Ο Μητσοτάκης και η σύσκεψη στο Μαξίμου
Αυτό που όταν ανάβει φωτιά εντός της κυβέρνησης πρέπει πάντα να παρέμβει αυτοπροσώπως ο πρόεδρος Μητσοτάκης για να τη σβήσει, νομίζω ότι δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη πολιτική ιστορία. Αφού έγινε το έλα να δεις, χθες κρίθηκε σκόπιμο να μαζέψει όλους τους ανευθυνοϋπεύθυνους της κυβέρνησής του ο αρχηγός Κυριάκος, για να γίνει στο τέλος το πολιτικά προφανές. Αυτό δηλαδή που όφειλε να πράξει από το Σάββατο (αν όχι την Παρασκευή) ο αντιπρόεδρος και μεγάλος μεταρρυθμιστής Χατζηδάκης. Μιλάω για την αποπομπή του CEO των ΕΛΤΑ, Γρηγόρη Σκλήκα. Αντί ο Κωστής να πιάσει ως γνήσιος Ρεθυμνιώτης τον «τράγο από τα κέρατα», άρχισε να κλαψουρίζει στον Μητσοτάκη, πετώντας από δω κι από κει την ευθύνη για τα ΕΛΤΑ. Κάπως έτσι, φτάσαμε στο σημείο να… γαβγίζει μέχρι και ο Πίνατ, εκτός από τους ογδόντα και βάλε βουλευτές, εξέλιξη που παρέπεμπε σε ξέφραγο αμπέλι κι όχι σε δομημένο κυβερνητικό μαγαζί.
Το τζάκι και ο Χατζηδάκης
Επειδή βλέπω εσχάτως να έχει αρθεί η μιντιακή ασυλία του αντιπροέδρου Χατζηδάκη, θέλω να σας θυμίσω ότι εγκαίρως από τούτη εδώ τη φτωχή (του Θεού) γωνία σάς είχα γράψει ότι κάτι μου λέει πως στο μυαλό του προέδρου Μητσοτάκη άρχισε να αποδομείται, και δη σοβαρά, ο Κωστής. Η περίπτωση μου θυμίζει αυτό που λέει η θεία μου με το τζάκι και τον αρχηγό Κυριάκο. «Κοντά ζεσταίνεσαι και μακριά κρυώνεις». Ο Χατζηδάκης, έχοντας αρχηγικές μωροφιλοδοξίες, αποφάσισε να αποδεχτεί πρόταση του Νέζη (ναι, του Θανάση), κάνοντας το λάθος να πάει στο Μαξίμου, με την προοπτική ότι θα είναι πιο κοντά στον Μητσοτάκη, όταν θα έρθει η ώρα για να πάρει το δακτυλίδι. Μέχρι στιγμής αυτό που έχει καταφέρει είναι να πάρει, και μάλιστα πανηγυρικά, τον κυβερνητικό μουντζούρη.
Το σενάριο της εξόδου
Και για να μη μου πείτε ότι δεν σας το έχω γράψει, σπεύδω να το κάνω (εννοώ το γράψιμο), προαναγγέλλοντας, αν και σχετικά πρόωρα, ότι υπό την προϋπόθεση ότι θα αντέξει την αρνητική δημοσιότητα, στον επικείμενο ανασχηματισμό, στην καλύτερη περίπτωση ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης θα παραμείνει εντός κυβερνητικού σχήματος. Γιατί πλέον υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να τον δούμε να μένει εκτός, όχι τίποτε άλλο, χρειάζεται και μια ξεκούραση, για να δώσει τις επόμενες μεταρρυθμιστικές μάχες ξεκούραστος και ανανεωμένος.
Βεντέτα με Πιερρακάκη
Κι επειδή ο πανικός είναι κακός σύμβουλος, ο Χατζηδάκης, ως γνήσιος Κρητικός, προσπάθησε να αποποιηθεί δημοσίως κάθε ευθύνη στην υπόθεση των ΕΛΤΑ. Επισήμως πέταξε την μπάλα στον διάδοχό του στο υπουργείο Οικονομικών, Κυριάκο Πιερρακάκη, και ανεπισήμως τον πήγαινε Ρίο – Αντίρριο άβρεχτο (τον Πιερρακάκη). Όσοι γνωρίζουν αυτά που εξελίσσονται εντός της κυβερνητικής παράταξης ανάμεσα στους δύο άνδρες κάνουν λόγο περί κανονικής βεντέτας, που ήδη έχει αφήσει ανεπανόρθωτες πληγές. Και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος (κάτι σαν τον Αριστείδη τον Δίκαιο), σπεύδω να επισημάνω ότι διακρίνω για πρώτη φορά από το ’19 να έχει φύγει το λούστρο από το πρόσωπο του υπουργού Πιερρακάκη. Αναφέρομαι σε κάμποσους βουλευτές που ετοιμάζονται να την «πέσουν» στον «τσάρο», αδιαφορώντας για το κατά πόσο είναι πολύ αρμόδιος ή λιγότερο αρμόδιος…
Το μπαλάκι του Άδωνι
Εκτός από τον αντιπρόεδρο Χατζηδάκη, φωτιά στα μπατζάκια του υπουργού Πιερρακάκη καταλαβαίνω ότι αποφάσισε να βάλει ο έτερος αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, με τη συμφωνία που πέτυχε (τη λες και τέτοια) με τους εκπροσώπους των φαρμακευτικών εταιρειών, προκειμένου να επισκεφτούν την ερχόμενη εβδομάδα τον υπουργό Οικονομικών, για να του θέσουν το θέμα του δυσθεώρητου clawback. Αν κατάλαβα καλά, ο υπουργός Άδωνις έστειλε τους φαρμακάδες στον συνάδελφό του Κυριάκο, για να του θέσουν το θέμα της αύξησης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Για όσους δεν το γνωρίζουν, πρόκειται για μια καυτή πατάτα, δεδομένου ότι υφίσταται μια κάποια στενότητα (με την καλή έννοια, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων) στα δημόσια οικονομικά. Το μπαλάκι που πέταξε ο επί της Υγείας κυβερνητικός αξιωματούχος στον επί της Οικονομίας αποτιμάται περί τα 50 εκατ. ευρώ επιπλέον χρήματα στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη για το 2024. Κι από διαμάντια να ήταν το μπαλάκι, θα κόστιζε λιγότερα.
