Ο Δημητριάδης και το πάρτι των 800
Παρακολουθώ με ομολογουμένως μεγάλο ενδιαφέρον την κινητικότητα που αναπτύσσει εντός της Ν.Δ., ο επί χρόνια στενός συνεργάτης του προέδρου Μητσοτάκη και ανιψιός του Γρηγόρης Δημητριάδης. Επίσης διαβάζω ακόμη με μεγαλύτερη προσοχή τα όσα γράφονται δεξιά κι αριστερά σε σχέση με το ενδεχόμενο να αναλάβει εκ νέου ενεργό ρόλο πλάι στον μπάρμπα του. Με δεδομένο ότι δεν μου μιλάει ούτε ο Πίνατ, αντιλαμβάνεστε ότι θα ήταν δύσκολο, ακόμη και να πάρω τηλέφωνο τον yesmanη Μαρινάκη (και παλιό φίλο του Gregory) για να τσεκάρω τα όσα λέγονται και γράφονται. Επειδή όμως όποιος ψάχνει κάτι βρίσκει να σας πω, ότι ο Δημητριάδης, ενόψει της ΔΕΘ, ετοίμαζε ένα μεγάλο πάρτι, στο οποίο είχαν δηλώσει συμμετοχή πάνω από 800 άτομα. Προφανώς και δεν πιστεύω τα όσα φτάνουν στ’ αυτιά μου, ότι ένας από τους λόγους που δόθηκε εντολή, από το Μαξίμου να ακυρωθούν όλα τα πάρτι, συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με το event του Δημητριάδη. Και δεν το πιστεύω γιατί γνωρίζω ότι οι περισσότεροι εντός του πρωθυπουργικού Μεγάρου, ζουν και αναπνέουν στην προοπτική της επιστροφής του Δημητριάδη στην κεντρική κυβέρνηση.
Η Μονή Τζαγκαρόλων, ο Δορυλαίου, ο Μητσοτάκης και η Μενδώνη
Οι πιστοί αναγνώστες της στήλης, είμαι σίγουρος πως θα θυμάστε ότι κάποια στιγμή με είχε πιάσει κάτι σαν εμμονή με τον φοβερό και τρομερό Επίσκοπο Δορυλαίου Δαμασκηνό (κατά κόσμο) Νίκο Λιονάκη. Έναν ρασοφόρο που αν μπορούσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα τον έκανε μέχρι και Αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Και τι δεν είχα γράψει, χωρίς ωστόσο να ιδρώνει το αυτί κανενός. Απεναντίας και μιας και εξελίσσονται με μεγάλες ταχύτητες οι έρευνες των αρχών, αποκαλύπτοντας κάθε μέρα και περισσότερα στοιχεία, σπεύδω να θυμίσω ότι κάποιοι (όχι και τόσο προσεκτικοί) είχαν γνωρίσει τον πρόεδρο Μητσοτάκη και την σύζυγό του Μαρέβα, στον απίστευτο πραγματικά καλόγερο. Τον παρουσίαζαν μάλιστα κάτι μεταξύ Ιησού και… Αγίου Παϊσίου, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας συνομιλητής παραβατικών. Εκτός από το πρωθυπουργικό ζεύγος, αξίζει να σημειωθεί μέρες που είναι, ότι σχεδόν μηνιαία υπήρξε (επί των ημερών Δαμασκηνού) η παρουσία στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων, της υπουργού Μενδώνη και της δημοσιογράφου Άννας Παναγιωταρέα. Και επειδή ο αρχηγός Κυριάκος, δεν είναι και τόσο θεοσεβούμενος, άσε που δεν έχει ιδέα από τα συμβαίνοντα στην Εκκλησία της Κρήτης, όσες φορές είχε συναντηθεί με τον Δαμασκηνό, οφείλω να παραδεχτώ ότι τον κοίταζε λες και έβλεπε μασκαρά σε καρναβάλι. Σε κάθε περίπτωση όμως αν και δεν το συνηθίζουν εκεί στο Μαξίμου, με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, νομίζω ότι είναι ευκαιρία (ενδεχομένως και χρυσή) για μια αυστηρή αυτοκριτική, σε σχέση με τις παρέες που κάνει (ή τον βάζουν να κάνει κάποιοι) στα Χανιά ο πρωθυπουργός.
