Η δημοσκόπηση της MRB
Σε σχέση με την πρόθεση και την εκτίμηση ψήφου, η δημοσκόπηση της MRB που δημοσιεύτηκε χθες στο OPEN του Ιβάν δεν μας έκανε σοφότερους. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με double score και ποσοστά στο φάσμα των ευρωεκλογών, εκτίναξη Βελόπουλου, επαναφορά Ζωής σε μονοψήφια ποσοστά, λοιπές αριστερές δυνάμεις κοντά στα «λοιπά». Επειδή, όμως, σας έχω πει ότι δεν έχει νόημα να διαβάζουμε εκτιμήσεις χωρίς να έχουμε όχι μόνο εκλογές στον ορίζοντα, αλλά ούτε και τα κόμματα που θα συμμετάσχουν σε αυτές, θα σας πω τι ενδιαφέρον διαβάζω εγώ (και) σε αυτήν τη δημοσκόπηση. Ότι ακόμα και σε δύσκολα γι’ αυτήν θέματα, οι χειρισμοί της κυβέρνησης έχουν αποδοχή μεγαλύτερη των (θεωρητικά) δυνητικών της ψηφοφόρων. Σε σχέση με το 28% που λαμβάνει η ΝΔ ως εκτίμηση ψήφου στην αναγωγή, βλέπουμε ότι η θετική και μάλλον θετική αξιολόγηση των χειρισμών στο θέμα Ρούτσι «γράφει» 29,5%, ενώ η θετική και μάλλον θετική αξιολόγηση για τον Άγνωστο Στρατιώτη «σκοράρει» ακόμα πιο ψηλά, στο 31,8%. Γιατί η αντιπολίτευση τη δουλειά της κάνει που πανηγυρίζει για το 70% αρνητικές γνώμες (και σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να προβληματίζει το Μαξίμου), αλλά υπάρχει το πρόβλημα ότι το ποσοστό αυτό δεν καταλήγει «μασίφ» σε ένα κόμμα – το αντίθετο…
Μητσοτάκης από τα παλιά
Διάβασα όσα διαδραματίστηκαν στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής και η εικόνα που αποκόμισα ήταν ενός Μητσοτάκη «από τα παλιά»: αιχμηρά μετριοπαθής, με σαφείς θέσεις και τεκμηρίωση με στοιχεία. Χωρίς συνθήματα, επέμεινε στη θεσμική παράδοση του ενιαίου μετώπου στα εθνικά, «παίζοντας» ρεαλισμό απέναντι στις εύκολες αντιπολιτευτικές κορόνες. Και νομίζω πως ακόμα και οι επικριτές του οφείλουν να παραδεχτούν ότι ο αρχηγός Κυριάκος συνέδεσε πειστικά την ισχύ της χώρας με την ανθεκτικότητα της οικονομίας. Μάλιστα, επειδή, όπως σας είπα, δεν έμεινε στα λόγια, αλλά μίλησε με στοιχεία, έχουμε και λέμε: 24 Rafale ήδη σε πτήση, 42 F-16 αναβαθμισμένα, με στόχο να φτάσουμε τα 83, αναμονή για τα πρώτα F-35 από το 2028, η πρώτη Belh@rra καταφτάνει μέχρι το τέλος του έτους – και πολλά ακόμα. Ο πρωθυπουργός μίλησε επίσης για την «Ασπίδα του Αχιλλέα», αλλά και ζητήματα τεχνολογίας στο πεδίο της άμυνας, όπως η κυβερνοάμυνα, τα μη επανδρωμένα drones και η αναγκαιότητα της Τεχνητής Νοημοσύνης στο πεδίο. Στο διπλωματικό σκέλος, έδειξε την Ελλάδα ως κόμβο ενέργειας και σταθερότητας, προτάσσοντας την ενεργή συμμετοχή της χώρας στις διαβουλεύσεις για την προάσπιση της ειρήνης και της νομιμότητας και στην Ουκρανία και στη Γάζα, αλλά μιλώντας ταυτόχρονα και για τη στρατηγική μας σχέση με το Ισραήλ.
