H Βύσσα μπορεί να είναι ευρύτερα γνωστή για τη θέση της στον χάρτη, καθώς είναι από τα πιο σημαντικά ακριτικά χωριά στα σύνορα με την Τουρκία, ωστόσο, ως περιοχή έχει «επενδύσει» και στο σκόρδο, ένα προϊόν με το οποίο ταυτίζεται από το 1925 και μετά.
Οι πρόσφυγες έφεραν από την παλιά Βύσσα (το ερειπωμένο χωριό στην τουρκική πλευρά των συνόρων φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού από τη νέα τοποθεσία του χωριού) την καλλιέργεια του σκόρδου. Χρόνο με τον χρόνο τη βελτίωσαν και την οργάνωσαν καλύτερα, ώστε να φτάσουν σήμερα να καλύπτουν το 70% της εγχώριας κατανάλωσης.
Επιδείνωση
Δυστυχώς, όμως, σήμερα η κατάσταση, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Απογευματινή», πάει από το κακό στο χειρότερο, με την παραγωγή να έχει μειωθεί κατά 50% και πολλούς παραγωγούς να εγκαταλείπουν την καλλιέργεια λόγω του διαρκώς αυξανόμενου κόστους.
«Είμαστε ένα προσφυγικό χωριό στα σύνορα. Πάνω στον φράχτη του Έβρου, τον οποίο ξέρουν οι περισσότεροι και όπου πριν από πέντε χρόνια καλλιεργούσαμε περίπου 3.000 στρέμματα σκόρδα. Τώρα, η καλλιέργεια του σκόρδου έχει μειωθεί μόλις στα 1.500 στρέμματα και αυτό μας έχει επηρεάσει όλους», δηλώνει στην «Α» ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σκόρδου Βύσσας, Γιάννης Μαργαριτίδης.
Όπως εξηγεί, η μείωση της παραγωγής οφείλεται στο ολοένα και υψηλότερο κόστος: «Το κόστος ανά στρέμμα έφτανε παλιότερα τα 1.300 ευρώ. Πλέον, η κατάσταση έχει γίνει ανυπόφορη, λόγω των τιμών σε πετρέλαια, λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Εκτός του κόστους, υπάρχει και το ζήτημα των εργατών γης, καθώς είναι πια δυσεύρετοι και με υψηλά μεροκάματα. Μέχρι τώρα απασχολούνταν σε εμάς εργάτες από τα γειτονικά χωριά της Βουλγαρίας που είχαν την άνεση να πηγαινοέρχονται. Το τελευταίο διάστημα, όμως, προτιμούν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό μας δυσκολεύει, αφού η παραγωγή σκόρδου στηρίζεται κυρίως στη χειρωνακτική εργασία».
Κόστος και έλλειψη εργατικών χεριών ανάγκασαν πολλούς παραγωγούς να εγκαταλείψουν τα σκόρδα. Από τους 120 περίπου καλλιεργητές έχουν μείνει 70-80 με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι πριν από μερικά χρόνια η Βύσσα έκανε εξαγωγές σκόρδου σε Αυστραλία, Γερμανία και Αυστρία. Και σήμερα εισάγουμε το αγροτικό προϊόν από Κίνα, Ισπανία και Αίγυπτο.
«Στις καλές χρονιές ένας παραγωγός μπορεί να έχει κέρδος ανά στρέμμα 200-400 ευρώ. Όμως υπάρχουν και οι κακές χρονιές, όπως για παράδειγμα οι πλημμύρες. Θα πρέπει να καταλάβουν όλοι πως οι ζημιές δεν καλύπτονται ποτέ πλήρως από τις ενισχύσεις. Ειδικά, η κυβέρνηση θα πρέπει να κατανοήσει ότι για εμάς αποτελούν πρόβλημα οι συνεχείς αλλαγές των κανονισμών της ΕΕ, ειδικά σε ό,τι αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων».
Συνεταιρισμός
O Αγροτικός Συνεταιρισμός Παραγωγής-Επεξεργασίας-Εμπορίας (ΑΣΠΕΕ) Σκόρδου ιδρύθηκε το 2009, με σκοπό την οργάνωση της παραγωγής των μελών του, την τυποποίηση, επεξεργασία και εμπορία αυτού του μοναδικού ελληνικού παραδοσιακού προϊόντος.
Έχει στην κατοχή του άριστη γραμμή διαλογής, επεξεργασίας και συσκευασίας, ώστε να επιτυγχάνεται η υψηλότερη ποιότητα του σκόρδου Βύσσας, καθώς και ψυκτικούς θαλάμους για τη διατήρηση και διάθεση του σκόρδου καθ’ όλη τη διάρκεια. Τέλος, διαθέτει πλήθος συσκευασιών, προκειμένου να καλύπτει όλες τις προτιμήσεις και ανάγκες του καταναλωτικού κοινού.