Η στενή σχέση με τον Κεχαγιόγλου
Ένα επίσης πρόσωπο που λίγο έλειψε να μονάσει στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, έχοντας σχεδόν ενθουσιαστεί από το πνευματικό μεγαλείο του Δαμασκηνού, ήταν και ο γνωστός δικηγόρος Σάκης Κεχαγιόγλου, ο οποίος αν δεν με απατά η μνήμη μου, απεικονίζεται σε κάτι (παλιές) φωτογραφίες με τον περίεργο Αρχιμανδρίτη, τον πρόεδρο Μητσοτάκη και τη σύζυγο του. Ο πολύπειρος δικηγόρος, που ανήκει στους θεοσεβούμενος του χώρου, εκτός από τον συγκεκριμένο ρασοφόρο, έχει αποσπάσει και τον δικηγορικό ενθουσιασμό, του yesmanη Παύλου Μαρινάκη, ο οποίος όπως μου λένε, αντιμετωπίζει τον δικηγόρο Σάκη, κάτι σαν νομική διάνοια. Επειδή ξέρω πόσο προσεκτικός είναι ο Κεχαγιόγλου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα φέρει σε δύσκολη θέση τον θαυμαστή του κυβερνητικό εκπρόσωπο κατά το αμέσως προσεχές διάστημα.
Το τηλεφώνημα Καμμένου σε Τραμπ
Στην πρεμιέρα της, η στήλη σας είχε αποκαλύψει ότι ένα από τα υψηλόβαθμα «στελέχη» που ενέχεται στη «Μαφία της Κρήτης» είχε σχέσεις με πολιτικό αρχηγό. Σε λιγότερο από ένα εικοσιτετράωρο ήρθε η επιβεβαίωση, με την αποκάλυψη των συνομιλιών του συγκεκριμένου με τον Πάνο Καμμένο, να κατακλύζουν τα media, προκαλώντας γέλιο μέχρι δακρύων. Γιατί ούτε ο Σεφερλής στο Δελφινάριο δεν θα μπορούσε να φτιάξει σκετσάκι, λέγοντας ότι θα πάρει τον Τραμπ για να του ζητήσει να κάνει επίσκοπο τον Δαμιανό. Κι όμως συνέβη και δεν αφορά επιθεώρηση αλλά συνομιλία ενός κατηγορούμενου σε εγκληματική οργάνωση με έναν πρώην υπουργό και δη επί της Εθνικής Άμυνας. Τελικά υπάρχει πλέον έστω και ένας που να μην πιστεύει (ακόμη κι αν είναι άθεος) ότι είχαμε άγιο από το 2015 μέχρι το 2019;
Οι Αρχιμανδρίτες, η ΕΥΠ και ο ανιψιός του Βαρδινογιάννη
Παρακολουθώντας τα όσα ακούγονται στις συνομιλίες των εμπλεκομένων στη «Μαφία της Κρήτης», διαπιστώνει κανείς κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό, σε σχέση με τη διαφθορά στους κόλπους της Εκκλησίας. Επειδή όμως μπορεί να μην γνωρίζετε τα πρόσωπα, σπεύδω να σας πω ότι όλα άρχισαν μετά τη βεντέτα που ξεκίνησε πριν από χρόνια ανάμεσα στον πρόεδρο Μητσοτάκη και τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο. Ο τελευταίος ήταν ένας εκ των δύο διεκδικητών για τη θέση του Αρχιεπισκόπου Κρήτης. Ο πρωθυπουργός για τους δικούς του λόγους, προτίμησε να στηρίξει τον νυν Αρχιεπίσκοπο Ευγένιο. Κάποιοι λένε ότι είχε επηρεαστεί (προσωπικά το αποκρούω) προς την κατεύθυνση αυτή από τις επιρροές (έχουν και τέτοιες οι πρωθυπουργοί) που είχε από τους φίλους του προσκυνητές της Αγίας Τριάδας. Τα χρόνια πέρασαν και μετά τον θάνατο του Μακαριστού Μητροπολίτη Χανίων, ετέθη θέμα μετακίνησης του Αμφιλόχιου από την Κίσαμο στα Χανιά. Και πάλι το βέτο του αρχηγού Κυριάκου υπήρξε ξεκάθαρο, αφού εκτός από την εμπλοκή του