Τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να χαρακτηρίζεται μια οφειλή ως ανεπίδεκτη είσπραξης και το πότε διαγράφεται οριστικά καθορίζει η ΑΑΔΕ .
Πιο συγκεκριμένα, από εξονυχιστικό έλεγχο θα υποχρεώνονται να περνούν οφειλέτες προκειμένου να πάψει να τους κυνηγάει η εφορία, χαρακτηρίζοντας τα χρέη τους ανεπίδεκτα είσπραξης.
Για να καταχωρηθούν τα χρέη τους στο βιβλίο των ανεπίδεκτων είσπραξης, ο φοροελεγκτικός μηχανισμός θα πρέπει να διαπιστώσει ότι δεν έχουν στη κατοχή τους κινητά ή ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, ότι διαβιούν σε συνθήκες ανέχειας και ότι έχουν ασκηθεί σε βάρος τους όλα τα προβλεπόμενα αναγκαστικά μέτρα, όπως κατασχέσεις και ποινικές διώξεις.
Μετά την παρέλευση δεκαετίας, υπό προϋποθέσεις, τα χρέη θα μπορούν να διαγραφούν.
Όμως καθ’ όλο αυτό το διάστημα, οι οφειλέτες και όλα τα συνυπόχρεα πρόσωπα δεν θα μπορούν να λάβουν φορολογική ενημερότητα, ούτε άλλο πιστοποιητικό για μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων, ενώ θα είναι δεσμευμένοι οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί.
Η φορολογική διοίκηση, αποπειράται εκ νέου να φιλτράρει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προκειμένου να επικεντρωθεί στην είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών που υπάρχει πραγματικά πιθανότητα να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα της ΑΑΔΕ, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν φθάσει τα 109 δισ. ευρώ.
Όμως από το ποσό αυτό ήδη τα 24,8 δισεκ. ευρώ έχουν ήδη χαρακτηριστεί ανεπίδεκτα είσπραξης, περιορίζοντας το πραγματικό ύψος των ληξιπρόθεσμων χρεών στα 84,2 δισ. ευρώ.
