Ο Τομ Γουλφ ήταν εκείνος που καθιέρωσε, με εμφανή δόση ειρωνείας, τον όρο «κύριοι του σύμπαντος» για να περιγράψει τους χρηματιστές της Wall Street. Ο Έλον Μασκ, από την άλλη, φαίνεται να πήρε τον χαρακτηρισμό κατά γράμμα -με δεδομένη την εμμονή του να αποικήσει τον Άρη.
Όμως, όπως επισημαίνουν οι Financial Times, η επαφή του με την πραγματικότητα αποδείχθηκε ιδιαίτερα απότομη. Η περίπτωση Μασκ αντανακλά μια γενικότερη τάση που παρατηρείται σε όλο τον κόσμο: Όταν η οικονομική ισχύς έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική εξουσία, είναι οι κυβερνήσεις που τελικά κυριαρχούν.
Σε χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Σαουδική Αραβία -και πλέον και στις Ηνωμένες Πολιτείες- πολλοί δισεκατομμυριούχοι διαπίστωσαν με τον δύσκολο τρόπο πως, όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, το κράτος έχει τον τελευταίο λόγο. Όπως το είχε πει εύστοχα ο Μάο: «Η εξουσία πηγάζει από την κάννη του όπλου». Ο έλεγχος των μηχανισμών του κράτους -των δικαστών, της αστυνομίας, των ελεγκτικών αρχών εξακολουθεί να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από οποιοδήποτε τραπεζικό υπόλοιπο.
Φυσικά, η πολιτική εξουσία χρειάζεται χρήματα -ειδικά σε προεκλογικές περιόδους. Ο Μασκ έπαιξε σημαντικό ρόλο στη χρηματοδότηση της καμπάνιας του Τραμπ στις εκλογές του 2024. Αντίστοιχα, στη Ρωσία, οι αρχικοί υποστηρικτές του Πούτιν ήταν ανάμεσα στους πιο ισχυρούς οικονομικά παράγοντες της χώρας. Όμως, μόλις ανέβηκε στην εξουσία, ο Πούτιν δεν άφησε καμία αμφιβολία για το ποιος ελέγχει την κατάσταση.
Στην Κίνα, ο Τζακ Μα -κάποτε ο πλουσιότερος επιχειρηματίας της χώρας- βίωσε τον αποκλεισμό, όταν τόλμησε να επικρίνει δημόσια τις ρυθμιστικές αρχές. Η IPO του Ant Group ακυρώθηκε και ο ίδιος αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας.
Στη Σαουδική Αραβία, το 2017, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν φυλάκισε δεκάδες μεγαλοεπιχειρηματίες στο Ritz-Carlton του Ριάντ, στο όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς. Ανάμεσά τους και ο πρίγκιπας Ουαλίντ μπιν Ταλάλ, από τους γνωστότερους επενδυτές της χώρας. Το μήνυμα ήταν σαφές και τρομακτικό: Κανείς δεν είναι υπεράνω της εξουσίας.
Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να δεχτούν ότι οι σχέσεις πολιτικής και χρήματος στις ΗΠΑ μοιάζουν πλέον με αυτές σε αυταρχικά καθεστώτα. Η ιδέα της απαλλοτρίωσης ή της εξορίας φαίνεται ξένη στο αμερικανικό υποσυνείδητο. Όμως, αυτή είναι η νέα Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ. Και σε αυτήν, τίποτα δεν αποκλείεται…