Το δώρο στους βουλευτές
Για να επανέλθω στα ΕΛΤΑ, εδώ που τα λέμε, αν δεν είχε προκύψει το πρόβλημα, θα έπρεπε να το εφεύρει ο πρόεδρος Μητσοτάκης. Και το γράφω αυτό γιατί, ρίχνοντας τον Σκλήκα στην κοινοβουλευτική αρένα, κατάφερε μια νίκη δύο σε ένα! Και κόστος δεν είχε η απόφαση και χαρούμενους τους βουλευτές έχει, αφού δείχνει ότι τους ακούει. Απλώς γι’ αυτήν τη δουλειά πρέπει να εμφανίζονται οι εργάτες και όχι το αφεντικό.
Επιστολή από τους αυτοκινητάδες σε Κυριάκο – Δένδια
Πριν προλάβω να σας γράψω για την υπόθεση της προμήθειας των οχημάτων από το Άμυνας και τον Συγγελίδη, έφτασε στα χέρια μου η επιστολή που έστειλε ο Σύνδεσμος Κατασκευαστών Πλαισίων και Αμαξωμάτων Αυτοκινήτων στον πρόεδρο Μητσοτάκη και στον υπουργό Δένδια. Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα που επισημαίνονται στη σχετική επιστολή ξεχώρισα αυτό που γράφουν σε σχέση με την ολοκλήρωση της διαδικασίας για το «Εθνικό Όχημα», η οποία, παρά την περάτωση της αξιολόγησης, εξακολουθεί να εκκρεμεί από το 2023. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας την επιστολή των αυτοκινητάδων προς τους Μητσοτάκη και Δένδια, υποψιάζομαι ότι μπορεί να τραβηχτεί σοβαρό χειρόφρενο στην ταχύτητα που είχαν αναπτύξει κάποιοι εντός του Πενταγώνου, σε σχέση με την προμήθεια των οχημάτων που είναι αναγκαία, προκειμένου να ανανεώσουν τον στόλο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Νέα δομή από την ΕΛ.ΑΣ. στο Ηράκλειο
Σας έγραφα χθες για το απόλυτο μπάχαλο που επικρατεί στην Κρήτη με τις βεντέτες και όλα τα υπόλοιπα, που δημιουργούν μια εικόνα απολύτως αποκρουστική. Επειδή το πράγμα έχει ξεφύγει, ακούγοντας χθες στα ομόσταβλα «Παραπολιτικά 90,1» τον υπουργό Χρυσοχοΐδη, δεν ξέρω τι με έκανε να πιστέψω ότι, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο Μητσοτάκη, ετοιμάζει κάτι θεαματικό στην Ανατολική Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο. Κι όταν γράφω θεαματικό, το εννοώ και με το παραπάνω.
Κινητικότητα στην πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου
Παραμένοντας σε κατάσταση απόλυτου εμπάργκο (ευτυχώς τη σκαπούλαρα λόγω Ντόρας στο ρακοκάζανο), ψάχνω να μάθω δυο, τρία πράγματα από περιφερειακές κυβερνητικές πηγές. Κάπως έτσι, ο γνωστός τύπος που ξημεροβραδιάζεται έξω από την πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου εντόπισε χθες το πρωί να εξέρχεται του Μεγάρου ο δήμαρχος Πειραιά, Γιάννης Μώραλης, χωρίς να έχει ανακοινωθεί επισήμως κάποια επίσημη συνάντηση. Και εκεί που μου έλεγε για τον λιμανίσιο δήμαρχο, έφαγε ένα φλας και θυμήθηκε ότι την προηγούμενη (δηλαδή τη Δευτέρα) πέρασαν διαδοχικά από την πλαϊνή πόρτα ο υπουργός Παπασταύρου, ο υφυπουργός επί της Ενεργείας (που δυστυχώς δεν ενεργεί), Τσάφος, το αφεντικό της AKTOR, Εξάρχου, ο επικεφαλής της ΔΕΠΑ, Ξιφαράς, και κάτι άλλοι που δεν αξίζει να τους αναφέρω. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων μέρες που είναι, όσοι ανέφερα διάβηκαν την πλαϊνή πόρτα σε διαφορετικούς χρόνους και κυρίως αποχώρησαν σε μεγάλη απόσταση ο ένας… από τους άλλους.
Γεύμα Παπαχελά – Ντόρας
Μια φίλη μου, από αυτές τις καλές που γυρίζουν πέριξ της πλατείας Κολωνακίου (και ολίγον παραπάνω), έπεσε πάνω (πάντα με την καλή έννοια) στην Ντόρα και τον Παπαχελά, που έτρωγαν στο γνωστό Abreuvoir. Είναι προφανές ότι η φιλενάδα μου (που είναι και λίγο φοβιτσιάρα) δεν μπόρεσε να «στήσει αυτί» (αν και βρισκόταν σε διπλανό τραπέζι), για να ακούσει έστω και λίγα από τα πολλά που είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν οι δύο συνδαιτυμόνες. Από τη γλώσσα του σώματος, πάντως, η φιλενάδα μου κατάλαβε ότι Παπαχελάς και Μπακογιάννη, αν και όχι και τόσο αντικειμενικοί, έδειχναν κάπως σαν ενθουσιασμένοι με τις επιτυχίες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Επειδή σώμα είναι και δεν μιλάει, κρατώ τις επιφυλάξεις μου σε σχέση με την εντύπωση της φιλενάδας μου.
Η συνάντηση Γεραπετρίτη – Κίμπερλι
Μη δει άλλο άνθρωπο να προκόβει η θεία μου από τα Χανιά, αν αυτός δεν είναι ο πολυαγαπημένος της Κυριάκος, αμέσως σπεύδει να βγάλει χολή, αν και δεν έχει, αφού όση της είχε μείνει όταν πέθανε ο μπάρμπας μου, προσφάτως της την αφαίρεσαν στου Γαβριλάκη. Η 85χρονη Χανιώτισσα, που έχει πάθει κάτι σαν διαστροφή με την Κίμπερλι, λες και είναι ο Αργυρός, χθες είδε τον υπουργό Γεραπετρίτη μαζί με τη νέα πρέσβειρα και αμέσως με πήρε τηλέφωνο, προκειμένου να μου σχολιάσει τα καθέκαστα. Δυσκολεύομαι να σας περιγράψω τι άκουσα. Ωστόσο, από τα πολλά συγκράτησα αυτό που άκουσε η θεία μου σε σχέση με την πραγματική (και όχι την επικοινωνιακή) εκτίμηση που τρέφει στο πρόσωπο (ομολογώ ότι βλέποντας τις επίμαχες φωτογραφίες, άρχισα να ζηλεύω) του επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ. Με αφορμή το τηλεφώνημα της θείας μου, μπήκα στον πειρασμό να ψάξω δυο, τρία πραγματάκια. Αυτό που βρήκα και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης είναι ότι η Κίμπερλι από τους υπουργούς του Κυριάκου μάλλον έχει ξεχωρίσει τον Γεραπετρίτη, κάτι που για να είμαι ειλικρινής αποτυπώνεται με απόλυτη πιστότητα στις φωτογραφίες της χθεσινής συνάντησης.
Η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ με τον υπουργό Γιώργο Γεραπετρίτη
Η Κίμπερλι Γκιλφοϊλ με τον υπουργό Γιώργο Γεραπετρίτη
Ανασχηματισμός έξι γενικών γραμματέων
Τις επόμενες μέρες αναμένεται να δρομολογηθούν οι αλλαγές σε επίπεδο γενικών γραμματέων, αφού πέντε, έξι από τους νυν ετοιμάζονται να παραιτηθούν για να πολιτευτούν στις εκλογές του 2027. Αν και οι Χατζηδάκης και Σκέρτσος, ως συνηθίζουν, θέλουν να βολέψουν κάτι δικούς τους, από αίσθηση και μόνο, δεδομένου ότι εξακολουθώ να βρίσκομαι σε κατάσταση εμπάργκο, καταλαβαίνω ότι ο υφυπουργός Μυλωνάκης έχει λάβει εντολή να βρει καθαρόαιμους Μητσοτακικούς.
Ελλάς – Ιταλία, συμμαχία
Μέχρι αργά το βράδυ κρατούσαν στις Βρυξέλλες οι διαπραγματεύσεις στο έκτακτο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος για τον νέο ευρωπαϊκό στόχο μείωσης των εκπομπών του θερμοκηπίου για το 2040. Η Επιτροπή και τα κράτη-μέλη της Βόρειας Ευρώπης ήθελαν τον στόχο 90% με λίγες ευελιξίες και χωρίς δυνατότητα επανεξέτασής του. Η Ιταλία και η Ελλάδα μαζί με άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ζητούσαν περισσότερη ευελιξία και επέμεναν για ρήτρα επανεξέτασης του στόχου. Το τελικό αποτέλεσμα παρέμενε αμφίρροπο μέχρι αργά. Τις διαπραγματεύσεις έκαναν ο Ιταλός υπουργός, Gilberto Pichetto Fratin, σε συνεννόηση με τον δικό μας ΥΠΕΝ, Σταύρο Παπασταύρου. Εάν έπρεπε να κάνω μια πρόβλεψη, η συμμαχία Ιταλίας – Ελλάδας δύσκολα ή εύκολα θα πετύχει τον στόχο της.