ισόβιου γενικού γραμματέα Καλαντζή, ψηφίστηκε μέχρι και νομοθετική ρύθμιση, που απαγόρευε την μετάθεση Μητροπολιτών. Σε απόλυτη συνεννόηση με τον Οικουμενικό Βαρθολομαίο, ο αρχηγός Κυριάκος, προσπαθούσε να επιλέξει πρόσωπο κοινής αποδοχής για την Μητρόπολη Χανίων, με τους παροικούντες την τοπική εκκλησία, να κάνουν λόγο για παιχνίδια με τη φωτιά. Η αποκάλυψη της «Μαφίας της Κρήτης», άνοιξε το καπάκι με αποτέλεσμα να αποκαλυφθούν καλά κρυμμένα μυστικά. Τα όσα αναφέρονται για τον Αρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ και τους υπόλοιπους δείχνουν πόσο λάθος είχε κάνει ο Μητσοτάκης. Και επειδή οι «yesmenηδες» θα σπεύσουν να πετάξουν και πάλι την μπάλα στην κερκίδα, να σας πω ότι ο πρωθυπουργός επέλεγε αντί για το δημοφιλές προσκύνημα της Μονής Γωνιάς, το ναό που λειτουργούσε ο Μελχισεδέκ, ο οποίος είχε βάλει «μέσον» τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης, προκειμένου να μεσολαβήσει στον Καμμένο, κι αυτός με την σειρά του στον Τραμπ. Επειδή ετοιμάζομαι να μπω σήμερα στο Άγιο Όρος, αποφάσισα να ξεκινήσω να εξομολογούμαι από δω. Εκεί στο Μαξίμου, οφείλουν κάποια στιγμή να αξιολογήσουν το γεγονός ότι ο Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, στις φιλοδοξίες του οποίου βάζει διαρκώς βέτο ο Μητσοτάκης, συνδέεται με στενή συγγένεια με την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ανεξάρτητα από την τελευταία λεπτομέρεια, που μπορεί υπό συνθήκες να κάνει και τη διαφορά, νομίζω ότι θα ήταν περιττό να σας πω, ότι στους μεγάλους ηττημένους σε σχέση με τα εκκλησιαστικά, εκτός από τον αρχηγό Κυριάκο, είναι και ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος. Και είναι ηττημένος αφού ο μεν Δαμιανός (που υπήρξε επιλογή του) βαρύνεται με τον μισό ποινικό κώδικα, ο δε Αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ και η παρέα του, ανταγωνίζονται με αξιώσεις το Δελφινάριο. Ποιος θα περίμενε ότι ο κοριός της ΕΥΠ θα έβγαζε και Μητροπολίτη στα Χανιά.
Η αστυνομία της Κρήτης και ο Χρυσοχοΐδης
Επειδή ως γνωστόν δεν μου μιλάει πλέον άνθρωπος ζωγραφιστός από την κυβέρνηση του Κυριάκου, από μια περιφερειακή πηγή από αυτές που εξακολουθώ να διατηρώ ζωντανές, πληροφορούμαι ότι η υπόθεση με τη «Μαφία της Κρήτης», αναμένεται να έχει πολλά ακόμη επεισόδια. Για παράδειγμα, δεν αποκλείεται ακόμη και εντός της μέρας να δούμε να πολλαπλασιάζονται οι εμπλεκόμενοι. Από την εξέλιξη είναι σχεδόν ενθουσιασμένος ο υπουργός Χρυσοχοΐδης, αφού εκτός από την ουσία αυτή καθ’ αυτή, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις του, επισημαίνει και το γεγονός ότι δόθηκε τέλος στην απραξία της αστυνομίας σε επίπεδο Κρήτης. Και για να το λέει κάτι περισσότερο θα γνωρίζει, δεδομένης της εμπειρίας που διαθέτει, η οποία σε πολλές περιπτώσεις, ξεπερνά και εκείνη τον εμπειρότερων αστυνόμων.
