Ο ΔΕΣΦΑ γυρίζει σελίδα στις υπηρεσίες που προσφέρει από τη Ρεβυθούσα, ανοίγοντας τον δρόμο για συστηματικό εφοδιασμό πλοίων με LNG μικρής κλίμακας. Το τεύχος του διαγωνισμού για την «Προμήθεια Πλωτής Πλατφόρμας για τη φόρτωση/εκφόρτωση πλοίων SSLNG» έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, με προϋπολογισμό 15 εκατ. ευρώ πλέον ΦΠΑ και με τη διαδικασία να «τρέχει» ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας sourceONE neo της cosmoONE.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τον ΔΕΣΦΑ; Η ίδια η τεχνική προδιαγραφή του έργου εξηγεί το «γιατί»: ο Διαχειριστής στοχεύει να διευρύνει την παροχή υπηρεσιών bunkering για μικρά LNG carriers από 1.000 έως 30.000 κ.μ., επιλέγοντας λύση Jetty-Less (χωρίς κλασική προβλήτα) ώστε το έργο να τρέξει γρήγορα και με ασφάλεια, λαμβάνοντας υπόψη τους γεωτεχνικούς περιορισμούς της νησίδας. Η νέα υποδομή προβλέπεται να τοποθετηθεί στο βορειοανατολικό τμήμα της Ρεβυθούσας, στην περιοχή όπου είχε προβλεφθεί το έργο της προβλήτας (quay wall). Αυτό, με απλά λόγια, μετατρέπει τη Ρεβυθούσα σε βάση εξυπηρέτησης ενός πολύ ευρύτερου φάσματος πλοίων που χρησιμοποιούν LNG.
Το αντικείμενο του έργου είναι σαφές: μια πλωτή/ημιβύθιση πλατφόρμα που «γεφυρώνει» την ξηρά με το πλοίο μέσω κρυογενικών εύκαμπτων γραμμών. Από τη μεριά της στεριάς, το σύστημα συνδέεται με το τερματικό για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και για την επιστροφή των αερίων βρασμού (BOG). Επάνω στην πλατφόρμα βρίσκονται όλες οι απαραίτητες σωληνώσεις, βάνες και αυτοματισμοί, ενώ η σύνδεση με το πλοίο γίνεται με εναέριους κρυογενικούς εύκαμπτους σωλήνες. Στα κρίσιμα στοιχεία ασφαλείας περιλαμβάνονται ERS (Emergency Release System) για ασφαλή αποσύζευξη σε κατάσταση ESD-2 και Ship-Shore Link ώστε να «μιλούν» μεταξύ τους τα συστήματα έκτακτης διακοπής τερματικού-πλατφόρμας-πλοίου. Παράλληλα, η πλατφόρμα τροφοδοτείται με βοηθητικά αέρια από την ξηρά (άζωτο, αέρας οργάνων/υπηρεσίας).
Η τεχνική καρδιά της λύσης βρίσκεται στους κρυογενικούς σωλήνες και τις επιδόσεις της μεταφοράς. Ο ανάδοχος δεσμεύεται για ονομαστική παροχή φόρτωσης 2.000 κ.μ./ώρα LNG και turndown μέχρι 200 κ.μ./ώρα, με αυστηρά όρια στις πτώσεις πίεσης. Για την επιστροφή αερίου (NG) ορίζεται παροχή 4.100 Am³/ώρα στο φλάντζο του πλοίου, σε 0,4 barg και −128,8°C, επίσης με συγκεκριμένο όριο πτώσης τριβών. Ολόκληρο το πακέτο —σωλήνες, σωληνώσεις, βοηθητικά— σχεδιάζεται για μέγιστη πίεση λειτουργίας έως 19 barg, με ταξινόμηση επικίνδυνης περιοχής τουλάχιστον Zone 2 IIA T3 και ηλεκτρική τροφοδοσία 400 V, 50 Hz. Στόχος είναι το ελάχιστο boil-off, με διαφορική θερμοκρασίας <0,5°C μεταξύ καθορισμένων σημείων διεπαφής.
Για την καθημερινή λειτουργία, όταν δεν υπάρχει πλοίο στη θέση («holding mode»), το σύστημα αδρανοποιείται με άζωτο και αποστραγγίζεται, με πρόβλεψη ακόμη και μόνιμης ανακυκλοφορίας LNG ώστε να διατηρείται «κρύο» και έτοιμο ανά πάσα στιγμή. Υπάρχει και εφεδρικό πακέτο αζώτου επάνω στην πλατφόρμα για την περίπτωση που δεν διατίθεται από το τερματικό. Πρόκειται για λεπτομέρειες που δείχνουν τον προσανατολισμό του έργου στην ασφαλή, γρήγορη και επαναλαμβανόμενη εξυπηρέτηση πολλών διαφορετικών τύπων πλοίων.
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