Η καμία σχέση του Σκέρτσου με τη σύμβαση της PwC
Ενώπιον Θεού και των λιγοστών αναγνωστών, αποφάσισα να σκύψω το κεφάλι (όπως θα έκαναν κάποιοι υπουργοί του Κυριάκου μπροστά στην Καρυστιανού) στον υπουργό Σκέρτσο. Για την ακρίβεια, έπεσα στα τέσσερα (να με βλέπατε τι τράβηξα όταν πήγα να σηκωθώ και τίποτε άλλο στον κόσμο), ζητώντας συγγνώμη για την τεράστια αδικία που προκάλεσα στον διαχρονικό στυλοβάτη, όχι της ΔΕΗ, αλλά της λαοπρόβλητης κυβέρνησής μας, με το χθεσινό σχόλιό μου για την PwC και τη δουλειά των ΕΛΤΑ. Ευρισκόμενος στα τέσσερα, διάβαζα και ξαναδιάβαζα ένα μήνυμα που έλαβα, σύμφωνα με το οποίο η PwC είχε (λέει) σύμβαση με το Υπερταμείο για τα ΕΛΤΑ από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε με διαδικασίες που ελέγχονται από αυστηρούς κανόνες (πάντα του Υπερταμείου), χωρίς καμία δυνατότητα παρέμβασης της κυβέρνησης. Αν το θέλετε πιο λιανά, την PwC οι σημερινοί κυβερνώντες τη βρήκαν μέσα στα ΕΛΤΑ (λες και ήταν ταχυδρόμος) ως σύμβουλο αναδιοργάνωσης, με συμβόλαιο από την Αικατερινάρη του ΣΥΡΙΖΑ. Αφού σηκώθηκα από τα… τέσσερα, σκέφτηκα ότι όλα αυτά ελάχιστη αξία έχουν μπροστά στο τεράστιο ολίσθημα στο οποίο υπέπεσα (και γι’ αυτό ξαναπέφτω στα τέσσερα τώρα που συνήθισα) να συνδέσω τον υπουργό Σκέρτσο με την PwC, με την οποία είναι προφανές ότι δεν έχει απολύτως καμία σχέση ο άνθρωπος. Για όλους αυτούς τους λόγους και για κάποιους ακόμη που συνδέονται με την τεράστια συμβολή των Big 4 στη σωτηρία, όχι της ψυχής, αλλά της χώρας, ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τον υπουργό Σκέρτσο. Άλλωστε, δεν ανήκω στους αχάριστους, που ξεχνούν πόσα έχει προσφέρει ο άνδρας όλα αυτά τα χρόνια στον πρόεδρο Μητσοτάκη και δι’ αυτού στην πατρίδα.
! Πάντως, για να είμαι δίκαιος, εκεί που είχα πέσει στα τέσσερα, διάβαζα και ξαναδιάβαζα το σχόλιο και με την όποια υποκειμενικότητά μου διαπίστωσα ότι τελικώς δεν είχα γράψει κάτι που να συνδέει τον υπουργό Σκέρτσο με την PwC και το σχέδιο αναδιοργάνωσης των ΕΛΤΑ. Απλά επισήμανα κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό, ότι ο υπουργός Επικρατείας είναι ένας εξ αυτών που έχει δουλέψει με την PwC και εκτιμά τη δουλειά της.
Οι «εκλεκτικές σχέσεις» των ΕΛΤΑ με την PwC
Αφού στάθηκα στα πόδια μου, κάθισα στην καρέκλα του γραφείου και άρχισα να ψάχνω στη «Διαύγεια». Από το ψάξιμό μου προέκυψαν κάτι σαν επιλεκτικές σχέσεις των ΕΛΤΑ με την PwC, η οποία απ’ ό,τι φαίνεται είχε αναλάβει χρέη συμβούλου για κάθε ζήτημα που αφορούσε τα ΕΛΤΑ και οδήγησε στο γνωστό κυβερνητικό στραπάτσο. Παρ’ όλα αυτά, κανείς (και αναφέρομαι και στους λαλίστατους βουλευτές) δεν τόλμησε να αναφερθεί στον διαχρονικό σύμβουλο του ναυαγίου. Να σας πω ότι εκτός από τον μετασχηματισμό των ΕΛΤΑ, η συγκεκριμένη εταιρεία είχε αναλάβει και άλλα έργα, μεταξύ των οποίων και η διαχείριση των κυβερνοεπιθέσεων. Μιλάμε περί κανονικού πάρτι, αφού, όπως προκύπτει από τα σχετικά, την άνοιξη του 2022 είχε αναλάβει την «Παροχή υπηρεσιών διαχείρισης κρίσης λόγω της Κυβερνοεπίθεσης», έναντι του ποσού των 496.000 με ΦΠΑ και μάλιστα για το διάστημα Μαρτίου – Ιουνίου 2022. Για όση αξία μπορεί να έχει, τα ΕΛΤΑ ανέθεσαν το έργο στην PwC με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης. Αν δεν το καταλάβατε, έδωσαν 500.000 ευρώ περίπου για τέσσερις μήνες. Τσάμπα πράγμα, δεδομένου ότι η PwC δεν μπαίνει στον κόπο να πάρει τέτοιες φθηνοδουλειές. Όταν είναι, όμως, για την πατρίδα, προφανώς και αλλάζει στρατηγική. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Για το ίδιο διάστημα η συγκεκριμένη εταιρεία έλαβε ακόμη 471.200 ευρώ για την «Παροχή υπηρεσιών ανάκαμψης λειτουργιών και Πληροφοριακών Συστημάτων λόγω Κυβερνοεπίθεσης», ξανά με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, και από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 2022. Σχεδόν 1 εκατομμύριο ευρώ έλαβε για κυβερνοεπίθεση με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης. Στα τέλη του 2024, ύστερα από διεθνή ηλεκτρονικό διαγωνισμό, έλαβε το ποσό των 6.500.000 πλέον ΦΠΑ 24% σχετικά με την «Παροχή Υπηρεσιών Διαχείρισης Οικονομικών Λειτουργιών των ΕΛΤΑ», με τη μέθοδο της συνανάληψης λειτουργιών». Επίσης, είχε αναλάβει και το έργο σχετικά με το «Νέο Επιχειρηματικό Μοντέλο Franchise» των ΕΛΤΑ, έναντι του ποσού των 421.600, ενώ η DIADIKASIA είχε καταθέσει πρόταση ύψους 434.000,00 με ΦΠΑ, λίγες χιλιάδες ευρώ παραπάνω. Τέλος, αναλάμβανε και δουλειές με μικρότερα ποσά, όπως «Το έργο ποιότητας υπηρεσιών ΕΛΤΑ που περιλαμβάνει τις μετρήσεις ποιότητας ομαδικής αλληλογραφίας εσωτερικού», έναντι του ποσού μόλις των 62.000 ευρώ. Επειδή πιάστηκε ο κω…ς μου, σηκώθηκα από την καρέκλα, διακόπτοντας τη σχετική έρευνα με τις δουλειές της PwC. Μάλιστα, δεν σας κρύβω πως σκέφτηκα ότι είναι προτιμητέα η στάση στα τέσσερα, αφού με δυσκολεύει στο ψάξιμο…
! Υποθέτω ότι τώρα που έχουν έρθει τα πάνω κάτω με τα ΕΛΤΑ, θα βρεθεί ένας χριστιανός που θα μαζέψει τις δουλειές τις PwC και θα τις πάει στον πρόεδρο Μητσοτάκη, πριν βρεθεί κάποιος άλλος και τις πάει στον Πόπη Παπανδρέου (την Ευρωπαία εισαγγελέα).