Η διπλωματία της δράσης, όχι των κραυγών
Συνεχίζοντας, ο πρόεδρος Κυριάκος έγινε ακόμα πιο συγκεκριμένος. Θαλάσσια Πάρκα σε Ιόνιο και νότιες Κυκλάδες και Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός που ανεβαίνει στην ΕΕ. Chevron μετά την Exxon νότια της Κρήτης. Επανεκκίνηση διαλόγου οριοθέτησης με Λιβύη. Συνεργασία για την ΙΜ Σινά με σεβασμό στον χαρακτήρα της. Για τα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία, ο πρωθυπουργός έδωσε έμφαση στις σχεδόν μηδενισμένες παραβιάσεις, αλλά και στον συντονισμό των δύο ακτοφυλακών. Δεν έλειψε, βέβαια, και η αναφορά στην Express Visa, που τόνωσε τα νησιά χωρίς να «ανοίξει μύτη» σε ζητήματα κυριαρχίας. Γενικά, το μήνυμα που εξέπεμψε χθες η κυβέρνηση είναι ότι το δόγμα «διαπραγματευόμαστε χωρίς φόβο, δεν διαπραγματευόμαστε υπό φόβο», στηρίχθηκε και ευρωπαϊκά. Ενδεικτικά ανέφερε την αλληλογραφία με τον Τουσκ τον Μάιο του 2024 για την κοινή αεράμυνα και τις ασφαλιστικές δικλίδες στο SAFE, ώστε καμία τρίτη χώρα να μην μπει χωρίς ομοφωνία. Όπως μου είπε και ένας φίλος μου εδώ στη Νέα Υόρκη: less talk, more delivery – ακριβώς το μείγμα πατριωτισμού και ευθύνης, που θυμίζει γιατί οι εργοστασιακές ρυθμίσεις του Μητσοτάκη στα ζητήματα εξωτερικού εξακολουθούν να δουλεύουν.
Ο Χατζηδάκης έδειξε τα δόντια του στον Μαρινάκη
Αν για κάτι θα έβαζα στοίχημα, είναι ότι θα ερχόταν η στιγμή που όλοι οι «παλιοί» του Βόρειου Τομέα θα «πλάκωναν» ομαδικώς τον νέο, ψηλό και ωραίο Μαρινάκη (τον Παύλο). Μάλιστα, αν μου ζητούσατε να προβλέψω ποιος θα έμπαινε πρώτος στην αρένα, χωρίς δεύτερη σκέψη θα έδειχνα προς την πλευρά του «yesmenη» αντιπροέδρου Χατζηδάκη, που από τα χρόνια που κυριαρχούσε στις αίθουσες των δικαστηρίων αντιμετώπιζε ανταγωνιστικά μέχρι και τον καφετζή της Ευελπίδων. Πάμε στα φρέσκα κουλούρια τώρα. Αυτήν την περίοδο πραγματοποιούνται οι εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη των νέων κομματαρχών εν όψει του γαλάζιου συνεδρίου. Στη Β1 Νομαρχιακή (είναι αυτή του Βορείου Τομέα) υποψήφιος ήταν ένας από τους στενότερους φίλους και συνεργάτες του δίδυμου Μαρινάκη – Χρόνη, ονόματι Παναγιώτης Λεμπέσης. Προσωπικά τον μόνο Λεμπέση που γνωρίζω είναι τον Γιώργο, τον τραγουδιστή, που τελευταία φορά που είδα αφίσα του ήταν κάπου στη Μακεδονία, εκεί που συνεχίζει και κάνει καριέρα ο Χρόνης με κάτι διοικητές νοσοκομείων.
Το παρασκήνιο της καρατόμησης
Συνεχίζω και γράφω. Ο Μαρινάκης (πάντα ο Παύλος), που μπήκε επιθετικά έναντι των υπολοίπων του Βόρειου Τομέα, πιστεύοντας ότι η παλιά Νομαρχιακή είναι κάτι σαν την ΟΝΝΕΔ των 90.000 μελών, που διορίζει μέχρι και πρόεδρο, σχεδίαζε μαζί με τον γίγαντα Χρόνη του ΟΒΙ να βάλουν τον Λεμπέση πρόεδρο. Με τον τρόπο αυτόν θα ήλεγχε τη μεγαλύτερη κομματική οργάνωση και θα έκανε σοβαρό παιχνίδι στον δρόμο προς τις κάλπες. Πράγματι, ο Λεμπέσης, σημειωτέον αδελφικός φίλος του υπουργού Άδωνι και στον στενό κύκλο του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και ξεκίνησε το τρέξιμο, λογαριάζοντας, όμως, όπως φάνηκε, χωρίς τον λαοπρόβλητο αντιπρόεδρο Χατζηδάκη. Ο αντιπρόεδρος Κωστής, μόλις συνειδητοποίησε τη δυναμική του νεαρού γαλάζιου στελέχους, άσκησε «βέτο» για την υποψηφιότητά του, καθώς δεν γινόταν να χωρέσει στον εγωισμό του ότι δεν θα ασκεί επιρροή στον νέο πρόεδρο της τοπικής του Βορείου Τομέα, όπου και εκλέγεται. Στην ουσία ο αντιπρόεδρος, που έχει πάρει πάνω του όλα τα μεγάλα projects (νερά, ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταρρυθμίσεις κ.λπ.), άφησε για λίγο τη σωτηρία της χώρας και αφιέρωσε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να «κόψει» την υποψηφιότητα του 33χρονου Λεμπέση. Με συνοπτικές διαδικασίες «έφαγε» τον άνθρωπο του Παύλου, βάζοντας έναν σκληροπυρηνικό Μητσοτακικό, τον Γιάννη Μανιάτη από το Γαλάτσι. Με αυτά και κάτι, άλλα και προκειμένου να χρυσώσουν το χάπι στον εκπρόσωπο Μαρινάκη, όρισαν τον Λεμπέση (όχι τον τραγουδιστή) αναπληρωτή του άφαντου Σκρέκα. Προφανώς και μιλάμε για ανέκδοτο, αφού για να αναπληρώσει κανείς κάποιον, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει αυτός ο κάποιος.
Οι συμβάσεις στο Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης
Δεν ξέρω τι με οδήγησε μόλις πήρα το δελτίο Τύπου με τον διορισμό του Λεμπέση στη θέση του νέου αναπληρωτή γραμματέα στο να ψάξω λίγο παραπάνω. Είναι αυτές οι περιπτώσεις που γίνομαι κάτι σαν Γαβριλάκης, που πηγαίνεις στην κλινική για μια εξέταση αίματος και φεύγεις με τεστ κοπώσεως και υπέρηχο άνω-κάτω κοιλίας. Ψάχνοντας, κάτι σαν γιατρός, τον Παναγιώτη Λεμπέση, διαπίστωσα ότι εκτός από διατροφολόγος και αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, απασχολείται επαγγελματικά στη ΔΑΠΕΕΠ, η οποία είναι εταιρεία που εποπτεύεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας (του Τσάφου) και έχει ως αντικείμενο τη διαχείριση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Στη συγκεκριμένη εταιρεία του Δημοσίου ο Λεμπέσης με την ιδιότητα του διατροφολόγου παρέχει τις συμβουλές του από τον Σεπτέμβριο του 2023 έως και τον Σεπτέμβριο του 2025, με δύο ετήσιες συμβάσεις ύψους 19.200 ευρώ έκαστη. Παράλληλα, από τη «Διαύγεια» προκύπτει και επαγγελματική του σχέση με το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, έχοντας σύμβαση από τον Σεπτέμβριο του 2022, με την πιο πρόσφατη πληρωμή να γίνεται τον Μάρτιο του 2025. Και πριν από έναν μήνα ο ΟΔΙΠΥ (Οργανισμός Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία ΑΕ), στις 19/9/2025, απέστειλε πρόσκληση προς τον Λεμπέση να αναλάβει χρέη συμβούλου σε θέματα διατροφής έναντι του ποσού των 7.500 μέχρι 31/12/2025. Τουλάχιστον αυτή η σύμβαση είναι και του αντικειμένου του. Πάντως, εδώ που τα λέμε, βλέποντας τον υπουργό Παπασταύρου, νομίζω ότι χρειάζεται μια καλύτερη διατροφή. Οπότε από σήμερα θα γνωρίζει ότι έχει μέσα στο υπουργείο τον ειδικό. Πάντως, αν μετά τον διατροφολόγο ψάξουν και για μαγείρισσα, να στείλω τη θεία μου την Αγαθό, για να στείλει με τη σειρά της αδιάβαστο με χοληστερίνη τον υφυπουργό Τσάφο.
