Ένας άκρως περιοριστικός νόμος που τέθηκε σε ισχύ στη Νέα Υόρκη στις 5 Σεπτεμβρίου απειλεί να περιορίσει σημαντικά το ενδιαφέρον για τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως η Airbnb, το Vrbo και το Booking.com και να στρέψει τους επισκέπτες στις ξενοδοχειακές μονάδες. Οι επικριτές του μάλιστα υποστηρίζουν πως αυτός είναι και ο στόχος του.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον τοπικό Νόμο 18, για μισθώσεις διάρκειας κάτω των 30 ημερών, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να είναι παρόντες στα διαμερίσματα μαζί με τους μισθωτές (δηλαδή δεν υφίσταται δυνατότητα απουσίας του ιδιοκτήτη κατά την εκμίσθωση), δεν επιτρέπονται περισσότερες από δύο παράλληλες ενοικιάσεις (ανεξαρτήτως του μεγέθους της ιδιοκτησίας), ενώ οι επισκέπτες -και οι ιδιοκτήτες- δεν μπορούν να απομονώνουν χώρους των διαμερισμάτων, κλειδώνοντας τους.
Η αντίδραση ήρθε γρήγορα, από τις πλατφόρμες αλλά και τους χρήστες αυτών, οι οποίοι κατηγορούν την πόλη της Νέα Υόρκης πως θέλουν να μετατρέψουν τους ενοικιαστές μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης σε… συγκάτοικους. «Κατά τη γνώμη μου, αυτό που κάνουν στην πραγματικότητα στη Νέα Υόρκη, είναι να κλείσουν το Airbnb», αναφέρει η Λίζα Γκρόσμαν, ταξιδιωτική πράκτορας που χρησιμοποιεί για χρόνια εφαρμογές βραχυχρόνιας μίσθωσης για το διαμέρισμά της στο Μανχάταν. «Οι άνθρωποι που θέλουν να μείνουν σε διαμερίσματα δεν επιθυμούν να συγκατοικήσουν με κάποιον, επομένως αυτή δεν είναι πραγματική επιλογή. Είτε γίνεσαι συγκάτοικος, είτε μένεις σε δωμάτιο ξενοδοχείου». Κατά τον Σιν Χένεσι, αναπληρωτή καθηγητή στο Κέντρο Φιλοξενίας Jonathan M. Tisch του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, η νομοθεσία θα μπορούσε πράγματι να οδηγήσει τους επισκέπτες να επιλέξουν τη διαμονή σε ξενοδοχείο ή κάποιον προορισμό με λιγότερο αυστηρούς κανόνες.
Ο Νόμος 18 προβλέπει ακόμη πως οι ιδιοκτήτες πρέπει να εγγράψουν τις προς μίσθωση ιδιοκτησίες στο Γραφείο Ειδικής Εφαρμογής (OSE), έναντι τέλους που ανέρχεται σε 145 δολάρια. Όμως η καταχώρηση δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Ως τις 28 Αυγούστου, το γραφείο είχε λάβει 3.250 αιτήσεις, από τις οποίες είχε επεξεργαστεί τις 808 και εγκρίνει μόλις τις 257 (με την πλειοψηφία των αιτήσεων να έχουν επιστραφεί για διορθώσεις και επιπλέον πληροφορίες). Ως τις 6 Σεπτεμβρίου, ο αριθμός των αιτήσεων είχε φτάσει τις 10.157. Τα πρόστιμα για την μη εγγραφή κυμαίνονταν μεταξύ 100-1.000 δολαρίων, ενώ για τις μισθώσεις που έγιναν πριν τις 5 Σεπτεμβρίου και αφορούσαν κρατήσεις ως το τέλος του έτους έχει δοθεί περίοδος χάριτος.
Ο νόμος για τη ρύθμιση της βραχυχρόνιας ρύθμισης ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2022, ωστόσο η εφαρμογή του καθυστέρησε, μεταξύ άλλων λόγω των μηνύσεων από την Airbnb. Σύμφωνα με τους ίδιους τους νομοθέτες, ο στόχος είναι να παταχθούν οι παράνομες βραχυπρόθεσμες μισθώσεις και να διασφαλιστεί η ασφάλεια των επισκεπτών, αλλά και να ρυθμιστεί μία κορεσμένη αγορά.
Πρότυπο για μελλοντικές μισθώσεις;
Κάποιοι μάλιστα αντιμετωπίζουν το νόμο ως πρότυπο καθώς, αν λειτουργήσει για την πόλη της Νέας Υόρκης, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλους αμερικανικούς τουριστικούς προορισμούς. Οι επικριτές των βραχυχρόνιων μισθώσεων διαμαρτύρονται πως μειώνουν την προσφορά και αυξάνουν το κόστος της στέγασης, καθώς οι ιδιοκτήτες προτιμούν να μισθώσουν δωμάτια και διαμερίσματα σε πλατφόρμες όπως το Airbnb, από το να τα νοικιάζουν στους Νεοϋορκέζους.
Όμως πολλοί είναι και οι πολίτες που αντιδρούν. Για παράδειγμα, η προοπτική να μην μπορεί να κλειδώσει και να απομονώσει μόνιμα τον προσωπικό της χώρο από τους επισκέπτες θυμώνει την Λ. Γκόσμαν, που συνίδρυσε την ομάδα
Restore Homeowner Autonomy & Rights NYC (Αποκαταστήστε την Αυτονομία και τα Δικαιώματα των Ιδιοκτητών της Ν. Υόρκης), το Μάιο. Παρότι μπορεί ένας επισκέπτης ή ο ιδιοκτήτης να απομονωθεί στον προσωπικό του χώρο, ο νόμος δεν επιτρέπει να κλειδώνουν μόνιμα δωμάτια, απομονώνοντας τους χώρους προς μίσθωση από τους χώρους προς κατοικία.
Τελικά μένει να φανεί αν οι περιοριστικοί κανόνες θα επιδράσουν στον τουρισμό του «Μεγάλου Μήλου». Όσο για την Airbnb, το β’ τρίμηνο του 2023 ήταν το πιο κερδοφόρο, καθώς συνεχίζεται η επανάκαμψη των μισθώσεων μετά την πανδημία.