Το big deal Εξάρχου – ΔΕΠΑ και Αμερικανών
Θυμάστε που σας έγραφα τη Δευτέρα για κάτι ανακοινώσεις που θα γίνουν στο πλαίσιο του Συνεδρίου που διοργανώνει ο υπουργός Παπασταύρου, με τη συμμετοχή της μισής κυβέρνησης Τραμπ, και οι οποίες ανακοινώσεις θα σχετίζονται με τους νέους δρόμους, που θα «πορεύεται» το LNG; Πριν προλάβω να το γράψω, τσουπ, ανακοινώθηκε η σύσταση μιας νέας εταιρείας με σκοπό την υλοποίηση επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα. Στη νέα εταιρεία, που ονομάζεται ATLANTIC – SEE LNG TRADE Α.Ε., ο AKTOR συμμετέχει με 60%, ενώ η ΔΕΠΑ κατέχει το 40%. Από τα σχετικά προκύπτει ότι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του νέου εταιρικού σχήματος είναι ο επικεφαλής του ομίλου AKTOR, Αλέξανδρος Εξάρχου, ενώ αναπληρωτής πρόεδρος είναι ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ Εμπορίας, Κωνσταντίνος Ξιφαράς. Κάτι μου λέει, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς, ότι δεν αντάμωσαν μια μέρα ο Εξάρχου και ο Ξιφαράς και είπαν: «Επειδή δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε, δεν φτιάχνουμε μια εταιρεία να ασχολείται με την ενέργεια;». Απεναντίας, αυτή η διαίσθησή μου με οδηγεί σε κάτι μεγάλο, που συνδέεται με τα φρέσκα σχέδια της κυβέρνησης Τραμπ και τους νέους διαδρόμους που οικοδομούνται και αλλάζουν τον υφιστάμενο χάρτη της ενέργειας. Το γεγονός ότι η ATLANTIC SEE LNG TRADE συγκροτήθηκε μία μέρα πριν από την εδώ παρουσία των Αμερικανών υπουργών, δεν σας κρύβω ότι με βάζει σε κάτι υποψίες για πολύ μεγάλες δουλειές.
Χριστουγεννιάτικα παραμύθια του Αλέξη
Εντάξει, το πιάσαμε το κόλπο. Χθες κυκλοφόρησε το εξώφυλλο της Ιθάκης του Αλέξη, σε λίγες μέρες θα μας δώσει και το οπισθόφυλλο, για να έχουμε να λέμε για το βιβλίο του, που θα μας έρθει, αν καταλαβαίνω από αυτά που διαβάζω και ακούω, κάτι σαν Χριστουγεννιάτικο δώρο. Αν και βρίσκομαι πολύ μακριά από εκείνα τα χρόνια, θυμάμαι διαβάζαμε κάτι τέτοια βιβλία κάτω από το δέντρο σε παιδιά, ανίψια και εγγόνια, σαν παραμύθι. Πάντως, ένας φίλος μου, που είναι «ψείρας» στα της Αριστεράς και των εκδόσεών της, μου έστειλε και το εξώφυλλο του βιβλίου του Κασσελάκη, που είναι σαν δύο σταγόνες νερό ίδιο με αυτό του Αλέξη. Σε κοιτούν και οι δύο στα μάτια και δεν ξέρεις ποιον να διαλέξεις – για το χριστουγεννιάτικο δέντρο λέμε. Ο αρχηγός Αλέξης εμφανίζεται πιο αισιόδοξος για την τύχη του βιβλίου του – θυμίζω ότι του Κασσελάκη πουλιέται πλέον ως προσφορά με έκπτωση 10%. Και μόνο που θα το πάρουν για να το διαβάσουν οι πρώην σύντροφοί του, για να αρχίσουν τις επιθέσεις τους, εγγυάται καλές πωλήσεις. Στα σοβαρά τώρα, μαθαίνω πώς η έκδοση του βιβλίου θα γίνει το βαρόμετρο για το πότε θα εξαγγείλει το νέο του κόμμα. Ο ίδιος δίνει έναν αέρα εξαμήνου για την ολοκλήρωση του κύκλου του βιβλίου του, τη σφυγμομέτρηση των αντιδράσεων, εννοείται και το ύψος των εισπράξεων. Άρα, αν όλα πάνε by the book, που λένε και στο χωριό μου, να περιμένουμε εκεί μετά το Πάσχα την ανάσταση, όχι του Λαζάρου, αλλά του Αλέξη…
Ο Χαρίτσης έτοιμος για το νέο κόμμα του Αλέξη
Ο πρόεδρος (ο δεύτερος Αλέξης σε κόμμα της Αριστεράς) Χαρίτσης ήταν από αυτούς που δεν ήθελαν να βλέπουν ούτε ζωγραφιστό τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε, όταν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος έλεγε πως το περιβάλλον του Αλέξη τον είχε στην απομόνωση. Είναι νωπές οι αναφορές στους συντρόφους του στη Νέα Αριστερά ότι δεν θέλει να έχει επαφές με τον πρώην αρχηγό του. Και ξαφνικά άρχισε ο λόγος του να μπάζει νερά. Τον ρωτάνε στα κανάλια τι έχει να πει για τις αποκαλύψεις Τσακαλώτου, ότι δηλαδή το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν κοστολογημένο, και ο Χαρίτσης απαντά πως δεν έχει νόημα να σκαλίζουμε τα παλιά! Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την… κωλοτούμπα; Μην το ψάχνετε, ο Αλέξης (Χαρίτσης) τα έχει βρει με τον Αλέξη (Τσίπρα) και είναι από τους ελάχιστους της Νέας Αριστεράς που θα προσχωρήσουν στο νέο κόμμα, όταν αυτό γίνει. Εξ ου και τα «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», με τα μεγαλοπρεπή αδειάσματα στους για λίγο καιρό ακόμα συντρόφους του. Τουλάχιστον ο Φάμελλος δημόσια λιβάνισε τον αυριανό ξανά αρχηγό του. Ο σύντροφος Χαρίτσης, όμως, επιλέγει το μοντέλο «λούφα και παραλλαγή».
Ο τζάμπα μάγκας Πελετίδης
«Σήμερα προχωρήσαμε στο ξήλωμα των πινακίδων που προβάλλουν τις τράπεζες, αυτούς δηλαδή που έχουν καθίσει στον σβέρκο μας, έχουν λιώσει τη ζωή του ελληνικού λαού και τώρα παρουσιάζονται σαν σωτήρες. Η πραγματικότητα, όμως, είναι μία και αφορά την κυβέρνηση και το τι πρέπει να κάνει για τα σχολικά μας συγκροτήματα, που είναι γεμάτα προβλήματα. Πρέπει να δοθεί γενναία χρηματοδότηση στις Σχολικές Επιτροπές των Δήμων, για να έχουμε σχολεία σύγχρονα, ασφαλή, στο ύψος των ονείρων των παιδιών μας. Αυτό είναι δυνατόν να γίνει, αν σταματήσει η κυβέρνηση να… ταΐζει αυτούς που κατέχουν τον πλούτο και δώσει όσα αξίζουν σε αυτούς που δημιουργούν τον πλούτο, τον ελληνικό λαό». Το παραπάνω αποτελούν δήλωση του δημάρχου Πατρών, Κώστα Πελετίδη, για το κατέβασμα των πινακίδων που αναφέρουν τα ονόματα των δωρητών του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου». Για όποιον τυχόν δεν γνωρίζει, πρόκειται για πρόγραμμα ανακαίνισης σχολείων, μέσω του οποίου το κράτος κάνει τη δουλειά των δήμων – δηλαδή του Πελετίδη. Αντί, λοιπόν, ο σύντροφος Πελετίδης να πει και ευχαριστώ, που ήδη από φέτος σχολεία της πόλης του ανακαινίστηκαν χωρίς ο ίδιος να βάλει ευρώ τσακιστό (όπως επαναλαμβάνω όφειλε να κάνει), ο «κόκκινος δήμαρχος» ζητάει και τα ρέστα για την πινακίδα που μπαίνει σε κάθε περίπτωση δωρεάς. Μιλάμε για τον ορισμό του τζάμπα μάγκα και δη κομμουνιστή. Θα ήταν φοβερά αστείο αν δεν μιλούσαμε για τον χώρο που περνούν τη μισή τους μέρα τα παιδία μας.
Ο λεβέντης παπάς
Αν ο σύντροφος Πελετίδης και οι υπόλοιποι τζάμπα μάγκες που κυκλοφορούν τσούρμο στον δημόσιο διάλογο θέλουν να δουν τι σημαίνει πραγματική λεβεντιά, να διαβάσουν τα λόγια του ιερέα που τέλεσε χθες την κηδεία της Ευαγγελίας Φραγκιαδάκη, που δολοφονήθηκε στα Βορίζια Ηρακλείου. Σπεύδω να διευκρινίσω ότι δεν ξέρω ούτε το όνομα του ανθρώπου, αλλά αυτό έχει τη μικρότερη σημασία μπροστά σε όσα είχε τη γενναιότητα να πει. «Καμιά ζωή δεν επιστρέφει με άλλον θάνατο, κανένα μίσος δεν γιατρεύεται με μίσος, καμιά διαφορά δεν λύνεται με τα όπλα. Τα όπλα δεν τα έχουμε για τους αδερφούς μας, τα όπλα η Εκκλησία τα ευλόγησε και τα ευλογεί μόνο όταν κινδυνεύει η ελευθερία και η πατρίδα μας. Σε καμιά άλλη περίπτωση». Και επειδή το νησί μου συκοφαντείται πρωτίστως από κάτι τύπους που παριστάνουν τους νταήδες με σιδερικά, ο λεβέντης παπάς δεν μάσησε τα λόγια του. «Η Κρήτη δεν είναι νησί εκδίκησης, είναι νησί τιμής, φιλοξενίας, ανθρωπιάς και λεβεντιάς. Λεβεντιά δεν είναι να σηκώνεις το όπλο, αλλά να κρατάς την ψυχή σου όρθια μέσα στον πόνο, ακόμα και μέσα στην αδικία. Είναι δύναμη να συγχωρείς, να κάνεις πίσω, να σταματάς το κακό πριν απλωθεί. Η Εκκλησία προσεύχεται για την ψυχή της αδικοχαμένης Ευαγγελίας, για τους τραυματίες, για όσους έκαναν ό,τι έκαναν, για όσους θρηνούν και υποφέρουν. Ζητάμε απ’ όλους να σταματήσει ο ανόητος κύκλος της βίας. Όσο αφήνουμε το αίμα να κυλά, ο τόπος μας μαυρίζει». Επιτέλους, κάποιος τα είπε. Αμήν.
