Η επόμενη ημέρα στις πληρωμές και η “απειλή“ από την Ασία

Με την Ινδία και την Κίνα να πρωτοπορούν στον χώρο των πληρωμών, η Ευρώπη και φυσικά η Ελλάδα, δεν μπορεί να μην προβληματίζονται για την «ασιατική απειλή», καθώς τα εθνικά συστήματα πληρωμών των συγκεκριμένων χωρών, απλώνουν τα δίχτυα τους σε κάθε γωνιά του πλανήτη, στοχεύοντας σε μερίδια διασυνοριακών συναλλαγών.

Η καινοτομία πλέον έρχεται από αυτές τις χώρες και όσο και αν ακόμη δεν έχει γίνει ευρωπαϊκή πραγματικότητα – κυρίως γιατί η ευρωπαϊκή αγορά, της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης, έχει μεγάλη διείσδυση των πιστωτικών καρτών – είναι μια τάση που δεν μπορεί να παραμείνει στο διηνεκές ως απλός προβληματισμός.

Οι εξελίξεις που αφορούν την υποχρεωτική υιοθέτηση των άμεσων πληρωμών από όλους τους χρηματοδοτικούς οργανισμούς εντός ΕΕ και η συνεπής προς αυτό εξομοίωση κόστους, είναι μία άλλη παράμετρος που έρχεται να διευρύνει το τοπίο των πληρωμών, δημιουργώντας χώρο και για άλλους παίκτες. Fintech και άλλοι μη τραπεζικοί οργανισμοί, θέλουν μέσα από εφαρμογές να διεκδικήσουν μερίδια στην πολύ προσοδοφόρο αγορά των payments και στο πλαίσιο αυτό, το κινεζικό Alipay και το ινδικό UPI, θα απευθυνθούν σε όλη την ευρωπαϊκή αγορά.

Η δημιουργία εθνικών συστημάτων πληρωμών ήταν το αποτέλεσμα κάλυψης συγκεκριμένης ανάγκης σε χώρες που δεν χρησιμοποιούν το SWIFT, όπως η Κίνα με το CIPS (Chinese Payments System) ή η Ινδία, με το NPCI (National Payment Corporation of India) προκειμένου να πραγματοποιούν διασυνοριακές συναλλαγές. Κάτι αντίστοιχο έκανε η Ρωσία, μέσω του SPFS, ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί έναν αριθμό συναλλαγών, όταν το διεθνές σύστημα SWIFT την απέκλεισε λόγω εισβολής στην Ουκρανία.

Να σημειωθεί ότι το CIPS διεκπεραιώνει καθημερινά συναλλαγές ύψους 67 δισ δολαρίων την ημέρα (στοιχεία 2023 ). Το SWIFT προφανώς έχει πολύ μεγαλύτερο τζίρο (34 τρισ δολάρια την ημέρα), όμως η συνεχής άνοδος στον όγκο συναλλαγών (με ρυθμό 25% υψηλότερα κατά μέσο όρο την ημέρα) δημιουργεί δεύτερες σκέψεις για το πόσο γρήγορα μπορεί να ανεβάσει ταχύτητες το κινεζικό σύστημα.

Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των καρτών Visa και Μastercard δεν έχουν πρόσβαση στο συναλλακτικό κοινό της Ινδίας και Κίνας που έχουν αναπτύξει μέσω των δικών τους μηχανισμών, εθνικά συστήματα καρτών. Στην Κίνα για παράδειγμα, η απουσία πιστωτικών καρτών αντικαθίσταται από τη UnionPay (εθνικό σύστημα καρτών), η οποία σήμερα γίνεται αποδεκτή σε 183 χώρες και παρουσιάζει τον μεγαλύτερο όγκο συναλλαγών παγκοσμίως !

Το Alipay, το ψηφιακό σύστημα πληρωμών της Κίνας γίνεται αποδεκτό από 80 εκατομμύρια εμπόρους σε όλο τον κόσμο, όταν η Visa έχει 100 εκατομμύρια εμπόρους πελάτες.

Στην Ινδία, που κρατάει τα σκήπτρα της καινοτομίας διεθνώς, το αντίστοιχο σύστημα καρτών είναι το UPI (Unified Payments Interface) το οποίο ενώ ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2016 είδε τις συναλλαγές που έγιναν μέσω αυτού να ισοδυναμούν με το…50% του ΑΕΠ της χώρας. Μέσα σε έναν χρόνο περίπου, η αξία των συναλλαγών που έγιναν μέσω UPI ξεπέρασαν το 1,7 τρισ. δολάρια. Το 75% των ψηφιακών πληρωμών στην Ινδία γίνεται μέσω UPI και βάσει μελετών εκτιμάται ότι σε μια τριετία θα έχει φτάσει το 90% του συνόλου.

Αν η Ευρώπη πίστευε ότι όλα αυτά δεν την αφορούν, θα ήταν κάτι που θα το πλήρωνε ακριβά. Ήδη, το UPI απευθύνθηκε στη Γαλλία και προφανώς δεν θα σταματήσει εκεί η πρωτοβουλία “go global”. To μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι το σύστημα αυτό παρέχει δωρεάν πληρωμές μέσω QR code ή μέσω ενός μηνύματος. Η καθημερινότητα των συναλλασσόμενων γίνεται ευκολότερη, φθηνότερη και πιο ασφαλής.

Ανεξαρτήτως των αναγκών και της φιλοσοφίας της κάθε χώρας, ο πλανήτης δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος από την έως και απειλητική άνοδο του κινεζικού Αlipay ή του ινδικού UPI. Σαν μια πρώτη αντίδραση, οι μεσογειακές χώρες χτίζουν το «Europa Solution” το οποίο είναι μια σύζευξη εθνικών συστημάτων πληρωμών (Account to Account) Ισπανίας, Ιταλίας, Πορτογαλίας και το οποίο έχει απευθύνει ανεπισήμως ανοιχτή πρόσκληση στην Ελλάδα να εξετάσει το ενδεχόμενο να συνδεθεί στο άρμα της.

Διαβάστε επίσης:

Οι CEOs αποκαλύπτουν: Οι φόβοι και οι προσδοκίες για το 2024

“Παιχνίδι” μίμησης των ενηλίκων: Το καταναλωτικό φαινόμενο Sephora Kids

Ενέργεια: Ο χορός των deals “υψηλής τάσης” στη Νοτιοανατολική Ευρώπη