Το ναυάγιο του ΕΣΠΑ 2021-27 με υπογραφή Παπαθανάση
Εδώ και μέρες η στήλη αναδεικνύει το γιγαντιαίο, όπως εξελίσσεται, πρόβλημα που έχει να κάνει με τη διαχείριση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Μάλιστα, σας έχω γράψει ότι η όλη εξέλιξη έχει ένα ονοματεπώνυμο, που δεν είναι άλλο από αυτό του αναπληρωτή υπουργού Νίκου Παπαθανάση. Επειδή με αντιμετωπίζετε, και όχι αδίκως, με μια σχετική καχυποψία, ο καλός Θεός της Ευρώπης είπε να με βοηθήσει. Έτσι, χθες δημοσιεύτηκαν τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ για τα δεδομένα του ΕΣΠΑ σε όλες τις χώρες της ΕΕ, που περιλαμβάνουν τις πληρωμές έως 31.8.2025. Η Ελλάδα στα τέλη Αυγούστου του 2025 βρίσκεται πια στη 14η θέση απορρόφησης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ.
Screenshot
! Αλήθεια τώρα, υπάρχει άνθρωπος εκεί στην κεντρική κυβέρνηση που να θεωρεί στα σοβαρά ότι ο κατάλληλος άνθρωπος για να χειριστεί το νέο ΕΣΠΑ είναι ο Βασιλάκης (όχι ο Καΐλας) Σιαδήμας; Γιατί αν πραγματικά το πιστεύουν, τότε κάτι χάνω, χωρίς να ξέρω τι ακριβώς.
Ο κερδισμένος πόλεμος της Νίκης
Είχα καιρό να ασχοληθώ με την υπουργό Κεραμέως και αποφάσισα να το κάνω σήμερα, με αφορμή το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, που υπερψηφίστηκε χθες από τη Βουλή. Να σας πω, λοιπόν, ότι επί 10 ημέρες σύσσωμη η αντιπολίτευση προσπάθησε να χρεώσει στη Νίκη του Εργασίας μέχρι και το… προπατορικό αμάρτημα, ωστόσο την ημέρα της ψηφοφορίας πάνω από 180 βουλευτές, δηλαδή τα 3/5 του βουλευτικού σώματος, υπερψήφισαν τις 47 από τις 97 διατάξεις του νομοσχεδίου της, αναγνωρίζοντας με τον πλέον ηχηρό τρόπο αυτό που η ίδια φώναζε από την πρώτη στιγμή: την πληθώρα των ευεργετικών διατάξεων που κομίζει, υπέρ εργαζομένων και επιχειρήσεων, αυτό το νομοσχέδιο. Αν και η μάχη των εντυπώσεων ήταν σκληρή, οφείλω να παραδεχτώ ότι τον πόλεμο της ουσίας τον κέρδισε η Κεραμέως, ενσωματώνοντας μάλιστα πάνω από 60 προτάσεις φορέων, κομμάτων και πολιτών.
