“Πυρετός” διεργασιών για το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας

Η σύσκεψη κορυφής για το ιταλικό μοντέλο, οι θέσεις της ενεργοβόρου βιομηχανίας και οι «αστερίσκοι» των Βρυξελλών

Βιομηχανία σιδηρομεταλλευμάτων, υψικάμινος © Pixabay

Το ακανθώδες θέμα της μείωσης του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας -που έχει τεθεί επιτακτικά στην κυβέρνηση από όλους τους βιομηχανικούς φορείς- θα τεθεί σήμερα (Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου) σε σύσκεψη υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, με συμμετοχή των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκου Πιερρακάκη, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρου Παπασταύρου και Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκου. Από την πλευρά της βιομηχανίας θα δώσουν το «παρών», σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, και η πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνδέσμου, Ράνια Αικατερινάρη.

Στο επίκεντρο της σύσκεψης θα βρεθεί, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η προοπτική εφαρμογής στην εγχώρια αγορά του λεγόμενου «ιταλικού μοντέλου», δηλαδή του σχήματος στήριξης των ενεργοβόρων βιομηχανιών που προωθεί προς εφαρμογή η Ιταλία – με την κωδική ονομασία «Energy Release 2.0». Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, οι βιομηχανίες συμβάλλονται με δημόσιο φορέα (GSE, αρχή που αντιστοιχεί με τον Διαχειριστή ΑΠΕ και Εγγυήσεων Προέλευσης της Ελλάδας), με αντικείμενο τη διάθεση μέσω συμβολαίων επί διαφοράς 24 TWh πράσινης ενέργειας στις ενεργοβόρες βιομηχανίες για τρία χρόνια, με τιμή 65 ευρώ/Μεγαβατώρα. Ως αντάλλαγμα, οι βιομηχανίες αναλαμβάνουν την υποχρέωση να χτίσουν μονάδες ΑΠΕ διπλάσιας δυναμικότητας και να επιστρέψουν την ίδια ποσότητα στο GSE τα επόμενα είκοσι έτη στην ίδια τιμή.

Τους τελευταίους μήνες το «ιταλικό μοντέλο» έχει μπει στο μικροσκόπιο των εγχώριων βιομηχανικών φορέων, καθώς εμφανίζεται ως λύση που θα μπορούσε να δώσει διέξοδο στο θέμα του υψηλού κόστους ενέργειας της ενεργοβόρου βιομηχανίας, μια και η φιλοσοφία του είναι να «βγάλει» τη φθηνή ενέργεια των ΑΠΕ από το Χρηματιστήριο Ενέργειας και να τη διοχετεύσει απευθείας στις βιομηχανίες με τη μεσολάβηση ενός κρατικού φορέα. Με τον τρόπο αυτόν, οι ενεργοβόρες επιχειρήσεις αποκτούν άμεση πρόσβαση σε σταθερό ανταγωνιστικό κόστος ηλεκτρισμού -σε ορίζοντα τριετίας-, ενώ σε δεύτερο χρόνο δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για αύξηση της δυναμικότητας των ΑΠΕ.

Η κυβέρνηση της Ρώμης ξεκίνησε να εκπονεί το «ιταλικό μοντέλο» το 2024 και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε το «πράσινο φως» για την εφαρμογή του στο τέλος Ιουνίου 2025, με την αποστολή comfort letter από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού (DG COMP), το οποίο ωστόσο έθεσε συγκεκριμένους όρους, που περιορίζουν την ελκυστικότητά του για τα εμπλεκόμενα μέρη σε σχέση με την αρχική εκδοχή, κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους δυνητικούς εμπλεκομένους και στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οι Βρυξέλλες ενσωμάτωσαν ρήτρα claw back, που προβλέπει ότι το όποιο οικονομικό όφελος προκύπτει στην πρώτη περίοδο θα πρέπει να επιστραφεί στα επόμενα 20 έτη, κάτι που προφανώς αλλάζει τα δεδομένα.

Οι θέσεις της ενεργοβόρου βιομηχανίας για το ιταλικό μοντέλο

Όπως αναφέρουν κύκλοι της ενεργοβόρου βιομηχανίας: «Είναι σαφές ότι το ιταλικό μοντέλο μετά την εμπλοκή της DG COMP, όπως προκύπτει από το comfort letter της Επιτροπής προς τις ιταλικές αρχές, είναι μια επιδότηση για τρία έτη, με την υποχρέωση να γίνουν επενδύσεις σε νέα έργα ΑΠΕ που θα επιστρέφουν-μηδενίζουν το ποσό της επιδότησης στα επόμενα 20+20 έτη (ρήτρα claw back)». Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί απαραίτητη την κοινοποίηση προς έγκριση στην Επιτροπή μηχανισμού παρόμοιου με το ιταλικό σχήμα ώστε αφενός να μην υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως συνέβη στην Ιταλία, αφετέρου να επιταχυνθεί η εν λόγω διαδικασία. «Προφανώς είναι στη διακριτική ευχέρεια της κυβέρνησης να αποφασίσει εάν θα το κοινοποιήσει ή όχι», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα πάντα με την ΕΒΙΚΕΝ, Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη αφενός οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς (δηλαδή το γεγονός ότι υπάρχουν έργα ΑΠΕ συνολικής ισχύος 3 GW, που έχουν επιλεγεί ήδη για να λάβουν όρους σύνδεσης με απόλυτη προτεραιότητα και διαθέτουν υπογεγραμμένες διμερείς συμβάσεις με επιλέξιμους βιομηχανικούς καταναλωτές), αφετέρου οι εμφανείς διαφορές στις τιμές της αγοράς επόμενης ημέρας σε σχέση την ιταλική και δη το ότι η μέση ετήσια τιμή του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι χαμηλότερη κατά περίπου 15 ευρώ/MWh ως προς το ιταλικό το 2025 αλλά και διαχρονικά.

Όπως επισημαίνεται από την ενεργοβόρο βιομηχανία, αν τελικά η κυβέρνηση δρομολογήσει την προσαρμογή του ιταλικού μοντέλου στα ελληνικά δεδομένα, προτείνεται το σχήμα να καλύπτει το 50% της ετήσιας κατανάλωσης των επιλέξιμων βιομηχανιών. Προτείνεται επίσης να συμμετάσχουν όλες οι βιομηχανίες, ανεξάρτητα από το εάν έχουν ΡΡΑ ή όχι, ήτοι περίπου 3,7 TWh (αντί 30% στο ιταλικό σχήμα), καθώς ο ΔΑΠΕΕΠ έχει υπογεγραμμένα CfD με δυναμικότητες που το υπερκαλύπτουν. Εφόσον υπάρξει κοινοποίηση, είναι αυτονόητη η διενέργεια διαγωνισμού για έργα ΑΠΕ παραγωγής 3,7 TWh, τα οποία θα συμπεριλαμβάνουν το 50% έργων που ήδη έχουν καταγραφεί και διαθέτουν ΡΡΑ με επιλέξιμες βιομηχανίες ύψους 1,5 TWh. Τέλος, εισήγηση της ΕΒΙΚΕΝ είναι η τιμή του CfD να είναι 55 ευρώ/MWh (έναντι 65 στο ιταλικό σχήμα), λόγω των χαμηλότερων τιμών στην Προημερήσια Αγορά της Ελλάδας σε σχέση με την ιταλική και την καλύτερη απόδοση των φωτοβολταϊκών.

Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr