*** Εννοείται ότι και το επιχειρηματικό-τραπεζικό κατεστημένο της χώρας, από την Κυριακή το βράδυ, προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τα αποτελέσματα της ευρω-κάλπης. Μη νομίζετε ότι είναι μόνο τα κομματικά επιτελεία που «τρέχουν και δεν φτάνουν». Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν;
*** Ότι το «28% και κάτι» της ΝΔ την Κυριακής θα αποτελέσει μια βασική τροχοπέδη στον όποιο μεταρρυθμιστικό οίστρο της κυβέρνησης. Κι ότι ακόμα κι αν ο πρωθυπουργός επιχειρήσει «να τραβήξει το κάρο μπροστά», δύσκολα αυτό θα ακολουθήσει.
*** Στα ίδια επιτελεία θεωρούν επίσης περίπου αναπόφευκτες τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα («είναι σαν μια διεύθυνσή μου να μην πιάνει τους στόχους της κι εγώ να επιμένω στους επικεφαλής της», μου είπε χαρακτηριστικά ένας απ’ αυτούς).
*** Η εκτίμηση που υπάρχει είναι «το γρηγορότερο, το καλύτερο». Κι αυτό γιατί οι αντοχές της οικονομίας δεν είναι ανεξάντλητες και μπορούν να το επιβεβαιώσουν τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας.
*** Και πάμε παρακάτω.
*** Σας έχω γράψει πολλάκις ότι είναι jackpot για τη χώρα, και μάλιστα διπλό, το γεγονός ότι διασφάλισε την παραγγελία των αμερικανικών μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35. Κι το ότι πήρε αριθμό εκτέλεσης παραγγελίας από την κατασκευάστρια Lockheed Martin. Θέλετε απόδειξη;
*** Όσοι δεν τα έχουν στον στόλο τους (π.χ. Τούρκοι) το μετανιώνουν πικρά, ενώ όσοι τα διαθέτουν, σπεύδουν να τα αυξήσουν. Εν προκειμένω, το καλύτερο παράδειγμα είναι η Γερμανία. Τι ακούω;
*** Ότι προσφάτως το γερμανικό υπουργείο Άμυνας βολιδοσκόπησε τους Αμερικανούς για το ενδεχόμενο να αγοράσει οκτώ επιπλέον jets αυτού του μοντέλου. Για να τα προσθέσει στον στόλο των 35 που ήδη διαθέτει.
*** Γιατί, όμως, τέτοια πρεμούρα; Για δύο λόγους: α) επειδή τα F-35, όπου δοκιμάστηκαν το τελευταίο διάστημα, επί του πεδίου, αποδείχθηκαν λίρα εκατό, β) επειδή η γεωπολιτική ρευστότητα εντείνεται με ασυνήθιστα υψηλούς ρυθμούς.
*** Γι’ αυτό.
*** Γιατί ο Μακρόν επιμένει τόσο πολύ, στο παρασκήνιο, για την επιλογή Ντράγκι ως προέδρου της Κομισιόν; Την απάντηση μου έδωσε βαθύς γνώστης των ευρωπαϊκών εξελίξεων, με καλή αίσθηση και της οικονομικής παραμέτρου. Τι υποστηρίζει;
*** Ο Μακρόν αντιλαμβάνεται ότι η επόμενη κερκόπορτα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος θα είναι η Ιταλία. Ο λόγος; Η οικονομία της είναι σε εξαιρετικά δεινή θέση. Το χρέος της είναι τεράστιο. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Economist, την επόμενη διετία θα ξεπεράσει και το ελληνικό, εξασφαλίζοντας μια αρνητική πρωτιά.
*** Με βάση την ελληνική εμπειρία, τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ότι θα συγκεντρώσει τα πυρά των κερδοσκοπικών funds, αργά ή γρήγορα. Κι αν στην περίπτωση της Ελλάδας η επιχείρηση διάσωσης ήταν δύσκολη, στην ιταλική -λόγω του μεγέθους της οικονομίας της- θα είναι σχεδόν αδύνατη.
*** Οπότε θα απειληθεί ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Γι’ αυτό και χρειάζεται στο τιμόνι της ΕΕ ένας τεχνοκράτης με βαθιά γνώση των ιταλικών ιδιαιτεροτήτων, ώστε να τις διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
*** Θυμίζω ότι ο Ντράγκι ήταν και πρόεδρος της ΕΚΤ. Από το πόστο αυτό διαχειρίστηκε την ελληνική κρίση με το γνωστό μότο «whatever it takes». Και τη διαχειρίστηκε κατά τρόπο άψογο. Συνεπώς, έχει όλα τα εχέγγυα για να επαναλάβει το εγχείρημα, στην απευκταία περίπτωση που χρειαστεί να το κάνει.
