*** Μου λένε ότι οι Γάλλοι σύμβουλοι του Αλέξη Τσίπρα επιμένουν ότι δεν πρέπει να επισπεύσει την επιστροφή του στην ενεργότερη πολιτική. Πολύ περισσότερο, όπως λέγεται, μέσω της ίδρυσης νέου κόμματος. Και ότι επ’ αυτού είναι κατηγορηματικοί.
*** Οι ειδικοί του rebranding θεωρούν ότι η «πληγή» που άφησε ο πρώην πρωθυπουργός πίσω του, φεύγοντας, είναι ακόμα ανοικτή. Και ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να περιμένει.
*** Μέχρι πότε; Κάπου εδώ αρχίζουν τα ακόμα πιο δύσκολα. Αυτοί λένε τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Κατά συνέπεια, για άλλα δυο χρόνια ο Τσίπρας θα πρέπει να ξαναδουλέψει την εικόνα του.
*** Έλα μου, όμως, που στην Αθήνα, όσοι κυκλοφορούν πέριξ της λεωφόρου Αμαλίας, λένε στον πρόεδρο ότι «ήρθε η ώρα» και «τι περιμένεις». Το αποτέλεσμα; Άνθρωπος είναι και ο Τσίπρας και έχει πέσει στον πειρασμό.
*** Και δεν αποκλείεται να κάνει το μεγάλο βήμα. Πότε; Πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους. Μπορεί και το φθινόπωρο, με την έναρξη της νέας πολιτικής περιόδου. Ένα πάντως είναι το σίγουρο.
*** Ότι κι αν επιλέξει ο Τσίπρας, θα απέχει πολύ από την μεσοβέζικη λύση που φέρεται να του προτείνουν κάποιοι τρίτοι. Τι προβλέπει η συγκεκριμένη;
*** Να ανακοινώσει την ίδρυση του νέου κόμματος στο μεσοδιάστημα μεταξύ των πρώτων εκλογών και των επαναληπτικών, αν δεν εξασφαλισθεί αυτοδυναμία και δεν μπορεί να συγκροτηθεί κυβέρνηση. Αυτό δεν μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους.
*** Μεταξύ άλλων και διαδικαστικούς. Τι εννοώ; Δεν προλαβαίνει σε διάστημα δυο – το πολύ τριών – μηνών να κάνει κόμμα, ακόμα και αν είναι «μάγος». Οπότε αυτή η προοπτική, μολονότι έπαιξε ως σενάριο, δεν υφίσταται.
*** Και κάτι τελευταίο, που έχει να κάνει με τον Τσίπρα και τις σκέψεις του για επιστροφή. Ότι κι αν αποφασίσει δεν θα έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει οριστικά για τον πρώην πρόεδρο του. Και σε αυτό συμφωνούν όλοι όσοι βρίσκονται στο περιβάλλον του.
*** Όπερ σημαίνει πως ό,τι ανακοινωθεί, όποτε ανακοινωθεί, θα είναι μακριά και πέρα από την Κουμουνδούρου, η οποία ανήκει πλέον οριστικά στο παρελθόν. Το τι θα απογίνει εκεί, είναι μια άλλη, πικρή, ιστορία.
*** Στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα κινείται μεταξύ κοινοβουλευτικής φθοράς και αφθαρσίας. Στην ρεαλιστικότερη, θα εξαφανισθεί.
*** Όχι πάντως ότι και ο νέος δρόμος του Τσίπρα θα είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Για παράδειγμα, αν οραματίζεται ότι θα ηγηθεί του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου, στο δρόμο προς την επιστροφή στο Μαξίμου, τότε θα πρέπει να …ξυπνήσει.
*** Στο ΠΑΣΟΚ, που τα ακούνε κι αυτοί όλα τα παραπάνω, γελάνε. Κυριολεκτικά. Ο Ανδρουλάκης δεν υπάρχει περίπτωση να του ανάψει πράσινο φως για οτιδήποτε. Δείτε τι έγινε στην τελευταία εκδήλωση του Ινστιτούτου Τσίπρα.
*** Δεν εμφανίστηκε ούτε ένας ΠΑΣΟΚος, έστω ως περαστικός, έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου γίνονταν. Καλά – καλά ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν πήγε, που – όσο να το πεις – είναι υπεράνω κομμάτων, ως πρώην πρωθυπουργός. Κι εμφανίζεται και ως φίλος του Αλέξη τελευταία.
*** Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να καταποντιστεί στις επόμενες εθνικές εκλογές, να χάσει ο Ανδρουλάκης την προεδρεία, να αναλάβει κάποιος ή κάποια τρίτη που θα «αποδεχθεί» τον Τσίπρα, για να ελπίζει ο τελευταίος ότι θα επιστρέψει καβάλα στο άλογο της κεντροαριστεράς.
*** Γίνονται αυτά; Όχι.
