Με τη Μαργκρέτε Βεστάνγκερ, νυν επίτροπο Ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να προβάλλει ως μία από τις επικρατέστερες υποψηφίους για επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), ο Τιερί Μπρετόν φλερτάρει όλο και πιο πολύ με την ιδέα να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Καθώς η θητεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν βαίνει προς την ολοκλήρωσή της μέσα στο 2024, οι στενοί κύκλοι του Μπρετόν διαδίδουν πως ο επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς σκέπτεται με συμπάθεια αυτήν την προοπτική, σύμφωνα με το Politico.
Ο Μπρετόν έχει υπάρξει ένας από τους πιο προβεβλημένους επιτρόπους της Κομισιόν, με την ισχυρή παρουσία και τον λόγο του σε ακανθώδη θέματα της Ευρώπης. Εκπροσώπησε με σθένος τις θέσεις της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις με τη Μ. Βρετανία για τις διμερείς σχέσεις τους στη μετα-Brexit εποχή. Κατέβαλε προσπάθειες ως επικεφαλής του Vaccine Task Force της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί πανδημίας, προκειμένου να αντικρούσει την κριτική των Βρυξελλών για ολιγωρία με την επίσπευση της παραγωγής εμβολίων.
Η αντιπαλότητα με τη Βεστάγκερ
Επιπλέον, συνέπλευσε με τη Βεστάγκερ σε ό,τι αφορά την προώθηση της οδηγίας για τη ρύθμιση των ψηφιακών αγορών στην ΕΕ, αν και πηγές των Βρυξελλών κάνουν λόγο για μια ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των δύο επιτρόπων. Πρόσφατα, ο Μπρετόν ήταν από τους αξιωματούχους της Κομισιόν που πρόβαλε αντιρρήσεις στον διορισμό της Φιόνα Σκοτ Μόρτον ως αρμόδιας οικονομολόγου στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εξαιτίας της αμερικανικής καταγωγής της και της σταδιοδρομίας της στον κλάδο τεχνολογίας των ΗΠΑ, η Σκοτ Μόρτον αποχώρησε, με τη Βεστάγκερ να εκφράζει την απογοήτευσή της και τον αμέριστο σεβασμό στο πρόσωπό της. Η Σκοτ Μόρτον λέγεται, ανάμεσα σε άλλα, πως είχε τη στήριξη της προέδρου της Κομισιόν.
Ειδήμονες για τις εξελίξεις στις Βρυξέλλες δεν αποκλείουν μια νέα θητεία για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μετά τις εκλογές του 2024. Προκειμένου να κερδίσει κανείς την κούρσα αυτήν, είναι απαραίτητη η έγκριση απ’ όλα τα κράτη-μέλη και η επικύρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ανώνυμες πήγες του Politico αποκαλύπτουν πως ο Μπρετόν αυτοπροβάλλεται ως αναπόφευκτη επιλογή για πενταετία μετά το 2024. «Είναι προφανές πως ο Μπρετόν θέλει τη θέση», δήλωσε υψηλόβαθμο στέλεχος. «Μάλιστα, γίνεται εμφανές από τη μία ημέρα στην άλλη». Πολλά θα εξαρτηθούν από τη γενικότερη κατανομή των ανώτατων αξιωματούχων στις θέσεις ισχύος των Βρυξελλών, με τη Γαλλία και τη Γερμανία να λειτουργούν κατά παράδοση ως αντίρροπες δυνάμεις.
Η κατανομή υποψηφίων και αρμοδιοτήτων δεν γίνεται μεμονωμένα, αλλά σε συνάρτηση και με άλλους φορείς, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι διεργασίες αυτές συνθέτουν ένα πόκερ διπλωματίας. Αν και ο Μπρετόν μπορεί να θεωρείται πως δεν είναι η πιο οφθαλμοφανής επιλογή, ανάλογες επιφυλάξεις είχαν εκφραστεί πριν αναλάβει το πόστο του επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς. Τη δεκαετία του 2000 ο Μπρετόν έκανε ένα διετές πέρασμα από την πολιτική, αναλαμβάνοντας καθήκοντα υπουργού Οικονομίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας επί προεδρίας του Ζακ Σιράκ. Αλλά το μεγαλύτερο σκέλος της σταδιοδρομίας του χαράχθηκε στον επιχειρηματικό κόσμο.
Μια πλούσια σταδιοδρομία στον κόσμο των επιχειρήσεων
Στον Μπρετόν αποδίδονται η επιβίωση και αποκατάσταση της κερδοφορίας των Thomson Multimedia και France Telecom μετά τον διαδοχικό διορισμό του ως διευθύνων σύμβουλος από τη γαλλική κυβέρνηση, η οποία ήλεγχε και τις δυο εταιρείες στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και έπειτα του 2000. Καίριος ήταν επίσης ο ρόλος που διαδραμάτισε στην εξέλιξη της Atos σε έναν όμιλο ψηφιακών υπηρεσιών, με ετήσια έσοδα 11 δισ. ευρώ και 110.000 υπαλλήλους σε 69 χώρες. Για μια διετία και ειδικότερα την περίοδο 2007-08 δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Στις Βρυξέλλες ο Μπρετόν κατάφερε να επεκτείνει τις αρμοδιότητές του στη βιομηχανία, την άμυνα και την ψηφιακή πολιτική όσο η Βεστάγκερ έδινε δικαστικές μάχες με τους τεχνολογικούς κολοσσούς των ΗΠΑ. «Είναι φανερό πως οι πολιτικές γραμμές χαράσσονται σε μια κατεύθυνση που ενισχύει τις προοπτικές των Γάλλων», σχολιάζει στο Politico ο Ματέ Ντουσατέλ, υπεύθυνος αναλύσεων στο κέντρο ερευνών Institut Montaigne στο Παρίσι.
