*** Έχω την εντύπωση ότι στις Βρυξέλλες ψάχνουν ευκαιρίες για να πλακώνονται. Γιατί καταλαβαίνω ότι πλακώνονται (σχεδόν) για όλα. Ακόμα και για τη στάση που θα πρέπει να κρατήσει η ΕΕ στο θέμα της νέας ανάφλεξης στο Μεσανατολικό.
*** Εν προκειμένω, ή για την ακρίβεια και εν προκειμένω, άλλη στάση κρατά η πρόεδρος της Επιτροπής, Φον ντερ Λάιεν, και άλλη ο Μισέλ, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
*** Η πρώτη δεν καταδίκασε τα σκληρά αντίποινα του Ισραήλ για τη βάρβαρη επίθεση της Χαμάς, την ώρα που ο δεύτερος ακολουθεί μια πιο μετριοπαθή στάση. Πιο κοντά στη γραμμή Γκουτέρες, του ΟΗΕ.
*** Όμως, οι διαφοροποιήσεις δεν σταματούν εδώ, αλλά επεκτείνονται και σε επίπεδο κρατών. Εν προκειμένω, άλλη στάση κρατούν για το ίδιο θέμα οι Γερμανοί και οι παραδοσιακοί φίλοι τους και άλλη οι Ιρλανδοί, οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί.
*** Μύλος. Και κάπου εδώ έρχεται η Ελλάδα, για να αξιοποιήσει το κενό, ως «παίκτης». Με αυτήν την ιστορία της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα, στην οποία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.
*** Εξ ου και η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Παρίσι τις επόμενες ώρες.
*** Τι άλλο βλέπω και μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο; Ότι όλη αυτή η κατάσταση και όσα ενδεχομένως προμηνύει ενισχύει ακόμα περισσότερο τα λαϊκίστικα και ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη.
*** Δεν θα σταθώ στην ιστορία του γερμανικού AfD, που την ξέρουν πλέον όλοι λίγο-πολύ, ούτε στο «κύμα» που παρατηρεί κανείς στην Ανατολική Ευρώπη. Για μένα η έκπληξη έρχεται από αλλού.
*** Βλέπω τις τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης στη Γαλλία. Εκεί το κόμμα της Λε Πεν προηγείται, έχοντας ξεπεράσει το αντίστοιχο του προέδρου Μακρόν.
*** Φαντάζεστε τη δεύτερη ισχυρότερη χώρα της ΕΕ να πέσει στα χέρια των ακροδεξιών; Και μπορεί η Μελόνι στην Ιταλία να έγινε συστημική, αλλά αυτό ακριβώς μπορεί να είναι και το ξεκάρφωμα της Λε Πεν στη Γαλλία αύριο-μεθαύριο.
*** Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν αυτές οι μετρήσεις επιβεβαιωθούν στις κάλπες των Ευρωεκλογών, για παράδειγμα…
*** Τελικώς, τα τουρκικά «Μπαϊρακτάρ» είναι φονικό όπλο ή σκηνικό Ποτέμκιν; Ό,τι ακούω, σχετικά με την περίπτωσή τους, είναι αντικρουόμενο. Μου λένε, για παράδειγμα, όσοι υποτίθεται πως ξέρουν ότι:
*** Στο ουκρανικό μέτωπο, όπου δοκιμάστηκαν, πέτυχαν. Αν και οι Ρώσοι, το τελευταίο διάστημα, φαίνεται ότι δείχνουν μια προτίμηση στα ιρανικά. Και δεν ξέρω αν αυτό γίνεται για λόγους οικονομίας ή επιχειρησιακούς.
*** Στο αρμενικό μέτωπο, μου λένε ότι οι Αζέροι πήραν το πάνω χέρι στην ιστορία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όταν με κάποιον τρόπο εξασφάλισαν πρόσβαση σε ισραηλινής κατασκευής drones.
*** Αντιθέτως, όσο στηρίζονταν στα «Μπαϊρακτάρ», δεν… έβλεπαν φως. Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, τα τουρκικά καταρρίπτονταν πολύ εύκολα.
*** Ένα πράγμα εύχομαι: να μη χρειαστεί να το μάθουμε ποτέ στην πράξη.
*** Για την ιστορία, πάντως, έχω να καταθέσω κάτι που είναι δεδομένο: Όταν η τεχνολογία των drones άρχισε να αναπτύσσεται, κάποια στιγμή στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, η Ελλάδα βρισκόταν στη δίνη της δημοσιονομικής κρίσης.
*** Όταν τέθηκε λοιπόν στο τραπέζι η πιθανότητα ενασχόλησης και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας με την περίπτωση, η προοπτική απορρίφθηκε, κυρίως, για λόγους οικονομίας.
*** Κοινώς, δεν υπήρχαν περισσευούμενοι πόροι. Οι Τούρκοι, αντιθέτως, τους διέθεταν. Κι επένδυσαν σε αυτόν τον τομέα. Και κάπως έτσι σήμερα απέκτησαν το συγκεκριμένο πλεονέκτημα.
*** Τελικώς, αυτήν την κρίση θα την πληρώνουμε ποικιλοτρόπως για πολλά χρόνια ακόμα.
