Σκυλακάκης (ΠΣΦ): Σε φάση εξαγορών & συγχωνεύσεων οι φαρμακαποθήκες

Ο πρόεδρος του ΠΣΦ, Θεόδωρος Σκυλακάκης, μιλά στο powergame.gr για τις εξαγορές στις φαρμακαποθήκες και την κατ’ οίκον διανομή ΦΥΚ

O πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Φραμακαποθηκαρίων (ΠΣΦ), Θεόδωρος Σκυλακάκης © ΠΣΦ

Ως μία ανορθολογική «τρύπα στο νερό» θεωρεί, κυριολεκτικά και με τα δικά του λόγια, ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Φραμακαποθηκαρίων (ΠΣΦ), Θεόδωρος Σκυλακάκης, τη διαδικασία της διανομής Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) κατ’ οίκον, μία διαδικασία η οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ότι θα ξεκινήσει καθολικά από τις 16 Ιουνίου.

Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο powergame.gr, στην οποία μιλά χωρίς να «μασάει» τα λόγια του, μας εξηγεί επίσης ότι ο κλάδος των φαρμακαποθηκών έχει εισέλθει ήδη στην εποχή της συγκέντρωσης και φαίνεται ότι ο πολυκερματισμός και η πληθώρα φαρμακαποθηκών στη χώρα μας θα είναι παρελθόν σε λίγα χρόνια, καθώς, όπως ο ίδιος μας λέει, οι μεγάλοι θα κερδίζουν διαρκώς πιο μεγάλα μερίδια της αγοράς και οι μικροί θα υποχωρούν.

Τέλος, ο Θεόδωρος Σκυλακάκης ζητεί «μπέσα» στον διάλογο, ο οποίος διεξάγεται στον χώρο του φαρμάκου, και ξεκαθαρίζει την άποψή του, σύμφωνα με την οποία όλα τα ΦΥΚ πρέπει να πωλούνται από τα ιδιωτικά φαρμακεία της χώρας μας, πάντα διά χειρός φαρμακοποιού.

  • Κύριε πρόεδρε, εσείς είχατε πει με τόλμη πρώτος ότι, όσον αφορά τις απάτες εις βάρος του ΕΟΠΥΥ, όλοι οι εμπλεκόμενοι κλάδοι έχουν από μία μικρή μερίδα παρανομούντων, συμπεριλαμβανομένου του δικού σας κλάδου. Έπειτα απ’ όλες αυτές τις υποθέσεις, οι οποίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, νιώθετε δικαιωμένος;

Σας μιλάω ειλικρινά, το τελευταίο που με ενδιαφέρει είναι το αν δικαιώθηκα ή όχι. Δυστυχώς, παρά τις αλλεπάλληλες αποκαλύψεις σκανδάλων, κάποιοι συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα. Ξέρετε, θέλει αληθινό θάρρος να δεις τις ευθύνες σου και να προσπαθείς να βελτιώνεσαι διαρκώς. Ο εύκολος δρόμος, η τζάμπα μαγκιά, για να θυμηθούμε και το παρελθόν λίγο, είναι να δαιμονοποιείς τους άλλους και να αγιοποιείς τον κλάδο σου. Θα νιώσω, λοιπόν, δικαιωμένος όταν συμβεί αυτό, που δυστυχώς απέχει ακόμα.

  • Θα λέγατε ότι ο μεγάλος αριθμός φαρμακαποθηκών στη χώρα μας αντιστοιχεί και εξυπηρετεί τον μεγάλο αριθμό ιδιωτικών φαρμακείων ή υπάρχει κάτι ανορθολογικό σε αυτό;

Σαφέστατα και είναι ανορθολογικό με οικονομοτεχνική προσέγγιση, αλλά ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω αυτό που η ίδια η αγορά προτιμά; Προφανώς, λοιπόν, η αγορά κρίνει ότι αυτό το μοντέλο εξυπηρετεί τις ανάγκες της καλύτερα. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει είναι για πόσο καιρό θα επιμείνει στην κρίση της αυτήν…

  • Σε έναν τέτοιον κατακερματισμένο κλάδο, όπως αυτός των φαρμακαποθηκών, δεν θα έρθει κάποια στιγμή η ώρα για συγκέντρωση του κλάδου; Μήπως έχουμε εισέλθει σε μία τέτοια διαδικασία συγκέντρωσης;

Θα μου επιτρέψετε για ένα λεπτό να μη μιλήσω ως πρόεδρος του κλάδου, αλλά ως διευθύνων σύμβουλος του ομίλου ΠΡΟΦΑΡΜ, του μεγαλύτερου ιδιωτικού ομίλου στην Ελλάδα. Ως ΠΡΟΦΑΡΜ, λοιπόν, σας λέω ότι ναι, έχουμε μπει σε φάση συγκέντρωσης, εμείς μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων, κάποιοι άλλοι μέσω ανοίγματος θυγατρικών σε όλη την Ελλάδα κ.ο.κ. Για να καταλάβετε τι εννοώ, σήμερα οι δέκα μεγαλύτεροι παίκτες καλύπτουν το 70% της αγοράς και οι υπόλοιποι 120 το 30%. Προσωπικά, θεωρώ ότι προϊόντος του χρόνου οι μεγάλοι θα κερδίζουν μερίδιο αγοράς κι οι μικρότεροι θα υποχωρούν.

