Αν ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία γινόταν αύριο, οι Γάλλοι θα ψήφιζαν την Βαλερί Πεκρές έναντι του Εμανουέλ Μακρόν, με ποσοστό 52% έναντι 48%. Αυτό έδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση στη Γαλλία, θα μπορέσει όμως η πρώην υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης του Σαρκοζί να ανατρέψει τα δεδομένα στη γαλλική πολιτική σκηνή;
Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν έχει ακόμη δηλώσει αν προτίθεται να κατέβει υποψήφιος, όμως για πολλούς αναλυτές, η Πεκρές θα ήταν ένα πρόσωπο κατάλληλο για να διεμβολίσει την απήχηση του υποψηφίου, γιατί θεωρείται πως το πολιτικό προφίλ της βρίσκεται κοντά σε εκείνο του Γάλλου προέδρου. Μάλιστα η ηγέτιδα της ακροδεξιάς, Μαρίν Λεπέν, σχολίασε (όχι χωρίς δόση κακίας): «Λυπάμαι τους ψηφοφόρους των Ρεπουμπλικανών (LR) , γιατί η Πεκρές είναι πιθανώς η πιο μακρονική από όλους τους υποψήφιους του κόμματος».
«Ένα τρίτο Θάτσερ, δύο τρίτα Μέρκελ»
Αυτό -αν ισχύει- θα μπορούσε να είναι και πλεονέκτημα. Ο Μακρόν είχε ισοπεδώσει πολιτικά τους Ρεπουμπλικανούς (το διάδοχο κόμμα της γαλλικής κεντροδεξιάς του Σιράκ) και ίσως, λένε κάποιοι, η στιγμή να είναι ώριμη για να πάρουν τη ρεβάνς. Η ίδια η Πεκρές πάντως, αναγνωρίζει στον εαυτό της περισσότερο χαρακτηριστικά από «σιδηρές κυρίες», όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ και η Άνγκελα Μέρκελ. Έχει μάλιστα περιγράψει τον εαυτό της ως «ένα τρίτο Θάτσερ, δύο τρίτα Μέρκελ».
Ούτε αυτό το σχόλιο είναι τυχαίο. Η Μέρκελ αποχώρησε μόλις από τη γερμανική καγκελαρία και ο παραλληλισμός μόνο να προσφέρει έχει στην Γαλλίδα υποψήφια, αφού συνειρμικά παραπέμπει στο γεγονός πως από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, μόνο η Γαλλία δεν είχε ακόμη γυναίκα επικεφαλής της κυβέρνησης (ή του κράτους). Το μήνυμα πιθανώς να έχει απήχηση στην κεντροδεξιά, πως η στιγμή μπορεί πια να είναι ώριμη για μία γυναίκα πρόεδρο.
Άλλη καλή συγκυρία για την Πεκρές, θεωρείται η κάθοδος στην προεδρική κούρσα του ακροδεξιού Ερίκ Ζεμούρ, που αναμένεται να διασπάσει την ακροδεξιά και να αποδυναμώσει τη Λεπέν η οποία, λόγω πολιτικού προσανατολισμού, δύσκολα είχε ούτως ή αλλιώς πιθανότητες για την γαλλική προεδρία. Ποια είναι όμως η Πεκρές;
Ποια είναι όμως η Πεκρές;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε αμέσως μετά την εκλογή της ως υποψήφιος του γαλλικού συντηρητικού κόμματος, η Βαλερί Πεκρές εκτίναξε τη γαλλική Δεξιά στο 17%, περνώντας στο δεύτερο γύρο των εκλογών του 2022.
Κόρη του πάλαι ποτέ διευθύνοντος συμβούλου του ομίλου Bolloré, η 54χρονη Πεκρές μπήκε στην πολιτική ως μέρος της ομάδας του Ζακ Σιράκ και υπουργοποιήθηκε επί προεδρίας Σαρκοζί. Στη διάρκεια της θητείας της ως υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας στην κυβέρνηση Φιγιόν, επέβαλε μεταρρυθμίσεις που προσέφεραν στα πανεπιστήμια μεγαλύτερο βαθμό αυτονομίας και άνοιξαν το δρόμο για την χρηματοδότησή τους από τον ιδιωτικό τομέα. Τα μέτρα προκάλεσαν κύμα απεργιών. Η Πεκρές έχει περιγραφεί από τους Financial Times ως μία από τις πιο επιτυχημένες υπουργού του Σαρκοζί και θεωρήθηκε πιθανή διάδοχος της Κριστίν Λαγκάρντ στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, όταν η τελευταία αποχώρησε το 2011.
Ωστόσο, έλαβε τη θέση της κυβερνητικής εκπροσώπου το διάστημα 2011-2012, ενώ στη συνέχεια διαδέχθηκε τον Φρανσουά Μπαρουάν ως υπουργός Προϋπολογισμού, Δημοσίων Λογαριασμών και Μεταρρύθμισης του Κράτους.
Τι περιλαμβάνει η ατζέντα της
Κατά την προεκλογική εκστρατεία της για τις εσωκομματικές εκλογές, η Πεκρές υποσχέθηκε να μειώσει κατά το ήμισυ τον αριθμό αδειών διαμονής για τους μετανάστες που δεν προέρχονται από την ΕΕ, να σκληρύνει τις δικαστικές ποινές στις λεγόμενες «σκληρές» συνοικίες και να απαγορεύσει στις γυναίκες που συνοδεύουν τα παιδιά τους σε σχολικές εκδρομές να φοράνε τη μουσουλμανική μαντίλα.
Επιπλέον δηλώνει πως θα αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης στα 65 έτη και θα περικόψει 200.000 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα. Δηλώνει παράλληλα ότι θα καταργήσει και τυπικά το «35ωρο».
Σε κάθε της ομιλία της, επιτίθεται στη Λεπέν και τον Ζεμούρ, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται να είσαι εξτρεμιστής για να είσαι στην επίθεση και δεν χρειάζεται να προσβάλλεις για να πείσεις τους ψηφοφόρους. Θεωρείται δε πως έχει μεγάλη απήχηση μεταξύ των ψηφοφόρων άνω των 65 ετών αλλά και στον κεντρώο χώρο, καθώς δείχνει κατανόηση για τα οικονομικά προβλήματα των μέσων οικογενειών.
