Με το βλέμμα στραμμένο στον Σεπτέμβριο, ο ΔΕΣΦΑ προετοιμάζεται για την κρίσιμη φάση έγκρισης χρηματοδότησης του φιλόδοξου έργου Apollo CO₂ από το ευρωπαϊκό Innovation Fund. Εάν η αίτηση πάρει το «πράσινο φως», θα πρόκειται για ένα καταλυτικό βήμα στην ωρίμανση ενός από τα μεγαλύτερα έργα δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στην Ε.Ε., το οποίο προορίζεται να μετασχηματίσει τις επιλογές απανθρακοποίησης της ελληνικής βιομηχανίας και ηλεκτροπαραγωγής. Πηγές του Διαχειριστή εκφράζουν αισιοδοξία, ενώ εντείνονται οι διεργασίες για την προετοιμασία των επόμενων κινήσεων.
Στο παρασκήνιο ο ΔΕΣΦΑ επιταχύνει τα βήματα για την ωρίμανση του έργου, επιδιώκοντας να μετατρέψει το έντονο ενδιαφέρον της αγοράς σε ουσιαστική συμμετοχή. Αν και οι πρώτες επαφές επικεντρώνονται στους μεγάλους βιομηχανικούς εκπομπούς ρύπων της νότιας Ελλάδας, το πλάνο του Διαχειριστή προβλέπει τη σταδιακή διεύρυνση και σε άλλους κρίσιμους κλάδους -όπως η ηλεκτροπαραγωγή και η ναυτιλία-, κλάδος ο οποίος εισέρχεται πλέον στη σφαίρα εφαρμογής του ευρωπαϊκού Συστήματος Εμπορίας Ρύπων (EU ETS).
Η στρατηγική διεύρυνση της βάσης χρηστών του Apollo CO₂ βασίζεται σε στέρεα οικονομικά δεδομένα. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΔΕΣΦΑ, η δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CCS) αναδεικνύεται ως η πλέον αποδοτική λύση για την απανθρακοποίηση των νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο που αναμένεται να προστεθούν στο ελληνικό σύστημα μέχρι το 2030. Το σενάριο αφορά σταθμούς συνολικής ισχύος περίπου 4.000 MW, με μέση ετήσια λειτουργία 3.200 ωρών -όπως προκύπτει από τα στατιστικά των τελευταίων 20 ετών- και συνολική παραγωγή 12,5 TWh ετησίως.
Γι’ αυτό το ενεργειακό αποτύπωμα η πλήρης εφαρμογή CCS εκτιμάται ότι απαιτεί επενδύσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό είναι αισθητά χαμηλότερο σε σχέση με άλλες τεχνολογικές επιλογές που εξετάστηκαν στο ίδιο πλαίσιο: η αξιοποίηση βιομεθανίου υπολογίζεται στα 4 δισ. ευρώ, ο συνδυασμός βιομεθανίου με CCS ανεβαίνει στα 4,5 δισ., ενώ η πρόσμειξη φυσικού αερίου με υδρογόνο φτάνει τα 5,5 δισ. ευρώ. Η ακριβότερη όλων είναι η πλήρης χρήση ανανεώσιμων αερίων, η οποία, λόγω της ανάγκης για εκτεταμένες νέες υποδομές, αγγίζει τα 12,5 δισ. ευρώ.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: για μονάδες που ήδη σχεδιάζονται ή βρίσκονται στο επενδυτικό πλάνο, το CCS συνιστά μια ρεαλιστική, άμεσα εφαρμόσιμη και οικονομικά βιώσιμη επιλογή. Δεν αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη ότι μεγάλοι παραγωγοί ενέργειας έχουν εισέλθει ενεργά στη συζήτηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, εταιρείες του κλάδου της ηλεκτροπαραγωγής βρίσκονται σε προχωρημένες τεχνικές διαβουλεύσεις με τον ΔΕΣΦΑ, εξετάζοντας σενάρια εγκατάστασης συστημάτων δέσμευσης στις υφιστάμενες ή μελλοντικές μονάδες τους.
Ο τεχνικός σχεδιασμός προβλέπει τη δέσμευση του CO₂ εντός των μονάδων παραγωγής, τη μεταφορά του μέσω του υπό ανάπτυξη δικτύου αγωγών στο νησί της Ρεβυθούσας, όπου θα υγροποιείται σε νέα εγκατάσταση με αξιοποίηση της ψυχρής ενέργειας από το υπάρχον τέρμιναλ LNG, και από εκεί θα φορτώνεται σε πλοία για να μεταφερθεί στον Πρίνο. Εκεί, θα διοχετεύεται προς μόνιμη γεωλογική αποθήκευση, στο μοναδικό ώριμο υπόγειο κοίτασμα της χώρας.
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
