Στα περίχωρα του Μιλάνου φορτηγά πηγαινοέρχονται σε ένα εργοτάξιο δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές σε έξι κομψές πολυκατοικίες με μπεζ και κρεμ χρώμα. Στα τέλη Ιανουαρίου θα καταλύσουν εκεί χιλιάδες αθλητές, καθώς ο χώρος προορίζεται για Ολυμπιακό Χωριό. Οι Χειμερινοί Αγώνες του 2026 πρόκειται να ξεκινήσουν εδώ στις 6 Φεβρουαρίου.
Το Μιλάνο δεν είναι προφανής τόπος διεξαγωγής. Βρίσκεται βόρεια του Ποταμού Πάδου, στη μεγαλύτερη κοιλάδα της Ιταλίας. Το υψηλότερο σημείο της πόλης βρίσκεται μόλις 122 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Θα φιλοξενήσει τα αγωνίσματα πατινάζ, συμπεριλαμβανομένου του χόκεϊ επί πάγου σε δύο χώρους, ο ένας εκ των οποίων καθυστερεί πάρα πολύ. Οι περισσότεροι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί αγώνες θα διεξαχθούν σε διάφορες πόλεις των Άλπεων.
Ωστόσο, μόνο ένα από αυτά τα θέρετρα, η Cortina d’Ampezzo, που απέχει πέντε ώρες με το αυτοκίνητο, περιλαμβάνεται στον επίσημο τίτλο των Αγώνων. Η χειμερινή παιδική χαρά των Ιταλών τραπεζιτών, βιομηχάνων και διασκεδαστών, έχει αναλάβει το κέρλινγκ, τα ολισθητικά αγωνίσματα (μπόμπσλεϊ, σκέλετον και έλκηθρο) και ορισμένα από τα αγωνίσματα του σκι. Η κατάβαση των γυναικών και το super-G θα διεξαχθούν στην τρομακτική πίστα Olympia delle Tofane, όπου οι σκιέρ κινούνται ανάμεσα σε βράχους σε μια πλαγιά με κλίση 64%, γνωστή ως Schuss.
Γιατί, όμως, τόση εστίαση στην Cortina; Επειδή, όπως και το Μιλάνο, αποτελεί συνώνυμο του πλούτου της αριστοκρατίας. Τους χειμερινούς αγώνες που είχαν διοργανωθεί εδώ το 1956 παρακολούθησε η Sophia Loren, ενώ ο George Clooney είναι συχνός θαμώνας. Στη συνοικία Cianderies του θέρετρου, με τη μαγευτική θέα στους Δολομίτες, ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων πωλήθηκε πριν από δύο χρόνια για 6,5 εκατ. ευρώ (7,6 εκατ. δολάρια). Σε καταλύματα πέντε αστέρων, όπως το Hotel Ancora, ένα δωμάτιο μπορεί να κοστίζει 1.500-2.000 ευρώ τη βραδιά.
Έτσι η Cortina αποτελεί τον ιδανικό εταίρο για το Μιλάνο, μια σχέση που διαμορφώνεται από το 2017, όταν μια φορολογική ελάφρυνση που επινόησε η κυβέρνηση του Matteo Renzi, άρχισε να προσελκύει τους πολύ πλούσιους στην Ιταλία. Οποιοσδήποτε ήταν ευχαριστημένος να πληρώνει ετησίως 100.000 ευρώ για το μη ιταλικό εισόδημά του ήταν ευπρόσδεκτος. Το ποσό αυτό αυξήθηκε αργότερα σε 200.000 ευρώ και ο προϋπολογισμός του 2026 προτείνει την αύξησή του σε 300.000 ευρώ. Τα επίσημα αρχεία για τον αριθμό των δικαιούχων είναι ξεπερασμένα και ελλιπή. Ο Filippo Molinari από το δικηγορικό γραφείο Withers τους υπολογίζει μεταξύ 5.000 και 10.000.
Η Geraldine Semeghini, διευθύντρια μεσιτικού γραφείου, υπολογίζει ότι περίπου το 80% αυτών ήρθαν στο Μιλάνο και αμφιβάλλει ότι η προτεινόμενη αύξηση του φορολογικού συντελεστή θα ανακόψει τη ροή. Η άφιξη τόσων πολλών ατόμων με εξαιρετικά υψηλή καθαρή αξία (UHNWIs στην ορολογία) έχει βαθιά επίδραση. Το Μιλάνο απέκτησε νέες λέσχες, η είσοδος στις οποίες δεν εξαρτάται από τη συμμετοχή στην τοπική αριστοκρατική και οικονομική ελίτ, αλλά από τη δυνατότητα να πληρώνουν υπερβολικά δαπανηρές συνδρομές. Αρκετά νέα ιδιωτικά σχολεία άνοιξαν ήδη ή σχεδιάζονται.
«Θα έπρεπε να είμαι ενθουσιασμένος», λέει ο Nicolas Bellavance-Lecompte, η επιχείρηση του οποίου βασίζεται στους υψηλών προδιαγραφών πελάτες που επιλέγουν το Μιλάνο για νέο τους σπίτι. Ίδρυσε και διευθύνει το Nomad, μια περιοδεύουσα έκθεση που παρουσιάζει συλλεκτικό ντιζάιν και σύγχρονη τέχνη. «Παλαιότερα, μπορούσα να πάω στο αγαπημένο μου εστιατόριο χωρίς κράτηση, ενώ τώρα πρέπει να τηλεφωνώ μέρες, ή και εβδομάδες, νωρίτερα».
Δεν είναι ο μόνος που κάνει κράτηση. Οι τιμές των ακινήτων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, παρασυρόμενες από τη ζήτηση στην κορυφή – και, πρόσφατα, από τις επιπτώσεις ενός σκανδάλου ακινήτων. Τον Οκτώβριο οι εισαγγελείς ζήτησαν να δικαστούν 36 άτομα σε σχέση με τις φερόμενες παρατυπίες κατά τη χορήγηση άδειας για την κατασκευή ενός τεράστιου συγκροτήματος κατοικιών. Οι έρευνες για άλλες κατασκευές οδήγησαν στη σύλληψη και, στη συνέχεια, την απελευθέρωση του επικεφαλής της εταιρείας που κατασκεύασε το Ολυμπιακό Χωριό. Ο ίδιος αρνείται τα αδικήματα. Οι έρευνες προκάλεσαν τη διακοπή των εργασιών σε διάφορα έργα που αποσκοπούσαν στην αύξηση του στεγαστικού αποθέματος της πόλης και στην άμβλυνση της αύξησης των τιμών. Οι εργολάβοι παραπονιούνται ότι άλλα έργα έχουν παραλύσει επειδή οι ιθύνοντες της πόλης, που φοβούνται μελλοντικές διώξεις, διστάζουν να υπογράψουν πρόσθετες οικοδομικές άδειες.
Όλα αυτά , βέβαια, είναι μάλλον απίθανο να αποτρέψουν τους UHNWI. «Κάθε εβδομάδα δεχόμαστε τηλεφωνήματα για ακίνητα της τάξης των 5 έως 30 εκατ. ευρώ», λέει η κα Semeghini. «Και πιο πρόσφατα είχαμε αιτήματα από ιδιωτικά γραφεία εκτός Ευρώπης». Στο Μιλάνο, όπως φαίνεται, όλοι κυνηγούν το χρυσό.
© 2025 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved. Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από το www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com.
