Πώς “θωρακίζεται” η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, η στρατηγική για το 2026

Η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ μπαίνει στο 2026 με περιορισμένες επενδύσεις, αυξημένο ανταγωνισμό και πίεση από δασμούς και scrap, αλλά με ισχυρή κερδοφορία

Μιχάλης Στασινόπουλος, πρόεδρος της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, θυγατρική της BIΟΧΑΛΚΟ © ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ μπαίνει στο 2026 με το βλέμμα στραμμένο σε μια αγορά που παραμένει σφιχτή, ανταγωνιστική και ανομοιογενής, καθώς οι δασμοί στις ΗΠΑ, η πίεση στις τιμές scrap και η αβεβαιότητα γύρω από τις γεωπολιτικές εξελίξεις θα συνεχιστούν – χωρίς ενδείξεις ουσιαστικής αποσυμπίεσης. Ο Οικονομικός Διευθυντής της εταιρείας, Άγγελος Γιαζιτζόγλου, στο πλαίσιο ενημέρωσης των αναλυτών για το εννεάμηνο του 2025 δεν κρύβει ότι «είναι πολύ νωρίς για ασφαλείς εκτιμήσεις για το 2026», όμως περιγράφει ένα περιβάλλον όπου η διαφοροποίηση των αγορών και του μείγματος των προϊόντων θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, λειτουργώντας ως «στρατηγική ασπίδα» απέναντι στις αναταράξεις που δεν δείχνουν να υποχωρούν.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι επενδυτικές κινήσεις του 2025–2026 θα είναι περιορισμένες. Η εταιρεία ολοκλήρωσε το μεγάλο της επενδυτικό κύκλο στο αλουμίνιο το 2024, ενώ για το 2025–2026 δεν προβλέπονται νέα μεγάλα έργα πέρα από στοχευμένες επενδύσεις στη Sofiamed για διατήρηση παραγωγικής ικανότητας. «Η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ ουδέποτε σταμάτησε να επενδύει», είπε ο κ. Γιαζιτζόγλου, «αλλά αυτή την περίοδο δεν υπάρχει απόφαση για μεγάλα έργα». Η εταιρεία παρακολουθεί στενά τις μεταβολές στις πρώτες ύλες, τα επίπεδα των δασμών και τις γεωπολιτικές πιέσεις, κρατώντας «πυρομαχικά» για όταν η αγορά δώσει καθαρά σήματα ανάκαμψης.

Οι πιέσεις αυτές δεν είναι θεωρητικές. Η επιβολή δασμών 50% στις ΗΠΑ, τόσο στο αλουμίνιο όσο και στον χαλκό, έχει αλλάξει τις ισορροπίες παγκοσμίως. «Οι δασμοί δημιούργησαν μια πραγματική εμπορική σύγκρουση», παραδέχτηκε ο CFO. Η αύξηση των ποσοτήτων scrap που κατευθύνθηκαν από την Ευρώπη στις ΗΠΑ είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των τιμών και την έλλειψη πρώτων υλών στην ευρωπαϊκή αγορά, πλήγμα που αποτυπώθηκε έντονα στο τρίτο τρίμηνο. Η εταιρεία διατήρησε σταθερές τις πωλήσεις στις ΗΠΑ, όμως η πίεση από τους εγχώριους παραγωγούς είναι πλέον αισθητή – και θα συνεχιστεί. Παράλληλα, πολλές εταιρείες που μέχρι τώρα εξήγαν στην αμερικανική αγορά αναζητούν νέους προορισμούς, επιτείνοντας τον ανταγωνισμό στην Ευρώπη.

Η κατάσταση αυτή ενισχύει την αξία της εξωστρέφειας της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ. Σήμερα, το 95% των εσόδων στο αλουμίνιο και το 96% στο χαλκό προέρχονται από το εξωτερικό, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να παραμένει η μεγαλύτερη περιφέρεια. Η γεωγραφική διασπορά δεν αποτελεί απλώς χαρακτηριστικό του μοντέλου της εταιρείας, αλλά κεντρικό παράγοντα σταθερότητας σε μια περίοδο έντονων ανακατατάξεων.

Με αυτό το φόντο, η εικόνα του εννεαμήνου αποκτά ιδιαίτερο βάρος. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 3% στους 458.000 τόνους, με το packaging να εξελίσσεται σε απόλυτη ατμομηχανή, καλύπτοντας 65% των συνολικών όγκων αλουμινίου και επιστρέφοντας σε υψηλούς ρυθμούς που στηρίζουν την παραγωγή. Η λειτουργική κερδοφορία ανέβηκε στα 189 εκατ. ευρώ, ενισχυμένη κατά 5,1%, καθώς η ενίσχυση των τιμών μεταποίησης και το ευνοϊκό μείγμα προϊόντων αντιστάθμισαν τις πιέσεις από την άνοδο των ενεργειακών τιμών και τις στρεβλώσεις της scrap αγοράς.

Η ανάλυση της απόκλισης των κερδών πριν από φόρους καταγράφει αναλυτικά την επίδραση κάθε παράγοντα: 13 εκατ. ευρώ από τα μεγαλύτερα volumes, 3 εκατ. ευρώ από το μείγμα πωλήσεων και τις υψηλότερες τιμές, μείωση κατά 6 εκατ. ευρώ λόγω πληθωριστικών πιέσεων στα λειτουργικά έξοδα, και θετική συμβολή 8 εκατ. ευρώ από τη μείωση του καθαρού δανεισμού και των επιτοκίων. Οι προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις και τα μεταλλικά αποτελέσματα πρόσθεσαν συνολικά ακόμα έξι εκατομμύρια, οδηγώντας το κέρδος προ φόρων στα 116 εκατ. ευρώ από 91 εκατ. ευρώ την προηγούμενη χρονιά.

Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr