Η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι δεν θα σταματήσει ποτέ να μας εκπλήσσει. Το σπουδαίο έργο έχει υποστεί δεκάδες αναλύσεις, ερευνητικές εργασίες, φιλοσοφικές προσεγγίσεις. Ερευνητές βρήκαν πίσω από το διάσημο γυναικείο πρόσωπο ένα άλλο πρόσωπο, άλλοι είδαν τη μητέρα του Ντα Βίντσι και άλλοι την εικόνα του ίδιου του ζωγράφου.
Σήμερα όμως ανακαλύπτουμε ένα ακόμα μυστικό της Μόνα Λίζα και αυτό είναι ο μολυβδονακριτής, μια πολύ σπάνια και ασταθής ένωση ορυκτών στο στρώμα φόντου του πίνακα.
Η παραγωγή με ανάμειξη λαδιού και οξειδίου του μολύβδου καταδεικνύει την προθυμία του Λεονάρντο ντα Βίντσι να πειραματιστεί, προβλέποντας πριν από αιώνες αυτό που έκαναν άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο Ρέμπραντ και ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, πολύ αργότερα.
Η σπουδαία τεχνοτροπία του Λεονάρντο ντα Βίντσι
Η αποκάλυψη ήρθε έπειτα από αναλύσεις που διεξήγαγε μια ομάδα ειδικών από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (Cnrs), χάρη στο ευρωπαϊκό σούπερ μικροσκόπιο Esrf (European Synchrotron Radiation Facility).
Χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ για να αναλύσουν τη χημική σύνθεση του μείγματος χρωμάτων του Ντα Βίντσι, επιστήμονες στη Γαλλία και τη Βρετανία εξέτασαν μικροσκοπικά θραύσματα από τη Μόνα Λίζα και τον Μυστικό Δείπνο, ένα άλλο από τα διάσημα έργα του ζωγράφου.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο Journal of the American Chemical Society, η ομάδα ανακάλυψε στοιχεία όχι μόνο για λευκή χρωστική ουσία μολύβδου και λάδι στο στρώμα κάτω από το έργο τέχνης, αλλά και για οξείδιο του μολύβδου, μια πορτοκαλί χρωστική ουσία που βοηθούσε το χρώμα να στεγνώσει και να γίνει πιο παχύρρευστο.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο καλλιτέχνης, που ήταν επίσης μηχανικός, πιθανότατα πρόσθεσε το οξείδιο του μολύβδου για να δημιουργήσει ένα αδιαφανές προπαρασκευαστικό υπόστρωμα αρκετά παχύ για να καλύψει το ξύλο. Η έρευνα αντανακλά τη συνεχιζόμενη γοητεία που ασκεί ο διάσημος πίνακας, ο οποίος θεωρείται αρχετυπικό αριστούργημα της ιταλικής Αναγέννησης.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Victor Gonzalez, χημικό στον κορυφαίο ερευνητικό οργανισμό της Γαλλίας, το CNRS, έψαξαν τα χειρόγραφα του Ντα Βίντσι για να επιβεβαιώσουν την από καιρό διαδεδομένη υπόθεση ότι ο καλλιτέχνης πρόσθεσε οξείδιο του μολύβδου στο μείγμα χρωμάτων του, αλλά δεν εντόπισαν καμία σταθερή αναφορά.
Η ανακάλυψη πιστοποιεί ότι «ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ήταν παθιασμένος και πάντα ανοιχτός σε πειραματισμούς», δήλωσε στο Associated Press η Carmen Bambach, ειδική στην ιταλική Αναγέννηση στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης. «Είναι αυτό που τον καθιστά διαχρονικό και σύγχρονο».