Η Diadikasia και το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης
Θυμάστε που σας γράφαμε για το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και έναν διεθνή διαγωνισμό, ο οποίος προκηρύχθηκε στα τέλη Ιουνίου και συμμετείχε μόνο μία εταιρεία, η Diadikasia; Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, η συγκεκριμένη εταιρεία δεν έχει αναλάβει μόνο το συγκεκριμένο έργο. Και μη νομίζετε ότι ζηλεύω, απεναντίας χαίρομαι όταν οι εταιρείες, και δη οι καλές του χώρου, παίρνουν τη μία μετά την άλλη τις δουλειές. Σύμφωνα με τον άνθρωπό μου, στη «Διαύγεια», η Diadikasia, σε ένωση εταιρειών με την εταιρεία PLANET ΑΕ, ανέλαβαν, τον Ιούλιο του 2023, την «Παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών υποστήριξης της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Προγράμματος “Ψηφιακός Μετασχηματισμός”», δηλαδή το έργο του Ψηφιακού Μετασχηματισμού. Επίσης, η συγκεκριμένη εταιρεία έχει εμπλοκή και στο πρόγραμμα του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης «Εκσυγχρονισμός των ΚΕΠ», το οποίο αφορά την παροχή υπηρεσιών Συμβούλου Τεχνικής Υποστήριξης. Η ίδια εταιρεία είχε αναλάβει και το 2022, έπειτα από Διεθνή Ηλεκτρονικό Διαγωνισμό, έναντι του ποσού του 1.530.200 ευρώ, την παροχή υπηρεσιών Συμβούλου Τεχνικής Υποστήριξης, για τη Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Απλούστευσης Διαδικασιών του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Την ίδια, όμως, περίοδο λάμβανε με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης αντίστοιχες συμβάσεις για την παροχή υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης, σε υπηρεσίες του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, έναντι του ποσού των 30.000 ευρώ. Αυτές είναι κάποιες από τις συμβάσεις της συγκεκριμένης εταιρείας, τηρώντας τις προβλεπόμενες και νόμιμες διαδικασίες, οι οποίες έχουν καταστήσει τη συγκεκριμένη εταιρεία τον απόλυτο γνώστη σε θέματα ψηφιοποίησης και αξιόπιστο συνομιλητή του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα να μη μας κάνει εντύπωση ότι μόνο εκείνη συμμετείχε στον τελευταίο διαγωνισμό του συγκεκριμένου υπουργείου.
Ο Αλαφούζος καρατόμησε τον Ζούλα
Σας έχω πει ότι απεχθάνομαι τη λογική του «το γράψαμε πρώτοι», «επιβεβαιωθήκαμε» και όλα όσα μας κάνουν να αισθανόμαστε μεγάλοι και τρανοί της δημοσιογραφίας. Άλλωστε, αν δεν κάνω λάθος (που δεν κάνω), δουλειά μας είναι να παράγουμε ειδήσεις, όπως του φούρναρη να βγάζει ψωμί και του καφετζή να φτιάχνει καφέδες. Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί χθες το πρωί (ώρα Νέας Υόρκης) έμαθα ότι ο πρόεδρος Αλαφούζος αποφάσισε να καρατομήσει τον συμπαθή Κωνσταντίνο Ζούλα από διευθύνοντα του ΣΚΑΪ. Αυτό δηλαδή που είχατε διαβάσει εδώ και (πολλές) μέρες από τούτη εδώ τη στήλη, όταν οι υπόλοιπες που ασχολούνται ειδικά με τα media επισήμαιναν πόσο έξω έχω πέσει, όταν είδαν την ανακοίνωση Αλαφούζου, που έκανε εκτός από διευθύνοντα και πρόεδρο του ΣΚΑΪ τον Ζούλα. Τότε εδώ σας έγραφα ότι όταν θέλει να «φάει» κάποιον ο πρόεδρος Γιάννης, λίγο πριν τον αναβαθμίζει, προκειμένου να είναι σίγουρος ότι όταν θα τον σπρώξει θα τον τελειώσει σίγουρα.
