Στα άκρα η αντιπαράθεση των εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας με την κυβέρνηση

Οξεία αντιπαράθεση των εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας με την κυβέρνηση για τη στασιμότητα στη χωροθέτηση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών

Ιχθυοκαλλιέργεια ΕΛΟΠΥ © ΕΛΟΠΥ

Οξύνεται η αντιπαράθεση μεταξύ των εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας και της κυβέρνησης για το θέμα της στασιμότητας που παρουσιάζεται στη χωροθέτηση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ). Όπως αναφέρει στο powergame.gr o πρόεδρος της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας, Απόστολος Τουραλιάς, «στείλαμε επιστολή στο υπουργείο Περιβάλλοντος ζητώντας συνάντηση με το υπουργό, δεδομένου ότι η προθεσμία χωροθέτησης των ΠΟΑΥ λήγει στις 4 Νοεμβρίου και έως τώρα δεν υπάρχει καμία εξέλιξη, ζητώντας να μάθουμε εάν θα δοθεί παράταση για ένα ακόμα έτος ή όχι. Ένα ακόμα θέμα το οποίο θέσαμε προς τον υπουργό είναι να τρέξουν οι διαδικασίες για ήδη ώριμες ΠΟΑΥ, καθώς και να αναθέσουν την αναθεώρηση του χωροταξικού, κάτι που θα έπρεπε να έχει συμβεί από το 2020. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μας δέχεται κανείς στο υπουργείο Περιβάλλοντος».

Όπως επισημαίνει ο κύριος Τουραλιάς, «είμαστε αποφασισμένοι να προβούμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις, προσφεύγοντας στο υπουργείο Περιβάλλοντος για να διαμαρτυρηθούμε».

«Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρχει περίπτωση να μην γίνει η χωροθέτηση των ΠΟΑΥ, καλό θα είναι να το γνωρίζουμε προκειμένου να μην τρέφουμε ελπίδα ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί», προσθέτει.

«Δεν ισχύει ότι υπερδιπλασιάζονται οι ζώνες ιχθυοκαλλιέργειας»

Σε ερώτημά μας για τον ισχυρισμό περιβαλλοντικών οργανώσεων όπως η «Ακταία», που αναφέρουν ότι οι έξι από τις συνολικά 16 περιοχές που εκκρεμεί η χωροθέτησή τους σε υπερδιπλάσια έκταση από την σημερινή, ο Απόστολος Τουραλιάς απαντά ότι «πρόκειται για έναν ισχυρισμό που δεν ευσταθεί, δεδομένου ότι όσοι κάνουν τέτοιες αναφορές, δεν λαμβάνουν υπόψη τον χώρο που μισθώνουν οι εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας, αλλά τη συνολική έκταση χωροθέτησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν μία περιοχή ΠΟΑΥ είναι 500 στρέμματα, σε αυτήν λειτουργούν μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας 50 στρεμμάτων. Στην υπόλοιπη έκταση μπορούν να υπάρξουν παράλληλες δραστηριότητες: να αγκυροβολήσουν σκάφη, να στηθούν φωτοβολταϊκά πάρκα, να ψαρέψουν αλιευτικά σκάφη».

Αυτή τη στιγμή από τις 23 ΠΟΑΥ που θα έπρεπε να έχουν χωροθετηθεί, έχουν χωροθετηθεί μόνο οι επτά. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Πόρου, όπου διατηρεί μονάδες η Avramar. «Παρά το γεγονός ότι η ΠΟΑΥ του Πόρου έχει τη θετική γνωμοδότηση από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ η Σαλαμίνα παρά το γεγονός ότι έχει περάσει και από τα υπηρεσιακά συμβούλια παραμένει στο γραφείο του υπουργού Περιβάλλοντος και δεν προωθείται στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Να επισημάνω ότι εάν υπήρχαν ζητήματα που αντίκεινται στη νομοθεσία το ΣτΕ θα ζητούσε αναθεώρηση του σχεδιασμού ή θα μπλόκαρε τη χωροθέτηση της εκάστοτε ΠΟΑΥ».

Ο κύριος Τουραλιάς υποστηρίζει ότι το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με τη μη χωροθέτηση των ζωνών ΠΟΑΥ είναι καθαρά πολιτικό, προκειμένου να μην θιγούν οι τοπικές κοινωνίες.

Το τοπίο στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια – Τζίρος 789 εκατομμύρια το 2024

Το 2024 η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακίου, των δύο βασικών μεσογειακών ψαριών που παράγονται, μειώθηκε κατά 5,5% σε 114.500 τόνους, ακολουθώντας την τάση που είχε η παράγωγη τους στην ΕΕ αλλά και διεθνώς, όπως προκύπτει από την Ετήσια Έκθεση για την ελληνική υδατοκαλλιέργεια. Η αξία των πωλήσεων ωστόσο αυξήθηκε κατά 3,5% στα 721 εκατομμύρια ευρώ για τα δύο συγκεκριμένα είδη ψαριών, βελτιώνοντας τα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων του κλάδου. Η πτώση της παραγωγής επηρέασε ανάλογα και τις εξαγωγές ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας οι οποίες κυμάνθηκαν στους 94.132 τόνους. Οι μέσες τιμές εξαγωγών ήταν βελτιωμένες και για τα δύο είδη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (+17% η τσιπούρα, +2% το λαβράκι). Σε μία χρονιά όπου το ισοζύγιο εξαγωγών-εισαγωγών της χώρας ήταν ελλειμματικό, τα ψάρια ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας διατήρησαν την έντονη εξωστρέφειά τους συμβάλλοντας θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο τροφίμων. Το 82% της παραγωγής διατέθηκε σε 38 αγορές εκτός Ελλάδας.

Η συνολική παραγωγή της χώρας

Ο συνολικός όγκος παραγωγής υδατοκαλλιέργειας εκτιμάται σε 140.940 τόνους, αξίας 789,73 εκατ. ευρώ (δεν περιλαμβάνονται οι εκμεταλλεύσεις σε λιμνοθάλασσες). Σε σχέση με το 2023 καταγράφεται πτώση 8,3% ως προς τον όγκο (153.698 τόνοι) και οριακή αύξηση 0,3% ως προς την αξία πωλήσεων (787,32 εκατ. ευρώ). Αν συνυπολογίσουμε και την αξία των ιχθυδίων που παρήχθησαν από τους ιχθυογεννητικούς σταθμούς, τότε η συνολική αξία από όλες τις δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας το 2024 εκτιμάται σε 871,73 εκατ. ευρώ.

Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν:

  • 285 μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας όπου εκτρέφονται κυρίως τσιπούρα και λαβράκι
  • 419 μονάδες οστρακοκαλλιέργειας
  • 86 μονάδες εσωτερικών υδάτων όπου εκτρέφονται πέστροφες, κυπρίνοι, χέλια κλπ
  • 72 εκμεταλλεύσεις σε υφάλμυρα νερά
  • 24 ιχθυογεννητικοί σταθμοί (τσιπούρας, λαβρακίου και λοιπών μεσογειακών ειδών).