Το ΠΑΣΟΚ, η Ελενίτσα και η σοφή συμβουλή της θείας μου
Διάβαζα χθες τις διαρροές των μεγαλοστελεχών του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στην ΚΟΕΣ και δεν σας κρύβω ότι θυμήθηκα τη θεία μου από τα Χανιά, που όταν της είχα πει μια φορά μικρός ότι μου αρέσει η Ελενίτσα, μου είχε απαντήσει ότι «το θέμα δεν είναι αν αρέσει αυτή σε εσένα, αλλά αν αρέσεις εσύ σε αυτήν». Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και για τη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς όλοι οι δελφίνοι έχουν αναγάγει σε μείζον ζήτημα του συνεδρίου να ληφθεί απόφαση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία. Μόνο που, αν λάβουμε υπόψη μας τις δημοσκοπήσεις, κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι «βγαίνουν τα κουκιά» για μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Ιδίως, κιόλας από τη στιγμή που για την αξιωματική αντιπολίτευση η βελόνα ξεκολλάει συνήθως για να πάει προς τα κάτω. Συνεπώς, δεν αποκλείεται καθόλου οι ηγέτες των πράσινων «φυλών» να σπεύδουν να απαντήσουν σε ένα ερώτημα χωρίς αντικείμενο. Κυρίως, όμως, κανείς δεν τους έχει πει ότι οι υποψήφιοι εταίροι τους εξ αριστερών θέλουν να συγκυβερνήσουν μαζί τους. Όσο για το αν θα μπορούν με βάση τα ποσοστά τους, η στήλη είναι παραπολιτική. Αν θέλετε να διαβάσετε επιστημονική φαντασία, να πάτε αλλού.
Θα δουλέψει το εμπάργκο στη ΝΔ;
Επειδή, όμως, η θεία μου είχε δίκιο και τότε η Ελενίτσα με κέρασε μια μεγαλοπρεπή χυλόπιτα, να δεχτώ ότι είμαι προκατειλημμένος επί της αρχής αυτής της στάσης που προτείνουν πάνω-κάτω όλοι οι επίδοξοι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ. Ας δούμε λίγο την ουσία της πρότασης. Αποκλείοντας τη Νέα Δημοκρατία ως εταίρο και κάνοντας ξεκάθαρο ή έμμεσο άνοιγμα στα (απο)κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πετύχει κάτι το ΠΑΣΟΚ; Πολύ φοβάμαι πως όχι – και εξηγούμαι. Ένας αντισυστημικός ψηφοφόρος, που προσανατολίζεται να ψηφίσει κάποιο αριστερό κόμμα, θα συγκινηθεί από μια τέτοια στρατηγική για να πάει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ; Μάλλον όχι – πιθανότατα, δε, να «μπετονάρει» περισσότερο την ψήφο του, ώστε το κόμμα του να είναι ενισχυμένο στους συσχετισμούς της συγκυβέρνησης. Αντίστοιχα, θα είναι κίνητρο για τους κεντρώους ψηφοφόρους η προοπτική να δουν τη Ζωή, τον Τσίπρα, τον Φάμελλο και τον Χαρίτση να ξανακυβερνούν; Πιθανότατα όχι. Και πού θα πάνε αυτοί; Εκεί που πήγαν και το 2019 και το 2023. Γιατί εύκολα (δικαίως και αδίκως) φωνάζουν διάφοροι μετριοπαθείς για τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά στην κάλπη θα αποφασίσουν ποια από τις υφιστάμενες επιλογές θα κυβερνήσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Το ΠΑΣΟΚ με τους (ΔΥ) αρχαιολόγους
Μια ενδιαφέρουσα συνάντηση πραγματοποιήθηκε χθες στη Βουλή, καθώς οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Νάγια Γρηγοράκου και Μιλένα Αποστολάκη συναντήθηκαν με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων – γνωστό και ως ΣΕΑ. Μάλιστα, στο δελτίο Τύπου του ΠΑΣΟΚ γίνεται λόγος για «εμπιστοσύνη και εκτίμηση για τον κλάδο των αρχαιολόγων, που ανασκάπτει, μελετά, προστατεύει, αναδεικνύει τους αρχαιολογικούς χώρους σε όλη τη χώρα». Μόνο που οι περισσότεροι αρχαιολόγοι που τα κάνουν αυτά δεν έχουν δικαίωμα εγγραφής στον ΣΕΑ, ο οποίος δέχεται ως μέλη μόνο αρχαιολόγους που είναι μόνιμοι και αορίστου χρόνου στο Δημόσιο – για την αρχαιολογική «πλέμπα» (προφανώς το λέω χιουμοριστικά), που δεν πρόλαβε να διοριστεί, υπάρχει ο Σύλλογος Έκτακτων Αρχαιολόγων (ΣΕΚΑ). Μάλιστα, κάτι φίλοι με πληροφόρησαν ότι στον ΣΕΚΑ κάθε άλλο παρά ικανοποιημένοι είναι από την αντιμετώπιση του ΣΕΑ – και δεν μιλώ μόνο σε επιστημονικό επίπεδο, αλλά και σε διάφορα «αριστερά» πράγματα, όπως συλλογικές συμβάσεις που ο ΣΕΑ δεν στήριξε (για να το πω κομψά).