Από CEO, αρχισυντάκτης
Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Χθες ο Αλαφούζος φώναξε καμιά δεκαπενταριά διευθυντάδες για να τους ανακοινώσει ότι ο Ζούλας παύει να είναι διευθύνων, προφανώς παραμένει πρόεδρος και ότι τις αρμοδιότητες που απορρέουν από τη θέση του διευθύνοντος τις αναλαμβάνει ο γενικός διευθυντής, Βασίλης Κρητικός. Στην ίδια ενημερωτική συνάντηση με τους 15 και τον πρόεδρο Γιάννη έγινε γνωστό ότι ο Ζούλας θα ασχοληθεί με αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Την ενημέρωση. Όταν το άκουσαν αυτό εκεί μέσα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου έσπευσαν να πουν ότι από διευθύνοντα σύμβουλο, το αφεντικό του ΣΚΑΪ έκανε αρχισυντάκτη τον Ζούλα. Αν και αναμενόμενη η εξέλιξη, δεν σας κρύβω ότι προκαλεί ένα κάποιο ενδιαφέρον, κυρίως για τα όσα θα την ακολουθήσουν. Γιατί προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο πολλά βαρύς δημοσιογράφος-τεχνοκράτης θα ανεχτεί για πολύ καιρό το ευγενικό «κατούρημα» του ισχυρού άνδρα του Φαλήρου. Επίσης, δεν ξέρω αν η καρατόμηση του Κωνσταντίνου αποτελεί και κάποιου είδους μήνυμα του Αλαφούζου προς το Μαξίμου, δεδομένου ότι ο Ζούλας υπήρξε εκλεκτός (εκτός από μετακλητός) του πρόεδρου Μητσοτάκη. Σε κάθε περίπτωση, τα χαμηλά νούμερα, σε συνδυασμό με τις ζημίες στο ταμείο του ΣΚΑΪ, επιταχύνουν και τις αποφάσεις και τις εξελίξεις στον Φαληριώτικο όμιλο. Κάποιοι, μάλιστα, δεν αποκλείουν να δούμε μετά τις αποπομπές να ακολουθούν οι επιστροφές.
Οι χρησμοί των Καραμανλή, Βενιζέλου
Ο ένας μετά τον άλλον, οι παλαίμαχοι των περασμένων δεκαετιών βγαίνουν δημόσια (σαν τα φαντάσματα) και αναλαμβάνουν τον ρόλο της Κασσάνδρας. Η χώρα είναι στο χείλος της καταστροφής, αν δεν προσέξουμε πάμε για μείζονα πολιτική κρίση, που μπορεί να συμπέσει με μια εθνική. Αυτά μας είπε προχθές ο Κώστας Καραμανλής (της Ραφήνας πάντα). Και πριν προλάβει να τελειώσει, πήρε τη σκυτάλη το ίδιο βράδυ ο Ευάγγελος Βενιζέλος (που δεν έχει καμία σχέση με τον Ελευθέριο, αλλά αποτελεί απλή συνωνυμία), για να συντονιστεί με τον πρώην πρωθυπουργό και να εκτιμήσει ότι «η Ελλάδα δεν είναι πλέον διακυβερνήσιμη». Και οι δύο, βεβαίως, θέτουν πρόβλημα με υπονοούμενα, καθώς ο στόχος πλέον είναι εμφανής: η συστράτευσή τους με το μπλοκ «να πέσει ο Μητσοτάκης μια ώρα αρχύτερα». Αν, όμως, οι δυο τους, με όχι και τόσο ελαφρύ πολιτικό μητρώο, το θέτουν με χρησμούς σαν κι αυτούς της Πυθίας, που έδινε το δικαίωμα στους αρχαίους προγόνους μας να τους ερμηνεύουν κατά το δοκούν, ανεπισήμως οι εμφανίσεις αυτές εμφανίζονται με άλλου τύπου προβλέψεις, του στυλ «ο Μητσοτάκης δεν πιάνει πια ούτε το 15% στα γκάλοπ». Βγήκαν εκ νέου τα σενάρια που θεωρούν ότι ο Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές μέχρι την άνοιξη, πιο πέρα δεν αντέχει. Ή ότι ο πρωθυπουργός τα έφαγε τα ψωμιά του, το ξέρει ο ίδιος, οπότε