*** Εννοείται ότι στα ενδότερα της Κουμουνδούρου εξακολουθεί να επικρατεί σύγχυση, πανικός και αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα. Λογικό. Αν αυτήν τη στιγμή ο Τσίπρας «έκλεινε το μάτι» στους εν ενεργεία βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τότε κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο από τα 2/3 της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος θα στριμώχνονταν για να μπουν στα γραφεία της Αμαλίας.
*** Θα το κάνει ο Τσίπρας; Όχι, λένε όσοι (υποτίθεται ότι) ξέρουν. Αν και με τον Τσίπρα δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Μόνο κάποιους από αυτούς θα δεχτεί στην «αγκαλιά» του, αλλά και σε αυτούς θα βάλει έναν απαράβατο όρο: να παραιτηθούν από τις έδρες τους.
*** Αλλά αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ένα (μεγάλο) πρόβλημα. Για δύο λόγους, έναν θεωρητικό και έναν πρακτικό. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός ότι «με τον Τσίπρα δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος για οτιδήποτε.
*** Ο δεύτερος είναι πιο… επίγειος: Πώς θα βιοποριστούν έως τις επόμενες εθνικές εκλογές όσοι αποφασίσουν να τον ακολουθήσουν στη νέα περιπέτειά του; Οι περισσότεροι είναι κάτι σαν τα παλιά επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ. Δεν έχουν ζήσει ποτέ στο ξέφωτο.
*** Τέλος πάντων, αυτό είναι πρόβλημά τους. Μεταξύ μας; Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος θα τη βρουν την άκρη. Δεν τους φοβάμαι, καθόλου.
*** Να κάνω εδώ μια ενδιαφέρουσα, κατά την άποψή μου, παρένθεση, για να δούμε λίγο και προς τα πού πάει ο κόσμος. Ακούω, λοιπόν, από τραπεζίτες, που παρακολουθούν τις παγκόσμιες τάσεις, ότι οι Κινέζοι μπαίνουν για τα καλά στις μύτες των Αμερικανών. Και τι κάνουν:
*** Αποθεματοποιούν μεγάλες ποσότητες χρυσού στη Σαγκάη. Κι αυτό γιατί θέλουν να μετατρέψουν το γουάν σε «δολάριο 2» για τις παγκόσμιες συναλλαγές. Να κάνω μια πρόβλεψη; Εξαιτίας των ακραίων -και ενίοτε προσβλητικών- πολιτικών του προέδρου Τραμπ, μπορεί και να το πετύχουν.
*** Ειδικά σε ό,τι αφορά τις αναδυόμενες αγορές, τους BRICS και πολλές ασιατικές χώρες.
*** Α, και κάτι ακόμα: Οι Κινέζοι, εκτός από χρυσό, μου λένε ότι στοκάρουν και πολύ αργό πετρέλαιο. Για έναν απλό λόγο. Δύσκολα θα το ξαναβρείς προσεχώς στις σημερινές (πολύ) χαμηλές τιμές του. Εκτός και αν παράλληλα προετοιμάζονται και για κάτι ακόμα, που τώρα δεν πάει καν ο νους μας.
*** Και ξαναγυρνάω στα δικά μας, μετά την παραπάνω παρένθεση. Και για την ακρίβεια, πάλι στην Κεντροαριστερά και ξανά στον «παράγοντα Τσίπρα». Για το υπό έκδοση βιβλίο του ακούω πολλά και εν πολλοίς αντικρουόμενα. Όπως το εξής:
*** Πώς είναι δυνατόν, στα μέσα καλοκαιριού -όπως είχε αφεθεί να διαρρεύσει τουλάχιστον- να βρίσκονταν ακόμα σε διαδικασία συγκέντρωσης υλικού και τέλη Σεπτεμβρίου να έχει παραδώσει τα χειρόγραφα στον εκδότη του; Ποιος είναι; Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ;
*** Γιατί λαμβάνω υπ’ όψιν μου και την εξής κρίσιμη συνισταμένη: ότι αφήνεται να διαρρέει πως έχει γράψει 11 κεφάλαια σε κάπου 600-700 σελίδες. Και, εντάξει, το καταλαβαίνω ότι τον «έτρεξε» ο εκδοτικός του οίκος, για να προλάβει να βγάλει το βιβλίο πριν από τις γιορτές (για ευνόητους λόγους).
*** Όμως και πάλι αναρωτιέμαι πόσο χαρισματικός είναι. Τυχαίος, πάντως, δεν είναι σίγουρα. Διετέλεσε πρωθυπουργός και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
