραστηριότητές της.
Η BlackRock, η Vine Alternative Investments, η Shamrock Capitals, η KKR είναι μερικά ακόμα funds που έχουν μπει γερά στο παιχνίδι της απόκτησης καλλιτεχνικού έργου. Όλες αυτές οι εταιρείες κάνουν απόσβεση από τα δικαιώματα των έργων και τη διάθεση τους σε ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, διαφημίσεις κ.α.
Προτιμώ να μην πουλήσω
Από την άλλη μεριά, υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Άλις Κούπερ που μέχρι τώρα αρνείται να πουλήσει το έργο του. «Θα αλλάξει μια πώληση τον τρόπο ζωής μου; Όχι. Οπότε γιατί να το κάνω; Θα κρατήσω για πάντα τα τραγούδια μου υπό τον έλεγχό μου και θα τον παραχωρήσω στη συνέχεια στα παιδιά μου. Τα ποσά είναι εξωφρενικά αλλά όσο θα έχω ακόμα την επιλογή, προτιμώ να μην πουλήσω», λέει ο κορυφαίος χαρντ ροκ καλλιτέχνης.
Λέγεται ότι και οι Pink Floyd ήταν στα πρόθυρα να πουλήσουν τη δισκογραφία τους στο άκρως δελεαστικό ποσό των 500 εκατ. δολαρίων, αλλά λόγω εσωτερικών διαφωνιών, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει έως τώρα. «Η εύκολη λύση είναι να πουλήσω, αλλά αν το κάνω τα μισά χρήματα θα χαθούν σε φόρους και τα άλλα μισά θα τα καρπωθούν ενδιάμεσοι απατεώνες. Αρχικά νόμιζα ότι ήταν καλή ιδέα αλλά πλέον δεν είμαι και τόσο σίγουρος», λέει ο ντράμερ Νικ Μέισον.