ετοιμάζεται για φυγή προς τις Βρυξέλλες, για να καπαρώσει τη θέση του αντιπροέδρου της Κομισιόν όταν λήξει η θητεία του Κόστα. Το προεξοφλούν κάποιοι επιχειρηματίες μετά βεβαιότητας, το κυκλοφορούν στα στέκια στο Κολωνάκι, το επεξεργάζονται οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ και ο εν αναμονή ιδρυτής νέου κόμματος Αλέξης Τσίπρας. Με αυτόν τον τρόπο συμπληρώνονται οι χρησμοί των πρώην, που θεωρούν ότι έφτασε η ώρα να τους καλέσει ξανά η πατρίδα…
Οι δημοσκοπήσεις διαψεύδουν τον Βούδα
Όταν χθες σας έγραφα ότι οι χρησμοί του Καραμανλή των καπνών μπορούσαν να διαβαστούν και ως αυτοκριτική, ομολογώ ότι δεν σκέφτηκα να ανατρέξω στους αντίστοιχους δημοσκοπικούς δείκτες. Το σκέφτηκε, όμως, ο Δημήτρης Κουνιάς στα ομόσταβλα «Παραπολιτικά» – και, εδώ που τα λέμε, γι’ αυτό ο Κουνιάς είναι ο Κουνιάς και εγώ είμαι ένας ταπεινός γραφιάς του Κουρτάκη. Τι μας λένε, λοιπόν, οι δείκτες; Ότι η απάντηση των πολιτών στο ερώτημα αν εμπιστεύονται τις κυβερνήσεις παραμένει σήμερα αμετάβλητη σε σχέση με το 2007. Γενικά, όπως αποτυπώνει το ρεπορτάζ του Κουνιά, όλοι οι θεσμοί (κόμματα, Βουλή, Δικαιοσύνη) διαχρονικά «μετριούνται» αρνητικά. Μοναδική εξαίρεση η Δικαιοσύνη, που κατέγραψε μια «έκρηξη» εμπιστοσύνης το 2012, η οποία μάλλον σχετίζεται με τις διώξεις εις βάρος της Χρυσής Αυγής. Και επειδή, όπως σας έχω ξαναπεί, η κατάρα μου είναι ότι δεν μπορώ να ξεχάσω, βρήκα μια διαρροή των «κύκλων» του πρώην πρωθυπουργού για το θέμα, που έλεγε ότι «δεν αρκούν τα αστυνομικά μέτρα. Όσο υπάρχουν απελπισμένοι πολίτες και η κοινωνία υποφέρει, θα βρίσκει αποκούμπι στη Χρυσή Αυγή». Μιλάμε για κορυφαία επίπεδα θεσμικότητας.
! Όλως τυχαίως, τότε στην εξουσία βρισκόταν το έτερο γεροντάκι του Muppet Show. Και επίσης όλως τυχαίως, τότε ο Αντώνης Σαμαράς συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Αφού, λοιπόν, ο Καραμανλής της Ραφήνας τού τράβηξε τότε το χαλί και βρέθηκαν μαζί στην «πολιτική σύνταξη», τώρα επιδιώκει να κάνουν το ίδιο στον Μητσοτάκη. Άλλη μια λαμπρή στιγμή θεσμικότητας.
Τελειωμένος ο Τσιάρας
Θυμάστε που σας έγραφα προ ημερών για τον Τσιάρα και το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί για τον ίδιο στο εσωτερικό της κυβέρνησης; Λοιπόν, χθες κυκλοφόρησε μια φήμη που τον ήθελε να έχει παραιτηθεί, η οποία διαψεύστηκε λίγο αργότερα από τον ίδιο τον υπουργό, που δεν κουνιέται από τη θέση του ούτε με κομπρεσέρ. Παρά τη διάψευση, θα επαναλάβω ότι υπάρχει θέμα, και δη σοβαρό, με τον υπουργό, που τα έκανε μέσα σε λίγους μήνες σαλάτα με τον Σαλάτα. Και επειδή υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθεί η μπάλα με τις επιδοτήσεις, εκτιμώ ότι η καρατόμηση Τσιάρα αποτελεί νομοτέλεια, εκτός του ότι θα χρησιμοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, από αυτές που έχει πολλές μέχρι σήμερα ο πρόεδρος Μητσοτάκης.
Να και ο Τζιτζικώστας!
