*** Γράφουμε και ξαναγράφουμε για το επικείμενο ινδικό ενδιαφέρον, σχετικά με την Ελλάδα, αλλά μάλλον ξεχνάμε ότι ο… προπομπός του βρίσκεται ήδη εδώ. Θέλετε εμπράκτως απόδειξη;
*** Να σας θυμίσω λοιπόν ότι ινδικός όμιλος ενδιαφέρεται και μάλιστα ενεργά για το αεροδρόμιο της Καλαμάτας. Πρόκειται για το GMR Group, το οποίο «κατεβαίνει» στον σχετικό διαγωνισμό από κοινού με έναν πολύ ισχυρό ελληνικό partner.
*** Ο λόγος αφορά τη ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Όπερ σημαίνει -αν κρίνει κανείς από την επιλογή- ότι δεν ήρθε απλώς για να δηλώσει συμμετοχή, αλλά για να διεκδικήσει στα ίσα το συγκεκριμένο project.
*** Εσείς, πάντως, να έχετε στραμμένο το βλέμμα σας και στις κινήσεις που ετοιμάζει κι ένας άλλος ινδικός γίγαντας στα μέρη μας. Ο λόγος αφορά τον όμιλο Adani.
*** Πρόκειται για το μεγαλύτερο «μαγαζί» στο κομμάτι υποδομές στην Ινδία. Με πολύ ισχυρούς δεσμούς στο Νέο Δελχί, αλλά και με κάποιες δικαστικές περιπέτειες, τώρα τελευταία, εκεί.
*** Για να έχετε πλήρη την εικόνα, να σας πω κλείνοντας ότι οι Ινδοί ενδιαφέρονται κυρίως για τις υποδομές όταν βγαίνουν εκτός συνόρων (γι’ αυτό και να παρακολουθείτε στενά τους διαγωνισμούς για τα λιμάνια, από εδώ και στο εξής).
*** Ο Ινδός πρωθυπουργός, Μόντι, όταν ήρθε τις προάλλες στην Αθήνα, το είπε ξεκάθαρα: θέλουμε η Ελλάδα να γίνει η πύλη εισόδου μας στην Ευρώπη. Κάτι τέτοιο έλεγαν προ εικοσαετίας και οι Κινέζοι και σήμερα η Cosco είναι το απόλυτο αφεντικό στον Πειραιά.
*** Το συμπέρασμα; Τίποτα δεν λέγεται τυχαία σε αυτά τα επίπεδα απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Και να το θυμάστε, γιατί θα το βρούμε μπροστά μας και με τους Ινδούς. Δεν το γράφω τυχαία.
*** Τώρα, σε ό,τι αφορά τις εμπορικές-εξαγωγικές συνεργασίες, θα γίνουν κι αυτές, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτές που καίνε τους Ινδούς. Ο λόγος; Ο προφανής:
*** Για την πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη η ελληνική αγορά είναι μικρή. Για την ακρίβεια, πολύ μικρή. Αντίθετα, για τους Έλληνες που θα καταφέρουν να πάνε εκεί, θα είναι η ευκαιρία της ζωής τους.
*** Κι όποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να ρωτήσει τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο, που έχτισε εργοστάσια στην Ινδία. Κι αν όλα πάνε καλά, λένε ότι θα φτιάξει κι άλλο.
*** Αν με ρωτάτε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την πρόοδό τους, εγώ στη θέση σας θα έδινα μεγάλη σημασία στην επικείμενη συνάντηση των υφυπουργών Οικονομικής Διπλωματίας των δύο χωρών. Για έναν λόγο:
*** Από εκεί θα προκύψει κάτι «χειροπιαστό», άμεσα. Όλα τα υπόλοιπα έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους και πάνω απ’ όλα είναι αμφίβολο αν θα καταλήξουν ποτέ κάπου.
*** Αντιθέτως, Φραγκογιάννης και Ακσαπάρ, όταν θα συναντηθούν στις 17 Οκτωβρίου, υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να συμφωνήσουν στην κατασκευή και νέας πύλης εισόδου στους Κήπους του Έβρου.
*** Το θεωρείτε ασήμαντο; Τότε προφανώς δεν έχετε ταξιδέψει ποτέ οδικώς για την Τουρκία ή το αντίστροφο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
*** Από τη συνάντηση θα προκύψουν οι λεγόμενες συμφωνίες της θετικής ατζέντας, που θα επικυρώσουν Μητσοτάκης κι Ερντογάν, όταν συνεδριάσει το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας των δύο χωρών, στο τέλος του χρόνου, στη Θεσσαλονίκη.
*** Γιατί, κατά τα άλλα, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα έχει ωριμάσει οτιδήποτε άλλο προς ουσιαστική συζήτηση μέχρι τότε. Και (μάλλον) λογικό.