Τα «εύλογα» αιτήματα των ΔΥ αρχαιολόγων
Αλλά ας μην αφήνουμε μικρές λεπτομέρειες να χαλάσουν μια όμορφη ιστορία. Παρούσα στη συνάντηση ήταν με τον θεσμικό ρόλο της αντιπροέδρου του συλλόγου και η Δέσποινα Κουτσούμπα, διαπρεπές στέλεχος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μάλιστα, από το εκδοθέν δελτίο Τύπου ξεχωρίζω ότι «υπήρξε δέσμευση για ανάληψη κοινοβουλευτικών πρωτοβουλιών για την υποστήριξη των εύλογων αιτημάτων του Συλλόγου». Θα είχε ενδιαφέρον, λοιπόν, η συντρόφισσα Νάγια και η συντρόφισσα Μιλένα να μας πουν αν σε αυτά τα «εύλογα αιτήματα» περιλαμβάνεται και η ανάκτηση της παραχώρησης του κτιρίου που για χρόνια εκμεταλλευόταν ο ΣΕΑ στην οδό Ερμού και που, όταν η υπουργός Μενδώνη ανακάλεσε την παραχώρηση, το παρέλαβε στο κακό του το χάλι. Εκτός εάν η συνάντηση ήταν στο πλαίσιο του ανοίγματος του αρχηγού Ανδρουλάκη στις αριστερές φράξιες, οπότε μπορούμε όλοι μαζί να αναφωνήσουμε: «Νικόλα, ακούμπα στον ώμο της Κουτσούμπα».
Η ροκ απάντηση Χριστοδουλάκη
Με έναν εύσχημο και χιουμοριστικό τρόπο έσπευσε να βάλει τέλος στα… κοινοβουλευτικά όνειρα της νέας φίλης μου της Βάσιας Αναστασίου ο Μανώλης Χριστοδουλάκης. Ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΠΑΣΟΚ ανήρτησε στα social media το γνωστό «τελετουργικό» από τις συναυλίες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, δηλώνοντας ότι δεν προτίθεται να φέρει την ανθυποψήφιά του στη Βουλή με… βιολογικό τρόπο. Επειδή, πάντως, αυτό το «πινγκ πονγκ» ήταν από τις λίγες ευχάριστες «νότες» σε μια περίοδο που πάνω από τη Χαριλάου Τρικούπη επικρατεί… συννεφιά (τι πιο σύνηθες, που λέει και ο φίλος μου ο Ευαγγελάτος), θα μπορούσαν τα δύο στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κάνουν και ένα ντουέτο. Να ξεκινά η πράσινη Βάσια τραγουδώντας «Να πεθάνεις, να πεθάνεις, να πεθάνεις, με τα κόλπα, με τα κόλπα που μου κάνεις» και κάπου εκεί να μπαίνει (με την καλή έννοια) ο σύντροφος Μανώλης, απαντώντας «Δεν πεθαίνω, δεν πεθαίνω, δεν πεθαίνω, και στο μάτι σου γυαλί καρφί θα μπαίνω».
Κ, όπως καμπανάκι
Η ιστορία με το «Κύμα» του Καραχάλιου, που ήθελε να γίνει συνιστώσα του κόμματος Καρυστιανού, αλλά τελικά το… πήρε το κύμα (το «Κύμα»), μπορεί να είχε την πλάκα της, αλλά έχει και κάποια στοιχεία που αξίζουν προσοχής. Και το λέω αυτό γιατί μπορεί η «Μαρία των Τεμπών» να διατείνεται ότι «θέλω να δω κάτι νέο, αλλά δεν θα το οργανώσω εγώ», ωστόσο φαίνεται ότι θέλει να έχει γνώμη στο ποιοι θα το οργανώσουν. Μην παρεξηγηθώ, η αξίωση αυτή είναι πέρα για πέρα εύλογη, όπως φάνηκε, όμως, στην περίπτωση Καραχάλιου, δημιουργεί ορισμένα τεχνικά ζητήματα. Και το λέω αυτό γιατί το 25% που η ίδια η Καρυστιανού προσδιορίζει τους «ομοϊδεάτες» της δεν είναι ανεξάντλητο, αλλά ούτε και ομοιογενές. Περιλαμβάνει μέσα απλούς πολίτες, αλλά και τύπους σαν τον Καραχάλιο. Και επειδή όλο αυτό δεν μπορεί να είναι επ’ άπειρον ελέγξιμο αν δεν φροντίσει να το ελέγξει η ίδια, τότε πολύ απλά αυτό το 25% ούτε θα κατέλθει ενωμένο στην κάλπη ούτε θα αποτυπωθεί με ενιαίο τρόπο στην επόμενη Βουλή. Και επειδή ο συναγωνιστής Νίκος είναι grand master της επικοινωνίας (μην το πείτε σε κάποιους παλιούς πελάτες του, όμως), ας πούμε ότι το «Κύμα» ήταν ένα Κ, όπως Καμπανάκι, που θα έγραφε και ο μεγάλος επικοινωνιολόγος.
