THEPOWERGAME
Στις 4 Οκτωβρίου, η καταστροφή έπληξε το μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο στον κόσμο, όταν το Facebook και οι αδελφές εφαρμογές του τέθηκαν εκτός λειτουργίας για έξι ώρες. Παρόλα αυτά η στιγμή αυτή ήταν από τις λιγότερο ντροπιαστικές της εβδομάδας για την εταιρεία.
Την επόμενη ημέρα μια πληροφοριοδότης, η Frances Haugen, μίλησε στο Κογκρέσο για κάθε είδους παθογένεια της εταιρείας, από την προώθηση των διατροφικών διαταραχών έως την έκθεση της δημοκρατίας σε κίνδυνο. Ορισμένοι αναρωτήθηκαν μήπως ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν η διακοπή λειτουργίας του δικτύου γινόταν μόνιμη.
Ένα μέρος της λοιδορίας με αποδέκτη το Facebook είναι άσχετο. Οι πολιτικοί είναι θυμωμένοι, αλλά μέχρι στιγμής φαίνονται ανίκανοι να συντονίσουν κάποιου είδους μεταρρύθμιση για να το χαλιναγωγήσουν, ενώ οι επενδυτές, ανεξάρτητα από τα αρνητικά πρωτοσέλιδα, συνέχισαν να αγοράζουν τη μετοχή.
Ωστόσο, η εταιρεία δεν πρέπει να εφησυχάζει. Η τυφλή οργή που εξαπολύθηκε δείχνει ότι τα προβλήματα που αφορούν τη φήμη της έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Ορισμένες από τις επικρίσεις αυτής της εβδομάδας υπήρξαν μεροληπτικές. Υπήρξαν δημοσιεύματα που τόνιζαν ότι εσωτερική έρευνα έδειξε ότι το Instagram, η εφαρμογή κοινής χρήσης φωτογραφιών του Facebook, κάνει έναν στους πέντε Αμερικανούς εφήβους να αισθάνεται χειρότερα για τον εαυτό του.
Έδωσαν λιγότερη προσοχή στη διαπίστωση ότι το Instagram κάνει διπλάσιους να αισθάνονται καλύτερα. Οι επικριτές του Facebook έχουν δίκιο όταν λένε ότι πρέπει να είναι πιο ανοιχτό.
Από την άλλη, η εταιρεία έχει εν μέρει δίκιο όταν λέει ότι η υστερική αντίδραση σε αναμενόμενα ευρήματα θα οδηγήσει τις εταιρείες στο συμπέρασμα ότι είναι ασφαλέστερο να μην προβαίνουν καθόλου σε τέτοιες έρευνες.
Άλλα παράπονα αποτελούν στην πραγματικότητα κριτική για το διαδίκτυο γενικότερα. Όπως πολύ καλά γνωρίζει κάθε γονέας που αφήνει το παιδί του στο YouTube, το ζήτημα της ρύθμισης του viral περιεχομένου για τα παιδιά υπερβαίνει το Facebook.
Ομοίως και τα διλήμματα που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία αυξάνει την προσοχή, και το πώς εξισορροπείται η διατήρηση της ελευθερίας του λόγου και η ελαχιστοποίηση της βλάβης.
Το Facebook επανέλαβε την έκκληση του ότι το Κογκρέσο οφείλει να ασχοληθεί με θέματα όπως οι ελάχιστες ηλικίες, αντί να αφήνει να το διαχειριστούν στις εταιρείες.
Έκανε μια καλύτερη προσπάθεια από τις περισσότερες εταιρείες να διευθετήσει ζητήματα ελευθερίας του λόγου με το «εποπτικό συμβούλιο» του, ένα ηχητικά πομπώδες αλλά αθόρυβα χρήσιμο όργανο που εκδίδει αποφάσεις για θέματα που εκτείνονται από τον μισογυνισμό έως την παραπληροφόρηση.
Ο πιο επιζήμιος ισχυρισμός αυτή την εβδομάδα απέσπασε και τη λιγότερη προσοχή. Η κ. Haugen υποστηρίζει ότι το Facebook απέκρυψε τη μείωση των νεαρών Αμερικανών χρηστών του.
Αποκάλυψε εσωτερικές προβλέψεις ότι η μείωση της συμμετοχής των εφήβων θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνολική μείωση των Αμερικανών χρηστών κατά 45% μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Οι επενδυτές βρίσκονται εδώ και καιρό αντιμέτωποι με την έλλειψη ανοικτής πληροφόρησης. Η παραπλάνηση των διαφημιστών θα υπονόμευε την πηγή όλων σχεδόν των πωλήσεων της εταιρείας και ενδεχομένως θα παραβίαζε το νόμο. (Η εταιρεία το αρνείται).
Έχει τίποτα από όλα αυτά σημασία; Παρόλο που η τιμή της μετοχής του Facebook έχει μείνει πίσω σε σχέση με ορισμένους τεχνολογικούς γίγαντες, τους τελευταίους 12 μήνες έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 30%.
Οι πολιτικοί απειλούν να διαλύσουν την εταιρεία, αλλά η αντιμονοπωλιακή νομοθεσίας είναι προβληματική. Ο ισχυρισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι το Facebook είναι μονοπώλιο βασίζεται στον τρόπο που ορίζει την αγορά του έτσι ώστε να αποκλείει τα περισσότερα κοινωνικά δίκτυα.
Η ανοησία αυτού αποδείχθηκε κατά τη διακοπή της λειτουργίας του, όταν οι χρήστες κατέφυγαν σε εφαρμογές όπως το Telegram, το TikTok και το Twitter. Η ενέργεια αποτελεί περισσότερο έκφραση απογοήτευσης παρά ένα ισχυρό επιχείρημα σχετικά με το δίκαιο του ανταγωνισμού.
Αλλά η οργή μπορεί να έχει σημασία. Η φήμη του Facebook πλησιάζει το σημείο χωρίς επιστροφή. Ακόμα και όταν έδωσε πειστικές απαντήσεις στην κα Haugen, ο κόσμος δεν ήθελε πλέον να τις ακούσει.
Η εταιρεία κινδυνεύει να ενταχθεί στις τάξεις των εταιριών που βρίσκονται στο «απυρόβλητο», όπως οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες. Αν αυτή η ιδέα επικρατήσει, το Facebook κινδυνεύει να χάσει το νεαρό, φιλελεύθερο προσωπικό του.
Ακόμα και αν οι γηράσκοντες πελάτες του παραμείνουν στο κοινωνικό δίκτυο, το Facebook έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες που θα μπορούσαν να ματαιωθούν αν η κοινή γνώμη συνεχίσει να κλονίζεται.
Ποιος θέλει ένα ψηφιακό σύμπαν (metaverse) δημιουργημένο από το Facebook; Ίσως τόσοι, όσοι θα ήθελαν την υγειονομική τους περίθαλψη να παρέχεται από την Philip Morris.
Αν τα ορθολογικά επιχειρήματα από μόνα τους δεν αρκούν πλέον για να βγει το Facebook από την τρύπα του, η εταιρεία θα πρέπει να κοιτάξει προσεκτικά το δημόσιο πρόσωπό της.
Μετά το κύμα οργής αυτής της εβδομάδας, o Mark Zuckerberg, ο παντοδύναμος ιδρυτής του Facebook, έκανε μια αιτιολογημένη δήλωση. Αγνοήθηκε ή χλευάστηκε και όλο και περισσότερο μοιάζει με βαρίδι.
© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