Οι αναπάντητες του υφυπουργού Πετραλιά
Στους μόνιμους της κυβέρνησης του προέδρου Κυριάκου, συγκαταλέγεται και ο υφυπουργός Πετραλιάς, γνωστός και ως μελλοντικός σύζυγος της επίσης υφυπουργού Βιβής Χαραλαμπογιάννη. Όσοι ενδεχομένως να αγνοείτε μέχρι και την ύπαρξη του ανδρός, σπεύδω να σας πω ότι πρόκειται για τον επίσημο (κυβερνητικό) ταμία. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων μέρες που είναι όταν αναφέρομαι σε ταμεία, το εννοώ και με το παραπάνω, αφού είναι ο άνθρωπος που έχει διαπιστευτεί από τον αρχηγό Μητσοτάκη, να επιβλέπει τα δημόσια οικονομικά. Με δεδομένο ότι ξέρει πόσα έχει το ταμείο, αντιλαμβάνεστε ότι διαδραματίζει κάθε τέτοια εποχή, πρωταρχικό ρόλο στη διαμόρφωση των παροχών που εξαγγέλλει στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός. Θυμήθηκα τον άνδρα με αφορμή μια εξιστόρηση που μου έκανε μια συνάδελφος, σύμφωνα με την οποία πιο εύκολα βρίσκεις στο τηλέφωνο τον Μητσοτάκη από τον υφυπουργό Πετραλιά. Θέλοντας να τσεκάρω την ακρίβεια της πληροφορίας, επιχείρησα να τον πάρω τηλέφωνο και με το πρώτο χτύπημα το σήκωσε, βάζοντας διάφορα πονηρά στο μυαλό μου, σε σχέση με την πρόθεση της συναδέλφου να υπονομεύσει έναν από τους αναντικατάστατους του πρωθυπουργού. Ωστόσο μετά από κάποια δευτερόλεπτα κατάλαβα ότι δεν είχα πάρει τηλέφωνο τον Θάνο Πετραλιά, αλλά την Φάνη Πετραλιά, η οποία πανηγύριζε έξαλλα για την επικοινωνία μας…
Ο Χρυσομάλλης οδεύει προς Σαμαρά
Οι λανθασμένες επιλογές, αποκλειστικά, των yesmenηδων του Μαξίμου, φαίνεται ότι έχουν οδηγήσει στην αγκαλιά του Σαμαρά, ήδη δυο τρεις από τους εν ενεργεία κοινοβουλευτικούς της Ν.Δ. Για παράδειγμα ο Μίλτος Χρυσομάλλης, που εξελέγη πρώτος βουλευτής στο νομό Μεσσηνίας, αντιλαμβανόμενος ότι έχει «τελειώσει» μέχρι και στο μυαλό του Νέζη, δεν έχει άλλο δρόμο από τη φυγή από το γαλάζιο μαντρί. Εκτός κι αν εκεί στο Μαξίμου, θεωρούν ότι ο Χρυσομάλλης θα μείνει για να απολαμβάνει το πολιτικό μεγαλείο του ανύπαρκτου υφυπουργού Γιάννη Λαμπρόπουλου, που αν δεν κάνω λάθος, δεν πρέπει να έχει εμφανιστεί πουθενά από την ημέρα που τον θυμήθηκε ο Μητσοτάκης και τον έκανε υφυπουργό.
