Με γαστρονομικές εκδηλώσεις και επισκέψεις σε παραγωγούς, τοπικές αγορές και οινοποιεία.
Πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης στην κατεύθυνση σύνδεσης της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό μέσα από γαστρονομικές εκδηλώσεις και διαδρομές, επισκέψεις σε τοπικές αγορές και παραγωγούς, οινοποιεία έως και εστιατόρια, προανήγγειλε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Σπήλιος Λιβανός μιλώντας σήμερα σε διαδικτυακή ημερίδα που διοργάνωσαν ο Δήμος Ηρακλείου Κρήτης και ο Αναπτυξιακός Σύλλογος Γυναικών Επιχειρηματιών Κρήτης.
«Χρειάζονται συνέργειες που να ενισχύουν την τοπικότητα και κατ’ επέκταση το εθνικό προϊόν. Είναι μία κουλτούρα με την οποία δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι, αλλά όπου εφαρμόζεται, παράγει αξιοσημείωτα αποτελέσματα», επισήμανε ο Υπουργός προσθέτοντας ότι η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό αποτελεί «εργαλείο τοπικής ανάπτυξης». Προς αυτήν την κατεύθυνση, εξήγησε ότι έχει ετοιμαστεί συγκεκριμένο σχέδιο από ομάδα εργασίας, το οποίο επεξεργάζονται αυτήν την εποχή τα συναρμόδια Υπουργεία.
Παράλληλα, αναφερόμενος στην οικοτεχνία, επισήμανε ότι «παρέχει την δυνατότητα στον μικρό παραγωγό για επιπλέον εισόδημα και μπορεί να αποτελέσει προ-στάδιο για μία μεγαλύτερη μεταποιητική δραστηριότητα. Απευθύνεται – εξήγησε – κατά κύριο λόγο στον επισκέπτη, στον τουρίστα που θέλει να γευτεί ένα γνήσιο τοπικό προϊόν, το οποίο φέρει τα χαρακτηριστικά της τοπικής κουζίνας. Συνδέεται, επίσης, με την τοπική κουζίνα, τη γαστρονομία, ως πρώτη ύλη, η οποία όσο διατηρεί και αναδεικνύει στοιχεία παράδοσης και τοπικότητας τόσο αποκτά μεγαλύτερη αξία».
Σε ό,τι αφορά τους απασχολούμενους με την οικοτεχνία, ο κ. Λιβανός σημείωσε ότι «οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια καθώς σύμφωνα με το μητρώο οικοτεχνίας που διατηρεί το ΥΠΑΑΤ, στην οικοτεχνία δραστηριοποιείται σημαντικός αριθμός γυναικών, όμως δεν αποτελούν την πλειονότητα (1031 άνδρες έναντι 735 γυναικών).
«Τα στοιχεία – ανέφερε ο Υπουργός – δεν δείχνουν ποιος κάνει τη δουλειά, αλλά ποιος τη δηλώνει. ενώ δεν φανερώνουν και άλλες πτυχές της δραστηριότητας αυτής, όπως τον αντίκτυπο που έχει στην αγροτική κοινότητα. Διότι η γυναίκα της υπαίθρου είναι αυτή που μέσα από τους πολλαπλούς της ρόλους συνδέει την κοινότητα. Είναι μητέρα, παραγωγός, κρατάει το νοικοκυριό, είναι οικοτέχνης και ολοένα και συχνότερα επιχειρηματίας. Κρατάει στα χέρια της τη σκυτάλη του λαϊκού πολιτισμού την οποία παραδίδει στα παιδιά και στην κοινότητά της».