  • Θα βοηθούσε την εγχώρια αγορά φαρμάκων να υπήρχαν σχετικά λιγότερες φαρμακαποθήκες, με υψηλότερους τζίρους και καλύτερα κέρδη, σε σχέση με τον υφιστάμενο κατακερματισμό, ο οποίος, συν τοις άλλοις, «ανοίγει» την όρεξη σε ορισμένους, όπως το έχετε παραδεχθεί και εσείς, για παράνομες δραστηριότητες;

Νομίζω πως ναι. Ξαναλέω, όμως, ότι αυτό θα το αποφασίσει η ίδια η αγορά κι όχι κάποιος πρόεδρος κάποιου Συλλόγου. Όσο για τις παράνομες δραστηριότητες, θα σας πω μια παροιμία: πρέπει να το έχει η κούτρα σου να κατεβάζεις ψείρες… Εννοώ ότι παντού στην Ελλάδα υπάρχει, δυστυχώς, μια σοβαρή μειοψηφία, που θεωρεί ότι μπορεί να παρανομεί και να παρασιτεί ατιμώρητη. Το ερώτημα, συνεπώς, είναι ένα. Θέλουμε όλοι να τιμωρηθούν οι όποιοι και όσοι παράνομοι; Πολύ φοβάμαι πως όχι… Πολύ φοβάμαι, επίσης, ότι και η Πολιτεία δεν το χει καλοαποφασίσει ακόμα. Πάρτε για παράδειγμα τους ελέγχους που έκανε η Αρχή Διαφάνειας από πέρυσι για παράνομη διακίνηση σκευασμάτων. Μάθαμε ποτέ αν και σε τι κατέληξαν; Οχι. Όλα συνέβαιναν καλώς; Τελικά, γιατί έγιναν οι έλεγχοι; Μέχρι σήμερα που μιλάμε, δεν υπάρχει πουθενά κανένα επίσημο πόρισμα… Χωρίς περαιτέρω σχόλια…

  • Τελικά, πέρα από τις παράνομες δραστηριότητες άλλου τύπου, επιμένετε ότι στον «χορό» των παραλλήλων εξαγωγών εμπλέκονται επίσης ιδιωτικά φαρμακεία, αλλά και φαρμακευτικοί συνεταιρισμοί της χώρας μας;

Να ξεκαθαρίσω κάτι, για να μην υπάρχουν στρεβλώσεις. Ποτέ δεν είπα ότι Συνεταιρισμοί εμπλέκονται σε παράνομες εξαγωγές. Είπα ότι οι Συνεταιρισμοί κάνουν, και καλώς κάνουν, νόμιμες εξαγωγές, σε αντίθεση με όσα κατά καιρούς ισχυρίζονται οι συνδικαλιστές του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ), σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εξωραΐσουν την εικόνα της αγοράς, η οποία είναι αμείλικτα υπέρ των ιδιωτικών φαρμακαποθηκών, από 42% μερίδιο αγοράς για το 2005 σε 60+% για το 2024.

Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης η απάντηση είναι «ναι» απερίφραστα. Κάποιοι φαρμακέμποροι, αν κι απ’ ό,τι φαίνεται και κάποιοι που απλά δηλώνουν φαρμακέμποροι, αγοράζουν παράνομα από φαρμακεία. Έχω πει πάρα πολλές φορές, το τάνγκο θέλει δύο, εν προκειμένω τον αγοραστή και τον πωλητή. Και σας είπα πριν, η Πολιτεία δεν φαίνεται να μπορεί ή ίσως δεν θέλει να βάλει ένα οριστικό τέλος σε αυτό.

Εμείς, μαζί με τους Συνεταιρισμούς προτείναμε αυστηροποίηση του πλαισίου. Ακόμα την αναμένουμε. Κάποιοι άλλοι είχαν ως κύριο μέλημα να σταματήσουν όποιες αλλαγές έθιγαν συμφέροντα. Αλήθεια, πως και γιατί αφαιρέθηκε από το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας η απαγόρευση των έμμεσων εξαγωγών των φαρμακείων μέσω των πωλήσεων σε… πλοία;

Διότι στη διαβούλευση στο gov.gr αυτό ήταν μέσα έως την τελευταία ημέρα…

  • Κύριε πρόεδρε, είναι τόσο δύσκολο να τα βρείτε και να συζητήσετε ισότιμα και πολιτισμένα με τον κλάδο των φαρμακοποιών;

Όχι δεν είναι δύσκολο. Απαιτεί, όμως, συναντίληψη για το μέλλον του κλάδου και, δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Απαιτεί και μια παλιά ελληνική αρετή, την «μπέσα», η οποία επίσης τείνει να εκλείψει.