Οι εκτιμήσεις του Μεσσήνιου
Έχοντας φύγει για την Αμερική η σύζυγός του Γεωργία με τον γιο του Κωνσταντίνο, ο πρόεδρος Σαμαράς, μαθαίνω ότι επέλεξε λίγες μέρες ξεκούρασης. Πριν φύγει, σχολιάζοντας τις πρόσφατες εξελίξεις, με το γνωστό Καλαματιανό στιλάκι του, έλεγε σε έναν από τους στενούς συνομιλητές του, ότι «από τη στιγμή που άρχισαν να λοξοκοιτάζουν η Μενδώνη με την Παναγιωταρέα, κάτι άσχημο έρχεται για τον Κυριάκο».
Επανασυγκροτείται ο «Τσιπροκαραμανλισμός»
Από αίσθηση και μόνο βλέποντας τα όσα εκτυλίσσονται στην πολιτική σκηνή, αντιλαμβάνομαι ότι εσχάτως, άρχισε να συγκροτείται εκ νέου ο «Τσιπροκαραμανλισμός». Ακούω διάφορα για τον Προκόπη Παυλόπουλο και κάτι ραντεβού που κάνει στο γραφείο του, όπως και κάτι άλλα παρασκηνιακά που κάνει ο Μίμης ο Παπαγγελόπουλος. Σε γενικές γραμμές υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση ότι τα αηδόνια του 2015 – 2019 ξαναντάμωσαν.
Η επιστροφή Βορίδη και οι yesmenηδες του Κυριάκου
Μετά από καιρό είδα τον φίλο μου τον Μάκη Βορίδη στα έδρανα της Βουλής, να τοποθετείται επί του νομοσχεδίου που έφερε ο διάδοχός του στο Μεταναστευτικής Πολιτικής Θάνος Πλεύρης. Αν κατάλαβα καλά ο πρώην υπουργός διέκοψε τις διακοπές του, προκειμένου να κάνει ένα κοινοβουλευτικό… μεροκάματο. Βλέποντας τον μαυρισμένο Βορίδη, θυμήθηκα κάτι που είχε φτάσει στα αυτιά μου, όταν στο Μαξίμου συζητούσαν αν θα τον στείλουν στο Ειδικό Δικαστήριο. Εκείνη την εποχή υπήρχαν δύο, που ανήκουν στο κλαμπ των yesmenηδων του Μητσοτάκη, οι Χατζηδάκης και Μυλωνάκης, που εισηγούνταν την σύσταση Προανακριτικής για τον πρώην υπουργό. Ο καθένας εξ αυτών διατύπωνε και ξεχωριστούς ισχυρισμούς. Και όταν ο πρωθυπουργός επέλεξε το πολιτικά προφανές, οι δύο που αντιλαμβάνονται πόσο ωραία μπορεί να περάσει κανείς έχοντας ως αντίπαλο τον Βορίδη, άρχισαν να του τηλεφωνούν, διαβεβαιώνοντας τον, ότι από την πρώτη στιγμή έκαναν κάτι σαν λαμπαδηδρομία εντός του Μαξίμου, έχοντας ως στόχο να πείσουν τον αρχηγό Κυριάκο, να μην στείλει στο εδώλιο τον υπουργό Μάκη. Το γεγονός ότι ο τελευταίος έκανε να τους πιστεύει, δεν σημαίνει ότι πείστηκε.
Ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης και η HSBC Μάλτας
Θυμάμαι πριν από ένα χρόνο τον Χατζηδάκη με την ιδιότητα (τότε) του υπουργού Οικονομικών, να κινητοποιείται προκειμένου να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς η εξυγίανση της παλιάς «Αττικής» και νυν Credia. Και ενώ πέτυχε και με το παραπάνω τον στόχο του, παρά το γεγονός ότι απέφυγε ως συνηθίζει να ακουμπήσει τα ολόλευκα δακτυλάκια του στα κάρβουνα είτε για να μην λερωθεί, είτε μην καεί. Τα αναφέρω όλα αυτά με αφορμή τα όσα εξελίσσονται τις τελευταίες μέρες στο πεδίο της εξαγοράς από την Credia της HSBC Μάλτας. Και ενώ ο αντιπρόεδρος στις περισσότερες περιπτώσεις συμπεριφέρεται και ως σκιώδης υπουργός Οικονομικών, εν προκειμένω, αποφάσισε να κάνει το κουνέλι, αποφεύγοντας οποιασδήποτε μορφής τοποθέτηση επί του θέματος..
