Λαγκάρντ: Ευκαιρία για το ευρώ να γίνει παγκόσμιο νόμισμα

Οι πολιτικές του Τραμπ βάζουν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά η Λαγκάρντ εκτιμά ότι προσφέρεται μια μεγάλη ευκαιρία για το ευρώ

Κριστίν Λαγκάρντ © EPA/RONALD WITTEK

Η Κριστίν Λαγκάρντ αντιλαμβάνεται τους δύσκολους καιρούς, παρ’ όλα αυτά διαβλέπει ευκαιρίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως για το νόμισμά της. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μιλώντας στο Βερολίνο, χαρακτήρισε ασταθείς τις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στα θέματα του παγκόσμιου εμπορίου, μια κατάσταση όμως που, με σωστές πολιτικές από πλευράς ευρωπαίων, μπορεί να οδηγήσει σε μια «καταλυτική ευκαιρία» για την ενίσχυση του διεθνούς ρόλου του ευρώ, επιτρέποντας στην ευρωζώνη να αποκτήσει μερίδιο από τα οφέλη που έως τώρα απολάμβανε αποκλειστικά το αμερικανικό δολάριο.

«Κατά τα τελευταία 80 χρόνια η παγκόσμια οικονομία ευημερούσε στηριζόμενη στην ηγεσία των ΗΠΑ. Με την υπεράσπιση ενός διεθνούς συστήματος που βασίζεται σε κανόνες και την εδραίωση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την άνθηση του εμπορίου και την επέκταση της χρηματοδότησης.
Αυτή η παγκόσμια τάξη αποδείχθηκε εξαιρετικά επωφελής για την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι ιδρυτικές φιλελεύθερες αρχές ευθυγραμμίστηκαν άψογα με αυτήν», τόνισε αρχικά η Λαγκάρντ.

Και συνέχισε: «Η πολυμερής συνεργασία αντικαθίσταται από τα διμερή παιχνίδια ισχύος. Η εξωστρέφεια δίνει τη θέση της στον προστατευτισμό. Υπάρχει αβεβαιότητα ακόμη και για τον ακρογωνιαίο λίθο του συστήματος: τον κυρίαρχο ρόλο του αμερικανικού δολαρίου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αυτή η διάσπαση μπορεί να εγκυμονούσε κινδύνους για την Ευρώπη. Η οικονομία μας είναι βαθιά ενσωματωμένη στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, με τις εξαγωγές να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα πέμπτο της προστιθέμενης αξίας μας και να στηρίζουν 30 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Οποιαδήποτε αλλαγή στη διεθνή τάξη που οδηγεί σε μείωση του παγκόσμιου εμπορίου ή κατακερματισμό σε οικονομικά μπλοκ, θα είναι επιζήμια για την οικονομία μας.
Αλλά, με τις σωστές πολιτικές απαντήσεις, θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν ευκαιρίες. Το μεταβαλλόμενο τοπίο θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα στο ευρώ για να διαδραματίσει μεγαλύτερο διεθνή ρόλο».

Και εξήγησε η Λαγκάρντ: «Σήμερα το ευρώ είναι το δεύτερο παγκόσμιο νόμισμα, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20% των συναλλαγματικών αποθεμάτων, σε σύγκριση με το 58% στην περίπτωση του δολαρίου ΗΠΑ. Η αύξηση του διεθνούς ρόλου του ευρώ μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις για τη ζώνη του ευρώ. Θα επιτρέψει στις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις της ΕΕ να δανείζονται με χαμηλότερο κόστος, συμβάλλοντας στην τόνωση της εσωτερικής μας ζήτησης σε μια εποχή που η εξωτερική ζήτηση γίνεται όλο και λιγότερο δεδομένη. Θα μας απομονώσει από τις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, καθώς περισσότερες εμπορικές συναλλαγές θα εκφράζονται σε ευρώ, προστατεύοντας την Ευρώπη από πιο ασταθείς ροές κεφαλαίων. Θα προστάτευε την Ευρώπη από κυρώσεις ή άλλα καταναγκαστικά μέτρα. Εν ολίγοις, θα επέτρεπε στην Ευρώπη να ελέγχει καλύτερα τη μοίρα της».

Παρ’ όλα αυτά, προειδοποίησε η Λαγκάρντ: «Το ευρώ δεν θα αποκτήσει επιρροή από επιλογή, αλλά θα πρέπει να την κερδίσει. Για να αυξήσει το ευρώ την παγκόσμια θέση του, η ιστορία μάς λέει ότι πρέπει να στηριχθούμε σε τρία θεμέλια: Πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να διασφαλίσει ότι διαθέτει ένα στέρεο και αξιόπιστο γεωπολιτικό θεμέλιο, διατηρώντας μια σταθερή δέσμευση για ανοικτό εμπόριο και υποστηρίζοντάς το με ικανότητες ασφαλείας. Δεύτερον, πρέπει να ενισχύσουμε τα οικονομικά μας θεμέλια για να καταστήσουμε την Ευρώπη κορυφαίο προορισμό για το παγκόσμιο κεφάλαιο, με τη βοήθεια βαθύτερων και πιο ρευστών κεφαλαιαγορών. Τρίτον, πρέπει να ενισχύσουμε τα νομικά μας θεμέλια υπερασπιζόμενοι το κράτος δικαίου και ενωμένοι πολιτικά ώστε να μπορούμε να αντισταθούμε στις εξωτερικές πιέσεις. Προτού διερευνήσουμε καθένα από αυτά τα τρία θεμελιώδη στοιχεία, ας παρατηρήσουμε τι μπορεί να μας διδάξει η πρόσφατη ιστορία».

Κλείνοντας η Λαγκάρντ υπογράμμισε πως η Ευρώπη οφείλει να επιδείξει θεσμική και νομική σταθερότητα, προκειμένου να διασφαλίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη μακροπρόθεσμη αξία του ευρώ.