Μια και πιάσαμε κουβέντα για τα σενάρια της επόμενης μέρας στη ΝΔ και την ακατάσχετη ονοματολογία, να σας πω μια πληροφορία που μου ήρθε χθες, έστω κι αν βρίσκομαι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Βλέπετε, οι κοσμογονικές ειδήσεις στην Ελλάδα έχουν παγκόσμια απήχηση, για να μη σας πω ότι επηρεάζουν ακόμα και τις πολιτικές του Λευκού Οίκου – αυτό θα το ψάξω λίγο παραπάνω. Έμαθα, λοιπόν, ότι ένας καναλάρχης ζήτησε να γίνει ερώτημα σε δημοσκόπηση για τη δημοφιλία των πολιτικών που παίζουν για τη διαδοχή. Φτιάχτηκε η λίστα, με τους συνήθεις υπόπτους – ξέρετε, Δένδιας, Χατζηδάκης, Πιερρακάκης. Όμως ο καναλάρχης ζήτησε εμπλουτισμένη τη λίστα με το όνομα του… Απόστολου Τζιτζικώστα! Όπα! Άραγε να το ξέρει αυτό ο επίτροπος, που αυτήν την περίοδο περιοδεύει ανά την υφήλιο; Θα τον δούμε, δηλαδή, από επίτροπο, δελφίνο;
Οι βαθιές αναλύσεις του Νίκου Ανδρουλάκη
Έμαθα ότι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης σε συζητήσεις με συντρόφους του στη Χαριλάου Τρικούπη εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι με τον Μητσοτάκη επικεφαλής, η ΝΔ δεν πρόκειται να ξαναδεί αυτοδυναμία τον αιώνα τον άπαντα. Είπε όμως και κάτι άλλο. Ότι ο μόνος τρόπος να διεκδικήσει αυτοδυναμία είναι να γίνει η περιλάλητη αλλαγή εν κινήσει, δηλαδή να φύγει ο Μητσοτάκης και να έρθει ο Δένδιας. Οπότε ο ωτακουστής, που μου μετέφερε την άποψη του προέδρου Νίκου, μου έθεσε το εξής ερώτημα: «Αφού ο πρόεδρος θεωρεί ότι με Μητσοτάκη δεν κερδίζει με τίποτα η ΝΔ, γιατί θέλει να πέσει για να έρθει άλλος, που θα φέρει την αυτοδυναμία; Το αντίθετο θα έπρεπε να εύχεται. Να μείνει ο Μητσοτάκης για να ανέβει το ΠΑΣΟΚ». Δεν βρίσκω παράλογο το ερώτημα, απλώς αναρωτιέμαι πώς ο σύντροφος Ανδρουλάκης τα σκέφτεται όλα αυτά και πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τις εκλογές με μία έστω ψήφο διαφορά από τη ΝΔ;
! Με την ευκαιρία, προβληματίστηκα με την προτροπή Βενιζέλου να φερόμαστε πιο τρυφερά στο ΠΑΣΟΚ. Στην ελληνική πολιτική αρένα βρισκόμαστε, όχι σε φεστιβάλ του Γούντστοκ, με τα παιδιά των λουλουδιών. Πάντως, νομίζω ότι τα περί τρυφερότητας πρέπει μάλλον να απευθύνονται στους δελφίνους μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που εξακολουθούν να διακινούν τη δική τους ατζέντα, κάνοντας τη ζωή ποδήλατο στον Νίκο Ανδρουλάκη, οι ανάλγητοι!
Κόμμα Καρυστιανού στο παραπέντε των εκλογών
Έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι η κυρία Καρυστιανού εξακολουθεί να σχολιάζει τις εξελίξεις, με πολιτικές πλέον παρεμβάσεις και σε σχεδόν καθημερινή βάση. Ωστόσο, το ερώτημα που πλανάται είναι εάν η ίδια επιμένει ή έχει εγκαταλείψει τα σχέδιά της για κάθοδο στον πολιτικό στίβο. Οι πληροφορίες μου λένε πως η απόφαση κατ’ αρχάς έχει ληφθεί για τη δημιουργία πολιτικού φορέα. Μην περιμένετε, όμως, να ανακοινωθεί άμεσα. Ο σχεδιασμός είναι το κόμμα να εμφανιστεί στο παραπέντε της προκήρυξης των εκλογών, με βασικό σύνθημα την κάθαρση. Έτσι, και κοινό που θα αναζητεί ψήφο διαμαρτυρίας θα μαζέψει και το βάσανο της παρουσίασης προγράμματος για την οικονομία κ.λπ. θα αποφύγει. Και οι συμβουλάτορές της τη βεβαιώνουν ότι με μια τέτοια μεθόδευση θα αποφύγει τις φθορές και τις βασανιστικές ερωτήσεις και θα αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς.