Δωρεά Κασσελάκη στη μητέρα του
Υποθέτω ότι θυμάστε τη φασαρία που είχε δημιουργηθεί με το «Πόθεν Έσχες» του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη. Επί των περιουσιακών σας έχω νέα. Σύμφωνα με μια καλή πηγή στις αρχές του 2025 ο πρόεδρος Στέφανος έκανε δωρεά στην μητέρα του, η οποία διανύει το 70ο έτος της ηλικίας της, την πλήρη κυριότητα ενός ακινήτου το οποίο είχε στην ιδιοκτησία του από το 2008. Μιλάμε για ασυνήθιστα πράγματα αφού είθισται οι γονείς να κάνουν γονική παροχή στα παιδιά τους κρατώντας οι ίδιοι την επικαρπία και τα παιδιά τους τη ψιλή κυριότητα. Με αφορμή την δωρεά Κασσελάκη στη μητέρα του, θυμήθηκα μια ιστορία που μου είχε διηγηθεί παλιότερα μια φίλη μου, σύμφωνα με την οποία, ο λαϊκός αοιδός Γιώργος Μαζωνάκης, είχε αποφασίσει να κάνει τη διαθήκη του. Εκεί που έπεφταν οι υπογραφές, εμφανίστηκε η μάνα του, λέγοντάς του: «εμένα δεν θα μου αφήσει κάτι;», για να λάβει την εύλογη απάντηση του γιου της. «Μάνα πρώτα πεθαίνουν οι γονείς και μετά τα παιδιά».
Έχω και κόμμα, πάμε μια βόλτα;
Στα νέα του καλοκαιριού που παρέλειψα να σχολιάσω οφείλω να προσθέσω και την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα στη δεξιά. Αναφέρομαι φυσικά στο κόμμα «Παλμός Δημοκρατίας» που ίδρυσε ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος. Σχολιάζοντας το όνομα του νέου φορέα, οφείλω να παραδεχτώ πως ο προερχόμενος από τη «Νίκη» εθνοπατέρας βρήκε έναν εύσχημο τρόπο να συνδυάσει το επάγγελμα (καρδιολόγος) με το χόμπι του (την πολιτική). Ωστόσο, ψάχνοντας λίγο την επικαιρότητα, αυτό που φαίνεται να του λείπει προς το παρόν είναι τα… στελέχη. Βέβαια, από την άλλη, οι της «Νίκης» συνήθως ανήκουν σε πολυμελείς οικογένειες, οπότε με ξαδέρφια και ανίψια κάπως θα γίνει η δουλειά. Και, στην τελική, κανείς δεν δικαιούται να στερήσει τα όνειρα από κανέναν. Μετά το «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα» του αξέχαστου Βουτσά, θα ζήσουμε και το «έχω και κόμμα, πάμε μια βόλτα» του Παπαδόπουλου, που έχει αποδείξει ότι την κωμωδία την έχει στο αίμα του.
