*** Έως τις 8 Νοεμβρίου η Αθήνα θα φιλοξενεί -επιτέλους- ένα μεγάλο τουρνουά τένις (κι αυτή). Το πρώτο έπειτα από 30 χρόνια. Έκτοτε, κατά κάποιον τρόπο, έχει μπει στο περιθώριο αυτού του δημοφιλούς αθλήματος, το οποίο έχει πολλούς φίλους και στη χώρα μας.
*** Είμαι σίγουρος ότι κάπου το έχει πάρει το αυτί σας, αλλά, αν πάλι όχι, να σας ενημερώσω ότι το τουρνουά γίνεται με πρωτοβουλία του Νόβακ Τζόκοβιτς. Ο οποίος, εκτός από την οικογένειά του, έφερε στην Ελλάδα και τη διοργάνωση «του».
*** Θα μου πείτε τώρα, γιατί; Ε, λοιπόν, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλες αυτές τις ιστορίες, από πίσω κρύβεται πάντα ένα (πολιτικό) παρασκήνιο. Εν προκειμένω, ακούω ότι η αντιπαράθεση του πρώην Νο1 του παγκόσμιου τένις με τη σερβική κυβέρνηση τον έφερε στην Ελλάδα.
*** Και κάπως έτσι, το Serbian Open μετονομάστηκε σε Hellenic Championship και συγκεντρώνει πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας. Επίσης, μας επιτρέπει να εξάγουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, παντός χρήσης. Όπως ότι ακόμα και οι πιο καλές φιλίες κάποτε χαλούν…
*** Η Ελλάδα καλείται να αντικαταστήσει μέσα σε δύο χρόνια το 45% των συνολικών εισαγωγών της σε φυσικό αέριο. Πρόκειται για τις ποσότητες που καλύπτουν σήμερα οι ρωσικές εισαγωγές, για τις οποίες, ως γνωστόν, έχει εκδοθεί απαγορευτικό από την Ουάσιγκτον. Και μάλιστα πολύ αυστηρό.
*** Συνεπώς, η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει κάτι -και άμεσα- για να τις αντικαταστήσει. Και το θέμα είναι τι. Γιατί υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν σε ποσότητες περίπου 3,5 δισ. κ.μ. αερίου ετησίως. Και δύσκολα θα αντικατασταθούν. Αλλά στο τέλος θα πρέπει να αντικατασταθούν.
*** Οι Αμερικανοί μαθαίνω ότι πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερες εισαγωγές φυσικού αερίου από αυτούς. Καμία αντίρρηση, αλλά έχουν ένα βασικό μειονέκτημα. Ποιο; Είναι πανάκριβο. Κι αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά όλοι.
*** Θέλετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, δίπλα μας;
*** Το λέει η γειτονική Τουρκία, της οποίας η εξάρτηση από το πάμφθηνο ρωσικό φτάνει στο 60%-65% (ίσως και παραπάνω). Αν το κόψει, όπως της ζητούν οι ΗΠΑ, τότε τα νοικοκυριά απέναντι θα παγώσουν κυριολεκτικά τον χειμώνα που έρχεται.
*** Ο Ερντογάν να το παίζει «βαρύς παίκτης» στην περιοχή, αλλά στην ουσία είναι γίγαντας σε χάρτινα πόδια. Γιατί:
- Αν πει «ναι» στους Αμερικανούς, έχει πέσει την άλλη μέρα, λόγω της κοινωνικής κατακραυγής και αναταραχής που θα προκληθεί. Το κόστος της θέρμανσης θα αυξηθεί κατακόρυφα και το ΑΚΡ θα ψάχνει την ψήφο του.
- Αν πει «όχι» στους Αμερικανούς, τότε αντίο F-35, αντίο αναβάθμιση των F-16, αντίο γενικώς. Ο Ερντογάν θα πρέπει να βολευτεί με τα μεταχειρισμένα Eurofighter από το Κατάρ και το Ομάν, μέχρι να πάρει κάποια στιγμή (έπειτα από χρόνια) τα καινούργια από τους Ευρωπαίους. Όμως και πάλι, Ελλάδα και Ισραήλ (που και οι δύο θα έχουν F-35), θα έχουν το «πάνω χέρι» στον αέρα.
*** Καταλάβατε τώρα γιατί «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται» συνήθως; Εννοείται ότι ο Τραμπ θα χτυπά επιδοκιμαστικά το χέρι του στην πλάτη του Ερντογάν, σε κάθε ευκαιρία, αλλά «από τηγανίτα τίποτα». Και στον Τραμπ ο Ερντογάν δεν πρόκειται να κάνει (πραγματικούς) τσαμπουκάδες. Λογικό.
