Οι χαμηλόμισθες οικογένειες στις ΗΠΑ βλέπουν το χάσμα μεταξύ εισοδημάτων και κόστους ζωής να διευρύνεται. Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι οι βασικοί δείκτες πληθωρισμού αποκρύπτουν τις πιέσεις που δέχονται τα φτωχότερα νοικοκυριά. Οι νέοι δασμοί απειλούν με νέα επιδείνωση, ένας πόλεμος ενάντια στους φτωχούς.
Το χάσμα μεταξύ όσων κερδίζουν οι χαμηλόμισθες οικογένειες και του πραγματικού κόστους διαβίωσης στις ΗΠΑ διευρύνεται, όπως αναφέρει νέα έρευνα, η οποία υποστηρίζει ότι οι καθιερωμένοι δείκτες πληθωρισμού αποτυγχάνουν να αποκαλύψουν το βάρος που επωμίζονται τα εν λόγω νοικοκυριά.
Η έκθεση του Ινστιτούτου Ludwig για την Κοινή Οικονομική Ευημερία (Ludwig Institute for Shared Economic Prosperity) συγκρίνει τα εισοδήματα των Αμερικανών με έναν Δείκτη Ελάχιστης Ποιότητας Ζωής, έναν δείκτη που περιλαμβάνει βασικές ανάγκες και δαπάνες που σχετίζονται με την ευημερία.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, το κατώτερο 60% των αμερικανικών νοικοκυριών — με μέσο ετήσιο εισόδημα 38.000 δολάρια το 2023 — υπολείπονταν κατά περισσότερα από 29.000 δολάρια του απαιτούμενου ορίου για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
Η κατάσταση ενδέχεται να επιδεινωθεί περαιτέρω, ιδίως για τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα, λόγω των νέων δασμών του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι — σύμφωνα με πολλούς οικονομολόγους — θα πλήξουν δυσανάλογα τις πιο ευάλωτες ομάδες, αναφέρει η μελέτη που αναδεικνύει το Bloomberg.
Τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα δαπανούν μεγαλύτερο ποσοστό του προϋπολογισμού τους σε βασικά αγαθά σε σχέση με τα πιο εύπορα. Ανάλυση από το Yale Budget Lab εκτιμά ότι οι τιμές των βασικών ειδών θα αυξηθούν σημαντικά λόγω των νέων εισαγωγικών δασμών, με τα είδη ένδυσης να ακριβαίνουν κατά 64% και τα τρόφιμα κατά 2,6%.
Το κατώτερο 60% των Αμερικανών αντιμετωπίζει μόνιμο χάσμα μεταξύ εισοδήματος και κόστους ζωής
Το χάσμα διευρύνθηκε ξανά το 2023, μετά από προσωρινή ύφεση πριν δύο χρόνια ©Bloomberg
Οι νέοι δασμοί απειλούν τους φτωχούς
Η μελέτη Ludwig δείχνει ότι τα μεσαία εισοδήματα στις ΗΠΑ έχουν μειωθεί κατά 4% από το 2001, όταν προσαρμοστούν με βάση τον Δείκτη Ελάχιστης Ποιότητας Ζωής, ο οποίος συνυπολογίζει το κόστος στέγασης, υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης, μετακίνησης και τεχνολογίας. Αντίθετα, βάσει του κλασικού δείκτη τιμών καταναλωτή (CPI), τα εισοδήματα φαίνεται να έχουν αυξηθεί κατά 11% στο ίδιο διάστημα.
«Οι παραδοσιακοί δείκτες κόστους διαβίωσης έχουν εστιάσει υπερβολικά στην απλή επιβίωση», δήλωσε ο Τζιν Λούντβιχ, επικεφαλής του ινστιτούτου και πρώην ελεγκτής του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ. «Όταν κοιτάξουμε το κόστος μιας ζωής με ευκαιρίες, αξιοπρέπεια και δυνατότητα ανάπτυξης, γίνεται σαφές ότι η μεσαία και εργατική τάξη δεν πιέζεται απλώς — απομακρύνεται από το αμερικανικό όνειρο».
Το χάσμα αυτό έκλεισε προσωρινά το 2021, χάρη στα κρατικά μέτρα στήριξης λόγω της πανδημίας, αλλά άνοιξε ξανά από τότε που τα προγράμματα αυτά αποσύρθηκαν.
Κύρια αιτία της οικονομικής πίεσης για τις χαμηλόμισθες οικογένειες είναι το ολοένα και υψηλότερο κόστος ανατροφής παιδιών, το οποίο έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2001. Μια τυπική τετραμελής οικογένεια δαπάνησε πάνω από 30.000 δολάρια για έξοδα που σχετίζονται με τα παιδιά το 2023 — περισσότερα απ’ όσα για στέγαση.
Αντίθετα, η μελέτη διαπιστώνει ότι το πλεόνασμα που απολαμβάνουν τα υψηλά εισοδήματα έχει παραμείνει σταθερό — περίπου 60% πάνω από το κατώτατο όριο ποιότητας ζωής. Το 2023, το ανώτερο 40% των νοικοκυριών είχε μέσο εισόδημα 200.000 δολάρια και «καθαρές» αποταμιεύσεις σχεδόν 128.000 δολαρίων, αφού καλυφθούν όλες οι βασικές ανάγκες.