Η νέα κατάθεση Παπαδημητρίου
Βλέποντας κανείς τη στάση του πρώην αναπληρωτή προέδρου του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (του σχεδόν ανεκδιήγητου) Χρήστου Παπαδημητρίου καθ’ όλο το διάστημα της «ξυλολιάδας» δεν θα μπορούσε παρά να απορήσει. Δεν είναι, μάλιστα, λίγες οι φορές που η στήλη ήταν εξαιρετικά επικριτική απέναντί του, σχολιάζοντας πώς ένα πόρισμα που περίμενε όλη η Ελλάδα κατέληξε σε φιάσκο, εκθέτοντας τους διακινητές θεωριών περί «παράνομου φορτίου». Η κατάθεση που έδωσε πριν από λίγες ημέρες αυτοβούλως ο Παπαδημητρίου στον Ανακριτή Σωτήρη Μπακαΐμη (και έχει ήδη αρχίσει να διαρρέει) φωτίζει μεν πολλές από τις (ακατανόητες έως σήμερα) ενέργειές του, δημιουργεί ωστόσο ακόμα περισσότερα ερωτήματα για τον τρόπο που καταρτίστηκε το περίφημο πόρισμα. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Παπαδημητρίου, τόσο ο ίδιος, όσο και όλη η διοίκηση του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, φαίνονται να δέχονταν αφόρητες πιέσεις για το θέμα της περίφημης «πυρόσφαιρας» από τους ξένους που ανέλαβαν τη διερεύνηση του δυστυχήματος των Τεμπών, δηλαδή τους περίφημους Accou και Carpineli. Ειδικότερα, όσες φορές ο Οργανισμός ζητούσε λεπτομέρειες και στοιχεία για το θέμα, οι φίλοι μας οι ξένοι απειλούσαν ότι θα τους καταγγείλουν για παρεμβάσεις. Φτάσαμε, έτσι, σε ένα πόρισμα που μιλούσε για άγνωστα φορτία και το οποίο κατάντησε κουρελόχαρτο μέσα από αποδείξεις που, αν δεν είχαν σκόπιμα αποκρυφτεί, τότε αυτό με απόλυτη βεβαιότητα θα είχε απορριφθεί ως προς το κομμάτι της έκρηξης.
Τα ερωτήματα
Το πρώτο ερώτημα είναι τίνος συμφέροντα εξυπηρετούσαν οι Accou και Carpineli – γιατί κομματάκι δύσκολο να εμφανίστηκαν μια ωραία πρωία στη χώρα για να διασπείρουν ιστορίες για αγρίους για ένα τόσο τραγικό δυστύχημα. Επιπλέον, μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε να μάθουμε ποιοι γνώριζαν -και πότε έμαθαν- για την αποστολή των κυρίων αυτών πριν από τη δημοσίευση του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, εξίσου σημαντικό είναι ποιος τους έφερε σε επαφή με τους Λακαφώσηδες και τους υπόλοιπους διακινητές θεωριών περί παράνομου φορτίου. Κυρίως, όμως, αυτό που πρέπει να απαντηθεί… χθες είναι αν κάποιος από όσους συμμετείχαν σε αυτή την πρωτοφανή ιστορία σκύλευσης νεκρών έχει τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να ζητήσει συγγνώμη από τους πολίτες της χώρας, από τους επιβάτες που έζησαν τον εφιάλτη και, κυρίως, από τους συγγενείς των θυμάτων για αυτή τη σκόπιμη και χωρίς προηγούμενο εξαπάτηση.
Ο Δούκας της τέταρτης εξουσίας
Όταν χθες σας έγραφα για τις ξένες αρμοδιότητες που διεκδικεί ο Δήμαρχος Χάρης, ομολογώ ότι είχα στο μυαλό μου ζητήματα της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας. Ωστόσο, πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι έπεσα έξω, καθώς ο Δούκας των Αθηνών φαίνεται ότι διεκδικεί κομμάτι από την πίτα και της τέταρτης εξουσίας. Το λέω αυτό γιατί χθες το πρωί έπεσε το μάτι μου σε μια ανάρτησή του με την οποία γνωστοποιεί το περιεχόμενο επιστολής που έλαβε από το υπουργείο Τουρισμού σχετικά με σειρά γκράφιτι τα οποία περιλαμβάνουν μηνύματα σε βάρος του Ισραήλ. Μπορεί να κάνω λάθος, ωστόσο με μια πρόχειρη έρευνα διαπίστωσα ότι η συγκεκριμένη επιστολή δεν είχε διαρρεύσει στον Τύπο μέχρι να «βγάλει λαβράκι» ο δελφίνος του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, ο σύντροφος Χάρης δεν έμεινε στην αποκάλυψη, αλλά τη συνόδευσε και με μια σφοδρή καταγγελία περί ευθυγράμμισης της κυβέρνησης με τις θέσεις του Ισραήλ. Ως τρόπον τινά συνάδελφος, λοιπόν, οφείλω να του βγάλω το καπέλο. Ωστόσο, ως εμπειρότερος στο κουρμπέτι θα του συνιστούσα να ρίξει λίγο τους τόνους – ιδίως από τη στιγμή που οι Αθηναίοι δεν εμφανίζονται ιδιαίτερα ευχαριστημένοι (να το πω κομψά) από τις επιδόσεις της δημοτικής Αρχής σε θέματα καθαριότητας.