  • Απόστολο Βαλτά ή Κώστα Λουράντο προτιμάτε για συνομιλητή;

Μπορώ να μιλήσω με οποιονδήποτε, δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι ξεκάθαρα θέμα αντιλήψεων για το πού πρέπει να πάμε. Για παράδειγμα, στο θέμα των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ), η αντίληψή μου ταυτίζεται με εκείνη του κ. Λουράντου, και μάλιστα με παραξενεύει πως ο κ. Βαλτάς δεν βλέπει τη «φάκα» κι έχει μάτια μόνο για το τυράκι. Στο παρελθόν, όμως, έχω συγκρουστεί και με τον κ. Λουράντο και, μάλιστα, σε μια σύγκρουση εντονότατη, με μεγάλη διάρκεια. Σας ξαναλέω, όμως, Βαλτάς, Λουράντος, Σκυλακάκης και ο κάθε συνδικαλιστής οφείλουν να συζητούν και κυρίως να ακούν τη βάση τους, πάντα και όχι μόνον όταν η βάση συμφωνεί με τις δικές τους θέσεις.

  • Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε γιατί η κατ’ οίκον διανομή φαρμάκων υψηλού κόστους (ΦΥΚ) έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει εις βάρος των ασφαλισμένων ασθενών του ΕΟΠΥΥ; Μελετάτε ήδη νομικές οδούς για να προσβάλετε τις σχετικές αποφάσεις του υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη. Θα είναι μία προσφυγή για την προστασία των ασφαλισμένων αυτή;

Πιστεύω ότι σε αυτήν τη χώρα έχουμε μια διαρκή τάση να εφευρίσκουμε πράγματα, αντί να αντιγράφουμε ό,τι κάνουν επί σειρά ετών οι κουτοί Ευρωπαίοι. Ειλικρινά, θεωρώ ότι θα γίνει μια τρύπα στο νερό με τη διανομή κατ’ οίκον. Ανέκαθεν θεωρούσα ότι το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι και η συγκεκριμένη πρωτοβουλία εδράζεται στον έλεγχο του κόστους Αν ήθελα να γίνω καυστικός, θα έλεγα ότι εδράζεται και στα κελεύσματα των ισχυρών του χώρου του φαρμάκου. Τα πράγματα είναι απλά:

Α) Το φάρμακο δίνεται από τον φαρμακοποιό, όχι γιατί αυτός είναι όμορφος, αλλά γιατί έχει το κατάλληλο γνωσεολογικό υπόβαθρο να συμβουλεύσει τον ασθενή. Δεν δίνεται ούτε από οδηγούς ταχυμεταφορών, ούτε από οδηγούς κανενός Σκυλακάκη.

Β) Τα φαρμακεία δεν είναι σημεία διανομής, ούτε θυρίδες, τύπου box now. Είναι, με βάση τον νόμο, καταστήματα Λιανικής Πώλησης Φαρμάκων. Προφανώς, τον νόμο αυτόν αποφάσισε να τον παρακάμψει η Πολιτεία. Το ερώτημα είναι ένα: Γιατί;

Γιατί τα φάρμακα αυτά δεν διατίθενται από το κανάλι βιομηχανία – φαρμακαποθήκη – φαρμακείο; Ποιος εξυπηρετείται; Σίγουρα όχι ο ασθενής. Διότι μέσα από αυτό το κανάλι ο ασθενής παίρνει τα φάρμακα του σε δυο-τρεις ώρες κι όχι σε δύο-τρεις ημέρες, όπως θα συμβεί με το νέο σύστημα διανομής κατ’ οίκον. Δεν συζητάμε, συνεπώς, για το τι είναι καλύτερο για τον ασθενή, αλλά για το τι είναι φθηνότερο για το κράτος η/και βολικότερο για κάποια συμφέροντα.

Και θα άκουγα το φθηνότερο, αν οι διαφορές ήταν σημαντικές, αλλά μιλάμε για διαφορά των 30 εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος μεταξύ του νέου συστήματος και της καθολικής διάθεσης των ΦΥΚ μέσω της κανονικής οδού πώλησης από τα φαρμακεία. Για 30 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο συζητάμε. Αλήθεια, πόσα τριαντάρια τον χρόνο πηγαίνουν στο πιθάρι των Δαναΐδων, χωρίς καμία ανταπόδοση στον πολίτη;

  • Σας θυμίζω ότι όλοι οι σύλλογοι ασθενών ζητούν την κατ’ οίκον διανομή των ΦΥΚ και τη διανομή τους, επίσης, από τα ιδιωτικά φαρμακεία της χώρας μας…

Μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που έχω γνωρίσει στη ζωή μου μου έλεγε πάντα: Πρόσεχε τι εύχεσαι. Σας ξαναλέω, δεν πρέπει να υφίσταται διανομή από τα φαρμακεία, αλλά πώληση. Με μειωμένα περιθώρια κέρδους μεν, πώληση δε.

Όσον αφορά την κατ’ οίκον διανομή, ένα και μόνο σχόλιο: Ελπίζω και εύχομαι να έχουν δίκιο οι Σύλλογοι Ασθενών και όχι εγώ, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, τα μέλη των Συλλόγων θα υποφέρουν ή, ακόμα χειρότερα, θα θρηνήσουν.