Στάση πληρωμών και καθ’ οδόν προς πτώχευση η γαλακτοβιομηχανία Lactea

Τα οικονομικά στοιχεία της Lactea αποτυπώνουν τη δυσανάλογη σχέση ανάπτυξης-κερδοφορίας της γαλακτοβιομηχανίας με έδρα την Αλεξανδρούπολη

H γαλακτοβιομηχανία Lactea © lactea.gr

Ένα βήμα πριν από την πτώχευση βρίσκεται, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του powergame.gr, η γαλακτοβιομηχανία Lactea με έδρα την Αλεξανδρούπολη, καθώς η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, οφειλές προς συνεργάτες και προμηθευτές. Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Lactea παρουσίασε εντυπωσιακή αύξηση τζίρου, η κερδοφορία της αποδείχθηκε οριακή και ανεπαρκής για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της.

Το 2024 η Lactea κατέγραψε κύκλο εργασιών ύψους 46,97 εκατ. ευρώ, από 35,06 εκατ. ευρώ το 2023, παρουσιάζοντας αύξηση σχεδόν 34%. Ωστόσο, τα καθαρά κέρδη μετά φόρων διαμορφώθηκαν μόλις στις 140,97 χιλ. ευρώ, έναντι 317,06 χιλ. ευρώ το προηγούμενο έτος, αποτυπώνοντας τη δυσανάλογη σχέση ανάπτυξης-κερδοφορίας. Σύμφωνα με τα τελευταία οικονομικά στοιχεία, η εταιρεία λειτουργούσε με πολύ υψηλή μόχλευση, καθώς ο δείκτης ξένων προς ίδια Κεφάλαια (Debt to Equity) εκτοξεύθηκε στο 1443,55%, γεγονός που φανερώνει εξάρτηση από κεφάλαια τρίτων. Σημειώνεται ότι ο συνολικός τραπεζικός δανεισμός της εταιρείας στο τέλος του 2024 ανήλθε στα 4,1 εκατομμύρια ευρώ. Αν και ο δείκτης Απόδοσης Ιδίων Κεφαλαίων (Return on Investment) παρέμενε υψηλός, στο 43,59%, η πίεση από τις υποχρεώσεις και τη χαμηλή ρευστότητα αποδείχθηκε καθοριστική.

Η πορεία της επιχείρησης στον χρόνο

Η πορεία του επικεφαλής και ιδιοκτήτη της Lactea, Παναγιώτη Τασιού, ξεκίνησε μέσα από την εταιρεία Παραγωγική Θράκης, με έδρα τον Έβρο, η οποία στο παρελθόν ανήκε στα αδέρφια Ουσταμπασίδη. Στην επιχείρηση ενεπλάκη στη συνέχεια η οικογένεια Τασιού, με στόχο την ενίσχυση της παραγωγής και της εμπορίας γαλακτοκομικών προϊόντων. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2023 η Παραγωγική Θράκης τέθηκε υπό καθεστώς λύσης και εκκαθάρισης, τερματίζοντας ουσιαστικά την επιχειρηματική της διαδρομή.

Από εκεί και ύστερα, ακολούθησε μια σειρά νέων δραστηριοτήτων στον τομέα των τυροκομικών προϊόντων από πλευράς Π. Τασιού. Τη σκυτάλη στη δραστηριότητα της Παραγωγικής Θράκης ανέλαβε η Avantis, για να ακολουθήσει μετά η Lactea ως η νέα εταιρική μορφή, με τη συμμετοχή του Παναγιώτη Τασιού. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η παραγωγική δραστηριότητα της Lactea, η οποία φαίνεται να έχει πλέον ανασταλεί, φέρεται να έχει μεταφερθεί στη νεοσύστατη εταιρεία Prolacta.

Η δημιουργία της Prolacta

Επικεφαλής της Prolacta εμφανίζεται ο επιχειρηματίας Άρης Σαμολαδάς από τη Θεσσαλονίκη, ενώ ο Παναγιώτης Τασιός δεν εμφανίζεται στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας. Ενδεικτικό είναι ότι Prolacta και Lactea έχουν την ίδια έδρα, στο 1ο χιλιόμετρο Ευζώνων-Πολυκάστρου στο Κιλκίς, γεγονός που επιβεβαιώνει τη συνέχεια της επιχειρηματικής λειτουργίας υπό διαφορετική νομική μορφή.

Η βασική δραστηριότητα της οικογένειας Τασιού ήταν η προμήθεια τυροκομικών προϊόντων από συνεργαζόμενα τυροκομεία και η συσκευασία τους στις εγκαταστάσεις της εταιρείας. Η Lactea ουδέποτε διέθεσε επώνυμο προϊόν στην αγορά, καθώς το σύνολο της παραγωγής αφορούσε φέτα και τυρί τύπου χαλούμι (grilled cheese) ιδιωτικής ετικέτας (private label), που είτε κατευθυνόταν στην εγχώρια αγορά είτε προοριζόταν για εξαγωγές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εγκαταστάσεις παραγωγής στο Κιλκίς ήταν μισθωμένες από την οικογένεια Χαΐτογλου, γεγονός που με τη σειρά του επιβάρυνε περαιτέρω τα λειτουργικά κόστη της εταιρείας, ενώ τα τελευταία χρόνια η Lactea είχε μισθώσει και εγκαταστάσεις στη Θάσο, όπου πραγματοποιούσε τυροκόμηση προϊόντων τύπου χαλούμι.

Σήμερα η εταιρεία φέρεται να βρίσκεται σε κατάσταση στάσης πληρωμών, με την αγορά να παρακολουθεί τις εξελίξεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εφόσον δεν υπάρξει παρέμβαση από νέο επενδυτή ή συμφωνία εξυγίανσης, η πτώχευση της Lactea θεωρείται αναπόφευκτη, αφήνοντας πίσω της σημαντικές οφειλές και μια αλυσίδα συνεργατών που αναζητούν πλέον τρόπους να περιορίσουν τις ζημίες τους.

Η περίπτωση της Lactea αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας περιφερειακής βιομηχανίας με υψηλές προσδοκίες ανάπτυξης, με αντίθετο όμως αποτέλεσμα. Οι υψηλές συμβατικές υποχρεώσεις, σε συνδυασμό με τη χαμηλή αποδοτικότητα σε επίπεδο κερδοφορίας, συνέτειναν στις πρόσφατες εξελίξεις.