Στη Νέα Υόρκη οι τραπεζίτες
Ξεκινούν σήμερα στη Νέα Υόρκη οι επαφές των ελληνικών τραπεζών με τους διεθνείς επενδυτές, αρχής γενομένης από τη συμμετοχή τους στο συνέδριο για τις αναδυόμενες αγορές της UBS. Το ενδιαφέρον για τις ελληνικές τράπεζες παραμένει αυξημένο και οι επενδυτές θα επιμείνουν σε θέματα κρίσιμα για την διατήρηση της υψηλής κερδοφορίας τους. Που σημαίνει ότι θα ρωτήσουν επισταμένως τους Έλληνες τραπεζίτες για την ευαισθησία των επιτοκιακών εσόδων των τραπεζών σε περαιτέρω μείωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ, όπως και τι σκοπεύουν να κάνουν για να αυξήσουν τα έσοδα από προμήθειες. Κυρίως, όμως, τι προβλέπεται για την πιστωτική επέκταση. Η οποία είναι πολύ υψηλή μεν, αλλά πρέπει να αποδειχτεί και βιώσιμη μεσοπρόθεσμα. Επ’ αυτού, οι επενδυτές θα θελήσουν να μάθουν τι ποσοστό της πιστωτικής επέκτασης, που τρέχει με ρυθμό σχεδόν 18% στις επιχειρήσεις, προέρχεται από έργα που έχουν ενεργοποιηθεί μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Διανομές μερισμάτων και επαναγορές μετοχών θα βρεθούν επίσης στο προσκήνιο, ενώ βροχή αναμένεται να πέσουν οι ερωτήσεις για το πώς οι ελληνικές τράπεζες θα αξιοποιήσουν τα πλεονάζοντα κεφάλαιά τους. Τα περισσότερα ερωτήματα προβλέπω ότι θα δεχτεί η Εθνική, η οποία έχει μείνει πίσω στις εξαγορές και κρατά τις αγορές σε παρατεταμένη αναμονή. Αύριο, σειρά παίρνουν οι παρουσιάσεις των ελληνικών τραπεζών στο συνέδριο της Citi.
Σενάρια χωρίς αντίκρισμα
Με την πρόσφατη επαύξηση του ποσοστού της UniCredit στο 26% της Alpha Bank, αλλά και την εντυπωσιακή ανάπτυξη και εξωστρέφεια που αναπτύσσουν οι ελληνικές τράπεζες, δεν ήθελε πολύ για να αρχίσουν να διακινούνται σενάρια για μεγάλες εγχώριες συγχωνεύσεις. Προτρέχουν, όμως, τα σενάρια αυτά της κοινής λογικής ή μάλλον της γνώσης των ορίων που θέτουν οι αρχές ανταγωνισμού περί δεσπόζουσας θέσης. Το σενάριο για συγχώνευση Alpha – Eurobank θα ελέγχει το 40% της αγοράς, ενώ οι συνδυασμοί οποιωνδήποτε άλλων ζευγαριών θα ανέβαζαν το ποσοστό ελέγχου στο 50% – 60%. Το κρίσιμο είναι να γίνουν διασυνοριακές συγχωνεύσεις τραπεζών στην Ευρώπη, ώστε να υπάρξει πραγματική τραπεζική ένωση που θα είναι καταλυτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Γηραιάς Ηπείρου.
