Οι μουσικόφιλοι χρειάστηκε να συνηθίσουν να βλέπουν τις παραστάσεις των καλλιτεχνών μέσω video-link. Το ίδιο συνέβη και με τη μεγάλη «παράσταση» που οργανώθηκε στις 22 Ιουνίου για να αποφασιστεί το μέλλον του Universal Music Group.
Οι μέτοχοι της Vivendi, της μητρικής της δισκογραφικής εταιρίας, συνδέθηκαν ηλεκτρονικά για την ετήσια γενική συνέλευση ώστε να δώσουν την σχεδόν ομόφωνη έγκρισή τους στο σχέδιο που προέβλεπε την αξιοποίηση της Universal ως ανεξάρτητης εταιρείας.
@EPA/Frank Rumpenhorst
Η εταιρεία με αυτή την επωνυμία θα εισαχθεί στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ τον Σεπτέμβριο για να πραγματοποιήσει σόλο καριέρα.
Η ψηφοφορία σηματοδότησε το τέλος μιας αγωνιώδους μάχης για τον έλεγχο της Universal, η οποία αντιπροσωπεύει το 30% περίπου των παγκόσμιων πωλήσεων της ηχογραφημένης μουσικής.
Τον Ιανουάριο, η Tencent, ο κινεζικός γίγαντας μέσων μαζικής ενημέρωσης και ηλεκτρονικού εμπορίου, αύξησε το μερίδιό της στην εταιρεία φτάνοντας το 20%.
Νωρίτερα αυτό το μήνα προέκυψε ότι ο Daniel Loeb, ένας δισεκατομμυριούχος διαχειριστής hedge funds από την Νέας Υόρκης, είχε κατορθώσει να αποκτήσει μερίδιο στη Vivendi.
Στη συνέχεια, στις 20 Ιουνίου, ο Bill Ackman, ένας αντίπαλος διαχειριστής hedge funds, ανακοίνωσε ότι η ειδικού σκοπού εταιρεία εξαγοράς που σύστησε επρόκειτο να αγοράσει το 10% της Universal για 3,5 δισ. ευρώ (4,2 δισ. δολάρια), στο πλαίσιο της μεγαλύτερης (και ιδιαίτερα περίπλοκης) μέχρι στιγμής τέτοιας μορφής συμφωνίας.
Η Vivendi θα αρκεστεί στο 10% της εταιρείας. Το υπόλοιπο 60% των μετοχών θα διανεμηθεί στους μετόχους της Vivendi.
Ο ενθουσιασμός του fan club της Universal εξηγείται από την πρόσφατη δύναμη που απόκτησε η βιομηχανία της ηχογραφημένης μουσικής εξαιτίας του streaming.
Μεταξύ του χαμηλότερου σημείου το 2014 και του προηγούμενου έτους, τα παγκόσμια έσοδα αυξήθηκαν κατά 54%, αγγίζοντας τα 21,6 δισ. δολάρια.
Περίπου τα δύο τρίτα αυτών των εσόδων προέρχονται από τις τρεις «μεγάλες» δισκογραφικές εταιρείες: τη Universal, τη Sony και τη Warner.
Μόνο η Warner είναι εισηγμένη. Η τιμή της μετοχής της αυξήθηκε κατά 16% από την αρχική δημόσια προσφορά της ένα χρόνο πριν.
Η Universal μπορεί να προσελκύσει επενδυτές ως ακόμα ελκυστικότερη.
Ο συνολικός κατάλογος της με τα 3 εκατομμύρια τραγούδια, ο οποίος περιλαμβάνει από τους Beatles έως τη Lady Gaga, είναι διπλάσιος σε μέγεθος από αυτόν της Warner.
Το μερίδιο της ηχογραφημένης μουσικής ανεβαίνει. Αυτή η κλίμακα της δίνει καλύτερες συνθήκες διαπραγμάτευσης με τους streamers όπως το Spotify.
Και στο 17%, το περιθώριο λειτουργικού-κέρδους της είναι πέντε μονάδες υψηλότερο από το αντίστοιχο της Warner και συνεχίζει να αυξάνεται, σύμφωνα με τον Bernstein, έναν μεσίτη, ο οποίος αναμένει ότι η αξία της εταιρείας θα ξεπεράσει τα 35 δισ. ευρώ όπως δείχνει η συμφωνία Ackman.
O Vincent Bollore της Vivendi @EPA/ETIENNE LAURENT
Και τι απομένει στη Vivendi;
«Η διαχείριση του black-box, ενός άνισου ενεργητικού δημιουργίας αξίας και ενός ετερόκλητου συνονθυλεύματος περιουσιακών στοιχείων», συνοψίζει ο Matti Littunen της Bernstein, ενώ προειδοποιεί για αστάθεια των τιμών των μετοχών τον Σεπτέμβριο, όταν οι επενδυτές ανάπτυξης θα αρχίσουν να πωλούν σωρηδόν τις μετοχές της Vivendi.
Ορισμένοι μέτοχοι ανησυχούν ότι ο Vincent Bolloré, ο οποίος ελέγχει τον όμιλο με μερίδιο 27%, μπορεί να προσπαθήσει να ενισχύσει τη θέση του μέσω της επαναγοράς μετοχών που θα τον βοηθούσε να αυξήσει το μέγεθος της συμμετοχής του.
Για την Universal, το ερώτημα είναι αν μπορεί να συνεχίσει να παράγει επιτυχίες. Η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί καθώς η αγορά του streaming ωριμάζει.
Οι πλούσιες χώρες πλησιάζουν ήδη στο σημείο κορεσμού.
Τον Απρίλιο, το Spotify αύξησε τις τιμές των συνδρομητικών υπηρεσιών του για πρώτη φορά, αλλά δεν είναι σαφές πόσο υψηλότερα μπορούν να φτάσουν (ο κ. Littunen επισημαίνει ότι η τιμή των CD δεν αυξήθηκε ποτέ μετά την κυκλοφορία τους στη δεκαετία του 1980).
Η μουσική αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από νέες μορφές ήχου, ιδίως τα podcasts, των οποίων το μερίδιο της συνολικής ακρόασης αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Και ένα αυξανόμενο μερίδιο των εσόδων από το streaming πηγαίνει σε καλλιτέχνες που κυκλοφορούν την δουλειά τους αυτόνομα, οι οποίοι – όπως η Universal – έχουν αποφασίσει ότι μπορούν να το κάνουν μόνοι τους.
© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com
